dinsdag, april 10, 2007

kust ze

Ik kijk dan online in de krant en zie dat zowat de helft van ons land tegelijkertijd met heel hun kroost richting kust is vertrokken. De files nemen ze er blijkbar graag bij om een lekker weekendje te ontspannen. Men ziet de eerste wakke zonnestraaltjes van de aankomende zomer, en meteen springen alle mensen in de bres om er vooral bij te horen: meteen worden de auto's zo luidruchtig mogenlijk gewassen op straat (liefst heel vroeg in de ochtend om vooral geen tijd te verliezen), geroep op straat, blaffende honden, jengelende kinderen, slaande portieren. En dan uiteindelijk zijn ze weg.
Mij ontgaat het volkomen wat er ontspannend aan is. Je eerst forceren vroeg op te staan, dan je hele gezin opjutten om daarna samen met een miljoen andere Belgen op dat ene kleinse stukje kuststroop op elkaar te gaan zitten. Om te beginnen vind ik dat er niets ontspannend is aan het eindeloos zoeken naar een parkeerplek terwijl je continue op moet letten om geen luie soft-ijs likkende dikzak omver te rijden. Ik vind er ook geen fuck aan om op een vuil stuk zand te gaan zitten tussen kleverige mensen die meestal hun kleren beter hadden aangehouden. Enkele uitzonderingen niet te na gesproken is zo's strand meestal een opeenstapeling van dikke oude mensen en hun irritante hondjes of kleinkinderen.
Op een terras gaan zitten is meestal ook geen optie aangezien de horecazaken aan de kust meestal te weinig personeel hebben, ik heb nog nooit zoveel dorst geleden dan op terrasjes aan de kust. Meestal met een grote troep boerefamilies in de buurt... lekker ontspannend aan een kleverige tafel zitten gillen naar een ober die de puberjaren nauwelijks is ontgroeit.

Los daarvan is er ook niets ontspannends en genietbaar aan de ware rush die er na een dagje zon ontstaat op de restaurants en taverne's in de buurt. Want uiteraard willen al die mensen tegelijk gaan eten (videe-kip met fritten tot mosselen meestal), hun kinderen -lekker opgefokt door een dagje ravotten in het zand- zijn meestal niet te genieten in zulke etablissementen.
Voor de rust moet je daarna ook al niet tot een uur of 1 ' snachts in de file gaan staan terug naar huis. De volgende morgen kunnen ze dan wel mooi en moe meepraten over het fatastsiche weekend dat ze hebben gehad.
Ontspannend is het niet, maar men schildert een dagje kust in de media maar al te graag af als een absolute must. Terwijl het doffe ellende is waar ikzelf alvast niet voor te vinden ben.