woensdag, december 18, 2013

Telecom: Sociaal tarief moet herzien

Dagelijks kom ik in aanraking met mensen die vragen hebben over het sociaal tarief voor de telecom. Voor de lezers die niet weten wat dat inhoudt: het sociale tarief is een geplafonneerd bedrag dat de persoon in kwestie als reductie krijgt op de telecom-rekening. Deze status wordt toegekend door het BIPT (Belgisch Instituut voor Post en Telecommunicatie) en eens deze status actief is krijgt dus de klant van een bepaalde operator die korting toegewezen.

Ik erger me er blauw aan dat deze ogenschijnlijk sociale maatregel totaal haar doel voorbij schiet. Het doel van het sociale tarief was eigenlijk om minderbedeelden de kans te geven toch tegen een gereduceerde prijs te kunnen bellen.  Wanneer iemand bijvoorbeeld naar zijn OCMW begeleider moet bellen, een afspraak bij het ziekenhuis moet maken of even familie op de hoogte wenst te brengen van iets, kan dit tegen een lagere prijs.
De bedragen die men geeft zijn respectievelijk 8 euro op het abonnement zelf, en 3,10 euro (drie komma tien) op de gesprekskosten.  Dit zou dus ongeveer genoeg moeten zijn om een zes tot 10 korte gesprekken te voeren tijdens de dag voor deze minderbedeelden.

Wat gebeurd er echter? Vele mensen die van het sociale tarief "genieten" zijn bejaarden die dan misnoegd beginnen klagen dat het mààr 3 euro is dat ze krijgen. Ze denken dan dat de Telco zèlf daar voor iets tussen zit uiteraard, terwijl ze eerder bij hun vertegenwoordigers in de politieke beslisslingsorganen zouden moeten zijn om hun scheldbrieven en halfbakken monologen naar af te vuren.
Om te illustreren wat voor 'klagers' er zoal over het sociale tarief hun beklag komen doen is het misschien mooi om twee typerende voorbeelden te geven.

De eerste is de meest voorkomende, men somt eerst op wat men zoal heeft bij de operator van dienst, waarna er een klaagzang plus levensverhaal komt dat zou moeten verantwoorden waarom ze MEER zouden moeten krijgen.  Letterlijk klikt het dan zo: "Ik kom juist van mijn buitenverblijf in Spanje en zie op mijn factuur dat ik mààr 3 euro terugkrijg? Ik hebbekik wel sociaal tarief hé? Ik MOET meer krijgen."
 - Uiteraard is het sociale tarief niet bedoeld om mensen die in buitenverblijven vertoeven en zich een extra sportzender kunnen veroorloven plus een ipad waar hij het factuur op raadpleegt een extraatje te geven...

Voorbeeld nummer twee komt ook vaak voor: "Kunt ge dat niet verhogen dat bedrag WANT ik ben oud zenne, ik ben heel slecht te been..." Waarna er meestal een hoop ellende en halve waarheden volgenden die ook zouden moeten illustreren hoezeer de klant in kwestie wel niet meer centjes wil lospeuteren van de belastingbetaler (want jawel: u en ik betalen deze korting, of wat dacht u?).

Dat meelijwekkende is trouwens dè modus operandi van zowat elke Vlaamse bejaarde... iedereen heeft het aan zijn rug, benen, prostaat, ogen, oren, keel, voeten, en iedereen heeft geen centjes en iedereen heeft te weinig pensioen en o-wat-zijn-ze afgesloten van hun familie en buitenwereld. Wanneer ik dan echter naar hun verbruik kijk, blijken ze over de 300 GB te verbruiken per maand, films te huren bij de vleet en een hoop extra luxe-zenders aan te schaffen (wat op zich hun goed recht is trouwens: op eigen kosten dan wel).

Wanneer ik heb doorverwijs naar de pagina van het BIPT om zelf de bedragen te verifiëren zijn ze opeens te dom, te oud en te hulpbehoevend om dit zelf even na te lezen uiteraard.

Ze zijn dan boos en verontwaardigd dat de korting niet meer waard is, dat met andere woorden, hun oud-zijn niet meer korting oplevert.

Mijn conclusie is duidelijk: het sociale tarief schiet z'n doel voorbij.
De mensen die het echt nodig hebben geraken er niet aan wegens te veel en te ingewikkeld papierwerk, en moesten ze er toch aan geraken is de korting die ze hebben totaal onvoldoende om de vele, vele telefoons die men moet doen naar allerlei diensten en administraties te bekostigen (meestal betaalnummers trouwens).
Probeer maar eens tijdens de kantoor-uren naar je energieleverancier, telecom, ocmw en ziekenhuis te bellen met 3 euro en 10 cent per maand...
Dit terwijl de mensen die het eigenlijk niet nodig hebben, altijd wel iemand vinden in de familie om 'het op hun naam te zetten' (meestal de bejaarde vrouw met minste pensioen) om dan vervolgens totaal onterecht een "extraatje" van 12 euro op de factuur in korting te krijgen.  Het gaat dan soms over de vrouw van een notaris, die zogenaamd een sociaal geval is (op papier) en die paar euro's nog wil ontfrutselen van de staat - terwijl haar man in HD op hun tweede televisietoestel nog eens een recente film besteld aan 6 euro het stuk.

Het kan echter anders: voer een sociale telco in, waarbij je een volledig abonnement krijgt aan een totale minimumdienst en prijs, maar waar je NIET kun upgraden, bijbestellen en allerlei luxe bestellen.  Wanneer je dan ooit wèl het geld hebt om bijvoorbeeld naar een privé telco te gaan (Telenet, Belgacom, Voo, ...) dan kan je zelf clean en tegen de volle prijs, je abonnement kiezen en betalen, zonder speciaal tarief of wat dan ook.
Dus OF je bent ècht hulpbehoevend en hebt op je adres maar één telecom abonnement actief van het sociale telecom bedrijf (een aparte staatsinstelling), daarmee kan je dan bellen, minimum internet heben (TV niet, da's luxe waar je gerust zonder kan, en anders neem je maar een digitale antenne voor je gratis zenders).
OF je zit bij een privé telco, en dan betaal je de prijs die men daar vraagt.

In het huidige systeem kan je echter een mix maken, waarbij je niet alleen de top-abonnementen neemt bij een telco, maar ook nog eens korting krijgt als "sociaal geval".  Wat totaal niet de bedoeling kan en mag zijn denk ik.

Misschien ook een goed idee om mensen die hier momenteel van profiteren, eens onder de loep te nemen, en ze desnoods met terugwerkende kracht de schade die ze aan de staatskas en economie hebben aangericht te laten terugbetalen, kwestie van toch een beetje terug te pakken van de èchte profiteurs.

donderdag, november 07, 2013

Bezettingsmacht van de Gastapo's

Beste burgemeester, beste N-Va kiezer,

Anno 2013 is onze stad naar mijn mening, onder een soort bezettingsmacht gevallen.
Hier werd ik enkele weken terug, zonder reden, in elkaar geslagen door een wildeman op straat. Toevallig (of niet) was de man in kwestie van zuiderse origine.  De politie stuurde me twee dagen later per brief dat ze de dader (hoewel er een foto, getuigen en een naam was) niet konden identificeren. Zelf iets terugdoen werd me afgeraden (dat zou waarschijnlijk 'te effectief zijn'.)

Ik ging terug werken, met mijn verwondingen en de nodige pijn, aangezien ik de centen nodig heb (en me niet nog meer wil laten doen door straatschorem). 

Door te gaan werken en allerlei andere rompslomp die hiermee te maken had, miste ik de juiste dag voor de vuilophaling (sorry beste stad, ik kijk niet elke dag op jullie vuilophaalkalender, net zoals ongeveer iedereen hier zet ik het op de gewone avond buiten). Resulterend in een gas-boete die ijverig werd uitgedeeld door een dame die er openlijk voor uitkomt "graag boetes te geven".   Ze werd omringd door twee fors gebouwde vuilophalers die haar als een ware knokploeg omringde (want o-wee, er zou eens een braaf burgermannetje iets moeten durven terugdoen).

Ieder zijn plezier op het werk zeker? Al stel ik me wel vragen bij het soort mini-dictators die men onder de ambtenarij aan't kweken is op deze manier. Geef een gefrustreerde niemendal (want dat zijn ze, destijds heeft men om het even wie die uit zijn of haar ogen kon kijken een paarse stadwacht-jas gegeven om ze van de langdurige werkloosheid te redden) een uniform en de bevoegdheid om boetes te geven, en we weten allemaal waar zulke dingen dan eindigen. 
Voorbeelden genoeg in de geschiedenis, niet in het minst bij onze Oosterburen. Hopelijk geven ze haar vroeg of laat een gepast uniform, liefst in het leder, met bijpassende boots en zwarte hoed.  Ze blijven echter dezelfde nietsnutten, die als het even kan, snel van de tram stappen wanneer er ècht gevaar dreigt in plaats van de politie te bellen of zelf de burger te proberen beschermen.

Los daarvan, woon ik in een stad waar men er prat op gaat een oorlog tegen drugs te voeren, nochtans gaan er met de regelmaat van de klok junks, tuig, dealers en andere (naar mijn mening minderwaardige) mensen binnen bij mijn bovenburen.
Waar men dan in de gang, op de trap en bij hen thuis luide muziek op zet, rookt, vrouwen luidkeels bevredigd en verder vooral lekker aan "pluk-de-dag"-mentaliteit doet.
Ik ben normaal gezien al niet zo tolerant, eerlijk is eerlijk, iemand die te luid hoest is voor mijn part al hinderlijk. Maar in de loop der jaren heb ik geleerd met dit soort gespuis te leren leven.

Het excuus is dat je nu eenmaal in een stad leeft, en er dan maar tegen moet kunnen dat er mensen in je gang een fles vodka stukslaan en dan bij het imiteren van een vliegtuig wegrennen over de straat om drie uur 's ochtends. Je leert dan jezelf te beheersen en 's ochtends de rommel op te ruimen, want zelf doen ze dat nooit.
Het zit me dit tegen dat in een stad waar zogenaamd een rechtse jongen aan de macht is (die filosofisch gezien vind dat niet iedereen zomaar zijn zin kan doen) er niets wordt gedaan aan zulke zaken. 
Zou je als burger niet mogen verwachten dat de hamer af en toe net op DIE mensen hun hoofd neer komt in plaats van op deze van de argeloze brave burger? Of dient dit zogenaamd rechtse beleid als een façade om te verbergen dat u gewoon stratego aan't spelen bent met Brussel als inzet? 

Integendeel, in een stad die onder rechts bewind staat zou er op z'n minst het voordeel moeten zijn dat je af en toe dit soort tuig van de richel ziet opgepakt worden, al dan niet met nog wat politiek incorrecte krachttermen erbij geroepen, bewerkt worden met een stroomstootwapen - kwestie van het wat vooruit te laten gaan - om vervolgens in een geblindeerd camionette afgevoerd te worden (roepende; "Mor ik emme niks getaan!" of een variant hiervan).

Maar niets is minder waar... men heeft blijkbaar een dikke pamper vol "kaka" aan, wanneer het aankomt op het opkuisen van de stad.  De gas-boetes vallen vooral in de bus bij de gemiddelde brave burger die eens één keer een vergissing begaat met zijn huisvuil, of die de muziek in zijn wagen een streepje te hard had staan, of godbetert een klein beetje vies keek in de richting van een stadswachter (alias: "De Gas-tapo").

De gas-boetes stoppen meestal aan de echte krapuulwijken, of de chique buurten... niet toevallig denk ik.
De oorlog tegen drugs is zo goed als onmerkbaar, tenzij je ook weer heel even op de verkeerde plek bent in een "middenklassewijk".  Want in de probleemwijken komt men liever niet, dat zou een te radicale aanpak vergen. De chique wijken hebben volgens de rechtse filosofie uiteraard nooit drugsproblemen gehad, dus waarom zouden we daar naar zoeken hé? :)

De man die zichzelf tot burgemeester van Antwerpen heeft gepopulariseerd met wat rechtse neo-liberale denkbeelden, is er momenteel niet echt iets van aan't bakken naar mijn mening.  Alle eventuele voordelen van een rechts beleid, heeft hij omgezet in bekrompen toepassen van wetten, het pakken van de makkelijke slachtoffers en het voeren van een oorlog tegen een onzichtbare vijand, met onzichtbare middelen en onzichtbare realisaties terwijl hij massaal veel investeerders wegjaagt en de dienstverlening (op de ruïnes die door zijn SP.a voorganger werden achtergelaten) tot een skeleton-crew beperkt.

Intussen stelt hij onze stad voor voor de Bloomberg-prijs, om een innovatief project in Antwerpen op te zetten.  We hebben, mijneer de burgemeester, geen innovatief project nodig, noch prijzengeld, maar iemand die zijn beleid, naam en filosofie waar maakt.  Iemand die er, met andere woorden, voor kan zorgen dat mijn kind 's ochtends niet tegen haar buggy wordt getrapt door een in cowboy boots gehulde junkie die zijn spullen komt ophalen bij de buren. Maar waar dit heerschap door een paar getrainde mensen wordt weggebracht naar waar hij thuishoort; een heropvoedings-instelling.

Deze stad heeft nood aan investeerders, mobiliteit, veiligheid, ... en geen stadswachten die in de struiken zitten te wachten tot er iemand een peuk op de grond gooit (met dat soort geintjes kan men zich bezig houden NADAT de rest is opgekuist niet?).  
Deze stad heeft ook nood aan een herinrichting van de woon-werk situatie, zorg voor een gezonde mix in plaats van slecht afgestelde lichten, versmallingen en gebrek aan parkeerruimte, en geen kapotgeslagen Velo-fietsjes waar je meestal om moet vechten om er te pakken te krijgen, met als enig alternatief een tram of bus waar je allerlei ziektes opdoet omdat ze zo overladen zijn. 

U kiest voor de makkelijke slachtoffers, de mensen die het eigenlijk wel goed willen doen.  Terwijl de mensen opzettelijk hun voeten vegen aan heel deze maatschappij worden geholpen, beschermd en gekoesterd.  
De migrant die bijvoorbeeld wil werken en wil Nederlands leren wordt aan alle kanten tegengewerkt. 
Terwijl de migrant die in zijn eigen kleine biotoop in zijn wijk verdwijnt en aan huisjesmelkerij doet daar ruim voor wordt beloond.
De werkende Belg wordt extra belast (waterprijs stijgt, energieprijs stijgt, dienstverlening daalt....) zonder iets in ruil te krijgen buiten gas-boetes en gezeur over "het federale".

De burgemeester is nu een jaar bezig, en deze stad heeft meer weg van een bezet gebied, dan van een samenleving die onder rechts bestuur valt.
Als dit zes jaar door moet gaan, denk ik dat er nog veel ellende van gaat komen, en dat de mensen die u zo graag weg wilt hebben de straat gaan regeren in plaats van te vluchten. 
U wil duidelijk een stad (en bij uitbreiding een Vlàànd'rn) dat voor de hoog-opgeleiden en de rijken is bestemd, en waar de rest hooguit getolereerd wordt.  Maar u zal een stad creëren waar op enkele afgezonderde (en privé bewaakte) wijken na, je nauwelijks zou willen buiten komen, tenzij om vier uur aan te schuiven voor een nieuwe identiteitskaart bij dat ene kantoor dat nog open is en waar je dan mag extra betalen voor de zogenaamde dienstverlening.

U bent geen neo-liberaal, geen nationalist, geen republikein, maar een moderne versie van een bureaucraat die nul voeling heeft met wat zijn medewerkers en personeel doet met zijn bevelen.

Dat uw kiespubliek niet openlijk revolteert tegen hoe u de beloftes uit voert, is me een raadsel, maar misschien heeft het te maken dat ze u gewoon sympathiek vonden "van op tv".
Dat laatste, kan gelukkig keren...

een Antwerpenaar

zondag, oktober 06, 2013

Zinloos geweld: en waar blijft ònze woede?

Sommige dingen moet je van je afschrijven zegt men dan. Terwijl ik dit stukje schrijf, op mijn verouderde computer, doet mijn neus pijn, ondanks de pijnstillers.
Ik ben namelijk een oen, zo’n onnozelaar die anderen tracht te helpen, en daar dan steeds het deksel voor op de neus krijgt. Da’s misschien een slechte binnenkomer voor eender welke blogpost, maar ik wil het lezerspubliek voor zijn in hun oordeel. Da’s ook wat ik meemaak overal waar ik het verhaal vertel: bij de dokter, op het werk of bij kennissen,... steeds denkt men (soms luidop) “Hij zal wel zelf iets mis gezegd hebben.” “Hij zal wel uitgelokt hebben.”
Welnu, ik heb letterlijk nooit een woord gewisseld met de dader in kwestie. Evenmin heb ik mijn middenvinger opgestoken of dergelijke.


Slachtoffer worden van zinloos geweld, tot nu toe dacht ik daar ook anders over. Ik was de mening toegedaan dat mensen die daar dan slachtoffer van worden, meestal zelf aan de oorzaak lagen. Dat er, met andere woorden, zomaar opeens iemand je in elkaar kwam slaan omdat je bijvoorbeeld ooit zijn werk hebt afgepakt, verkeersagressie hebt tegen gepleegd of iets hebt gestolen van de dader in kwestie. Maar ik moet mijn mening herzien nu ik op klaarlichte dag, tenmidden van een stuk of 20 omstaanders in elkaar ben geslagen, zonder dat er getuigen of hulp zich heeft kenbaar gemaakt.


Begin oktober ging ik mijn kindje van de crèche halen. Ze maakte koorts, maar bij het aanmelden aan de crèche, zei de verzorgster me dat ik beter nog wat kon wachten aangezien mijn kleine spruit net in slaap was gevallen.  
Ik weet wat voor scène het oplevert wanneer ik met een net gewekte baby op stap moet, dus ik besloot in de veelal Turkse buurt een croissant te gaan eten tot ik mijn kind kon komen ophalen.
Het was niet zo’n slecht weer dus ik kuierde wat rond en ging hier en daar even op een bank zitten (aan één bankje had ik blijkbaar de plek van een dealer ingenomen, dus daar ben ik dan maar gauw verkast om geen problemen te krijgen met mensen die net uit “Breaking Bad” schenen weggelopen te zijn).


Na een half uurtje rondwandelen en op een ànder bankje iets te hebben gegeten besloot ik terug te wandelen.  Ik passeerde een allochtone jongen (een Turk zo bleek later) die tegen fietsen aan het schoppen was.  Een van de geparkeerde fietsen werd zodanig bewerkt dat hij omviel en het wiel krom ging tegen de paal waar hij aan vastgemaakt was.  Dat trok de aandacht, dus keek ik naar wat de jongeman aan’t doen was.
Ik heb geleerd me met zulke mensen niet te bemoeien, aangezien ze meestal vol drugs gepompt zijn, of om een andere reden onstabiel zijn en meestal nog bewapend rondlopen ook.
Ik wandelde door, al dacht ik er het mijne van.


Enkele stappen verder, hoorde ik de jonge met de twee vuisten tegen een bushokje slaan, wat de wachtende reizigers deed opschrikken.  Hij lachte naar deze mensen, daagde hen uit en wandelde verder, met de houding die enkel weggelegd is voor worstelaars die net een wereldtitel willen gaan bekampen.


Ik keek nog één keer om, om te zien wat de jongen bezielde.  En toen zag ik een mevrouw van rond de vijftig hem aanmanen tot kalmte.
Meteen zei er iets in mijn hoofd: “dit loopt fout af”.
In een reflex (een foute, of goede, u mag zelf beslissen) haalde ik mijn smartphone boven, om alvast iets vast te leggen op film of foto… ik kon gezien de afstand toch nooit op tijd zijn om de vrouw in kwestie te helpen. Want inderdaad, de jongen wilde op haar slaan. Wijdbeens, heen-en-weer schuddend zette hij zich klaar om haar een trap of klap te verkopen.
Op dat moment (in een fractie) besliste ik om op eender welke knop te duwen op mijn telefoon, ik wist niet of het op foto of filmen stond, ik wist enkel dat ik hier snel moest zijn.


De jongen in kwestie zag me toch staan met mijn telefoon, sprong onmiddellijk weg van de dame en rende op me af.  Hij riep iets van “telfon afghèfe” in een boeventaaltje dat enkel zijn groepje ingewijden zullen verstaan waarschijnlijk - onderwij is nu eenmaal niet aan mensen besteed die in hun eigen wijk hun eigen taaltje mogen brabbelen en verder ongemoeid gelaten worden.


Ik kreeg hierna, na wat verweer van mijnentwege, enkele rake klappen, werd de straat op geduwd waar een auto me net kon ontwijken.  Daarna kreeg ik een kniestoot in mijn aangezicht, en twee schoppen op mijn zij en been.  Ik veerde opnieuw recht, gaf hem een elleboogstoot in zijn gezicht en vluchtte een bakkerij binnen, bloedend….
De omstaandsers, zo’n 15 mensen en 7 man in de bakkerij, deden niets.  In tegendeel, de mevrouw (wiens klappen ik aan’t incasseren was) was inmiddels doorgewandeld (vermoedelijk om verder te winkelen)


Even later kwam er politie en een ambulance. Waarna ik in een wachtzaal werd gedumpt, nog steeds bloedend moest ik snel-snel mijn verhaal doen tegen de politie, die uiteindelijk vertrokken omdat het allemaal te lang duurde (flikken horen inderdaad niet in een wachtzaal van de spoed te zitten). Ik kreeg een washand met een half lauw waterzakje in, en niemand heeft me het eerste uur onderzocht.
De politie agenten hebben wel wat navraag gedaan in de buurt en de foto die ik nam gedownload, maar veel success had mijn blijkbaar niet om de dader te indentificeren (hoe kan het ook anders, met 15 getuigen, een foto en een persoonsbeschrijving hé?)


De spoedarts stuurde me (nog steeds onder het bloed) naar huis met een in der haast ingevuld papier, omdat er twee patiënten dienden geanimeerd te worden die dag.  Niemand die dus een flying-fuck geeft om mijn opgezwollen aangezicht, mijn kutverhaal of het al dan niet gebroken zijn van mijn neus.  Integendeel, ik mag liefst zo snel mogelijk vertrekken, want er zijn wel ergere dingen dan aangevallen worden op weg naar de crèche uiteraard.  Al voel ik me als burger in dit verhaal wel een slachtoffer.


De volgende dag ga ik naar mijn huisarts, die wegens een te drukke dag ook maar heel even naar mijn neus kijkt en me gewoon zei af te wachten.


Ik vertel het verhaal tegen mijn moeder die die dag op bezoek kwam, waarna ik het verwijt krijg dat ik gewoon altijd moet doorlopen als er ergens problemen zijn, en vooral me nooit moet moeien. Ik vertelde haar dat moest ze zelf op die manier worden aangevallen, ze maar wat blij zou zijn moest er ièmand iets doen.


Een oen, dat ben ik dus.  Een oen die nog gelooft dat je iets positiefs kan doen voor iemand anders, een achterlijke lul die poogt zijn buurt te vrijwaren van drugsjongeren, junks en marginaal gespuis.
Ik ben de loser die zich beter gewoon thuis achter de TV had gezet, want dan ben je “een goede burger”, die geen problemen signaleert en geen risico’s neemt; misschien moet ik me wel aansluiten bij een extreme groepering, die doèn misschien nog iets… zoals straatkrapuul ‘s nachts in elkaar meppen met een honkbalknuppel.  Of nee, … da’s waar… zelfs die radicalen heeft men intussen omgevormd tot makke TV kijkers en brave burgers die verder niets doen buiten op foute politici stemmen en pamfletjes lezen vol leugens over buitenlanders.  
Wat resteert in al deze “zonder-haat” staten is vooral onverschilligheid…  waar men liever de andere richting uitkijkt wanneer er iemand in elkaar wordt getrapt op klaarlichte dag.


Ik ben de loser die voor een hongerloon gaat werken tot tien uur ‘s avonds, zich zorgen maakt over het al dan niet betalen van de verkeersbelasting, op voorhand belt naar de electriciteitsmaatschappij om een afbetalingsplan te vragen, die braaf zijn belastingen aan geeft, die zijn kindje gewoon wil opvoeden, zijn vuilnis correct sorteert, ‘s nachts wakker ligt van de junks die op en neer hollen in de trappenhal naar de dealer op de derde verdieping en vooral met rust wil gelaten worden!
Ik ben de loser die zich heeft verweerd tegen een stuk üntermensch (ja, ik durf die term gebruiken) die beter in plaats van random Afghanen die werkwillig zijn, maar toch gedeporteerd worden, had teruggestuurd geweest.


Da’s juist: ik pleit er voor dat men (belgische identiteit of niet) zulke mensen oppakt, en RUILT voor werkwillige en nuttige migranten en vluchtelingen.
Voor elke ‘slechte’ migrant (of onaangepaste marginaal van eigen bodem) kan je er zeker één goede vinden die meteen een driejarencontract wil tekenen om onze taal te leren en te werken.
Maar blijkbaar steken we liever geld in het onderhouden van een zootje ongeregeld, die het de rest van de bevolking met geweld en drugs nog wat moeilijker maken dan het al is. Het zelde soort mensen die eerst tegen de buggy van mijn kindje stapt, zich niet excuseert en dan me toeroept dat ik van de dag moet genièten “Pluk de dag eej!”


Maar je mag op zulke heerschappen vooral geen combats planten, of hen hun eigen tanden laten “plukken” van de vloer… neen, want zulke heerschappen worden beschermd en geknuffeld door een regime dat ogenschijnlijk als rechtvaardig-maar-hard-rechts wil ovekomen, maar in feite te mak, te ruggegraatloos en te ongeorganiseerd is om zelfs een onderscheid te maken tussen mensen die mee willen en mensen die parasiteren. Nochtans is zulk onderscheid zeer snel te maken….


Kunnen we niets meer dan gewoon als laffe belgjes doorwandelen wanneer er iets gebeurd op straat? Zijn we verworden tot te pluimen kippen die enkel maar betalen en nooit kwaad worden?
Zijn we zo’n domme belgjes? Die zoals ik, eigenlijk op hun smoel laten slaan door het krapuul wiens brood we betalen? Zijn we dan NOOIT kwaad? Hebben we geen woede meer? Of zijn we allen te over-verdraagzaam en bang geworden?


Ik zeg; gedaan ermee!
Doe iets terug! Stamp terug, organiseer jezelf en sla zo hard je kan terug naar diegenen die het verpesten voor de rest.


Begin alvast met de economie en de sociale samenhang te zuiveren en te filteren: gooi het slechte weg en ruil het voor welwillende mensen, in plaats van mensen zonder papieren blind te deporteren en de dealers en tough-boys onze staten te laten verpesten. Neem je straat terug, organiseer je, en distantiëer u van de politiek terwijl je de straat schoonmaakt. Want onze politici denken niet over morgen.


Ik word van zulke dingen boos, ook al van vòor ik die stampen kreeg hoor, maak u geen illusies. Maar ik ben nu razend kwaad.  
Morgen vertrek ik weer naar’t werk… in de wetenschap dat ik er niet verder mee ga geraken dan mijn rekeningen net niet allemaal kunnen betalen, en met de zekerheid dat het krapuul ongemoeid en onbelemmerd mijn geld mag stelen. Hetzij via mijn belastingen, of gewoon op straat, door me te overvallen.

woensdag, oktober 02, 2013

Manifièsta of een siësta? Open brief aan de PVDA

Beste Peter Mertens, en bij uitbreiding, beste PVDA+

Ik ben een van die mensen die niet alleen je boek heeft gelezen, en de nodige partijstandpunten heeft opgevolgd en met aandacht gelezen, neen ik heb zelfs op jullie gestemd. Dit laatste bij wijze van volksvertegenwoordiging. Ik vond namelijk dat jullie met de uitleg die je gaf over de crisis en de huidige economische en sociale situatie, mij het best kon vertegenwoordigen in het stadhuis.

De uitslag is bekend, jullie zijn in Antwerpen zelfs groter dan de Open VLD geworden, wat resulteerde in een aantal zitjes (zei het in de oppositie, een onvermijdelijke plek voor een partij die als extreem-links wordtg bestempeld).

Ongeveer enkele weken geleden begon mijn onvrede over mijn stem echter door te dringen. Ik werd door een opdringerige vrouw aangesproken op een markt. Ze was reclame aan het maken voor de Manifièsta happening die jullie jaarlijks organiseren.  Aangezien ik er blijkbaar uitzie als jullie doelpubliek (sjofele kleding, buggy met een kindje er in, doelloos ronddolend op een markt) moest ik aanhoren hoe men een solidaire happening ging organiseren aan de kust, en dat ik meer dan welkom was.  Waarvoor dank, maar ik heb geen geld en geen tijd om me naar de kust te begeven. Meer nog, ik vind zo'n happenings totaal zinloos.

Enkele dagen later werd ik door een Turk (in diezelfde straat dan waar men me aansprak over Manifièsta trouwens) in elkaar geslagen omdat ik mijn gsm toestel niet wilde afgeven.  Op zich zijn dit twee losstaande feiten, maar ik ben eigenlijk ontevreden.
Terwijl jullie voor "de trage bewustwording" van de bevolking gaan door boeken, pamfletten en manifestaties, zijn er meer prangende problemen.  Heeft het zin om met allemaal gelijkgezinden te luisteren naar een speech van u?  Heeft Peter Mertens iemand te overtuigen op een veld vol socialisten en linkse mensen? Ik denk het niet. Het is zoiets als reclame voor ijsblokjes uitdelen op de Noordpool... niemand heeft er nood aan, en iedereen weet intussen wel hoe ijs smaakt. Men vist en gooit aas in dezelfde vijver, terwijl de rest van de mensen totaal ongemoeid wordt gelaten.
Meer nog, ik durf beweren dat u me niet echt vertegenwoordigd daar op het schoon verdiep. Niet alleen hoor ik nauwelijks weerwerk tegenover het beleid van de N-VA, maar ik zie verder ook geen echte fysieke acties.
En nee, op Manifièsta een springkasteel zetten, balonntjes en kindergrim gaan op zich niet veel oplossen aan de echte maatschappelijke problemen waar ik als "stem" mee kamp. Verlies van inkomsten, aangevallen worden door junks op straat, geen deftig werk vinden, mobiliteitsproblemen, en ga zo maar door... Hebben de mensen die daar in Bredene op het strand naar uw speech komen luisteren terwijl ze een cocktail naar binnen gooien niets beters te doen?  Zoals mensen helpen? Of zich organiseren en bewapenen om desnoods de revolutie die u zo bezigt ooit eens in de praktijk om te zetten?  Zijn jullie het soort socialisten die door in een cirkel te zitten praten en leaflets uit te delen iemand ECHT helpen?

Een boel vragen, die ik stel uit teleurstelling en sympathie. Want jullie partij krijgt eindelijk enig momentum (iets waar we al sinds de jaren 80 op wachten) ... en wat doen jullie er mee? Naar mijn mening veel te weinig. Ik zie of hoor jullie niet, ik zie enkel dat de PVDA vooral graag in tenten en op stranden kruipt met gelijkgezinden, om dan te pleiten voor alles wat we al lang weten.
Misschien is het tijd dat jullie de hort op gaan, aan vakbondsgebouwen, scholen, bedrijven, stations, of zomaar op straat mensen gaan informeren op een duidelijke manier.

Ik voel me met andere woorden, niet echt vertegenwoordigd en twijfel er sterk aan of er geen andere partijen zijn, die ondanks hun rechts-liberale signatuur, toch ook nog wel iets betekenen voor de mensen.

Wordt geen partij van flyers en gelul,... die zijn er al genoeg.

vrijdag, mei 31, 2013

Politieke vertegenwoordiging is een lachertje.

Ik kan deze blogpost het best beginnen met de melding dat ik op mensen als Maya Detiège kots. Niet dat ik per definitie socialisen niet tof vind, integendeel... maar ze heeft de uitbreiding van de gas-wetgeving mee goedgekeurd.  Wat zoveel betekent dan haar achterban, kiezers en het volk dat ze zou moeten vertegenwoordigen allemaal virtueel in hun gezicht spuwen.

Het gaat namelijk zo: stel (ongeacht uw politieke overtuiging, gewoon hypothetisch) dat u uw socialistische voorkeur uit in het stemhokje en op deze uitverkoop-socialiste hebt gestemd genaamd Maya Detiège - die achternaam alléén al zou voldoende moeten zijn om geassocieerd te worden met corruptie en nep-socialisme, maar laat ons daar alvast niet over beginnen, mijn bloeddruk is al off the charts).

Je hoopt dus als linkse jongen met je stem, enige impact te hebben en je stemt dus op de lijst en de kopstem gaat naar Maya 'op oen knoppeke moet ik drukke?' Detiège.

Je stem komt samen met die van vele andere gedupeerden terecht in de grote poel van SP.a stemmers. Alwaar men dan de zeteltjes zal toewijzen per kieskring.
Deze keer had het mens in kwestie 1518 stemmen, Maya vertegenwoordigt dus duizend vijfhonderd en een klets stemgerechtigden (waarvan ik mag hopen dat toch minstens 1000 socialistisch zijn en de rest waarschijnlijk de naam nog kenden van in de tijd dat haar moeder hen een postje had beloofd ofzo).
Ter vergelijking: ik ben zelf ooit in een zatte beu op een lijst gesukkelt van een partij en had er zonder campagne, en zonder te weten dat ik op de lijst stond ook 380. :)

Wat er ook van zei, Maya vertegenwoordigt dus 1518 mensen, een enorm kleine minderheid, me dunkt.
Toch weegt haar stem voor JA aan de GAS-boetes door.
Meer nog, de partij-doctrine van de SP.a geeft van boven uit orders om ja te stemmen (om welke reden dan ook). Dus Maya doet wat van haar gevraagd wordt door en voor de partij (die 1500 losers die op haar stemden, doen er blijkbaar op dat moment niet toe.)

Van een openvld'er (mensen die de boeken van Verhofstadt hebben gelezen en daarna een beetje zijn blijven hangen in de jaren 80) en een N-VA'er had ik niet anders verwacht dan dat ze pro de uitbreiding van het GAS-systeem waren (ze zijn immers de nazaten van mensen die zich destijds naar het duiste hoofdcommandatur repten om hun verzets-buurman aan te geven).

Maar van Maya en de socialisten rondom haar in Antwerpen had ik iets anders verwacht dan plat op de buik gaan en meestemmen met Carolone Genez!
Uit hun monden had (buiten dranklucht) ook protest moeten komen!

Ik roep dan ook om deze mensen te boycotten,... dit zijn geen socialisten, maar het soort partijbonzen die om het even wat goedkeuren om mee postjes te kunnen pakken, zelfs wetten (zoals de wet op de fiscale amnestie trouwens, die ook destijds met steun van de SP.a werd goedgekeurd) die volledig tegen de partij-ideologie indruisen.

De SP.a doet hier niet alleen aan kiesbedrog, ze verloochenen hun eigen ideologie,... hoe hard Caroline en Maya nog de Internationale mogen zingen volgende keer met 1 Mei, ze mogen blij zijn dat er nog genoeg bejaarden en corrupte ambtenaren op zoek naar een vaste post rondlopen om hen aan die 1500-en-een-klets stemmen te helpen.
U bedriegt de politiek en vooral de mènsen (en daar ging het toch zogenaamd om hé?)

U doet me kotsen!



maandag, mei 13, 2013

De fietspunt'pussies' van Bart


fietspunt waarschuwing


Een rood hangertje (zie foto hierboven) van plastiek hing aan mijn fiets te bengelen; en dat was me de druppel die de spreekwoordelijke emmer deed overlopen. Of liever, mijn virtuele mitraillette die al maanden aan het opladen was meteen met voldoende ammo voorzien kreeg om deze lange rant te posten.

Even bij het begin beginnen:


Aan mijn fiets hing die dag een rood waarschuwingslintje, een soort weerbestendig plastiekje met daarop in verbloemend (maar dreigende) taal een aantal boodschappen.  Ik woon niet ver van een kunstschool, dus ik dacht dat een van de studenten een grap had uitgehaald met alle fietsen in de buurt bij wijze van eindwerk.

Maar de andere fietsen rondom hadden echter geen rode waarschuwing gekregen,... na enig onderzoek van het kleinood bleek dat dit soort 'terechtwijzingen' georganiseerd zijn door de beheerders van fietspunten.be (een soort van door de stad en Europa getolereerde gelegaliseerde fietsenrek-uitbaters, waar blijkbaar een bende met staatsgeld betaalde gorilla's niets beters te doen heeft dan rode waarschuwingen op fietsen pinnen om 14u 's middags). Even terzijde; dat zelfde Europa steunt wapenleveranciers, vervuilers, financiële dievenbanken en een hele resem subsidie-slokkoppen, maar dit vooral ter zijde...

