zaterdag, december 22, 2012

WeePee TV review (3 dagen gebruik)

Intro:
Eerst en vooral wil ik melden dat ik enorm veel respect heb voor de mensen achter WeePee, niet alleen technisch, maar ook persoonlijk. Hun Voice over IP telefonieservice bijvoorbeeld, gebruik ik al meerdere jaren en die werkt feilloos (en da's een woord dat ik niet snel gebruik).

Ik heb weepee TV aangekocht voor een maand (12 euro bij het schrijven van dit stukje) gewoon om even te testen wat ze aanboden, en te kijken of het voor mij een waardig alternatief is voor mijn huidige TV-abonnement (en da's een Digitale antenne met één en canvas als kanalen, zonder extra kosten uiteraard:)

Ik ben dan ook een zogenaamde "cord-cutter", iemand die rond 2007 zijn Integan abonnement heeft opgezegd, om nooit meer terug te keren naar het klassieke aanbod van Belgacom of Telenet. Waarom zou ik ook ca. 300 euro per jaar betalen voor een hoop zooizenders?
Meer nog, ik heb een hekel aan hoe Digitale TV in Vlaanderen in elkaar zit, het is te duur, technisch onnodig ingewikkeld en je hebt al gauw meer kastjes in huis dan je lief is.

WeePee biedt hiervoor een waardig alternatief dacht ik. Vooral hun launch deed me wel iets...

Review:

Het marketing verhaal van WeePee TV, dat je op elk toestel je kanalen kan bekijken, moet je met een korrel (nee, een emmer) zout nemen.
Ik heb thuis geen tablets, dus trachtte ik eerst via mijn Nintendo Wii (aangesloten op de Smart TV) via de browser naar de 'kijk nu' pagina te gaan.  Blijkbaar is de java (of ander plug-in) van de Opera browser niet in staat om het WeePee kanaal weer te geven.
Da's dus al één toestel waar het niet op gaat.

Het tweede dat ik probeerde was mijn Android phone.  Ook daar ving ik bot, aangezien ik als eindklant geen flauw idee heb waar ik de "app" moet halen van WeePee.  Bovendien kon ik via de klassieke manier van Apps vinden, niets van WeePee te pakken krijgen, noch via hun eigen webpagina.
Tweede toestel dat dus zonder WeePee TV bleef.

Het derde toestel was mijn Smart TV van Samsung.  Ik heb via-via een app gekregen die het werk zou moeten doen, maar ik wilde eerst met WeePee support checken of alles wel in orde was. De test-account die ik heb wilde ik niet kwijtspelen, dus alvorens mijn eigen betalende account er op in te stellen contacteerde ik hen.
Ik kreeg nogal snel het antwoord dat dat officieel niet ondersteund was. Gezien ik in een review enkel dingen wil doen die èlke betalende klant kan doen, was ook hier de kous mee af.
Derde toestel zonder WeePee TV.

Ik mailde opnieuw naar support om te weten te komen wat mijn mogelijkheden waren inzake opzeg van het account (vermits ik zowel op de Smart TV als de Wii en de Phone niet verder kon).

Het antwoord luidde: 'Je kan het toch via de computer bekijken?'
Tja... da's dus niet waarvoor ik WeePee wilde testte... om dan puur via mijn browser op mijn PC, TV te zitten kijken? Bovendien nogal stom, vermits men zich op de second screens richtte... (misschien sta ik achter, maar ik ga zeker geen tablet van +350 euro kopen met het doel TV te kijken, dan kan ik evenzeer Telenet digitale TV nemen, da's even duur).

Neem hierbij dat de kanaallijsten geregeld in de war lopen (bewaarde kanaallijsten van de door de klant gekozen 10 kanalen), ze gaan regelmatig niet overeenstemmen met de "kijk nu" lijst.  Wat in principe identiek zou moeten zijn dan de bewaarde lijsten.

Komt daar nog bij dat ik bij de minder grote kanalen steeds onderbrekingen krijg (wit-zwart flash screens).

Conclusie:

Los van alle sympathie voor de mensen van WeePee moet ik zeggen dat in de eerste paar dagen van hun service er aardig wat fout zit... de korte, laconieke antwoorden van support, de technische werking die niet altijd je dat is, en vooral de ietwat loze belofte dat je op "ieder toestel" kan kijken doen me argwanen.
Tel daarbij nog de kostprijs van een abonnement (120 per jaar of 12 per maand) en je hebt meteen een afrader denk ik.

Belangrijk!
Ik ben er echter zèker van dat dit een momentopname is en dat WeePee TV technisch vernuft genoeg in huis heeft om de TV service even goed te laten draaien dan de Phone service.
Na drie dagen testen kan je ook nog geen product definitief afknallen uiteraard.
Ik hoop dus snel een positieve review te kunnen geven binnen x-aantal tijd.


dinsdag, november 13, 2012

#begrotingstips

Men vroeg me, na mijn tweet over begrotingstip, of ik ook cijfermateriaal heb om mijn beweringen te staven.
Uiteraard heb ik dat,...

punt 1 - ontwikkelingshulp 

Allereerst is er mijn bewering dat men het kostenplaatje van de ontwikkelingshulp volledig kan doorrekenen aan de wapenhandel, het zijn immers deze 'bedrijven' die er voor zorgen dat er in Derde Wereldlanden zoveel ellende is niet?

In totaal was er in 2010 een 2.2 miljard euro aan ontwikkelinghulp.  Wanneer we enkel Afrika alleen nemen zouden we op een 960 mil. komen,... ik heb afgerond op 800 mil. om toch nog ruimte te laten voor B-fast noodhulp onder internationale vlag.

Dit zou om en bij de 800 miljoen opleveren:
bron: http://diplomatie.belgium.be/nl/binaries/statistisch_jaarboek_annuaire_statistique_2010_tcm314-66830.pdf

Let op! Deze uitgaven zouden door de staat worden voorgeschoten, en daarna gerecupereerd via een taks op de wapenhandel ...  het is niet zo dat we zouden stoppen met hulp verlenen uiteraard!
De wapenhandel was in 2011 (een minder jaar in opzichte van omzet) goed voor 200 miljoen euro winst (na belastingen, als ze die al betaalden),... da's een officieel cijfer uiteraard, waarbij de 'randprodukten' niet wordt meegerekend. De vergunningen op zich al om export en import in bepaalde landen mogelijk te maken lopen vaak in de tientellen miljarden euro's! bron: kifkif

punt 2 - dotaties aan koningshuis en religies afschaffen

Dotaties aan het koningshuis zijn in 2012 : 14.302.000 Euro, dit is slechts een klein deel van de echte kosten, de regie voor gebouwen en de beveiliging plus de entourage kosten ook geld. 
afgerond zou een afschaffing van deze dotaties 14 miljoen euro opleveren

De katholieke kerk krijgt om en bij de  580 miljoen per jaar... en de andere erkende religies samen een slordige 160 miljoen. Samen goed voor een dikke 750 miljoen (ik rond het af op 600).  

614 miljoen wanneer we de religies en de koning (en co) hun eigen boontjes laten doppen...
Met dat bedrag kan je al gauw een mooi infrastructuurwerk opstarten of enkele gaarkeukens voor de armen voor jaren runnen...

punt 3 - afschaffing van de VDAB en alle diensten daaromheen

Gezien de kritiek (al dan niet terecht) vanuit de bedrijfswereld dat de VDAB haar job niet doet en mensen verkeerd opleid... zou misschien een radicale maatregel kunnen genomen worden om heel deze tak een andere taak te geven: pure controle op de vrije markt-implementatie van deze taken.  Hiervoor heb je slechts enkele ambtenaren nodig, als onafhankelijk controle-orgaan.  (Vermits men daar toch nooit performantiecijfers bijhoudt kan ik me voorstellen dat er ineffciëntie zou kunnen zich voordoen:)

De bedoeling zou zijn om de bedrijfswereld zelf een tegenhanger van de vdab te laten bekostigen, en dit door te rekenen in een belastingsverlaging voor de deelnemende bedrijven.
Met andere woorden: we berekenen hoeveel VDAB elk bedrijf kost, en trekken dit van hun belastingen af,... in ruil gaan ze zelf met dit vrijgekomen geld een eigen dienst oprichten.

Deze vrije-markt tegenhanger van VDAB (en FOREM in Wallonië) zal dus beter werken, en onze arbeidsmarkt in sneltempo omvormen tot een kneedmachine voor de bedrijven.  (Ik sta hier zelf niet meteen voor te springen, maar het is maar een denkoefening).

De staat spaart hier alvast een leger ambtenaren en hun kosten mee uit ... concrete cijfers over de VDAB kosten waren nergens voorhande... ik durf hier zelfs niet naar gokken.  

-------------

Samen zouden deze maatregelen ruim 1,414 miljard opleveren qua besparing... wat meteen de begroting dicht voor 2012 (en ons vooral geld blijft besparen in de toekomst)





vrijdag, november 09, 2012

Amnestie voor politiek fatsoen?

Deze week rommelde er heel wat in het Belgische politiek landschap.  In stilte keurde men eerst de 'voorschotten' op de pensioenfondsen goed (dank u "socialist" DiRupo) en daarna kwam er soort van regen aan vroegtijdige Kertcadeau's.  Vooral de rijken in ons land kunnen van deze geschenkjes profiteren; men gaat een tweede keer een fiscale amnestie goedkeuren, men gaat Dexia holding een slordige 2.5 miljard euro toestoppen, en men gaat dan toch maar gèèn taks heffen op de meerwaarde op aandelen.

Om ook de socialisten in de regering iets te gunnen (buiten een guitige ronde premierschap) wil men ook een 'sociale amnestie' goedkeuren.  Zwartwerkers en andere kleine sociale fraudeurs zouden ook een regularisering kunnen aanvragen voor de inkomsten die ze niet aan hebben gegeven, naar analogie van de rijke families van ons land die "éénmalig" -ehem- hun zwart geld konden regulariseren (wit maken) voor een schamele 6% boete.

Laat me duidelijk zijn: ik ben tegen alle vormen van fraude,... en ben vooral kwaad omdat deze regering zich niet eens een van de kerntaken van een staat toeëigend: namelijk het strijden tegen corruptie en fraude!
Wanneer je je als staat op deze manier gewonnen geeft, kan je evengoed zeggen dat iedereen die een snelheidsboete heeft gekregen het afgelopen jaar, het geld krijgt teruggestort, ja je zou zelfs zo ver kunnen gaan om je gevangenisdeuren allemaal open te zetten en iedere gedetineerde nog 500 euro er bovenop te geven wanneer ze de benen nemen. Hip hoi! Amnestie voor ièdereen!  

Want een staat die het bij monde van haar regering, beu is om tegen fraude te strijden, kan evengoed ook stoppen met strijden tegen inbrekers, drugdealers, aanranders, moordenaars en belastingsontduikers. Hel, waarom zou je niet gewoon stoppen met eender welke vorm van ordehandhavind? Het bespraat je een hoop gezeur en geld niet?
Of die fraude nu komt van een naamloze buitenlander die zijn dopkaart niet correct invult, of van mijnheer CEO van een grote multinational die zijn aandeeltjes in het buitenland niet aan zou geven, je moet als staat blijven proberen deze vormen van diefstal t.o.v de eigen bevolking tegen te gaan!

Niets hiervan bij de regering DiRupo.  Men gaat gewoon door op het pad dat destijds werd ingeslagen. De eerste fiscale amnestie was éénmalig, zo kondigde men toen aan. Het bracht wel wat centen op voor de begroting van toen... dus men was tevreden (op korte termijn denken is al jaren hun specialiteit in de wetstraat).

Dat uitgerekend de SP.a en de PS deze maatregel mee goed heeft gekeurd is daarbij ook nog eens extra schandalig (en dan schrikt men er van dat de PVDA+ meer stemmen begint af te snoepen?!).
Een socialist die een wet goedkeurd waarbij de allerrijksten tegen een prikje hun op-de-rug-van-de-arbeider verdiende zwart geld kunnen witwassen is geen socialist, maar een rechts-democratische handpop zonder ruggengraat en met een verachtelijke zin om 'er bij' te horen.

