zaterdag, november 24, 2007

over de dienstencheques

Ik begrijp het niet goed, dat mensen van de betere middenklasse of zelfs rijke mensen op vier Euro gaan zitten mekkeren wanneer het aankomt op het betalen van hun 'dienaren'. (De scéne uit fight club komt spontaan bij me op: Tyler Durden says - "We're the ones who take out your garbage!")

In ieder geval dit libersociaal modern systeem om zwartwerk tegen te gaan heeft de naam 'dienstencheques' meegekregen. Zoals geweten heeft het systeem heeft vooral als voordeel dat mensen voor typische zwartwerk-jobs kunnen aangeworven worden op een legale manier. Daarbij genietend van voordelen zoals een verzekering en vervoersonkosten voor de werknemer EN natuurlijk ook een een goedkoper, belasting-vriendelijk tarief voor de werkgever.
In veel gevallen gaat het hier danook over 'simpele' huishuidelijke taken. (Ik zou ze het eens zelf willen zien doen, maar ok.)

Ikzelf ken iemand die de jongste weken in dit systeem heeft gewerkt.
Ja inderdaad, ik behoor tot de zogenaamde onderklasse, want ik ken mensen die nog gaan werken voor hun geld. Wat tegenwoordig een rariteit is geworden, maar leest u verder.

Laat ik haar voor de gemakkelijkheid Linda noemen.
Ze werd tewerkgesteld omdat ze haar vorige job beu was en omdat de mensen haar daar slecht behandelden.
Het dienstenchecue-systeem zag ze wel zitten aangezien ze daar een ruime 9 euro per uur zou kunnen verdienen (of toch, zo werd het voorgesteld).

Al gauw werd Linda door bureau X op een vriendelijke manier geïntroduceerd bij 2 klanten. Dat betekend in dit geval: grote huizen en villa's waar mensen uit meestal vrije beroepen hun kroost van kleine appartementen, oerlelijke kunstobjecten en marmeren trappen voorzien.
Linda kreeg de nodige uitleg en rondleiding van een begeleider van het bureaa en mocht daarna beginnen poetsen bij deze mensen.

Poetsen is een breed begrip sinds de introductie van de "diensten"cheque : ze moest stofzuigen, alles opruimen, wassen, strijken,... kortom het hele huishoudelijke van die gezinnen op zich nemen.
Dit terwijl de vrouwen des huizes in geen velden of wegen te bespeuren vielen (bellen, naar de tennislessen gaan met de 4x4's en boekskes lezen zijn uiteraard interessanter, alsook het volproppen van allerlei hondensoorten met speciale kapsels). De kinderen hingen veelal in de zetel TV te staren, of te 'studeren' waar dan ook.

Linda ging aan het werk, maar kreeg meteen ook te horen dat het niet 'te veel cheques' mocht kosten. En hier krijg ik het dus echt van (wat? - het vliegende schijt). Een hele villa opruimen en kuisen en de strijk doen van 3 kinderen en 2 volwassenen (en de smurrie opkuisen na hun feestjes) mochten al bij al maximaal 3 cheques van 4 euro kosten.
Uiteraard gaat dat niet. Zelfs al zou Linda enorm snel zijn geweest (wat ze niet kon zijn aangezien ze het huis nog niet kende, er zat dus nog geen routine in die je van een vaste poetsvrouw kan verwachten), dan nog had ze het niet klaargespeeld om heel die woning op te kuisen.

Het bureau dat haar aan het werk zette was al snel nieuwe klanten op haar ronde aan het zetten. Ze vonden het daar uiteraard lekker handig dat er iemand mèt eigen vervoer èn de Vlaamsche taal machtig kon opdraven voor hen. Aangezien Linda een eigen wagen bezit (een kleintje maar ok, het ding doet z'n job) kon ze dus makkelijker ingezet worden in afgelegen rijkere villa's. Ze kreeg danook elke dag een kast van een woning voorgeschoteld, om dan telkens meteen te horen dat het VOORAL niet veel cheques mocht kosten. De obsessie met geld is bij zulke mensen groter dan de villa's waarin ze wonen (het is hen gegund trouwens).

Wat denken deze mensen? Hoewel ze de gehele hal vol schabauwelijke kunstwerken hebben hangen, alles met marmer en dure beelden is volgepropt en de meeste kinderen in alle luxe 2-5 kamers ter hunner beschikking hebben dan NOG zijn ze te gierig (of onwetend) om iemand die komt kuisen en de boel onderhouden een beetje tijd te geven hiervoor.
Dan zelfs willen ze het uiterste, het onderste uit de kan. Waarschijnlijk 'omdat het nu eenmaal zo'n wereld is'.
Deze mensen zijn zakelijk dom eigenlijk, denken op een onpraktisch niveau.
Linda werkte graag en wilde best wat geld verdienen door iemand anders' huishouden te doen, maar enig respect en vooral vergoeding is er niet te verwachten in dit systeem, je verdient hooguit je kosten terug en je (minimaal) levensonderhoud.