Ofwel is onze economie in zulke slechte staat dat deze heerschappen maar beter fietsers kunnen lastig vallen dan in louche café's elkaar de kop in slaan over een verloren spelletje bingo-kassen, ofwel heeft men de "visie" ontwikkeld dat ook fietsende Antwerpenaren af en toe een terechtwijzing moeten krijgen zodat ze beseffen dat er met dit bestuur niet te spotten valt.

Men is zelfs te laf en te zwak om de fietser zelf aan te spreken of er mee in dialoog te gaan nàdat er voldoende fiets-infrastructuur is geplaatst... neen, men gaat meteen in de aanval, zonder daar bij na te denken, en geeft mensen die zich van geen kwaad bewust zijn meteen een soort verbalisatie.

De geldingsdrang van een rechts regime gaat meestal niet verder dan imposant proberen te doen op straat en in de bevriende nest-media, om dan als een laffe hond even een 'waarschuwing' aan je fiets te hangen en daarna weer terug in de kantine te verdwijnen, waar het droog, veilig is en waar 'je uren lopen' het hoogste goed is.

Waar besteed men energie aan?


Sinds enige tijd merk ik wat het bestuur van Bart De Wever met Antwerpen doet. Men is de puntjes op de i (in ons geval een A) aan het zetten, maar dan in de eerste plaats op een makkelijke manier, met zo min mogelijk te investeren en zo maximaal mogelijk oppervlakkig zich te laten gelden.

De geldingsdrang van dit bestuur is dan ook iets waar ik gefrustreerd van wordt als Antwerpenaar. Het jammere hieraan is dat er dus tonnen geld en energie worden gestopt in het zogenaamd aanpakken van een probleem (dat meestal niet eens een probleem is), terwijl de echt zware minpunten in deze stad nagenoeg ongemoeid gelaten worden.

Ik had gehoopt op een weliswaar rechts beleid, dat in tegenstelling tot de voorgangers van de Janssens-clan, ook echt iets ging ondernemen. Maar poseren voor de camera en mensen lastig vallen die al in de pas lopen is geen rechts beleid, maar een daad van een bende pussies die verder niets anders doen dan staatsgeld incasseren en mensen ambeteren.  Paradoxaal genoeg zijn het net leden van die partijen die dan op werklozen, illegalen en migranten zitten te spuwen in de media, terwijl hun laffe honden, knokploegen en personeel eigenlijk de èchte parasieten zijn in mijn opinie.

Het ware gelaat van 'rechts'.

Men mag voor mijn part straten opkuisen (letterlijk en figuurlijk) men mag voor mijn part een oorlog tegen drugs beginnen en men mag al evenzeer er voor zorgen dat je als Antwerpenaar terug kan rondlopen in elke buurt zonder twintig kaar lastig gevallen te worden (door gespuis of de politie, afhankelijk van de pech en je haarstijl die dag).

Ik was semi-tevreden met het bestuur zoals het zich voordeed, men wilde een openlijk rechtser beleid voeren, kordaat, meer nadenkend en ondernemend.
In theorie klonk dat mooi. Zeker wanneer je ziet wat de voorgangers hebben uitgevreten met onze stad, waren de verwachtingen hoog gespannen.

Vooral het contrast met dat hangertje aan mijn fiets en wat er die week zoal in mijn buurt gebeurde is enorm.

Zo zag ik een totaal stomdronken man voorbijslenteren, hij steunde tegen een gevel, zetten zijn blikje neer op een autodak en vervolgde zijn weg naar een volgende café.
De straat kon ik niet meteen oversteken omdat een jood me bijna omver reed in zijn terreinwagen (het is hier dan wel een zone 30, maar dat belet bepaalde mensen niet om volop plakgas te geven).
Ik ga mijn kindje met de buggy halen even later die dag, en merk dat ik op enkele plekken niet door kan omwille van verkeerd geparkeerde wagens (allemaal 4x4's toeval of niet).
De tramsporen en de steentjes er omheen zijn zo slecht aangelegd (door Oost-europese arbeiders in onderaanneming van de stad) dat de wielen van de buggy er in vast blijven steken en je je bijna moet reppen om niet door een tram gegrepen te worden.

Ik sorteer mijn vuilnis zoals het hoort, zet het ook op de aangewezen tijdstippen en plekken buiten (hoewel er overal sluikstort te zien is, mensen gooien hier alles op straat, van luiers tot kapotte televisietoestellen).
Wanneer ik met 'groot vuil' zit, bel ik de bevoegde diensten op, die het dan ook plichtsbewust komen opahalen.  In tegenstelling tot niet-echt-geïntegreerde medemensen die dan hun halve huisraad er snel bij komen gooien.

Maar mijn fiets... da's toch een probleem voor de stad hoor!
Deze fiets staat niet de doorgang van het voetpad te blokkeren trouwens, maar staat midden in een modderperkje aan een bijna dode boom temidden van honden-uitwerpselen en sigarettenpeuken van de immer attente terreinwagenbitches en werknemers van de nabijgelegen advocatenkantoren (en hun aanverwanten).

Ik -als 'kwaadwillende' stadsbewoner- doe blijkbaar niet hard mijn best genoeg om deze fiets op een juiste plek te zetten?
Welke f-ing juìste plek?

De beugels waar een halve school zijn/haar fiets tegengooit en waar iedereen eens tegen schopt te pas en te onpas?
of
De straatbeugels waar je steeds je fiets half kapotgestampt aan terugvind?
De plek voor mijn EIGEN deur, net onder de ramen? Waar ànderen hun fiets drie lagen dik hebben tegengesmeten?
Welke is de juiste plek voor mijn fiets in mijn stad?  Geen erg, men kleeft wel een sticker tegen je fiets ... gewoon omdat geestelijk minderbedeelden ook een loondienst van de stad moeten krijgen zeker?

Dus laat me dat even analyseren mijnheer de burgemeester:
Men gaat dus de persoon die z'n fiets noodgedwongen tegen een boom zet bij gebrek aan fietsbeugels, een "vermaning" geven?
Da's zoiets als in oorlogsgebied in het Midden-Oosten mensen een boete geven omdat ze met een mitraillette door het rood zijn gewandeld!

Moest ik iemand zijn die temidden van vuilnisemmers, toch een blikje op de grond smijt, ben ik akkoord.
Moest ik iemand zijn die zijn fiets temidden van perfect bruikbare fietsrekken, toch zomaar ergens neergooit, akkoord.

Uw beleid (ik heb er niet voor gestemd maar leg me gedwee neer bij wat de meerderheid van de volgzame randgemeente-schapen hebben gestemd uit angst, kleinburgerlijkheid, tv-beïnvloeding en onwetendheid) is er een waarbij repressie en 'harde' aanpak centraal staan.

Ik merk daar echter niets van.
U wil een beleid voeren waarbij hele wijken worden schoongeveegd van junks, tuig en dealers... maar tegelijkertijd is dit beleid vooral z'n pijlen aan't richten op de paar mensen die uw bullshit nog geloven (of gedoogden in mijn geval).
Dezelfde paar percent (veelal bejaarde) mensen in Antwerpen stad zelf die nog een beetje hopen op beterschap door een rechts beleid, maar waar u vitrueel achter de hoek staat te wachten tot er iemand van hun buren hen aangeeft (met persoonsbeschrijving liefst) voor het kleine overtredinkje dat ze doen.

De pussies van Dewever

Om het even samen te vatten: uw handlangers, knokploegen en schoonvegers zijn pussies!

Het zijn mensen die in de straten rondsluipen, hopend op een stil moment waarop er even geen weerwerk kan komen op het geven van gas-boetes of waarschuwingspapiertjes.
Je moet toch uit zeer speciaal hout gesneden zijn om, gewapend met een berg fietspunt-waarschuwingslintjes en de durf van een wezel, de hort op te gaan op zoek naar fietsen die niet helemaal in orde 'geparkeerd' zijn terwijl je zelf kan zien dat in diezelfde buurt verder zo ongeveer àlles misloopt.  Om dan ter plekke rond te sluipen als een dief in de nacht, om mensen die hun uiterste best doen om hun fiets èrgens uit de weg kwijt te kunnen, te gaan pesten.

Pesten is trouwens het juiste woord, wanneer uw beleid op zowat alle gebied te kort komt (zeker wanneer het op verkeer en werkgelegenheid aankomt).

Zwakke waarschuwingslintjes vastmaken temidden van zatte brulapen die de straat onveilig maken, waar je uitschuift over de stront van ecologisch onverantwoorde rothuisdieren van een baby-boom generatie, of waar joden, arabieren, polen en rijke belgen lustig met de cabrio door een zone 30 scheren -rakelings langst een mama met een buggy-, getuigd van een een compleet imbeciel bestuur, waar men de teugels kwijt is en de ware "vijand" -zo er al een moet als zulk bestempeld worden- verkeerd geïndentifeceerd werd, maar toch meer bestreden wordt (omdat de uren lopen).

De ware vijand van uw regime is niet de illegaal, de inwijkeling, de anderstalige of een 'onverlaat' die zijn fiets fout parkeert, maar dat bent u zelf. Met uw compleet opgepofte neo-liberale kutmentaliteit, waar je authoriteit zonder hersenen laat regeren en de laatste mensen die nog in de pas liepen OOK nog tegen je in het harnas jaagt.