Wat men WEL zou moeten goedkeuren is een fonds, gespekt met zwart geld en fraude geld, misdaadgeld,... en dat fonds zou een hele resem specialisten moeten in dienst nemen, die vet betaald worden, hoogwaardig en gespecialiseerd zijn om de fraude te bestijden en de roofbouw op de economie te stoppen!
- Deze maatregel zou zich snel terug verdienen en meteen ook een boel structurele problemen die we nu kennen oplossen op de arbeidsmarkt.

De SP.a heeft daar ook blijkbaar allemaal geen problemen mee, dat zwartwerk mensen een basisrecht onzegt, maar hen getelijk ook dwingt om te blijven zwartwerken is volgens de salonsossen geen structureel probleem, maar iets dat je kan oplossen met een 'sociale amnestie'.
Ga dat eens vertellen bij mensen die al maanden of jaren zonder werk zitten, hun uitkering zien dalen tot 'onleefbaar' en geen werk vinden, hoe hard ze ook zoeken?!
Misschien kan de SP.a ook een rondje amnestie uitvinden voor politiek fatsoen... al gaan ze daar dan zelf nooit van kunnen profiteren.

Ik spuw op de sp.a en haar amnestie-maatregelen, ik spuw op de OpenVLD die er knikkebollend bijzit terwijl ze eigenlijk voor de vrijheid en 'minder staat' zouden moeten vechten. Fiscale amnestie is iets dat enkel luie, ondaadkrachtige regerigen kunnen invoeren, bij gebrek aan inspiratie, durf en daadkracht.

Mijn voorspelling is de volgende: men kan zoveel maatrelgen nemen als men wil, maar in 2013 zal ons land een zeer zwart jaar tegemoedgaan. De werkloosheid gaat in no-time op 25% zitten en de koopkracht en bijhorende welvaart waar men zo tuk op is zal dan snel op apengapen liggen. Een en ander is trouwens een gevolg ook van de vertekende arbeidsmarkt en het niet-daarop aangepaste onderwijs (maar ja, daar is men al 20 jaar niet meer positief of structureeel mee bezig geweest).

Intussen slaapt men in de Wetstraat verder door... tot er een zwarte mars zal komen... alle mensen die jullie beu zijn (zoals ik) blijven niet braaf bloggen, tweeten en naar tv staren.... ooit komt de dag dat we met brandende fakkels voor jullie deur staan. Ooit komt de dag dat Leterme, Dehaene en heel de bende die nu aan de macht is, zich voor een rechtbank (of nog beter: volkstribunaal) moet verantwoorden voor hun uitverkoop en over-uitgebalanceerde stuurloze politiek die ons allemaal geld en levenkwaliteit kost!




zaterdag, november 03, 2012

unizo en het verdronken kalf

Allereerst wil ik melden dat ik àlle sympatie heb voor kleine zelfstandigen,... de overgrote meerderheid van hen zijn oprechte hardwerkende mensen die het in dit land zwaar te verduren krijgen, veel uren draaien en daar verdraaid hard voor moeten inboeten. Deze blogpost is vooral gericht tegen de Unizo actiemiddelen, en hun totaal gebrek aan inzicht en strijdlust.

De mensen van Unizo hebben met de  actie in mijn opinie laten zien hoezeer er iets foutloopt in deze economie (en de politieke beslissingen rond arbeid en ondernamerschap).
Maar ik vind de heren en dames van Unizo slecht geplaats om omtrend deze problematiek kritiek te geven, aan overheid, of anderen...
Ik leg even uit waarom:

De laatste dagen hebben de marketingmensen van Unizo er veel aan gedaan om hun tweede virtuele "betoging" aandacht te laten krijgen waar mogenlijk.  Het is iedere organisatie haar goed recht om haar eisen kracht bij te zetten en vooral om de bevolking over haar doen en laten te informeren.
Tot daar geen probleem.
Het probleem begint bij het door hen gekozen actiemiddel: een tweede klik-en-niets-doen campagne.  Meer nog, de webpagina zelf waar KMO's hun nep-strijdvaardigheid kunnen tonen, is verworden tot een platte reclame-campagne, waar advertentieruimte wordt gecreëerd voor de zogenaamd verontwaardigde bedrijven!

Klaar en duidelijk: je toont zogenaamd je verontwaardiging en jouw kleine zaak die eigenlijk aan het ten onder gaan is tenmidde deze markteconomie, kan nog even met naam en toenaam op een website verschijnen van Unizo -waaw- gratis reclame?!
Waarschijnlijk hoopt hier en daar nog een kruidenier, winkel met schoolgerij of klompenmaker op een beetje extra klanten, met dank aan Unizo, hun steun en toeverlaat.  Yeah right....

Ik verwijt hen vooral een gebrek aan strijdlust, inzicht en eerlijkheid.

Allereerst, de strijdlust van Unizo (en aanverwante organisaties) is onnoemelijk laag... wanneer een organisatie (zogenaamd omdat hun leden het "te druk" hebben en de welvaart niet in gevaar willen brengen) niet eens een èchte actie kunnen verzinnen buiten het klikken op een link op een website, dan kan je jezelf maar beter gewoon opheven als organisatie.
Je kan zo veel andere acties verzinnen! Waar is jullie zin om op te komen voor jullie rechten?
Uiteraard hebben de unizo mensen een pesthekel aan de typische acties waarbij verveelde mensen in vuilzakken van allerlei kleurencombinaties half Brussel bezet houden,... maar er zijn andere dingen die zeker KMO's kunnen doen.
Een paar voorbeelden: richt je pijlen op de Belgische overheid waar je zo tegen bent, richt je acties tegen de regering DiRupo ... enkele ideetjes:
- Laat je leden niets meer verkopen aan leden van deze regering... dat betekend concreet dat een minister in een broodjeszaak die aangesloten is bij Unizo steevast het antwoord krijgt: "voor u is alles uitverkocht mijnheer, juist gelijk gij met ons hebt gedaan".
- Staak het doorstorten van de BTW aan de zo verfoeide begov mensen? Wanneer je naar eigen zeggen, toch niet gerespecteerd wordt, kan je dan niet gewoon de gevolgen van de zogezegde toegevoegde waarde op je bil slaan? Als genoeg Unizo leden de BTW gewoon in hun zak zouden steken (of nog beter: in een grote pot gooien om daarmee de koopkracht van alleenstaande moeders te ondersteunen) dan zou dat al respect opleveren
- Nog een idee is om als Unizo gewoon alle leden te staken.. maar dan allemaal tegelijk.  De impact zou enorm zijn.

Maar neen, niets hiervan... men klikt op een link, en voelt zich trots omdat men zogenaam de economie steunt en de welvaart "niet in gevaar" brengt.  In realiteit zijn er vele KMO's die al lang het water aan de lippen voelen, en zelfs niet meer zouden kunnen actie voeren, ook al zouden ze willen.  De inkomsten zijn tè hard nodig. Misschien terecht, want zo voelen KMO'ers eens dezelfde hete adem in hun nek dan arbeiders en bedienden. In mijn opinie zitten jullie allemaal in hetzelfde schuitje.

Wat me meteen bij het gebrek aan inzicht brengt van Unizo.

Unizo had eigenlijk ZWAAR moeten protesteren zo'n 15 jaar terug. Toen al deze negatieve maatregelen die werden genomen toen tegenover 'de kleine zelfstandige' en aanverwante bedrijven. Eerst en vooral heeft de regering Dehaene ons land uitverkocht aan de EU. Hetgeen meteen tot gevolg had dat de meeste kleine zaken er in één klap enkele massaal grote concurrenten uit het buitenland bijkregen. Deze mastodonten konden met ongelijke middelen onze kleinhandel verpulveren en vernielen. In 10 jaar tijd warden de meeste detailhandels die geen topkwaliteit in een nichemarkt leverden, verdwenen en vervangen door middelmatige pulp uit het buitenland (naar analogie van de Standaard boekhandels die onze boekenwinkels hebben weggeveegd).

Unizo heeft in die periode (1991-1992) niets ondernomen tegen deze uitverkoop. In tegendeel, velen van hen stonden mee te juichen dat er eindleijk concurrentie mogenlijk was.
De regering Verhofstadt heeft deze regelingen verder uitgewerkt en verscherpt, waardoor uitgerekend de traditioneel liberaal stemmende KMO'ers bij wijze van spreken in hun aars genaaid werden, waar ze zelf bij stonden te lachen.

Hetgeen daarop volgde was het complete failliet van onze middenklasse en KMO markt.
Op enkele technologiebedrijven en nichemarkten na, schiet er van de traditionele winkeliers nog maar weinig over.  In sommige steden en gemeenten moet je al ver zoeken om nog een viswinkel of echte warme bakker te vinden bijvoorbeeld...
Unizo intussen, richt haar campagne tegen de werklozen, socialisten, de PS, DiRipo, en nog meer van dat fraais...  terwijl hun eigen gebrek aan inzicht enkele jaren terug de hoofdoorzaak is van de huidige toestand.

De zelfstandigen die deze petities ondertekenen zijn te zielig voor woorden,... ze kunnen geen vuist meer maken, hakken nog liever in elkaars marktaandeel, dan samen iets te proberen verwezenlijken.  En waarom niet sàmen met de arbeiders, bedienden en vakbonden trouwens?  Ah nee... liever niet. Zelfstandigen vechten graag alleen... samen met Unizo -die den wel een website gaan laten maken-. Te zielig.

Intussen zijn er grote multinationals die elke week andere kleine bedrijven innemen, platconcurreren op oneeerlijke manieren of gewoon uitkopen. En men staat er bij en kijkt er naar.

De eerlijkheid van Unizo is ook ver te zoeken, anders zou men deze strijd verbreden, niet alleen met de loonlast als argument, maar ook met de koopkracht als wapen! Dit doet men niet. De koopkracht (die alsmaar daalt en nog verder wordt ingedeukt dankzij de OpenVLD maatregelen om de werkloosheidsuitkeringen te verminderen!) kan hen geen fluit schelen.

De koopkracht daalt samen met de stijgende werkloosheid... en de enige echte motor van onze economie van weleer is een zieltogende organisatie die websites maakt en daar dan komt over opscheppen in de media.  Moest ik zelfstandige zijn, ik zou meteen mijn lidkaart in snippers opsturen naar de Unizo mensen, met de melding dat ik de komende week gewoon de winkel sluit en wel zal overleven op rijst en water. Kwestie van mijn eisen kracht bij te zetten.

Maar ik vermoed dat de meeste KMO'ers, deze avond eerst op de website van ikkomopstraat gaan klikken, dan kijken hoeveel 'medestanders' er zijn.... om vervolgens met hun gezin te gaan eten in een taverne in de buurt.  "Kwestie van de medestanders iets te gunnen".

Intussen maalt de internationale economie verder... en we weten allemaal wie daar de dure, kwaliteitsloze, met minimale openingsuren en minimum personeelsbezetting draaiende loosing-end vast heeft niet waar? (Juist ja,... u daar, die net een steak met pepersaus heeft besteld met een fluitjeswijn uit Duitsland die de lokale taverne u heeft verkocht als iets met een meerwaarde) vergeet geen btw-bonnetje te vragen hé.

Laat uw hoofdschotel uit de microgolf, opgewarmd door de Chinese hulpkok u intussen smaken bij de lokale zelfstandige.  En laat vooral uw belangen ter harte nemen door een marketing-geörienteerde fabrikant van domme websites (unizo). Koop misschien nog een burgermanifest van Verhofstad bij DeSleghte, voor op vakantie....

U mag op beide oren slapen, uw economie is in ---ehem- goede handen.

Of neem een steen, trek naar Brussel, gooi uw zaak dicht en DOE IETS.  Ik wil als werknemer of werkloze (eender wat ik ben wanneer u dit leest) zelfs meestappen uit sympathie!!!  Drop Unizo en doe iets!!!

PS: Ik eet vanavond kaakroketten van de Colruyt ... moest u twijfelen.



donderdag, oktober 25, 2012

Ford Genk en de twee gewichten


Ford Genk gaat de deuren sluiten, men smeerde het al dagen breed uit over het nieuws. Meteen zien we mensen in rode en groene regenjasjes wenend voor de camera's van het nieuws, om te vertellen hoeveel x-jaren ze wel niet voor de multinational hebben gewerkt.  Uiteraard, leed verkoopt, en men gaat al te graag in op massale ontslagen.

De verschillende politici reageren in eenzelfde profitariaat-reflex den de media, waarbij ze elkaar verdringen om "het leed" te bespreken.  Opvallende afwezigen in dit discours zijn de winnaars van de verkiezingen; N-VA. Blijkbaar kan hen het verlies aan Vlaamse jobs niet echt schelen, waarschijnlijk omdat niet werklozen, maar VOKA hun feitelijke baas is, maar dit terzijde.

Wat me stoort aan heel dit verhaal is dat een multinational als Ford hier geld van onze belastingen komt vragen om een fabriek nog even te laten draaien, dat onze domme politici hier (uit pure volksverlakkerij) op ingaan, om dan daarna te beseffen dat ze gerold zijn. En wat doen ze? In plaats van de fabriek en haar leiders vast te zetten tot de schulden door het moederbedrijf zijn terugbetaald aan 'de belgen', staan ze om-ter-domste neo-liberale one-liners te roepen op het nieuws.  Alsof ze het al niet lang zagen aankomen. (Ik herinner me een VDAB medewerker die me begin jaren '90 al zei: "De industrie trekt hier weg, de dienstensector is alles wat gaat overblijven... maak u geen illusies".  En den man had zo hard gelijk.

Niets van een blokkage echter, onze politici hebben verder een half uurtje gepalaverd in hun parlement en zijn inmiddels op verlengd weekend vertrokken in hun luxe-auto's uit Duitsland.

Aan de andere kant worden heel eventje de werklozen in het nieuws gebracht, maar dan op een foute manier.
Ik kan u verzekeren dat het 'ocharme' gevoel voor de werknemers van Ford Genk er wel is, maar je moet een en ander relativeren.
Een KMO die over kop gaat, daar staat men niet met camera's op, daar zijn geen relanceplannen voor, ministeriële tussenkomsten, speciale VDAB-afgezanten en andere steun (laat staan een dikke premie), meestal mag je als ex-werknemer van een KMO fluiten achter je geld omdat de baas er mee is gaan lopen en kan je na een dik jaar via het FSO aan je centen geraken. Die realiteit daar hebben de heren politici nooit iets aan gedaan (alles socialisten ten spijt).
Intussen kan de KMO werknemer niet gaan stempelen (in tegenstelling tot de Ford mensen) tot er iemand zo goed is geweest om je een C4 te schrijven...  da's de realiteit elke dag bij de vele KMO's die over kop gaan!  Maar bij Ford Genk moeten we collectief staan huilen?  Ik dacht van niet. Jammer maar helaas, pindakaas, zo zit die mooie vrije markt waar diezelfde mensen telkens weer voor stemmen, in elkaar.

Of het nu een bank, de frituur of een auto-fabriek is, dit koude harde kapitalistische systeem werkt nu eenmaal zo dat wanneer je failliet gaat je op straat staat met allemaal.  Jammer genoeg is een bank een uitzondering geworden aangezien daar iets te veel politieke vrienden van onze leiders tussen zouden kunnen zitten (men noemt dit dan verbloemend: economische impact).
Maar het principe blijft gelijk...

De mensen hebben in dit land nooit gemord toen Dehaene ons uitverkocht aan Europa (weet u nog? We mochten er toen niet eens een referendum over hoduen). Niemand heeft geprotesteerd toen de anders,- en anti-globalisten werden afgeknalt in Italië tijdens protesten, want da was toch een "bende links tuig".

Nochtans is het dit globale systeem dat er nu voor zorgt dat er productie van Genk naar Valencia verhuisd werd.  In het globalistische ideaalbeeld zouden er dan meer spanjaarden meer koopkracht moeten hebben achtereen, en dan belgische producten kopen (wie weet, pottekes Manna saus:), wat dan weer goed is voor onze economie.
We weten allemaal dat de realiteit anders is.... spanjaarden eten geen Manna-saus denk ik.

De wereld en zekere Europa, is niet één groot dorp, waar iedereen van elkaars economische welvaart kan profiteren en beter worden. De wereld is een zandbak, waar telkens dezelfde 2 kindjes alle speelgoed hebben en de rest zand moet eten uit armoede.

Wanneer gaan we in een 'zwarte mars' ons belastinggeld terugeisen bij Ford Genk? Want onze politici gaan het niet doen in onze plaats....

zaterdag, augustus 18, 2012

Volkspretpark op een ruïne



De Vlaams-Nationalistische partij N-VA heeft voor de komende verkiezingen een opmerkelijk voorstel gelanceerd: het bouwen van een zogenaamd volkspretpark op het Sint Anneke. Zoals zo vaak bij voorstellen van deze partij, heeft men ook hier de mosterd uit het voormalige Otto-Romaanse rijk gehaald, meer bepaald uit Wenen deze keer. Voorheen kwamen hun economische voorstellen al uit Duitsland en hun manier van partijpolitiek organiseren uit de voormalige DDR, maar dit terzijde.



Het idee om een heus pretpark op het Sint-Anneke te bouwen zou uiteraard wel jobs opleveren, tot daar geen probleem (al is het moeilijk voor te stellen dat mensen een carrière willen uitbouwen door bijvoorbeeld verkleed als een 'volkse figuur uit Vlaanderen' door een pretpark te waggelen).
Is het niet al te makkelijk om brood en spelen te beloven (in het geval van de N-Va enkel spelen) aan een bevolking die eigenlijk meer dan genoeg lollige en toeristische initiatieven heeft moeten verduren de afgelopen jaren? Het Cirque-du-Soleil-en-Olifanten-op-de-Meir beleid is stilaan aan z'n laatste adem toe me dunkt, aangezien zelfs talloze rechtschapen Nederlandse toeristen zich inmiddels schuldig voelen om in onze stad dronken te komen rondlummelen zonder enige meerwaarde te krijgen.

Nee, ik vind het idee van zo'n volkspretpark maar niks, vooral omdat al deze energie en investeringen beter zouden kunnen aangewend worden om bijvoorbeeld het crêcheprobleem op te lossen (hier zouden trouwens ook veel werklozen opeens toch weer zin door krijgen om te gaan werken, aangezien er vele werklozen nu noodgedwongen thuis voor de baby zorgen omdat er simpelweg GEEN plek is, bij geen enkel soort kinderopvang zelfs niet die van de stad zelf.) Of men kan oude gebouwen en musea die staan te verkommeren eens een opknapbeurt geven, op de Belgiëlei staan er al vast genoeg die door "een complexe samenloop van omstandigheden" niet open kunnen blijven. Terwijl men wel tonnen geld stopt in het door Patrick Janssens goedgekeurde MAS.

Intussen stelt een partij zoals de N-VA, met een ambitieuze kandidaat burgemeester, ijskoud voor om een pretpark te bouwen? Zulke voorstellen zijn ideaal voor een stad die verder geen al te grote problemen heeft, denk ik. Een stad waar de ring rond is, kinderopvang goed en voldoende voorzien is, de vierde wereld zo goed als onbestaande, de criminaliteit tot een minimum herleid en de woningnood nagenoeg te verwaarlozen is.  Niet Antwerpen dus.
In zulke stad kan je inderdaad dromen van een Vlaamsche versie van Plopsaland op te richten. Ik stel me daar vrij foute dingen bij voor. Misschien staat er wel in plaats van een Langnek, een dikkenek, of een Sprookjesboom waar onze ministers elk om beurten een mooi verhaaltje in voorlezen over hoe ze de staatsschuld gaan oplossen,...

Ik denk dat de N-VA met dit voorstel vooral bewijst dat ze met om het even wat in de media willen komen, zonder een echt beleid te willen uitstippelen. Want het beleid dat ze echt willen voeren is een platte copy van om het even wat er in Duitsland gangbaar is, maar dan met Vlamingen die niet goed kunnen rekenen en vooral zelf de nodige macht willen verwerven.

Als er al een pretpark nodig is, kan de privé dat gerust zelf uit de grond stampen, daar heeft men geen beleidspartij voor nodig. Intussen kunnen deze laatsten zich bezig houden met het op orde houden van de maatschappij en het trachten op te lossen van enorme problemen die zich stellen zowel sociaal, economisch als in het onderwijs.

origineel artikel: http://www.gva.be/regio-antwerpen-stad/linkeroever/n-va-wil-pretpark-op-sint-anneke-2.aspx

vrijdag, juni 15, 2012

755456

Tot mijn enorme verbazing keken er  755.456 mensen naar een aflevering van een bepaalde televisiereeks deze week.  Volgens de door humo gepubliceerde kijkcijfers keken al deze mensen naar FC de kampioenen.
Ik viel bijna van mijn stoel. Ik dacht dat deze serie, samen met het plaatsvervangende schaamtegevoel omtrent dit soort 'humor' al jaren was afgevoerd.  Dat men dus überhaupt not uitzend was voor mij een onaangename openbaring. Wat echter nog veel erger is, is dat er dus een 755.456 mensen naar kijken!
Wanneer men zooi geeft op TV, kijk er dan niet naar!  


Ik begon na te denken wie ZIJN die mensen?  Wat bezielt hen?
Zijn dit allemaal intellectueel minderbedeelden, marginalen en mensen die zelf fysiek de afstandsbedienen van de TV in hun ziekenhuiskamer niet kunnen bereiken en noodgedwongen naar de op "één" afgestemde beeldbuis moeten kijken? Dat kan toch niet zijn?


755.456 mensen ... toen viel mijn spreekwoordelijke frank: 796.512 was het aantal voorkeurstemmen van Yves Leterme in 2007, reken daar het aantal oudjes af die inmiddels het loodje hebben gelegd en je komt al aardig in de buurt denk ik.    Ergens in die buurt moet een verklaring zijn voor dit bizarre fenomeen.

grootheidswaanzin in Antwerpen

Beste Bart, (ik mag je Bart noemen hé? Wanneer iemand zijn smoelwerk op die manier in mijn aangezicht duwt elke dag opnieuw, schept dat een bijna familaire band) wanneer jouw levensgrote, duizelingwekkende affiches, door onbekenden worden voorzien van een clownsneus, betekend zulks dat niet iedereen je serieus neemt, meer niet. Een beetje politieker moet daar tegen kunnen niet?
Dan betekent het ook vooral dat er mensen in de bevolking (waar u tenslotte naar hun stem hengelt) u een ludieke 'fuck you' willen geven. Ook dat is, naast grappig, part of the job.

De verkeerde reactie is om dan meteen, als een ware dictator die heeft ontdekt dat er mensen van de opositie bestààn, te gaan jacht maken op 'de schuldigen'.
En in Bart's hoofd zijn die schuldigen altijd te vinden bij de politieke tegenstanders.

Een clownsneus op je gezicht getekend krijgen is een logisch gevolg van de Napoleon-houding gemixt met grootheidswaarnzin waarmee u in deze stad bent binnengewalst. Iedereen met een gezond poliek besef, of een goede dosis humor (niet te vinden binnen uw partij, ik weet het) zou dan naar de drogist rennen om een pot rode verf om vervolgens op een 30 meter hoge stelling je gelaat even van een rode feestneus te voorzien).  Je moet daar natuurlijk wel de conditie voor hebben (ook niet te vinden binnen uw partij, ik weet het)


Größenwahn, noemt men zoiets in het Duits (misschien een tip voor je volgende verkiezingsslogan, 
moest je er nog enige diepgang aan willen geven want 'verandering' belooft ELKE politieker).


  


De affiches zijn nog groter dan hetgeen Putin liet hangen in Moscouw (een echte wereldstad trouwens, in plaats van te trachten keizer te worden van een omhooggevallen provinciestad als Antwerpen die mits jarenlang wanbestuur van mensen die 'verandering' beloofden, is vervallen is tot een oord waar Nederlanders goekoop kunnen komen zat worden). - ik weet het, u gaat dat allemaal 'veranderen' ehem -

Wanneer men iemand's affiches beklad noemt dat poliek.
Wanneer men echter Bart de Wever z'n affiches ludiek aanpast, heeft dat: "De tegenstander tracht ons te dwarsbomen."
In Bart's hoofd is het zoals gezegd altijd oorlog: tegen de vervlakking, tegen de linksen, tegen fout rechts, tegen de huidige machthebbers, tegen de domheid van de bevolking, tegen liberalen, tegen nep-liberalen, tegen groenen, tegen mensen die rode clownsneuzen op een affiche tekenen bij wijze van grap, en uiteraard ook tegen de media, die hem intussen beter een eigen TV kanaal zouden geven (BDWRTOVVH) (Bart De Wevers Radio en Televisie Omroep voor de Vlaamse Verveelde Huisvrouw), waar men naast heruitzendingen van kapitein Zeppos en kinderprogramma's ook speechen van Bart zou kunnen laten spelen net zolang tot de meerderheid van de bevolking op hem stemt.

Willen we iemand die zichzelf zò au serieux neemt als burgemeester?
Willen we in Antwerpen iemand die een stap verwijderd is van het god-complex?
Willen we iemand als burgemeester die waarschijnlijk op elk plein achtereen een bronzen of marmeren beeltenis van zichzelf wil hebben staan? (met geheven wijsvinger en verontwaardigd pruilmondje)
Want als hij zo doorgaat zijn we niet ver af meer van het moment waarop hij een levensgrote Bart de Wever luchtballon boven de boerentoren plaatst die om het half uur een grote vlaamse vlag heen en waar zwaait.

Hopelijk krijg je een dezer dagen ook een taart in je gezicht, want je neemt jezelf te veel ernstig in een campagne die eigenlijk om verkeer, scholen, armoede en werkgelegenheid zou moeten draaien, en niet over het al-dan-niet kijken op de autoritaire blik van een verlichte despoot in wording.

Neem liever een voorbeeld aan partijen die met de mensen praten, echte programma's samenstellen en echte verandering willen brengen (met concrete plannen).
Ik wens u en uw zootje vlaggenzwaaiende opportunisten en betweters intussen een nederlaag toe, zo groot en breed als uw affiches!

vrijdag, juni 01, 2012

Vlaams ondernemerschap als stijdkreet

Ik beantwoorde daarnet nog een twitterpost van iemand die de Uplace verdedigd als zijnde 'vlaams ondernemerschap'.  Deze uitdrukking, die veelal opduikt vanuit de ruïnes die ooit het liberale denken moesten voorstellen in Vlaanderen, is al even hol dan de hersenpan van de mensen die deze tot strijdkreet verworden uitdrukking roepen naar hun tegenstanders.
Nu ja, er valt ook niet veel te verwachten van mensen die aan de ene kant hun graantje willen meeshnabbelen van het economisch luchtbellen blazen, en na de uren nog even snel wat dotaties willen meegappen door in allerlei raden en politieke halfslachtige posities te zetelen.  Je zou voor minder beginnen dromen van een instituut dat niet bestaat.

Dat is juist, de term 'vlaams ondernemerschap' is volgens mij onbestaande in onze huidige economisch bestuurde Europese unie.
Men brengt het publiek (het stemvee) vooral in de verleiding om te denken dat er wel degenlijk Vlaamsche keuterboertjes zijn, die op een dag, puur uit ondernemend-denken en motivatie, naar een financier stappen en een zaak oprichten.  De politieker in kwestie vertelt er dan in één adem meestal bij dat deze 'hardwerkde Vlaming' op allerlei manier wordt tegengewerkt door het staatsapparaaat (en dat hier snel iets aan moet gebeuren).
Het stemvee knikt volmondig ja, en stemt op de politieker die dit allemaal in orde zou brengen.
Het is echter zo, dat zulke Vlaamsche keuterboertjes niet echt bestaan... Wanneer zulke discussie in de media gevoerd worden gaat het meestal niet om Vlaamse ondernemers of innovativiteit, maar om harde zakenmensen, conglomeraten en investerings-haaien die een plek zoeken om in Vlaanderen een zoveelste melkkoe voor het buitenland neer te planten.

De echte vlaamse ondernemer is een kleine zelfstandige, die net als arbeiders en bedienden wordt uitgezogen, en nooit het nieuws zal halen met zijn project, laat staan de steun krijgen van politici in maatpak.

Waar het concreet om draait zijn zaken als Uplace, waar men de veelal buitenlandse ketens die hier  verkoopspunten willen oprichten, tracht aan te praten bij de bevolking als zijnde "Vlaams ondernemerschap".  Ze zijn even Vlaams dan de Footlocker of McDonald's filialen in het Wijnegem Shopping Center.
Terwijl men enkel zo snel mogelijk de handtekeningen wil om te kunnen bouwen aan een keet waar spaargeld van gezinnen wordt omgezet in oprengsten voor het buitenland (lees: Nederland, Duistland,...), is men druk in de weer om de media te bespelen ... want een leuk groot shopping center wil toch iedereen niet waar? (We gaan het zelfs niet hebben over de gevolgen voor het verkeer in de omliggende gebieden).

Naar Amerikaans model een mega-mall oprichten, dat is het doel achter deze 'vlaamse ondernemers'. Waar goedkope werkkrachten (onder'steund' door de vdab) de consumenten bedienen en waar de echte winst alweer naar het buitenland verdwijnt.  Op zich ben ik niet tegen shopping centers hoor,... het maakt nu eenmaal deel uit van je vrije markt,... ik heb echter een zwaar probleem met het trachten te verkopen als ondernemerschap van eigen bodem.

Echt Vlaams ondernemerschap is (op een handjevol haute-finance initiatieven na) nooit prominent aanwezig geweest in ons land - ik noem het in de pure vorm eerder "lokale economische initiatieven".  Misschien dat Lernhaut en Hauspie een van de laatste zulke echte voorbeelden was. De rest zijn te kleinschalig of te zeer gefinancierd vanuit het buitenland om van ondernemerschap te spreken als zijnde een stijdkreet of stroming.

Met alle respect naar de eenmanszaken, de kmo's die echt zelf iets hebben opgericht uiteraard,... jullie zijn ook innovatief en ondernemend, maar daar draait het niet om in de media-hetze die men wil lanceren (met alle respect, daarvoor zijn jullie initiatieven economisch gezien te zeer gericht op het zelfbedruipend zijn, men richt geen zaak op om ondernemend te zijn, maar vooral om er zelf van te kunnen leven - waar overigens niets mis mee is)...
Laat jullie echte strijdvaardigheid en werklust niet verworden tot een holle politieke slogan, want voor je het weet is er naast uw zaak een shopping mall al je klanten aan't wegpikken met steun van enkele multinationals, of nog erger: zijn er nep-liberalen met jouw naam en werk aan het opscheppen om eigenlijk hun vrienden van het grootkapitaal een extra afzetmarkt te geven.  Het trieste feit is dat er momenteel voor deze lokale economische initiatieven geen enkele politieke partij echt strijd levert.  In de eerste plaats zou deze taak door OpenVLD en LDD moeten vervuld worden, maar hier is in de praktijk bitter weinig van te merken (op de holle slogans na uiteraard...).

Wanneer een politieker de woorden 'vlaams ondernemerschap' uitspreekt, check dan eerst even of het niet draait om melkkoe politiek of platte hebzucht.

zondag, mei 13, 2012

de nutteloze postpunten van bpost

De Post werd bpost, en zo moest dit logge, vaak vergruisde ex-staatsbedrijf, de toekomstige open postmarkt tegemoed kunnen gaan met opgeheven hoofd. De geo-routes moesten de postbodes efficiënter inzetten, postkantoren werden gesloten en moesten plaatsmaken voor de makkelijkere postpunten in supermarkten.
Kortom, efficientie, kostenbesparend werken en voora klantgerichtheid waren troef.  De marketingmachine van bpost werkte op volle kracht (niet dat dat indruk maakt) om de mensen te doen geloven dat dit met staatsgeld bestuurde bedrijf de toekomst aan kon.

We zijn intussen 2012, en ik kan met zekerheid zeggen dat ik wàcht op concurrentie voor bpost.  Het maakt me geen bal uit of deze vanuit Nederland, Duitsland of voor mijn part Albanië komt, maar zowat àlles is beter dan de zooi die we als 'service' terugkrijgen van dit inefficiënt bedrijf.

Ik focus hier even op de postpunten op zich (een volledige analyse maken van waar het allemaal fout loopt zou me te ver leiden, en meteen een heus boek opleveren denk ik). 

Het postpunt als idee is in theorie een goede zaak voor de consument.  De theorie is dat er meer verdeelpunten zijn (supermarkten, shopping centers...) en dat je naast de paar overgebleven postkantoren bij zo'n postpunt terecht kan.  De praktijk laat hier echter een heel ander beeld zien.  In vele streken heb je simpelweg geen postkantoor meer, en als er al eentje is, is het met z'n benepen openingsuren ONbereikbaar voor werkende mensen.  De uren dat ze wèl open zijn staat het er rijen dik aan te schuiven, meestal met oudjes die op de lotto komen spelen of zich afvragen of ze hier een electrabel factuur kunnen komen betalen.

De postpunten zijn niet veel beter, ze hebben weliswaar dezelfde openingstijden dan de supermarkten waarin ze meestal gevestigd zijn, maar in de praktijk zie je dat hier zo erg op personeelskosten is bespaard dat je er in de praktijk niet terecht kan. Ze verkopen geen enveloppes (deze zijn meestal net uitverkocht) geen pakjes, geen dozen en hier en daar durf je zelfs al lang niet mee achter een postzegel vragen.
Gisteren hoorde ik nog van een mevrouw die op zo'n postpunt werkt dat er eigenlijk maar één dienst echt werk; namelijk versturen van brieven.  Nou ja, dat kan ik met eender welke brievenbus òòk hoor!!!  Met het bijkomende voordeel dat een brievenbus altijd open is!  Het is toch waanzin om het equivalent van een brievenbus te openen in een supermarkt, maar daar dan personeel naast te zetten die geen andere taken hebben dan mensen wandelen sturen met 'nee, dat verkopen/doen we hier niet, daarvoor moet u op een echt postkantoor zijn.'

Een postkantoor of postpunt zou het kloppende hart van een gemeenschap moeten zijn! Een plek waar men niet op de lotto komt spelen, maar waar men een online aangekocht pakje komt ophalen. Een plaats waar men geen babbeltje komt slaan over de voorhande zijnde spaarrekeningen, maar waar men een verzending komt regelen.
Mensen willen een kaart, brief, pakket of wat dan ook van plek A naar plek B krijgen... HELP de mensen met een service die hier voor dient! De post is een service die dit zou moeten regelen en de mensen hier wegwijs in moet maken (met een electronisch loket waar je ook certipost kan doen, waar je zelfs dititaal kan dingen laten verzenden met je eID) maar nee... men kiest er voor om de mensen nul komma nul service te geven en men heeft daarbij nog de pretentie om het een dienst te noemen!

Echt nuttige postkantoren of postpunten (hernoem het zo veel je wilt, jullie service blijft slecht!) zijn in de eerste plaats open. Openingsuren van 9 tot 11 en 2 tot 4 zijn niet van deze tijd (geen wonder dat er enkel bejaarden hun lotto-formulier komen invullen!).  Bovendien kan je veel meer doen dan voor bank spelen, maar zorg er voor dat vooral het zenden en ontvangen cruciaal is. 
Waarom kan ik op een zaterdag om 17u. nergens een pakje verzenden?
Waarom kan ik geen uitleg krijgen over certipost of meteen een ID aanmaken hiervoor?
Waarom kan de postbode geen verzending meenemen wanneer hij toch voor m'n neus staat?
Waarom kan ik geen verzending ophalen in een voor mij bestemd vakje in een lokaal postpunt om bijvoorbeeld 6u 's ochtends?
Waarom verkoopt een postpunt geen post-doosje?

De post schiet overal te kort wanneer het aankomt op dienstverlening. 
Laat ons hopen dat er snel echte concurrentie komt, zodat we deze bende ineffciëntie kunnen afstraffen... alleen jammer van al dat vele beslatingsgeld dat in dit bedrijf is gestopt.  Het eindresultaat is een onvriendelijke, slechte service biedende firma met ontoereikende openingsuren en tarieven die nergens op slaan, waar personeel te kort is en waar de postpunten veredelde brievenbussen zijn geworden!

donderdag, mei 10, 2012

9000 IT'ers te kort? Hier is waarom:

De voorbije weken kwamen zowel VDAB als verschillende andere organisaties en scholen op de proppen met een tekort (alweer) op de arbeidsmarkt.  Deze keer ging het (ook alweer) om IT'ers.  Volgens de cijfers, vooral afkomstig van Agoria (bron: zdnet) zouden er zelfs 9300 te kort zijn.

