woensdag, februari 16, 2005

bloggen

Is in feite stom, een aantal mensen lezen je tekstbraaksels, het kleine publiek van mensen die zich vervelen op eht werk (een groeiende groep zo te horen), mensen die uit ellende andermans' ellende graag lezen, en dan een aantal mensen die oprecht geinteresseerd zijn in wat je schrijft. Maar verder heb je meestal gewoon het zuur, meer niet. Ik heb het zuur omdat ik allerlei dingen niet eens op papier kan zetten of neerpennen, aangezien ik lui ben. Luiheid door gewenning noem ik he zelf. Wanneer je in een routine komt, wordt je lui, ook al ben je min of meer gedwongen in een routine mee te stappen.

Je kruipt elke dag meer weg in jezelf, tot je het equivalent bent van een oude Postbeambte die lurkend aan een Marlboro sigaretje naar een scherm staart terwijl z'n collega naar de wc is, en verveeld heen en weer sleft tussen z'n kast en de bureau waar hij de laatste 20 jaar heeft gewerkt. Ik zie in allerlei bedrijven in feite een zelfde reflex, je bent op een bepaald moment een stukje meubilair. En eigenlijk is het zo makkelijk, en zo stom tegelijkertijd, dat je net als een doorwinterde junkie, niet wil opgeven, je wil elke dag je shot routine, je gemakzucht. Zei het in de vorm van salespremies, opslag, je maandelijks loon, je blijft een junkie... alleen kan je van aan je bureau zitten nooit het plezier voelen om te vechten om de laatste fles nachtwinkelwijn, of een non haar sacoche stelen om jezelf een shot te kunnen kopen (en een pak eten voor je luizige straathond).

Het protocol van de maand is STUN. Vraag me niet meer wat het is, want ik heb het niet onthouden, in ieder geval is het geweldig in de mode bij de mensen om me heen. Hoewel SIP aan een nieuze remonte bezig is in de top tien, gevolgd door AQOS , hyperNAT en GRE. Ik geeuwde deze namiddag iets te opzichtig en iets te luid, want men negeerde me tijdens de lunch, terwijl de gewoonlijke egotrippers aandacht op zich aan het vestigen waren door uitvoerig gestolen ideeen en verhaaltje te vertellen om te compenseren voor hun eigen creativiteitsarmoede.

Het is weer tijd om te koffieslurpen tijdens gezabber hoor ik net.

Geen opmerkingen: