Belang

Ik las daarnet een artikel in de online versie van een buitenlandse krant. Men had het andermaal over de ongebreidelde groei en ambitie van 'extreem rechts' in Europa. Andermaal citeerde men VB voorman Filip Dewinter. Alweer kwamen dezelfde vragen en politieke uitspraken aan bod. En ik ben het zo beu. Al dit geleuter en gezever, al de leugens en politiek ongenuanceerde uitspraken. Wat maakt het in godsnaam nog uit op wie we stemmen, of welke politieke partij we vervoegen teneinde een betere maatschappij te krijgen? Wat maakt het nog uit of mensen die 20 jaar geleden op de SP stemden om als arbeider meer welvaart te hebben en meer respect, en nu op hetVlaams Belang stemme omdat ze hun karige verworvenheden die ze onterecht als welvaart aanzien dreigen te verliezen. Een vals gevoel van verlies. (Ik heb nog geen enkele bende Russische of Marokaanse mafia met een touw en buldozer een huis zien vernielen hier in deze buurt die uit 40% VB-stemmers bestaat). Een vals gevoel van verdediging. Het maakt allemaal niks uit anagezien we in een Europese Unie leven die er enkel op gebrand is uit te breiden, en intern een aantal regelgevingen door alle kleinere landen hun strot te rammen. Dit terwijl de grote landen de rest opslokken in de vom van door de overheden gefinancierde bedrijven die als een tornado over de nieuwverworven vrije markt razen.

Al dit gebeurd terwijl er een hoopje zielige folkloristen en gedesillusionneerde SPA'ers met vlaggen staan te zwaaien voor het ene of het andere kamp. Met vlaggen zwaaien is zowat het enige waar dat soor organisaties goed in zijn geworden over de laatste 50 jaar. Ze hebben geleerd dat met vlaggen zwaaien een antwoord is op eender wel dilemma. Wanneer er problemen opduiken schaar je je als een echte Amerikaan achter je vlag en je zwaait fanatiek heen en weer terwijl je je volkslied, partijlied of ander slecht gecomponeerd stukje Nationalistische proza uitbraakt, stinkend naar door de partij betaald bier.

Belgen, en meer bepaald Vlàmingen verdienen het wanneer hun land onder hun voeten wordt uitverkocht, wanneer hun bezittingen ongezien van eigenaar wisselen, wanneer hun eigen staatsbedrijven omgetoverd worden tot lege dozen die in de Europese wind verloren gaan , stiekem vervangen door buitenlandse mastodonten. Ze verdienen het omdat ze een bende navelstaarders zijn. Ik ben zelf hier mee schuldig aan... aangezien ik altijd geloofde dat de ene of de andere politieke beweging of partij redding zou kunnen brengen. Dat er wel ergens een potentiële sterke man kon rechtstaan die ons met een hele hoop acties een hand zou toereiken. Maar we zijn allemaal zwak, we geloven al te graag de rethoriek van mensen die rare pakjes dragen en zich opwerpen als de redders van het vaderland. Maar de waarheid is dat hun nette pakjes betaald worden door de algehele corrupte, handel en wandel... de enkelingen die nog idealen hebben, kunnen deze niet waarmaken of worden al gauw afgevoerd door hun eigen menselijke fouten. Aangezien Europa een allesverslindende gerontocratie is geworden, waar zelfs de meest gehaaide idealen het moeten afleggen voor bureaucraten en lobbyisten, de ouderdomsdekens die hun eigen routes hebben uitgestippeld in een tijdperk waar men met een 10 minuten durende tv-toespraak een hele economie kon sturen.

Wat maakt het dan nog uit je druk te maken in de zoveelste toog-Vlaams-blokker die je op een zatte avond toevertrouwd dat hij volgende keer op Filip Dewinter gaat stemmen omdat hij niet wil dat er 'vreemde luizen' in z'n straat wonen. En dat hij wou dat 'die met z'n snor' eens terug kwam om alles op te kuisen. Ik vind zulke mensen grappig... ze weerspiegelen perfect de algehele teloorgang van de in de jaren 60 en 70 geïnspireerde illusie op welvaart en voornaamheid. Deze huisejes-slaven, flatgebouw-suckers, bankbediendes, dijkgenieters, groetenwinkelbediendes, ex-postwerkers, arbeiders en proletariërs aller landen die op diverse 1 mei vieringen met de vuist in de lucht stonden, deze zielige bende zakkenwassers die nooit verder dachten dan hun eigen pensioenleeftijd, zijn nu verworden tot de trage op sterven na dode karkassen in een woesijn vol gieren, hun eigen kinderen en kleinkinderen, die de illuse doorprikten door gewoon zichzelf te zijn.

Stemmen is voorbij, boekjes van politici kopen is voorbij, geloven in de burgerdemocratie à la Bartje is voorbij, lachen met Margriet is voorbij, boe-roepen naar Gerolf is voorbij, "verrader!" schrijven op een affiche van Schiltz is voorbij, samen op de tram met Mieke is voorbij, jointjes roken met senator Q is voorbij...
Fuck het eengemaakte Europa, eenmaking is vervlakking, het bejaardenparlement is dood.
Fuck de politiek, let's feast on their corpses!