Een tekort aan IT'ers is niet meteen iets waar je als IT'er iets van merkt.  Integendeel, wanneer je op zoek gaat naar een geschikte (let op dit woord) IT functie, wordt je meestal bedankt voor de moeite, meer zelfs, in sommige streken zijn er blijkbaar nul komma nul IT jobs te vinden, laat staan geschikte. (De echt goede IT jobs worden meestal 'genetwerkt' onder vrienden en familie van de bazen is trouwens mijn indruk).

Hoe komt men dan aan dit bijna structureel genoemde te kort?
Heel eenvoudig: men vraagt bij de werkgevers in het rond naar 'hoeveel IT mensen kunnen jullie gebruiken? En hoeveel hebben jullie er in dienst?" ... Daarna is de optelsom snel gemaakt, plus een mooie press-release en we hebben een verhaaltje.  De job van IT'er is veel van z'n cool verloren de afgelopen decennia denk ik, ... en vandaar dat er hier en daar ook een ècht tekort zal zijn (vooral bij development jobs).

Men gaat echter niet na HOE het komt dat alle bestaande bedrijven die in de IT sector werkzaam zijn, er toch nooit in geslaagd zijn dit tekort weg te werken.  Toch vreemd niet? Dat er zo veel bedrijven (consultancy-firma's, software bedrijven, gespecialiseerde selectieburo's,..) in die sector aanwezig zijn en dat er toch een tekort blijft bestaan.

Om te beginnen zijn de meeste van deze bedrijven volledig op prestige gericht.  Naar mijn mening heeft het nul komma nul zin om je hoofdkantoor in Brussel te plaatsten, zogenaamd dicht bij de klanten, om dan vervolgens nergens in omstreken volk te vinden.  Men gaat daarop recruteren overal te lande, maar daar kom je natuurlijk voor het struikelblok te staan dat niet elke geschikte kandidaat zich geroepen voelt om te pendelen naar Oelewapperewei, waar IT bedrijf XYZ gevestigd is.

De plek van tewerkstelling wordt MASSAAL verkeerd voorgesteld in deze sector. Ik ben zelf als werkzoekende vaak genoeg voor een job in 'Antwerpen' komen opdagen, waar men dan ijskoud vroeg ik ik niet in West-Vlaanderen of Waterloo wilde komen werken. Uiteraard "liefst met eigen wagen".
Er zijn met andere woorden een heleboel zogenaamde IT-bedrijfjes die gewoon geen geld hebben, hun klanten nauwelijks kennen en hun kandidaten als stront behandelen.

Een tweede punt is investeren.  De Belgische ondernemer (ik scheer ze even allemaal over dezelfde kam, wat in de IT sector trouwens zonder enige schroom kan gedaan worden me dunkt) is niet de kampioen in investeren in de werknemer. Integendeel, werknemers in de IT sector zijn per definitie zogenaamde jobhoppers, dus moeten geen opleiding of deftig materiaal krijgen.
Ik heb nog nooit (en echt nog nooit) meegemaakt dat ik EN opleiding kreeg (of terugbeteeld kreeg) EN ook deftig, recent materiaal kreeg.  De recentste laptop die men me ooit gaf, puur om m'n werk te kunnen uitvoeren was altijd al minstens vier jaar oud, een afdankertje van een sales-boy meestal.  De enige uitzondering was bij een bedrijf waar ik wel een recente laptop kreeg, maar deze daarna nooit werd vervangen (6 jaar aan een stuk), wat voor mij alvast niet meetelt.

Over hoe IT'ers door de bewuste bedrijven als mens worden behandeld ga ik het niet eens hebben, maar dat op zich, is al een enorme reden waarom er steeds minder mensen bereid zijn om hier voor te kiezen.  IT is geen carrière, maar een kwelling, waarbij de grootste monden en het grootste geld het voor't zeggen hebben - en niet altijd de meest technisch begaafden. Er bestaan zelfs firma's die puur drijven op het luchtbellen blazen van het management, maar waar nauwelijks uitvoerende mensen aan het werk zijn.

In deze half verrotte sector, zijn er bedrijven die zogenaamd gespecialiseerd zijn in het zoeken naar geschikte jobs en kandidaten.  Meestal zijn dit veredelde interimkantoren, waar men 'nen IT'er' beschouwd als een exacte term.  Wanneer je je als kandidaat in dit soort door tuttebel achtige mensen bevolkte kantoren inschrijft, krijg je als programmeur meestal netwerk-jobs voorgeschoteld, of vraagt men of .net ook iets is voor iemand die 'iets op het internet deed'.  Men kent meestal de klant niet goed genoeg, laat staan de functie, wat maakt dat heel wat geschikte kandidaten naar interviews worden gestuurd die niet passen.

Deze sector zit in mijn ogen voor het grootste deel vol buzzword gebruikende maatpakken, luchtblazers en mensen die normaal een juristenopleiding hadden moeten vervolmaken, maar door een speling van het lot (en veel cafébezoeken) in een interimkantoor zitten te acteren alsof ze weten waarmee ze bezig zijn.
Deze mensen hebben meestal geen flauw idee waar je goed of slecht in bent, en sturen je zo'n beetje rond tot ze van je af zijn. Eens je oprechte feedback geeft, mag deze vooral niet te negatief klinken, of je licht er uit... ook al wijs je er iemand op dat haar personeel elkaar aan het uitschelden was.  Men moet positief blijven en "pwroffesunnal".  Meestal is men niet eens de Engelse taal genoeg machtig om de vele technische termen correct uit te spreken.

De bedrijven die het wèl doen zoals het hoort hebben daardoor keuze te over.  Deze mensen leggen de lat dan weer zo onnoemelijk hoog, dat men enkel de witte raven er uit pikt voor de meestal grote klanten.
De rest... is de overschot.  Dit zijn de IT'ers die het moeten stellen met de vdab databank of een lucky shot bij een of ander consultancy bedrijfje.  Dit zijn ook de IT'ers die gerust het gat van 9300 zogenaamde tekort zijnde IT'ers zouden kunnen opvullen, maar er niet geraken.
De jobs zijn meestal te ver weg, te slecht uitgelegd, onjuist omschreven, onderbetaald, of vinden plaats bij bedrijven die geen investeringen willen doen in hun mensen.

Als IT'er heb je dus maar twee keuzes: bij die witte raven horen, of trachten uit deze zooi weg te geraken.

Wat Agora ook mag beweren, er is geen ècht tekort aan IT mensen, er is wel een schromelijk tekort aan een IT-branche die naam waardig in ons land.



maandag, mei 07, 2012

Antwerpen op zondag

Zondag's door de binnenstad wandelen, ik had het al een tijdje niet meer gedaan.  Niet alleen was het er geen weer voor, maar ik begon uitgekeken te geraken op het centrum.
Ik begon mijn toch aan de Oudaan, waarna ik richting Groenplaats wandelde via de Korte Gasthuisstraat.
Deze straat is op zondag doods, wat verbazend is eigenlijk, gezien hier nog een boel winkels zijn die wel de moeite zijn.  Deze buurt is nog niet aangetast door de verloedering of overdreven toerisme.  Het is er ietwat élitair, maar dat is het goed recht vel elke winkelier vind ik (beter dan je hele straat vol te plaatsen met rommel en pitazaken).
De topper in deze straat is de viswinkel Van Bladel, waar je topkwaliteit vindt die je haast nergens kan kopen (en waar je ook diep in de buidel moet tasten).

Ik ging de schoenmarkt af en zag daar tot mijn verbazing een Albert Heijn supermarkt in de stijgers staan. Er was een tijd waarin ik dit een verraad zou hebben gevonden, maar tegenwoordig ben ik blij dat er eindelijk echte concurrentie komt voor de belgische prijs-afspraak supermarkten.
De supermarkt ligt daar trouwens ideaal om de Carrefour en Delhaize die op een boogscheut liggen, de duvel aan te doen.  Alle chance aan de Appie, ...

Op de Groenplaats was er een soort Thaise markt bezig.  Het zag er zwart van het volk, zo veel volk tussen op elkaar geduwde kraampjes nodigt niet echt uit om er vrolijk tussen te gaan wandelen.  Een Nederlander botste tegen me aan, hij was een chipolata-worst aan het eten die net van een barbecue gril kwam.
Zoals we allemaal weten, is gegrilde Chipolate een Thaise specialiteit.  Wat een onzin.  Ge Groenplaats is meer en meer een evenementenhal aan't worden, een soort plek waar om het even welke platvloerse organisatie of commerciële opgepompte rommel de boel kan komen overnemen en de stad inpalmen.  Vanaf Mei tot ongeveer December is de Groenplaats eerder een recreatie-centrum dan een plein.

Ik draaide de Oude Koornmarkt op, de vroegere 'pitastraat'. Deze straat hebben de ondernemer van allerlei aanbestedingen hervormd tot een veelal autoloze straat.  De kleine trottoir van voorheen is nu veel breder, waardoor ook de horecazaken een deftig terras kunnen buitenzetten.  Ook hier botste ik tegen toeristen aan, verder was er niet veel te zien, niets nieuws, niets interessants.  Buiten het feit dat de beroemde Frituur n°1 dicht is.  Ik zag een hollandse toeriste er naar wijzen en zeggen dat dat 'Jammer' was.  Wel, eigenlijk niet, frituur number 1 mag dan wel een icoon zijn geweest sinds jaar en dag, maar goede friet bakken hebben ze daar naar mijn smaak, nooit gedaan.  Kwam daar nog bij dat je meestel voor rotte vis werd uitgescholden door de uitbaters wanneer je er al dan niet in beschonken toestand een pakje friet kwam bestellen.  Deze frituur is dicht, en ik kan alleen maar hopen dat er iets in de plaats komt dat niet te maken heeft met slechte frieten, nep-chocolade of andere toeristenprullaria.

Daarna ging mijn tocht richting Hoogstraat.  Hier was de boel wel open... het was haast triest om zien hoe alle winkels van voorheen ofwel vervangen waren door (alweer) toersitenprullen, ofwel met hun prijzen 2 à 3 keer de hoogte in waren gegaan.

De markt op de Sint Jansvliet was al even vergeven van toeristen, ... ik hoorde een oudere Nederlander tegen zijn vrouw zeggen: "Je kan hier dus gewoon hetgeen we uit Egypte meenamen verkopen voor feeehl meejr".

De Oever, Muntstaat en Nationalestraat doorwandelen liet me alleen maar de indruk achter dat, op wat toeristische ijs-crème en prullenwinkels na, Antwerpen op zondag een lege doos is.
Wat toeristen hier komen doen, is me dan ook een raadsel.

woensdag, april 25, 2012

failliet in België

Een blogpost, of open brief zo u wil (da's populair tegenwoordig, elk kind dat z'n schoenveters kan knopen, elke would-be journalist heeft er wel een geschreven) is meestal gepost uit frustratie, onmacht en vooral onbegrip.  Het kan ook een oproep zijn, ... maar ik wil hier gewoon een situatie schetsen. De lezers mogen er dan voor mijn part uitpikken wat ze willen, van denken wat ze willen...

Failliet gaan in België is voor kleine bedrijven geen pretje, da's duidelijk.  Failliet gaan voor eenmanszaken kan al helemaal catastrofaal zijn, alle begrip voor mensen wiens business plan niet aansloeg en die noodgedwongen de wetten van de economie zien toegepast worden en de boeken moeten sluiten.  Alle respect voor deze echte durvers, ondernemers en innovatieve mensen. Ze gaan er voor, met de nodige echte risico's vandien.

Er bestaan echter ook andere soorten 'zelfstandigen'.  Mensen die in feite uitgerangeerd zijn in de echte bedrijfswereld en bijgevolg hun kansen beperkt zien. (In Antwerpen noemen we ze 'ne jammenkloten')
Deze mensen beginnen dan zelf een bedrijfje, denkende dat ze het wel zullen maken, zonder echt de bedrijfstak noch de marktsituatie te kennen.  Men wil vooral een start-up snel oppompen en dan "cashen".