Linda heeft danook ergens anders een job gevonden en de 'ronde' die ze deed in de steek gelaten. Althans, dat waren de woorden van het bureau. Mensen een schuldgevoel geven aangezien deze huizen nu een andere poetsvrouw moesten zoeken, om te lachen gewoon.
Dat in-de-steek-laten lijkt me eerder een term te zijn die nodig is om de moeders en vaders te beschrijven die hun gezin blijkbaar alleen maar gelukkig kunnen maken door veel spulletjes te kopen voor de kinderen en hen rijkelijk te supporteren in sporten en studies waar ze niets mee aanvangen omdat ze alles al hebben.
In de steek laten kan je ook eerder vastpinnen op mensen die zelf nog nooit een afwas hebben gedaan, nooit zelf de was en strijk van het hele gezin doen en niet weten hoeveel tijd het ECHT kost om een volledige verdieping van een villa met meerdere slaap- en badkamers op te ruimen.
Want anders kom je er nooit bij om dat allemaal te laten doen voor een schamele 12 Euro op 3 uur tijd. De bedalaars (Mark en Sylvain ;) op het Astridplein in Antwerpen ontvangen zelfs meer geld per uur, en die hebben geen dienstencheques nodig, leven en eten ook en moeten vooral geen andere mensen uitpersen om rijker te worden!

Kortom, na eens gehoord te hebben wat Linda met het door 'de meeste mensen' fantastisch gevonden dienstencheque-systeem heeft meegemaakt kan ik maar één conclusie trekken: diesntencheques is bullshit!

Geen wonder dus dat men zoveel verloop van personeel heeft... ze willen steeds het onderste uit de kan. Iemand die speciaal 10 à 30 km rijdt met haar auto om dan iemand anders' villa volledig te onderhouden in een razend tempo, èn perfect werkend (want uiteraard moet allesn brandschoon zijn) en nog vriendelijk zijn, en liefst blank, en liefst slim en liefst tegen 4 euro per uur? NO WAY, dat vind je niet, en dat zullen ze ook nooit vinden,... hetzij voor heel even, want Linda is niet gek.

Alweer een illusie minder dus, want diesntencheques zijn er meestal alleen maar om rijke mensen arme mensen te laten misbruiken omdat ze zelf voor niet veel goed zijn wanneer het aankomt op hun huishouden. Wanneer de wereld zo geËvolueerd is dat mensen hun eigen huishouden niet meer kunnen doen wegens tijdgebrek om geld te verdienen om net al dat onderhoud te kunnen betalen, is er iets grondig mis met die mensen. Wees met minder tevregen...
En indien je dan toch een poetsvrouw wil nemen, neem er een aan die wil werken, betaal ze goed, geef haar een kans om de routine te leren kennen en wees eerlijk en push de mensen niet om steeds 110% van henzelf te geven, want dat blijft toch nooit duren. Hetzelfde voor gewonen bedrijven trouwens, waar men ook meteen vanaf de eerste minuut super rendement verwacht, liefst nog van die ene witte raaf die ze willen selecteren.
Er zijn nu eenmaal geen uitzonderlijke supermensen die perfect, snel en bijna gratis werken.

Ter vergelijking, deze mensen in al die mooie villa's werken waarschijnlijk ook hard (en velen ook niet uiteraard, die zitten gewoon op hun luie kont het geld te verteren dat ze erfden of cadeau kregen van 'vrienden'), maar beseffen niet dat de economie van vandaag nu een maal niet draait op perfectie.
Gun een ander ook eens iets... en wie weet kom je dan wel mensen tegen de je hele huis onderhouden zoals het hoort, en wèl langer dan 2 dagen komen werken.

Want Linda zie je alvast niet meer terug, hoewel u er zelf van zei dat ze perfect werk leverde en ze zeker mocht terug komen. Tja,... wanneer je altijd het onderste uit de kan wil kan je wel eens zonder waterdragers komen te zitten niet?
Of het verhaal van hoe hebzucht steeds weer de bovenhand haalt.

maandag, november 12, 2007

Koning, Keizer, Admiraal, zeiken doen ze allemaal...