De symptomen van dit soort beleid zijn legio: 
- mensen beboeten die in hun omgeving iets nuttigs proberen te doen voor hun medemens (voedselbedelingen bijvoorbeeld).
- burgers die 31 km/u rijden in een zone 30 gaan verbaliseren (hoewel het net deze mensen zijn die zich trachten aan de regels te houden, maar al eens een klein foutje maken), terwijl op andere plekken al gsm'end door het rood razen aan 70 km /u geen probleem schijnt te zijn (zeker niet in rijkere buurten)
- winkelstraten leeghalen op de spitsuren in ware gestapo-stijl, terwijl de grote drugdealers ongestoord verder werken op andere plekken
- schoolmeisjes lastig vallen wanneer ze geen achterlicht hebben op hun fiets, terwijl verderop drugs wordt gedeald
- mensen gas-boetes geven omdat ze hun vuil correct hebben buitengezet, maar zich van dag vergist hadden terwijl verderop een berg sluikstort van 'anderstaligen' al een week ligt te rotten
- mensen met een opzichtige wagen controleren of ze deze wel kunnen betalen - terwijl de (blanke- louhce types met eender wat wegkomen) - ik heb nog nooit gezien dat men een blanke vrouw die om 15u in een kledingwinkel voor enkele duizenden euro's bijelkaar koopt gaat arresteren om na te gaan of al dat geld wel legaal verkregen is en of haar huidige RVA-status wel strookt met dat soort uitgaven.
- zwartrijders opjagen op het openbaar vervoer, terwijl intussen De Lijn volledig wegzakt in een kluwen van incompetentie en slechte dienstverlening naar de klant toe
- werklozen uitkering afpakken in sneltempo, terwijl er intussen stilaan zelfs geen "low-end" jobs meer te vinden zijn in en rond Antwerpen (tenzij natuurlijk fietspunt-papiertjes-aan-fietsen-hanger, daar schijnt nog altijd wel een vacature voor te bestaan indien je een IQ van 80 hebt en vooral 'bij een groep' wil horen.
- illegalen en anderstaligen genadeloos opjagen om zich in te burgeren, maar ondertussen weigeren te investeren in een werkend en voldoende capaciteit houdend onderwijs voor deze mensen
- straten en pleinen systematisch versmallen en heraanleggen  terwijl er steeds minder ruimte is voor die gezinnen die het dan wel goed menen (en waarschijnlijk nog op jullie hebben gestemd ook).
- onvoldoende crèches voorzien in een stad waar een zachte bevolkingsexplosie bezig is, maar intussen wel verhoogde controles uitvoeren op het correct invullen van verblijfsadressen
- jongeren geen kansen bieden in een onderwijssysteem waar men de vakantiedagen van de leerkracht als het hoogste goed beschouwd in plaats van de leerlingen ECHT onderwijs te geven en ze op te voeden tot meer dan chips-etende wachtrijen voor de werkloosheid of werkende armen
- straten opbreken, om ze dan opnieuw aan te leggen met één tegel verschil tussen het voetpad en het fietspad, terwijl er intussen verderop een kruispunt dagelijks volledig ontregeld wordt
....

Wat er ook van zij, de stad (of de bananenrepubliek Vlààndren) houdt zich er met uw belastingsgeld mee bezig om fietsers te vermanen en te ambeteren, terwijl er wel echt andere prioriteiten zijn. Op zich is dat een van de vele symptomen van het soort heikneuters en heimat fascisten-beleid dat we zien opduiken in Antwerpen.
Het leuke is dat de mensen die op u stemden, vroeg of laat zelf zullen 'vermaand' worden door uw blind verbaliserende bende pussies, sissies en tikklok-potentaten, hopelijk zet dat meer en meer mensen aan om niet langer voor een bekrompen en zielige partij als de uwe te stemmen of voor de bende klojo's die voor u aan de macht waren (want die hebben uiteraard de humus gelegd voor dit soort gedoe).

Uw beleid spuit spreekwoordelijk een beetje 'fébrèze' op een drol, en maakt dan de mensen wijs dat ge als ge niets ruikt, ook niet in stront kunt stappen.

PS: Ik stel me ook een puur economische en ecologische vraag: hoeveel kost zo'n waarschuwingslintje? En is het biologisch afbreekbaar?  :)

dinsdag, mei 07, 2013

Jagen op zwartrijders - De Lijn

Vanochtend hoorde ik op de radio een trotse medewerker/woordvoerder van DeLijn aankondigen dat men een oplossing had gevonden om het SMS-betalen veiliger te laten verlopen.

In een van mijn vorige blogposts (gratis op de lijn) heb ik het er al over gehad: men is vaak heel creatief om SMS betalen gewoon tot gratis rijden te laten verworden.

De Lijn, vindingrijk als altijd (maar meestal jaren te laat;) heeft daar nu een typische cheapo-oplossing voor gevonden denken ze: men laat de SMS tickets ongeveer 60 seconden later komen dan nu. (een echte oplossing zou de te duur zijn, en zou veeleer structureel moeten gebeuren, en dat doet men daar niet graag).

Wat me hier boos aan maakt is dat je als reiziger dus wordt uitgespeeld tegenover de andere reizigers (diegenen die niet betalen rijden dus 'op de kap' van de anderen).  De prijzen gaan desondanks steeds de hoogte in, reden hiervoor (zo beweert men) is het grote aantal zwartrijders.
Pertinent onwaar in mijn opinie.  Er zijn veel zwartrijders omdat er andere zaken foutlopen, want ons sociaal vangnet is net van die aard dat de mensen die echt niet kunnen betalen omdat ze er de middelen niet voor hebben, alles bijna gratis kunnen krijgen (ocmw'ers, bejaarden, ....).

SMS fraude aanpakken is dus een flauw excuus!  Men wil meer geld, in plaats van zoals in Nederland controleurs mee op de trams en bussen te plaatsen gaat men hier een eenvoudig technologisch truukje toepassen en de prijs omhoog jagen...

Verkoop zulke dingen niet als "meer veiligheid" want het is larie,... men wil de prijs opdrijven, en de mensen die correct betalen, nog meer laten betalen.

Akkoord, zwartrijden is een ware plaag, maar je zal enkel meer zwartrijders creëren wanneer je dit soort prijsverhogingen gaat doorvoeren.

Waarom rijden mensen zwart beste DeLijn ?
Ik zal het even voor u opsommen:
- Omdat de service beneden alle peil is, en voor slechte service wil niemand de volle pot betalen (net zoals je bij een bakker die 2,85 euro vraagt voor een slecht brood niet meer binnen komt).
- De vervoersbewijzen kopen op een halte of perron is heel vaak onmogelijk aangezien er daar meestal defecte automaten staan.
- de chauffeurs snauwen je af wanneer je een ticket komt kopen op de tram of bus zelf
- de prijs is veel te hoog voor hetgeen je in ruil krijgt; je kan ook geen "korte" ritten maken, want je betaalt tòch altijd de volle 60 minuten minimaal (ook al moet je maar 2 haltes ver met de bus)
- Vele mensen willen niet betalen, want die genen die niet kunnen betalen omdat ze geen middelen hebben, krijgen toch een vervoersbewijs of Omnio-pas zo goed als gratis. Het gaat dus puur om mensen die niet WILLEN betalen, en ze hebben nog gelijk ook. Met zo'n overvolle trams en bussen, zulke slechte service wil ik ook niet langer betalen.

Oplossingen zouden kunnen zijn: investeer in een beter net, met voldoende personeel (goed voor de sociale ontwikkeling van de maatschappij, de werkgelegenheid. Trek de prijzen (vooral voor abonnementen!) naar omlaag, zodat ook mensen die WILLEN betalen het kùnnen betalen. Bijna 300 euro voor een jaarabonnement is er ver over!

nota:  In een eerdere versie van deze post meldde ik dat het 'waarschuwings-SMS'je' dat De Lijn stuurt ook 0.15 euro kostte, dit is echter niet het geval.  De twee SMS'en die je krijgt zijn als volgt gefactureerd:
- waarschuwings-SMS   0,0 euro
- Ticket: 1,30 euro
- SMS voor het ticket : 0,15 euro
Achtereen zal men waarschijnlijk ook de waarschuwings-SMS gaan aanrekenen vermoed ik... waar dan een verborgen prijsverhoging zit.








dinsdag, april 23, 2013

Koffiebars in Antwerpen - centen, schuim en lucht

"Er zijn achtereen meer koffiebars in Antwerpen dan café's" grapte ik onlangs tegen een van mijn vriendinnen.  Zelf zit ze nogal vaak in koffiebars en loopt ze nogal hoog op met de kwaliteit en sfeer die in bepaalde van deze zaken hangt.

Ik vind mezelf hooguit een koffieliefhebber, geen fanaat, geen hipster en al zeker geen koffiebar-goeroe die zich al dan niet met een glitterlaptop in een hoekje zet om dan te bloggen (nee, echt niet). Ik schrijf dit aan mijn computer, thuis, met naast me een grote dampende kop koffie in een Efteling-kop :)

Toch beland ik zelf ook regelmatig in zulke koffieplaatsen.  Meestal is het er goed toeven en is de koffie lekker.  Net zoals een café een goede pint moet kunnen tappen, verwacht ik van een koffiebar dat ze vooral een goede lekkere warme kop koffie kunnen voorschotelen.