Vooral met het nodige duw en trekwerk bevinden ze zich dan al gauw in een positie waar luchtbellen blazen, liegen en loze beloften maken (zowel naar personeel, leveranciers en klanten toe) de hoofdtaak wordt.  
Deze bedrijven zijn evenzeer in de postitie om personeel te krijgen via de VDAB. Ze krijgen er zelfs subsidie voor.

Ik werkte de voorbij 2 jaar voor zo iemand.  De man in kwestie had niet veel meer om handen dan het lezen van 'de Trends' en andere Flair-blaadjes voor omhooggevallen KMO'ers die te dom zijn om zelf een mening te hebben over marktbewegingen.  De man leverde een doos van positie A naar positie B, en zoals het een oude PVV-stijl KMO'er betaamd, vroeg hij hiervoor een 20% extra.  Er was geen meerwaarde, er was geen echte vraag, maar aan de andere kant van de lijn (bedrijf B) stond er altijd wel een vriendje klaar om de bonnen te tekenen.
Zo gaat dat bij zulke nep-bedrijfsleiders. Ze gaan met de spreekwoordelijke pet rond bij hun ex-collega's, ex-klasgenoten, familie of zelfs ex-werknemers, in de hoop iets te kunnen "verkopen". Welnu, de man in kwestie kon niet verkopen.  Hij was te stom en te lui om zelfs een prospect te bezoeken (tenzij je onder prospect 's middags naar de Carrefour gaan rekent).  Verder zat hij daar maar, te wachten tot iemand uit de kenissenkring een fax (jawel, een fax) stuurde met daarop een bestelbon.
Wanner dat niet gebeurde met een deftige regelmaat, verzon hij wel wat 'buzinezz' die er eigenlijk niet was.  Zoals het personeel laten opdraven voor nep-consultancy taken, die dan op niets uitdraaiden. Of mensen op pad sturen om defect materiaal om te ruilen voor werkend materiaal, desnoods door middel van zeer louche ingrepen.
De man was verder om geen leugen verlegen, zo kon je elke week opslag krijgen, elke week nieuw materiaal, offertes vragen bij leveranciers.  Maar er kwam nooit iets.  Alles wat op investeren leek werd afgeblocked, alles dat op vooruitgang leek werd meteen afgedaan als 'te moeilijk'.  Je zat op de lange duur gewoon verveeld voor je uit te kijken, zelfs rondsurfen op het net was niet mogenlijk aangezien we nog met een internet verbinding zaten die uit 1999 stamde, een youtube filmpje bekijken was simpelweg niet te doen. Verder had je geen vooruitzichten, er was geen materiaal, geen hoop, en eigenlijk ook niet echt klanten (die renden een voor een weg aangezien er toch alleen maar geknoei met hopeloos verouderd materiaal gebeurde, dat dan nog eens dubbel werd gefactureerd ten opzichte van onze concurrenten).
Je kon enkel maar jobsites afschuimen op je eigen van thuis meegebrachte laptop, in de hoop snel iets anders te vinden.

Deze bedrijfsleider, wiens technisch kunnen er vooral in bestond om een spreadsheet uit te printen en dan met een balpen er wat wijzigingen op te schrijven, om deze dan aan iemand anders te geven met de vraag om het aan te passen, mag volgens onze economie beslissen over iemands C4.  Hij mag ook ten gepaste tijden beroep doen op de gratis diensten van de VDAB, en zelfs de pretentie hebben om tot de laatste maanden (wanneer de kas volledig leeg was) toch nog mensen te laten komen nep-sollicitaties doen,... gewoon om het eigen ego te strelen.  

Op een dag deed deze krabber de boeken dicht.  Na ons eerst als personeel nog anderhalve maand gratis te laten 'werken', ... 
"De crisis heeft ons genekt" durfde het heerschap dan nog beweren.  Terwijl het zijn eigen domme kortzichtige manier van verkopen was,... waarin hij 100% af hing van de goodwill van zijn vriendjes op aankoop-posten her en der. Nu al deze vrienden een voor een uit competitieve bedrijven werden geweerd was natuurlijk het rijk over van de parasiet die deze bedrijfsleider was.  Hij zat zonder makkelijke bonnetjes, die hem via de fax werden toegestuurd door zijn speelkameraadjes (waar hij dan gewoonlijk mee mocht aanschuiven aan tafels in dure restaurants). 

Nu komt het,... het personeel werd weggestuurd. Met een in der haast op een ruitjespapier geschreven krieble: zijn voornaam en een telefoonnummer.  Dat was het dan.  Geen C4, geen papieren,... geen geld... niets.  'Ik ben niet meer de bedrijfsleider".  Dus we mochten ons beklagen bij de curator, en de advocaat waarachter mijnheer lafbek zich blijft verstoppen.  Zo is mijnheer wel, hij kan zelf niet eens een document uitprinten zonder assistentie van kinderen, vrouw of personeel. Kan niet eens iets verkopen zonder dat hij van tevoren weet dat de mensen 'wel zullen tekenen want ik ken dië mens goed van vroeger'.  Iets verkopen op de prijs, kwaliteit of innovatieve kracht achter een product, was er nooit bij. 

Voor ons, het personeel,  bleef er niets over... we konden onze auto, sleutels en ander materiaal afgeven, waarna we zelfs geen C4 in de plaats kregen.  Hetgeen alvast 'niet netjes' kan genoemd worden.
Je moet dan aanschuiven bij de vakbond... waar men je doodleuk vertelt dat je zonder C4 nergens recht op hebt.  De RVA heeft wel een fonds voor sluiting van bedrijven, maar daar moet je dan ook weer wachten (gemiddeld een jaar) tot je geld ziet.
Intussen gaat mijnheer de bedrijfsleider vissen, boottochtjes maken en laat hij zich graag zien op dineetjes waar andere bedrijfsleiders zich laten fotograferen met foute pakken aan.

Je hebt geen geld, geen papieren, dus zelfs al vind je meteen ander werk (hetgeen in deze economie niet evident is) kan je niet meteen ingeschreven worden,... het eerste waar een sociaal secretariaat achter vraagt is je vakantie-attest en C4 van de vorige werkgever.  En daar sta je dan....  

Wat er echt zou moeten gebeuren: Verantwoordelijkheid.  Wanneer je een bedrijf door totale onkunde of totaal wanbeleid op de fles laat gaat (remember Boelwerf anyone?) Zou er een procedure moeten zijn waar de fysieke personen achter de beslissingen in de cel zouden moeten belanden TOT alle papierwerk en schulden zijn terugbetaald (desnoods door hun familie, toffe vrienden of weet ik veel, desnoods verkoop je hun villa met zwembad in een of andere schabouwelijk witte randgemeente vol verzuurde huisvrouwen)... want wanneer je geld wil verdienen op de kap van je personeel zònder zelf enige meerwaarde (zoals innovatieve ideeën) te leveren, moet je er ook maar de verantwoordelijkheid voor dragen dat deze mensen hun geld, papieren en rechtmatige verloning krijgen wanneer het fout gaat.  En dan heb ik het nog niet eens over de totale misdaad die zulke lafbekken aanrichten door mensen als dood vlees op een stoel te laten zitten om een existentie te zijn van hun eigen textverwerker.  Dit soort laffe bedrijfsleiders en knoeiers horen niet thuis in hun dikke villa achter hun advocaten schuilende, excuses verzinnend, deze mensen horen thuis in een gevangenis/werkkamp tot hun verrottingsmethodiek, hun roofbouw op de economie is tegemoet gekomen.  
In de eerste plaats zou dit voordelig zijn voor de werknemers, maar ook voor ECHTE zelfstandigen, ... mensen die zelf een zaak van nul uit de grond hebben gestampt of een vooruitstrevend idee hebben omgezet in een echte economische goed draaiden firma.  Want op deze manier zijn de boxmovers en losers er een voor een uitgezeefd en is er plek voor mensen die een beleid voeren, een vooruitzicht bieden.







zondag, april 22, 2012

bejaarden en beleefdheid

Laatst wilde mijn vriendin en ik even met de tram naar het centrum van de stad.  We hadden eigenlijk even niets om handen en wilden gewoon eens wat kuieren.

De tram bleek die dag echter totaal ingepalmd door bejaarden van rond de zestig jaar.
Mensen dus, die over het algemeen genomen goed te been zijn, niet tot de 'oudjes' behoren die we traditioneel voorstellen als zittende in een schommelstoel terwijl ze naar 'thuis' gapen.

Nee, het gaat hier om mensen die met vaak zure gezichten en al even verzuurde praat gràtis op de tram plaatsnemen om vervolgens zo vaak mogelijk 'ziede wel' of 'nogaliet hé' te zeggen, elkaar steunden in de vergallende pseudo-maatschappijkritiek en gezever die ze graag verspreiden ter bevestiging van elkaars illusies.

Ik mag alvast de lezer verklappen dat ik op (de meerderheid van) deze generatie kots, niet omwille van hun leeftijd, maar omdat ze vaak op alles en iedereen zitten afgeven, alsof ze zelf het toonbeeld van beleefdheid en etiquette zijn.  Hetgeen pertinent onwaar is.  Deze baby-boom generatie en de 'ik heb alles met eigen handen opgebouwd' generatie, is meestal te lui, onbeleefd, dom, kortzichtig, inhalig en vooral enorm degoutant in hun egocentrische gedragingen.  Wat meteen ook hun stemgedrag kleurt uiteraard... maar daar ga ik het niet eens over hebben.  Voor mijn part stikken ze in de schijtpolitici die ze zelf aan de macht hebben geholpen.

De tram zat zoals gezegd vol met dit soort 'zuurtjes', waardoor mijn 8 maanden zwangere vriendin lekker mocht bijven rechtstaan in de tram (blijkbaar staan enkel jonge allochtonen nog recht voor zwangere vrouwen). Uiteraard moeten de gratisrijders van deze wereld, deze vergrijsde profiteurs met hun zuignapmonden en vlaamsblok-gelul wèl kunnen zitten op de tram. Daar hebben ze zogenaamd recht op omdat ze "oud" zijn (en op onze kosten rijden).

We moesten gelukkig niet al te ver, dus enkele haltes verder begaven we ons naar de uitgang.  De tram kwam tot stilstand en ik zag meteen dat ook op het perron het vol zuurtjes stond.
Deze mensen die er anders zo tuk op zijn om skatende pubers terecht te wijzen dat ze niet mogen skaten op het trottoir of zo van die dingen, zijn dan wel niet te beroerd om samen te troepen net voor de deuren van de tram, om vervolgens binnen te stormen, mensen te porren of te duwen.

Normaal voorziet de beleefdheid (of de minimale ommegangsvorm) dat je eerst de passagiers laat UITstappen, tot wanneer je mag instappen.  Dat zijn ook regels die in de bussen en trams ophangen her en der, naast het verbod op eten en drinken.
Niet zo in België anno 2012, daar gaan de oudjes (en ander schorem) met de ellebogen eerst naar binnen, duwen de zwangere vrouw opzij die hen zou kunnen verhinderen om hun gratis zitje eerst te bereiken.

Op zulke momenten heb ik zin om het zogenaamde "zinloos geweld" boven te halen.  Want dat is waar het dat meestal op uitdraait jammer genoeg.  Wanneer je zulk oudje een schop zou geven (wat ze dubbel en dik verdienen naar mijn mening) dan kom je in de krant onder de titel: "Doorgedraaide passagier valt weerloos oudje aan te Antwerpen".