Ok, ik heb het hiet al gehad over hoezeer ik heel het BHV-verhaal totaal crappy vond.
Ik wilde er niet veel meer over zeggen.
TOT de Koning der Belgen Albert II op het toneel verscheen met een hoge hoed en een goochelaarspakje aan deze week. Komaan....
Even uitleggen, ik ben iemand die bij de intrede van een nieuwe vorst of prinsenpaar steevast op post is om "vive la république" te komen roepen, alleen al om ambetant te doen en de herinnering aan de jaren 90 levendig te hoduen.

Onnodig te zeggen dat ik zelf een tegenstander ben van eender welke vorm van adelijke titels. Waaarom?
Omdat niemand een voorrecht dient te krijgen omdat hij/zij 'een beetgke frans spreek en het naam med een krote D en een krote V worde keskreven'.
Met andere woorden: het is niet omdat je uit een rijke/adelijke/Franstalige achtergrond erop nahoudende familie komt, dat je daarom meer of minder waard bent dan iemand anders.
Ik ben er me terdege van bewust dat niet elke adelelijke spruit met een coupe rosé Champagne in een tent het feest van de Franstaligen bijwoont op het strand van Knokke Zoute, maar diegenen die dat wel doen verdienen niet al te veel respect omwille van diezelfde titels vind ik.
Dat ze zich misschien eerst eens nuttig maken, of iets bewijzen, niet? Kortzichtig misschien, maar dat zijn die mensen zelf ook wanneer ze in een Ferrari een TGV proberen bij te houden om hun vriendinnetjes te imponeren (mooie smoking Thibaut!-:.

In ieder geval, het opperhoofd van deze bende net-nog-de-Franse-revolutie-ontkomen-leeghoofden, onze eigenste Albert II heeft een taak te vervullen als Koning de Belgen.
Dit betekend ons land besturen en toekijken hoe de democratie speelt op een liefst onpartijdige manier.
Die onpartijdigheid is al altijd een lachertje geweest uiteraard, aangezien wijlen Boudewijn er al een rare voorkeur op nahield om steeds een CVP'er aan te duiden als formateur, maar kom. Het was de man gegund, als ge getrouwd bent met een non met een dode kangeroe op haar hoofd, kan je maar beter je land zo Christelijk mogenlijk proberen te laten besturen door de bende zakkenwassers die het schatplichtig is.

Terug naar onze Albert. De man in kwestie zou beter onpartijdig blijven, in plaats van zich openlijk voor de kar te laten spannen van een aantal politici die nog geen hooiwagen zouden kunnen besturen, laat staan een complex land als België.
Goed dat de koning de formateur uit de nood wil helpen uiteraard, maar het is niet nodig. Daar dient decmocratie nu eenmaal voor. Wanneer er 800 000 mensen op een totale nitwit willen stemmen die openlijk zweterige pinten drinkt op TV terwijl hij one-liners uitroept op een feest waar vlaggenzwaaien de hoofdbezigheid is, dan doen ze dat maar. Het volk stemt, en krijgt de leiders die het verdient niet?
Dat de man dan geen regering gevormd krijgt is dan maar zo. De koning moet zich daar niet mee bemoeien, hooguit een beetje begeleiden of een protocolair praatje maken.
Maar hij gaat verder.
Albert II haalde een selectie parijvoorzitters naar zijn paleis deze week, om dan een heleboel VERTEGENWOORDIGERS van het volk te vergeten.
Sorry, maar wanneer je als koning dan tòch de kapitale fout maakt om aan partij-politiek te doen, probeer dan op zijn minst de act een beetje geloofwaardig te houden.
Dat doe je door iedereen die verkozen werd te horen. Daar horen ook minder graag geziene gasten bij waarschijnlijk (om maar te zwijgen van de ijskast die weer leeggezopen achterblijft), maar daar hou je de illusie wel mee hoog die al die brave stemmende Belgen zo belangrijk vinden: de illusie dat ze niet voor de hond zijn kloten zijn gaan stemmen. Anders zijn ze voor niks helemaal gaan aanschuiven, en dat kan niet hé.

Democratie is al totale fake voor mijn part, maar dit gaat echt te ver.
Wanneer ik op mijnheer of mevrouw X hebt gestemd, dan zie ik graag dat deze als mijn vertegenwoordiger wordt meegeteld, mee uitgenodigd om aan de tafel te gaan zitten, mee mag praten.
Ook al weet ik dat niet al die vertegenwoordigers even veel te zeggen hebben, of zelfs maar enige visie kunnen naar voren brengen, DAN NOG moet je ze tenminste uitnodigen en een kans geven.
Wanneer ik verjaar nodig ik ook mensen uit die ik liever niet zie komen hoor... en die mensen krijgen een uitnodiging. Ik wèèt dat ze die zullen weigeren. Da's beleefdheid, da's rekening houden met elkaar. Iets dat zeker in een democratie belangerijk is. Heel soms daagt er dan zo iemand op. Soms ben je dan nog aangenaam verrast over hun gedrag ook. Wie weet.