Bij dat laatste loopt het zoals zo vaak in de zakenwereld stilaan mis wat mij betreft.
Ik ben nogal basic wanneer het aan komt op zaken bezoeken: een bakker moet goed brood hebben, een viswinkel goede vis... als iedereen gewoon z'n taak doet weet je waar je terecht kan voor goede koffie, namelijk in een koffiewinkel of koffiebar.

Wanneer ik CaféNation, Maona of zelfs Starbucks bezoek kom ik steeds tot dezelfde conclusie: je krijgt wel héél weinig in ruil voor je geld.

De eerste koffiebar waar ik vaak kwam in Antwerpen is het inmiddels reeds ter ziele gegane "Bar Choq", waar men een grote kop lekkerste koffie gaf aan zeer democratische prijzen.  Daarna ging ik af en toe naar Chascona of hoe heet de zaak ook al weer aan het Zand en nu ga ik ook af en toe naar Maona en Kornèl.

Allemaal toffe plekken, maar het concept blijft me inzake puur de koffie (waar het toch om draait) bedroeven.  Meestal heb je ca. 1 dl (een halve kop) echt koffie, met daarop een hoop room, schuim, snippers, en andere rommel.  Waar je dan al gauw 3 euro voor betaalt.

Ter vergelijking, bij Colruyt betaal je voor 500 gr gemalen koffie (en nog lekkere ook eigenlijk) 1,67 euro. Jawel, daar maak je vèèl kopjes mee... (dan zit je wel niet in een hip ingerichte koffiebar, maar toch het zegt iets).

Ik wil best betalen voor een kop kwaliteitskoffie hoor. Zeker wanneer die met de glimlach opgediend wordt en de koffiesmaak heeft die ik niet in een goedkope supermarkt kan kopen.
Ik betaal zelfs tot 5 euro indien nodig.  Maar zorg dan wel dat ik méér krijg dan een "lekje" koffie met een 2/3 schuim en lucht bovenop gespoten.

Een voorbeeld: je bestelt een koffie met pure chocoladesnippers bij Maona noemt zoeits een 'Smart ass' (de namen kunnen variëren van bar tot bar). Meestal komt het er op neer dat men een kleine kop half vult met Arabica koffie (uiteraard door correct vergoede, eerlijk betaalde koffieboonboeren uit een ver land) met daarop wat room en/of slagroom, snippers chocolade en wat suiker en eventueel een paar smarties, maltesers of ander snoepgoed.
Hiervoor betaal je rond de 3,5 euro meestal.
De koffie zelf is veelal lauw voor je doorheen al die schuim en rommel bent geraakt met je lepel, waarna je een koffiesmaakje krijgt en in drie kleine slokken leeg is gedronken. Ik ben dan zo iemand die met die koffie even laat rondklokken in z'n mond, om toch enig genot te hebben van de prijs die ik betaal...

Ik kom zelf uit een familie waar men enkele ambachten beoefende. Ik begrijp best dat kwaliteit en duurzaamheid combineren met personeel en klanten een dure, moeilijke opgave kan zijn.
Alle respect voor de mensen die dat proberen en met hart en ziel vaak in moeilijke omstandigheden een kwaliteitsproduct willen leveren.
Dat ik dus een drietal euro's betaal voor een koffie vind ik op zich niet zo erg. Maar geef me dan waar voor m'n geld en geen druppeltje koffie met een hoop blubber en schuim erop.
Stilaan, zo heb ik de indruk, is de koffiehype een ware geldmachine aan't worden. De zaken zijn om ter meest politiek-correct, hebben vaak inrichtingen die recht van het stort komen. Zoals dat hoort in zulke middens waar tweedehandskleding, co-worken en smartphones hand in hand gaan met het analyseren van de herkomst van de melk die in de koffie zit.

Daarom roep ik deze zaken op: serveer een grote kop lekkere koffie, ... en laat de klant zelf kiezen wat er al dan niet in en op moet gekieperd worden (zou ook de bediening versnellen denk ik, want in vele van deze bars moet je wel erg lang op je koffie wachten).

Voorlopig de beste prijs/kwaliteit vind ik nog steeds terug bij Kornèl, zeker wanneer je gewoon even wat wil werken op je laptop en geen gedoe wil met hipsters die hun nieuwe Macbook's en hoedjes willen komen showen (ja, ze bestaan nog).

Ik ben benieuwd hoeveel van deze koffiebars er over drie à vier jaar nog gaan overblijven... want zulke prijzen vragen, al is het dan voor perfect politiek correcte koffie, blijft een moeilijke zaak in crisistijden (en zelfs in betere tijden denk ik).

Een extra bedenking die ik maak is de volgedende: waarom laat men in zulke koffiebars niet gewoon de keuze aan de klant om al dan niet goedkope-merk koffie te nemen of anderzijds de eigen gebrande topmerken?

Bijvoorbeel:
Colruyt doordrink koffie: 1 euro
Eigen topmerk koffie uit Zuid-Amerikaans land x : 3,5 euro

En dan kan de echte koffieliefhebber zelf kiezen wat hij of zijn wil drinken niet?



maandag, maart 18, 2013

weer een auto minder ... variaties

Frustraties in het verkeer houden nooit op.  Op zich heb ik me daar al lang bij neergelegd; ware het niet dat men een slechte situatie zelf ook slechter maakt door overdreven hard om de strepen te gaan staan van een of andere drukkingsgroep (groenen, liberalen, autofreaks, hippies... noem maar op).

Ik erger me meer en meer aan van die fietsende hipsters die zo'n 11.11.11-sticker achteraan hun fiets hebben hangen. De sticker leest dan "Weer een auto minder".

Meestal hebben fietsen waar onderaan de links-Vlaamse maar politiek correcte reet net onder het zadel zo'n sticker hebben hangen geen hòl besef van hoe gevaarlijk ze rijden. Om maar te zwijgen over het aanwezig zijn van nep-voortuintjes en bloementuiltjes bij zulke fietsen ... (moest men met evenveel zorg ook enige verlichting voorzien op deze rijdende kruidentuinen, zou het al veel helpden denk ik, maar daar zijn de baret en sikjes dragende fietsers met zulke stickers niet mee bezig).

Tegelijkertijd ben ik een fervent aanhanger van het openbaar vervoer gèweest.  Geweest,... inderdaad, want toen de "Weer een auto minder"-mensen begonnen op te duiken in het verkeer was het ook meteen duidelijk dat om een of andere reden er ook minder geld was voor het OV (de lijn, in mijn geval).
Waarbij je dus op de tram gekloot was wegens nooit op je werk geraken of met 1000 anderen opeengepakt zitten sardientjes-style. Of in je auto zitten sakkeren op roekeloze fietsterroristen... of ZELF fietser worden (hetgeen ik geprobeerd heb, maar steevast uitdraait op ruzie met andere fietsers die met hun halve Efteling-voorhangsels en volgeladen bakfietsen ongeveer ALLE ruimte opeisen op de baan... niet alleen van de auto's maar op van de andere fietsers.)

Men heeft het openbaar vervoer dus laten verworden tot een beestenbak waar je met wat geluk zonder infecties en mààr een kwartier te laat aankomt op je bestemming.
Tegelijk heeft men fietsen zo hip gemaakt, dat je haast niet meer zònder Apple-tas, sikje en gek hoedje de straat op durft...
Autorijden is zo duur en een beproeving voor je zenuwen geworden dat ook daar weinig plezier aan te beleven valt.
Te voet dan maar... waarom ook niet. Op wat hangjongeren na, die met opzet tegen je aanlopen om dan in een of ander boeventaaltje je te staan uitschelden, is het nog best te doen om met de voetjes naar je bestemming te gaan.

Misschien moet ik een T-shirt dragen, of zo'n sticker laten drukken, zodat (naar analogie van die hippe fietsers) iedereen weet WAAROM ik rondwandel in plaats van op de tram, in de wagen of op een fiets te rijden (want blijkbaar is het heel nodig om jezelf te uiten tijdens je vervoer van punt A naar B).


woensdag, februari 20, 2013

Verderf en hoe we er (niet) aan werken


Laatst zat ik op een haastige middag waarop ik heel veel tegelijk moest doen een snelle hap te eten in Mc Donald's. Fast food (en in dit geval junk-food) is op zich wel snel, maar echt genieten was het niet. Het eten was lekker (zoals steeds smaakt een hamburger me wel) maar er hinderde me iets.
  1. Hetgeen me mateloos irriteerde waren enkele andere gasten in het hamburgerrestaurant.

    Een tafeltje verder zat een bejaard koppel met een kindje van ongeveer twee jaar. Ze gaven het kind frieten, een hamburger en daarna enkele overgebleven chicken nuggets, uiteraard begeleid van een Cola.
    Het kindje was, gezien de Krokusvakantie, waarschijnlijk met de grootouders een dagje uit en amuseerde zich opperbest. 
    De bomma van dienst was mee aan het zingen met De Lambada die uit de luidspreker recht boven hun hoofd schalde, terwijl de opa het hele tafereel opnam met zijn crappy smartphone.  De bomma voederde het kindje ronduit schandalige hoeveelheden vettige hap, terwijl ze maar zo vals als een kat bleef zingen.
    De opa liet begaan (in plaats van in te grijpen) en lachte luidop met de "pret" die ze hadden.