Dus ik hield me in, om vervolgens enkel verbaal tegen het mens dat ons trachtte opzij te duwen van weerwerk te voorzien.
"Eh, excuseer, maar mogen de mensen nog eerst afstappen ja?"
Waarom het zuurtje verontwaardigd keek (da's meestal stap 1: verontwààrdiging: want iemand uit het lagere volk wil haar terecht wijzen op iets,... wat uiteraard per definitie niet kan in hun wereld), haar stok naar voren porde en een zucht-geluid maakte ... ze wilde dan toch de tram èèrst op.
Ik gaf haar dan toch maar een duw (ik moest me echt inhouden om dit randgemeentekakmens niet met haar eigen stok in haar verschrompelde smoel te slaan).
Na de por die ik haar gaf ging ze uiteraard meteen de "ocharme" kaart spelen door naar andere oudjes te roepen.
Da's dan stap twee wat deze zuurtjes altijd doen: steun zoeken in hun omgeving omdat ze zelf o-zo weerloos zijn.
En ja hoor, iemand die wat verder op het perron stond en niet eens had gezien wat er aan de hand was, noch de aanleiding wist, kwam ook al aangewaggeld met enkele scheldwoorden.  Uiteraard was ook dit een oudje dat zich niet kon inhouden om éérst te beginnen schelden en dan uit te zoeken wat er aan de hand was.
Ik liep langst het eerste zuurtje verder het perron af, en omdat ze nog steeds de tram niet was op geraakt duwde ik hierbij een tweede keer tegen haar stok (die ze waarschijnlijk enkel nodig had om haar rol als overbodige bejaarde waar te maken; die krijg je er bij waarschijnlijk wanneer je je uniform van 'oudje' gaat kopen).
Ik liep  verder door, er zeker van zijnde dat het mens in kwestie geen zitplaats meer had bemachtigd op de tram en nu tegen de rest van de tram zou staan zeiken over 'wat er allemaal niet gebeurd in deze wereld'. Ik kan enkel maar hopen dat ze ooit eens ècht krapuul tegen komt op de tram,...

Is het zo fucking moeilijk om gewoon de minimale discipline op te brengen om mensen eerst te laten afstappen van de tram of bus?  Is het zo moeilijk om gewoon beleefd elks een beetje op zij te gaan wanneer je iemand kruist op een voetpad? Is het voor mensen van deze generatie zo moeilijk om te begrijpen dat ze zelf deze 'rotmaatschappij' hebben gebouwd en gekneed?  Ze zijn zelf zo egoïstisch en rot geweest dat ze nu maar moeten leren leven met het feit dat je soms geen zitplaats hebt op de tram, dat er mensen rondlopen die geen Nederlands verstaan, dat er jongeren zijn die hen nul respect tonen en dat er ook mensen zijn die minimale beleefdheid eisen, ook van oudjes, ook van allochtonen en ook van andere mensen om hen heen.
Ik vraag zelfs geen beleefdheid en ettiquette hoor, ik vraag MINIMALE beleefdheid. Meer niet.  Gewoon kunnen aanschuiven, je beurt afwachten of een stap opzij gaan voor elkaar.  Maar blijkbaar is de generatie die nu rond de 60 is zo'n bende egoïstische domoren dat ze waarschijnlijk tot ze in hun kist liggen zullen blijven denken dat ZIJ de maatschappij recht houden en zwangere vrouwen mogen opzij duwen om "hun recht" op te eisen op een zitje.

Volgende keer denk ik dat ik zulke mensen recht in het gezicht spuug.  Misschien weten ze dan meteen hun plek in 'de nieuwe maatschappij' die ze zelf hebben opgebouwd. De fuckers.

PS: Ik besef dat er ook in de generatie zestigers open-minded mensen zitten, schatten van mensen waarschijnlijk, die zich hopelijk schamen voor het gedrag van sommige van hun leeftijdsgenoten.

woensdag, april 18, 2012

e-ID wordt te weinig nuttig gebruikt

De e-ID kaart (electronische indentiteitskaart) wordt naar mijn gevoel veel te weinig gebruikt in ons land.  België verplichtte iedereen enkele jaren terug zo'n e-ID te halen (en te betalen!) bij zijn of haar gemeentehuis.
Nu zo goed als iedere legale burger zo'n kaart heeft, lijkt het alsof er verder niet veel gebruik van wordt gemaakt.

Vele instanties zoals vakbonden, ziekenfondsen, ziekenhuizen, zelfs de districtshuizen zelf, hebben de kaart blijkbaar nooit nodig en sturen je liever wandelen met een pak papierwerk dat dan gehandtekend moet worden. Hetgeen nu net te vermijden is door de e-ID, deze bevat namelijk een functie om een electronische handtekening te plaatsen (zelfs onder een document zoals een .pdf bestand).
Deze functie is totaal in onbruik geraakt,... de enige keer dat je ze eigenlijk gebruikt (na het in gebruik nemen) is bij het online invullen van je belastingsformulier.  Verder lijkt het alof alle administratieve vereenvoudiging van Vincent van Quickenborne ten spijt, de administratie nog grotendeels voortdrijft op handtekeningen plaatsten, copies laten maken en aangetekend opsturen per post.  Hetgeen dus niet hoeft.

Het is technisch geen huzarenstukje om bijvoorbeeld in een ziekenhuis een touch-screen te plaatsen om de aangifte van een pasgeboren kind zelf te kunnen doen.  Beide ouders steken de e-ID in het apparaat en tekenen met hun pincode, waarna de officiële instanties die je hebt aangevinkt worden voorzien van de nodige "papieren".  Nu moeten kersverse ouders nog een berg aangetekende brieven sturen naar hun mutualiteit, vakbond, werkgever, kinderbijslagfonds, bank,...  het kost je al gauw 30 euro aan aangetekende zendingen, gewoon om je kindergeld in orde te krijgen.  De e-ID en een klein beetje programmeerwerk kan dit verhelpen.   In de ideale wereld heeft men ook meer controle over de aangifte van kinderen (het gebeurd dat 1 kind meerdere keren wordt aangegeven teneinde meer kindergeld te ontvangen).  Deze controle en extra comfort is welkom in een wereld waar post nog wel eens verloren gaat, en sommige administraties zich nog in de jaren '70 bevinden qua efficiëntie.

Waarom niet meteen ook een geëncrypteerde koppeling maken met de verschillende databanken bij verschillende instanties?  Zodra de aangifte binnen is, kan deze een vergelijking beginnen maken op basis van  de naam en het rijksregisternummer om zodoende de andere instanties die zijn aangesloten te voorzien van de juiste gegevens.

Er zijn natuurlijk nog andere manieren om deze e-ID handtekeningen beter te gebruiken, ik haal hier maar één voorbeeld aan.  Maar bijvoorbeeld ook de toekenning van bewonerskaarten, het afhandelen van werkloosheids-uitkeringsaanvragen, ...

Intussen knoeien we verder, met papieren, postzegels, ontoereikende openingstijden, nukkige administratieve medewerkers met 80's computers en dies meer...

zaterdag, april 14, 2012

Wijngegem-Linkeroever

In het weekend van 14-15 april 2012 gaan de tramlijnen 5 en 10 in Antwerpen verder rijden dan hun huidige eindhaltes.  Voortaan gaan ze tot aan het Wijnegem Shopping Center (WSC).  Een en ander wordt feestelijk ingeluid dat weekend, zelfs met een zondagsopening van het shopping center.

Meer openbaar vervoer is tegenwoordig het toverwoord om de verkeersoverlast in te perken, dus kunnen we er moeilijk tegen zijn dat er meer dekking komt in het openbaar vervoersnet van Antwerpen.  Maar ik wil hier toch enkele bedenkingen bij maken, meer nog; enkele vragen stellen.
Want een langere tramlijn is op zich wel tof, maar wanneer je goed kijkt is er eigenlijk een gigantische cadeau gegeven aan mensen die het misschien niet verdienen.

Laat ik beginnen bij het kostenplaatje (124 miljoen Euro voor de tramverlengingen, 7 miljard voor het hele masterplan Antwerpen).  Even bij stil staan;  124 miljoen euro...

Belastingsgeld (u en ik betalen mee) wordt aangewend om 'openbaar' vervoer te onderhouden.  In dit geval om twee tramlijnen enkele kilometers verder te laten rijden tot aan het WSC.  Op zich niets aan de hand zou u zeggen, al stel ik me de vraag of het omzetten van belastingsgeld naar extra klanten voor één bepaalde commerciële plek wel zo nuttig is.  Openbaar vervoer moet ons als gemeenschap helpen van plek A naar plek B te brengen (tot daar niets mis dus), maar waarom er dan eerst tramlijnen naar allerhande commerciële plekken moet worden geïnvesteerd is me een raadsel.  Of zit het feit dat onze ex-premier mee in de raad van bestuur zit van hetzelfde hollandse pensioen-hefboomfonds dat het WSC uitbaat er voor iets tussen?  Ik herinner me dat het 'masterplan' Antwerpen voor de Lijn (het Pegasus-project) vorm kreeg tijden de legislatuur van diezelfde blauwe premier. Maar ok, dat zal wel op 'een ander beleidsniveau' gebeurd zijn en meer van die excuses.  Toeval dus (ehem).

Los hiervan kan je ook vragen stellen bij het versmallen tot één rijstrook aan beide kanden van de August van de Wielelei tot aan de Makro, hetgeen voor enorme verkeersellende zorgt.
Ook hier telt blijkbaar de compleet achterhaalde visie dat men autobestuurders tracht aan te zetten om voor de tram te kiezen, dit door diezelfde automobilist weg te pesten.  Een visie die vooral in het ergste knoopunt van België, Mortsel, furore maakte... (men heeft daar nog de opvatting dat auto's zoals water zijn, wanneer je er minder plek voor maak, gaan er ook minder zijn...  - quote van burgemeester Pira van Mortsel).

Deze domme visie uit de jaren '70 is blijkbaar nu ook tot in de Antwerpse gemeenteraard als gemeengoed aanvaard geworden (dank u Patrick, we denken er aan bij de volgende kiesbeurt).

Wat er in werkelijkheid zal gebeuren is dat de tram vol zal zitten met mensen die gratis of zo goed als gratis, op de tram mogen, dezelfde mensen die op een bankje in het WSC zitten ijs te vreten of zo traag mogelijk door de gangen slenteren zonder iets te kopen. Tegelijk zullen er een enorm pak automobilisten stil staan op de omringende wegen (extra fijn stof en vervuiling), op doortocht naar huis (komende van hun werk) of in aller haasten nog naar de winkel gaande met hun auto.  Deurne is nu al een eiland geworden met drie invalswegen die compleet dicht zitten, het zal er met dit project niet op verbeteren, tenzij je op de Ruggeveldlaan woot en naar het Shopping Center wil uiteraard... die paar percent mensen zal content zijn :)

Hetgeen men systematisch over het hoofd ziet is dat het tram-publiek (bejaarden, verveelde huisvrouwen, minderbedeelden, groene principe mensen, jeugd die graag gaat shoppen...) meer tijd heeft dan het auto-publiek.
Een illustratie:
Wanneer je vanuit Linkeroever naar het WSC wil, ben je al gauw 30 à 50 minuten onderweg met tram 5.  Neem dat je dan een uur of langer rondwandelt en winkelt, en daarna met de tram terugreist, dan ben je al gauw 3 uur kwijt aan je trip naar het WSC.
Iemand die met de auto naar het WSC wil rijden, doet daar nu (dankzij de versmallingen overal errond) even lang over, om maar te zwijgen over het parking zoeken.

Men geeft in mijn opinie belastingsgeld uit, om mensen die veelal gratis (of zwart) rijden een tramrit te geven naar een shopping center dat eigenlijk een melkkoe is voor de Nederlandse pensioenfondsen.  Intussen slibben onze wegen dicht met mensen die proberen rond te komen en trachten hun werk gedaan te krijgen, betalen deze mensen mee het ticketje van de oudjes die een ijsje komen eten in het center.

Zijn er geen betere, andere projecten die minder roofbouw plegen op onze economie?  Zijn er geen betere posten om belastingsgeld aan te spenderen? Of is De Lijn zo machtig dat het zelf kiest waar en hoe ver het 'openbaar' vervoer gaat?

donderdag, april 05, 2012

een bore-out uitleggen aan je omgeving

Een bore-out uitleggen aan je omgeving is bijna onmogelijk.  Het komt waarschijnlijk dicht bij wat mensen met het chronische vermoeidheidssyndroom meemaken wanneer ze moeten verklaren waarom ze niet meer naar de winkel kunnen gaan op bepaalde momenten.

Een bore-out krijg je door een inhoudsloze job, waar de functie nog wel bestaat in theorie, maar waar je in de praktijk niets om handen hebt.  Je bent niet technisch werkloos, wel gewoon aan't werk... maar je zit er maar wat bij.