De koning zou beter iedereen horen, of nog beter: zijn handen af houden van heel dit spektakel.
Ik stel me trouwens ernstige vragen bij het volgende: stel dat Vlaanderen echt onafhankelijk wordt, willen we dan dat dit soort politici ons kleine kleine nieuwe niemandallandje besturen?
Politici die zelfs het niet kunnen nalaten met modder te gooien naar elkaar in de pers terwijl de toestand zo erg is?

Ik geloof niet in die mensen, ik geloof niet in hun "beter" bestuur. Want het zijn nog altijd dezelfde mensen die voor een bruine enveloppe een hele stad vol waardeloos straatmeubilair zetten of militaire contracten afsluiten waar meer geld aan de vingers blijft kleven dan wat anders, en vooral nooit inzien dat we in een gerontocratie leven.
Beter bestuur hebben we nog steeds niet gezien, en ik denk dat het daar ook zal bij blijven. Misschien komt er nog wat goeds uit wanneer Leterme in zijn val ook in een keer het hele koningshuis meesleurt. Dan zijn we op z'n minst al van al die snertprogramma's af over 'royalties' op TV.

zaterdag, november 10, 2007

boek: Schervengericht

Ik wist meteen dat er iets mis was toen ik het boek 'Schervengericht' begon te lezen.
Het boek van A. F. Th. (kan die man geen betere naam kiezen?) maakte een kinderachtige, slappe indruk op me bij de eerste hoofdstukken.
Ik was vijftien-tal pagina's ver, me al behoorlijk aan't vervelen trouwens, toen ik las dat dit zelfde boek de AKO Literatuurprijs 2007 had gewonnen.

"Damn" was mijn eerste reactie. Ik lees niet graag boeken die bekroond zijn. Uit ervaring weet ik dus al meteen dat ik dan een rotboek ben aan't lezen.
Net zoals ik zelden een film goed vind die een Oscar heeft gewonnen, vind ik ook nauwelijks boeken goed die prijzen winnen. Er zijn altijd uitzonderingen, maar in't algemeen zijn de prijzenwinnaars niet echt de beste boeken en films. Ze vormen meestal een door de jury gekozen compromis tussen verschillende strekkingen binnen de genomineerde boeken.

'Schervengericht' is een oervervelend boek. Waar men dan ook nog van durft te beweren dat de auteur een rijke fanatsie heeft en heerlijk het verhaal laat afspelen voor de ogen van de lezer. Yeah right, in een tijd waar een omhooggekatapulteerde idoolzangeres ook boeken mag komen signeren op de Standaard boekenbraderij, zijn zulke uitspraken niet echt veel waar. Men zegt maar wat.

Ik kan alleen maar de woorden van de heer Aron Grunberg bijtreden dat dit boek het niet verdient om zulke prijzen te krijgen.
Wanneer je trouwens als beginnend schrijver het zou aandurven je hoofdpersonage 10 à 12 keer te laten zitten zeiken over zijn weelderige baardgroei (voorbeelden; hij scheerde zich 2-3 maal per dag, hij was niet op zoek naar een kapper, zijn baards stond dik en vol... blabla we get it man). Dan zou je al snel commentaar krijgen van proeflezers en de uitgeverij dat je aan het ZEIKEN bent en je personages probeert te typeren met iets dat er niet toe doet op een wijze die de lezer afstoot en verveelt.
AFT geraakt hier blijkbaar wel mee weg... Je krijgt al na enkele bladzijden het 'get on with it' gevoel.
Veel opvulsel dus, persoonsbeschrijvingen die er met de kleffe en oncreatieve manier van vertellen met hun pootjes uithangen, een stom verhaal, geen diepgang, kortom slechtgeschreven.

Ik heb sinds het lezen van dit boek wel meer respect gekregen voor Grunberg, die het aandurfde om tegen de publieke opinie in gewoon zijn mening over dit kutboek te zeggen. Jammer dat de mens zelf barst van de pretentie, maar als je zo'n goede schrijver bent als hem kan dat natuurlijk wel gebeuren, op zich niet verwonderlijk.

Tip:
Niet kopen dat schervengericht, en indien je het toch per sé wil lezen wacht dan tot mijn exemplaar, samen met dat van vele vele andere, opduikt in een tweedehandsboekenwinkel aan 2 Euro het stuk. Lang kan dat niet duren.