    Ik zat verderop, en at ook vetzakkerij... met het grote verschil dat ik een volwassene ben, en dus zèlf kan en mag beslissen over het al dan niet eten van een hamburger, frieten en het drinken van Cola. Al zou ook dit aan banden kunnen gelegd worden, men zou zeker bij kleine kinderen het nodige moeten ondernemen om dit soort gedoe te voorkomen.

    Dat mensen hun (klein)kinderen meenemen naar een junk-food restaurant is op zich al verwerpelijk (en dat weten ze waarschijnlijk zelf ook wel). Maar dat er kinderen die zo jong zijn worden blootgesteld aan het vettige goedje dat men daar verkoopt vind ik er ver over.

    Moest hetzelfde kind een pint bier of sigaret opgedrongen krijgen door diezelfde grootouders, dan stond de boel waarschijnlijk op stelten.
    De nodige bescherming tegen tabak en alcohol mag dan al wel gemeengoed zijn geworden (hoewel ik in de buurt van scholen vaak toch zeer jonge kinderen zie roken en bier drinken), de bescherming van de allerkleinsten is blijkbaar nul komma nul wanneer het aankomt op voeding en drank.

    In feite is het om te kotsen dat mensen die hun kroost (vaak kinderen die nog niet kunnen lopen!!!) volproppen met gore voeding uit een junk-food keet.  

    In een wereld waar men zo tuk is op het geven van boetes, gas-boetes en allerlei heffingen, kan het toch niet dat men kinderen die amper de luiers zijn ontgroeid niet kan beschermen tegen opvoeders die kinderen systematisch chips, cola, hamburgers en andere ongezonde maaltijden? 

    Men kan een zwarte lijst opstellen van bedrijven die niet als dagelijks voedsel leverancier mogen instaan en daar meteen ook radicaal kinderen onder de 5 jaar weigeren (waarom niet onder de 12 eigenlijk?).  Indien de bedrijven hier zelf blijkbaar geen 'zin' in hebben zou je als staat ze moeten dwingen.

    Aangezien al deze fast-food ketens toch zo gezond willen overkomen (zie hun reclame voor slaatjes) dan zouden ze in de eerste plaats geen kindermenu's en geen magic-box'en mogen verkopen, zouden ze eerder moeten duidelijk maken dat ouders en grootouders gerust kunnen komen eten, en dat er voor de allerkleinsten een ECHTE aangepaste voeding wordt voorzien.

    Moest een café hetzelfde doen zouden de kranten vol staan, maar blijkbaar kan het met voeding allemaal tegenwoordig. "Hier is de Duvel voor de papa, de Kriek voor de mama, en dan een mini-jupilereke voor de kleine, moete ge daar een sigaretje bij hebben manneke?"

    Kwaliteit is blijkbaar zelfs niet meer gekend en toegepast door de oudere generatie, en da's meteen een zeer verontrustende trend.

    Ikzelf heb (op een vieze blik die ik toe kreeg geworpen van de bomma) niet gereageerd. In feite had ik moeten rechtstaan en zeggen dat ze niet alleen vals zong, maar een verderfelijk mens was dat haar kleinkind aan het vergiftigen was... maar ik doe zulke dingen niet meer.  Want voor je't weet wordt je als "lastig" beschouwd, kijken de mensen je vreemd aan omdat je nog enige waarde hecht.  
    Ik sterk me in het idee dat mijn kind tenminste geen hamburger-etend wicht zal worden als het van mij af hangt, en da's misschien een grotere pay-back dan wat ik zou kunnen bereiken met die "hamburgerbomma" op haar gedrag aan te spreken.

    Onze wetgevende machten zijn intussen bezig met sigaretten duurder maken, terwijl ik hier aan de overkant regelmatig grote zakken chips zie verorberd worden door kinderen die hun school-middagmaal in de supermarkt gaan halen.
    Ja, ik ben een "verzuurde" Vlaming wanneer ik hierover klaag... whatever.

vrijdag, januari 25, 2013

De industrie trekt weg... en dan?

Ergens in de jaren negentig had ik de pech om een verplichte oproepdag van de VDAB bij te moeten wonen. Waar er met veel dédain werd voorgesteld om enkele cursussen te volgen (die overigens kant nog wal raakten).
Wat me, naast de komplete onhulpvaardigheid van de betrokken instructeurs, is bijgebleven is de opmerking van het hoofd van deze cursus. Het was een man die in het Antwerps zijn 'jullie hebben geen diploma of geen werk' gedichtje afdreunde maar er meteen bijvermeldde dat er iets aan de hand was in de (toen nog Belgische) economie.  
Hij zei ons: "Reken niet op een gewoon handenarbeiders jobke, want da's hier allemaal aan't wegtrekken... en binnen tien jaar schiet er enkel nog maar de dienstensector en de lokale handel over."

De man in kwestie had gelijk (al vond ik hem toen een ongelooflijke kwal).
Het voorval gebeurde ergens half jaren negentig denk ik.
De link met 2013 is duidelijk: wanneer in die tijd al mensen van de VDAB wisten dat de industrie hier weg trok, waarom wisten onze politici dat dan niet?
Waarom hebben de regeringen Verhofstadt en Dehaene nooit iets ondernomen om deze evolutie tijdig op te vangen met wetten, arbeidsmarkt-ingrepen en onderwijs?

Waarom zitten we nu, anno 2013 met de voldongen feiten te knoeien, staan er massa's mensen op straat die verder niet meer geholpen worden, of kunnen worden?
Want face it, iemand van 50 die al 25 jaar in dezelfde fabriek werkt 'eventjes' omscholen is niet makkelijk, temeer omdat er gemiddeld zo'n 20 arbeids-sector begeleiders nodig zijn per werkloze in het geval van een sluiting.

De arbeiders van zulke sluitingen protesteren dan tegen de regering, en vragen om steun.
Maar de vraag is of het niet beter zou zijn om de politieke schuldigen van weleer te berechten. Zou men het aandurven om de onkunde van de premiers van weleer te proberen bewijzen voor een rechtbank?
Zou men durven inzien dat er nu ook wel eens op lange termijn mag gedacht worden over arbeidsmarkt-evolutie (want ook in 2013 is dat hard nodig)?

Blijkbaar betoogt men graag, en legt men dan de schuld bij systemen die er niet rechtstreeks toe doen.
Het is de schuld van 'de globalisatie' of 'de regering' of 'de socialisten', 'de kapitalisten' of nog beter: 'de Walen' of 'de Vlamingen'... enz...

Men kan blijkbaar de consequentie van een vrije markt niet echt aan. (De voordeeltjes, zoals drie keer per jaar op vakantie met een chartervlucht wil men uiteraard wel).
Men mag dan hier en daar rechts stemmen, zodra de eigen job in gevaar komt (ook al is die compleet irrelevant geworden) moet men met vlaggen staan zwaaien en geld eisen om hen te redden.

De consequentie van een vrije markt (indien u daar voorstander van bent) is dat je bedrijven die geen winst opleveren en op de duur geen middelen meer hebben, zal zien sluiten. Met de nodige jobs die verloren gaan er bij.
Kapitalisme op zich kan dit perfect opvangen, maar men wil dit liever niet zien blijkbaar.  Waarom is me een raadsel.
Zou het bijgevolg ook niet mooi zijn, om naast de stemming voor volksvertegenwoordiging, ook te kunnen stemmen voor een staatssysteem? Herzienbaar elke 20 jaar of zo? Zou misschien meer aanpassingsvermogen inbouwen in ons hele politieke systeem. Afhankelijk van de nodigen van het moment (wereldeconomie...) kan je dan je staat laten veranderen van vorm en snelheid, als een kameleon.

Dit niet kunnen aanvaarden van consequenties heeft ook te maken met cijfermateriaal.

Wanneer een bedrijf als De Post zou failliet gaan (hypothese) zou dan de staat durven zeggen: "Ja inderdaad, dat bedrijf heeft een middelen meer, alle mensen staan op straat."
Neen, ik denk van niet. Men zou in dat geval alles op alles zetten om de grootste werkgever van ons land te redden, en den vele duizenden jobs te behouden.
Indien de frituur achter mijn hoek niet goed draait, (hypothese 2) dan gaat ze dicht na een tijd, en vermits er dan maar 2 mensen hun job mee kwijtspelen zal geen hond hier om malen.  Later lost het vrije marktsysteem dit euvel op, door op die plaats een andere handelszaak te laten draaien die misschien een betere plan heeft den slechte frieten bakken (een drankenhandel, om maar iets te zeggen).

Men kan de grote getallen qua jobverlies niet echt aan, en daarom kan men ook nooit een echt rechts beleid voeren hier.  Ik durf zelfs stellen dat mensen diep vanbinnen weten dat zo'n rechts econmische beleid niet zal werken voor hen. Dat ze dan uit de boot gaan vallen of aan welvaart zullen inboeten.

Het risico is echter, dat wanneer we op deze onbuigzaame, niet evoluerende manier verder onze economie uit blijven bouwen, we nog veel meer welvaart zullen inboeten.
De denkfouten die in de jaren negentig zijn gemaakt zijn zo groot, dat men nu zeer snel en drastisch zou moeten ingrijpen, en dat doe je niet door met welke kleur vlag dan ook te zwaaien, maar door te durven veranderen, innoveren en de kerntaken van een staat ècht serieus te nemen.