De eerste verwijten die je jezelf maakt is dat je geen initiatief neemt, of kan nemen. Dat is ook meteen hetgeen mensen die je situatie niet kennen je soms (stilletjes) verwijten. Want je kan toch altijd ièts doen op't werk, niet?
De vraag is natuurlijk niet of je iets kan doen, de vraag is of het nut heeft.  Wanneer je een interne website maakt om de klanten beter te kunnen opvolgen, en niemand wil het ding gebruiken omdat ze zelfs niet begrijpen waarom 'het niet in excell' is, dan houdt je goede moed snel op.  Je kan dan beter met eigen projecten bezig zijn, in plaats van parels voor de zwijnen te gooien.

Je kan dus allerlei voorstellen doen, maar wanneer je baas deze opzij schuift (vaak zonder een reden op te geven in mijn geval) of gewoonweg geen geld heeft om de plannen uit te voeren ben je snel terug naar af.
Wanneer je op het werk bijvoorbeeld met gekraakte software moet werken op je PC om dagelijkse taken uit te voeren, dan is het voorstel snel gemaakt om de nodige licenties aan te kopen. Wanneer je baas daar 'geen zin' in heeft, kan je alleen maar terug op je bureau gaan zitten en wat CV's versturen naar bedrijven waar je wèl zou willen werken.

Een tweede aspect van een bore-out is het volledig afbrokkelen van enige motivatie.
Wanneer je op een bore-out job zit, heb je niet alleen weinig of niets om handen, je geestelijke gezondheid bevordert het ook niet echt.  De eerste dagen kan je nog wel uit verveling je bureau opruimen, de stock tellen of een paar instructiefilms online bekijken, maar na enkele weken zak je af naar de 'grappige katten op youtube'-fase een fase die nog net voor het gamen en het bekijken van sportwedstrijden komt.

Bijvoorbeeld de aankoop van boeken of cursusmateriaal om jezelf in je opdracht en job te verbeteren, valt volledig terug op jezelf.  Je doet die investering nog wel, maar je weet dat je baas niets terugbetaald, noch opmerkt, laat staan apprecieert.  Daar kan je niet veel aan verhelpen, je moet er gewoon door heen met alle wilskracht die je hebt.
De motivatie kan je nog wel enigszins optrekken door jezelf een totaal ander, nieuw project te bezorgen. Een website maken, een eigen bedrijf oprichten, freelancer worden, of gewoon een hobby verder uitbouwen desnoods ga je dagen verlof tussendoor opnemen om thuis echt werk te kunnen uitvoeren.
In mijn geval hielp dit een klein beetje om met de complete verveling om te gaan... al was het niet van lange duur.

Zelfs daar komt een einde aan.  Na een achttal maanden van complete idiotie (projecten aannemen waarbij je twee consultants stuurt, die samen één laptop en één schroevendraaier hebben) moet je dan ook niet verbaasd zijn dat zelfs de laatste vier actieve klanten het opgeven, zodat er NOG minder werk binnenkomt.  Klanten zien ook dat er niet geïnvesteerd wordt, klanten zien vooral ook dat ze zware facturen krijgen, voor zeer eenvoudige taken die worden uitgevoerd door personeel dat niet de middelen krijgt om de taak uit te voeren. Zulke KMO's zouden eigenlijk door middel van een overheids-ingreep uit hun lijden verlost moeten worden.  Vaak hebben ze zelf niet meer de morele en verstandelijke afstand om de zaken nuchter te bekijken en de boeken dicht te doen.  (Sommige gelukkig wel,... maar in mijn geval was het eerder tegen beter weten in verder ploeteren).

De bekommernis die ik die laatste maanden had was proberen niet agressief te worden (dat is me alvast gelukt, ik heb maar één keer het woord bullshit uitgesproken in al die tijd, ook al werden er de grofste leugens en overdreven positieve beloften verteld).
'Ja ik ga je opslag geven tegen einde van het jaar'
'Ja we gaan die projecten vergroten, we gaan hier achtereen met 15 man zijn'
.... enz...

Ik heb zelf niet de kracht, de kennis of het kapitaal om een zaak op te starten.  Wanneer je dat niet hebt, begin er dan ook niet aan, vind ik. Je kan misschien wel naar een geldschieter stappen met een goed idee dat uitgewerkt werd tot een businessplan, maar meer kan je niet doen.  Wanneer ik dan zie hoe een baas van een KMO gewoonweg zonder takt, mensenkennis, sales-talent of enige feeling met de branche tòch er in slaagt meer dan 5 jaar gewoon zijn tijd vol te lullen met lucht en leugens, dan is het voor mijn part duidelijk; deze branche is zo dood als een pier.  De ICT branche (en vooral de box-movers onder hen) zijn een zootje ongeregeld, meestel uitgedost als een nieuwslezer uit de jaren '90, die veel lullen, beloven en meetings plannen maar verder niets uitvreten (buiten het lezen van 'de Trends').
Ze halen hun wijsheid meestal uit reportages en artikels in hun bedrijfsblaadjes, maar teren verder vooral op oude schoolmakkers of collega's met wie ze ooit eens een paar Gin-tonic's te veel hebben gedronken op een personeelsfeest.

Ik kots op dit soort volk... mensen bijna een vol jaar ontzeggen van thuis uit te werken, verplichten op kantoor aanwezig te zijn, maar dan intussen zelf hun hele klantenbestand herleiden tot een zieke grap.
Raad aanhoren, laat staan opvolgen wordt ook niet gedaan, waardoor je op de lange duur zelfs geen enkele vorm van kritiek (positieve of andere) meer geeft, zelfs een eenvoudige mening had ik niet meer na een tijd. Wat kon mij het nog schelen of we spul A of spul B aan moesten kopen voor een klant... de leveranciers werden toch niet betaald, en de klant ging uiteindelijk toch nooit in op het zeer slecht naar voren gebrachte project.
Mijn antwoorden bestonden meestal uit ; "Wat is dan de context?"  of "Meent ge dat?"

Wanneer je geen investeringen wil of kan maken, waarom ga je dan door met ploeteren? Waarom wil dit soort mensen per sé bedrijfsleidertje spelen zonder dat ze zelfs de basis kennen van waar ze mee bezig zijn?
Ik ga toch ook geen aarbeienkwekerij openen morgen? Ik ken daar totaal niets van?
In de ICT branche is dat allemaal geen probleem... gisteren stond je nog een attractie in een pretpark te bedienen? Dan kan je morgen baas spelen over een 'security and network integration specialist consultancy team' spelen.  Benodigdheden?  Een fout maatpak, een over-the-top auto en vooral veel buzzwords die fout worden uitgesproken.

Ik kan de mensen die met een bore-out kampen vooral de raad geven: ontsnap... zo snel je kan.  Je eigenwaarde, je gezondheid en je marktwaarde daalt elke minuut.  Intussen wordt je lui, en begin je aan jezelf te twijfelen.  Kàn ik het nog wel?  Ben ik nog dezelfde dan toen ik hier de eerste dag kwam werken?
Het antwoord is nee: je bent een ervaring rijker; je herkent vanaf dat ogenblik een nep-baas, een leugenaar, een incompetente bedrijfsleider van mijlenver.  En zo hoort het.  Dit soort volk moet je vooral geen aandacht geven, wat ze je ook beloven ...

Voor je omgeving, wees vooral eerlijk tegenover de mensen in je directe omgeving...  tegen alle anderen kan je maar beter staalhard liegen.  Niet omdat je een slecht mens bent, maar gewoon omdat de maatschappij geen luie mensen dult.  Een bore-out klint voor velen zoals 'ik ga lekker staken' of 'amai, lekker niet werken'. Dat zijn signalen die mensen die iets verder van jou af staan beter niet opvangen.  Dat zijn voor hen tekenen dat je een "loser" zou kunnen zijn.
Dus: liegen... zeg desnoods dat je schitterende projecten deed... op z'n Amerikaans jezelf opblazen en boosten.
Maar zie vooral dat de vrienden en familie wèten dat je het zwaar hebt om verplicht te zitten niksen.  Laat ze weten wat je voelt en denkt, want wanneer je er onder door gaat moet je ook nog rechtop geholpen kunnen worden door deze mensen.  Je hebt de verantwoordelijkheid om ze in te lichten.


maandag, februari 27, 2012

online supermarkten walsen Delhaize en Colruyt plat in 2012

Tijd om eens een paar heilige huisjes virtueel en blogsgewijs in elkaar te trappen.
Met name de toenmende discussies over wie nu de goedkoopste is van onze belgische supermarkten.

De laatste paar weken is er in onze media heel wat te doen hierover. Zo was er eerst de aankondiging van Delhaize dat de keten een assortiment van 300 producten ging verlagen in prijs. Waarna een andere supermarkt, Colruyt de mensen garandeerde om de prijs in hun winkels eveneens aan te passen tot net onder die van Delhaize op de genoemde producten. 

Nu wat is goedkoop? Wanneer je enkel naar de prijs kijkt is Colruyt misschien wel lager geprijsd dan Delhaize (vaak net één eurocent), maar vaak is Delhaize dan weer goedkoper om net-niet-vergelijkbare producten. Wie maalt er om die ene eurocent?

Men slaat meestal één enorme factor over: de kwaliteit. En deze laat meer en meer te wensen over bij Delhaize (vooral op de fuit en groeten afdeling is het vaak kommer en kwel).

Diezelfde week kondigde het zieltogende Carrefour ook aan de prijzen te verlagen en de winkels te vernieuwen. Dit laatste was enorm nodig trouwens - in sommige vestigingen moest je snel zijn voor de inwonende vogels en ander ongedierte de fruitafdeling hadden overgenomen (bij wijze van spreke).

Het meest interessante nieuws kwam echter van een consumentenorganisatie.

Hun studie had als eindconclusie dat de gemiddelde winkelkar 10% goedkoper gevuld wordt in Nederland dan in België (dat wisten we al, maar leuk om het nog eens bevestigd te krijgen). [ artikel uit de morgen http://goo.gl/UWQCy ]

Dit laatste is ook de dooddoener vind ik... Delhaize, Colruyt en Carrefour mogen het spreekwoordelijke 'pissing contest' houden over wie er nu de goedkoopste produkten aanbiedt, men blijft allemaal tesamen VER achter op onze noorderburen.

Wanneer je online gaat shoppen is het verschil zelfs NOG groten dan wanneer je naar C1000 of Dirk Van den Broeck gaat winkelen in Nederland. 
Een mooie vergelijking is de online supermarkt Truus.nl in Nederland.  Een online retailer die ook in ons land levert en zich toelegt op verzorgingsproducten allerhande.

Ik vergelijk hier een bestelling van bij truus.nl tussen Colruyt en Delhaize:
Het gaat over identieke producten waar mogelijk, de niet identieke producten heb ik

Herberekend op basis van andere verpakkingsinhoud.  De vergelijking gaat verder over identieke producten.

22 feb 2012 - vergelijking Truus.nl - Colruyt - Delhaize

 Let er ook op dat bij truus alles werd afgeleverd en ik bij Colruyt en Delhaize alles zelf nog moest gaan halen (wachttijd gemiddeld 10 min. plus brandstofverbruik).

Maak zelf gerust de berekening voor de producten die jij vaak koopt...


Het argument dat door Colruyt in een persmededeling naar voren werd gebracht ter verklaring van de prijsverschillen met Nederland, als zou winkelen in Nederland onze lokale tewerkstelling zou schaden, veeg ik van tafel,...
Was het niet zo dat we in één Europa leven? Waar er vrije concurrentie moet mogenlijk zijn? 
Wanneer ik als Belg bij een Nederlandse winkel koop zou je evenzeer kunnen veronderstellen dat deze winkel wel zal uitbreiden en misschien via een correcte openbare offerte wel een Belgische firma zou kunnen nodig hebben om hun gebouw te vernieuwen (om maar iets te zeggen). 

Protectionisme ligt (zogenaamd) achter ons in Europa, dus ik speel dat nep-eengemaakt spelletje graag mee, zeker wanneer het me een boel geld uitspaart. Het is aan de heren politici om te zorgen voor eerlijke concurrentie, eengemaakte belastingstarieven en BTW.  Men heeft deze situatie zelf gecreëerd... en ondertussen winkelt den Belg in Nederland