donderdag, december 29, 2011

Sosissen voor de rijken

Hierbij wil ik even ingaan op de weggeef-politiek die in de stad Antwerpen nog steeds wordt toegepast om bepaalde bevolkingsgroepen een extraatje te geven. 
Ik heb het hier even over het systeem van 'opsinjoren' waarbij men geld en materiaal geeft om in een buurt een feestje te organiseren.

Even een voorbeeld uit mijn eigen omgeving om de boel toe te lichten.
Ik leef in zo'n buurt waar men absoluut een buurtgevoel wil onderhouden of creëren. Het gaat dan meestal om één of twee buurtbewoners die hun eigendom niet in waarde willen zien dalen door verloedering in de omgeving. En een ontembare ondernemingsdrang, energie, tijd en geld genoeg hebben om de hele omliggende omgeving lastig te vallen om samen te feesten en te babbelen (zuipen).
Op zich heb ik niets tegen een goed feestje, ik heb er zelfs al enkele mee bijgewoond, voor de nodige wijn en cake gezorgd, wat me echter stoort is dat men deze mensen blijkbaar gemeenschapsgeld geeft om dit te organiseren.  Dit terwijl ze al zelf geld genoeg hebben.

Een buurgevoel is trouwens een eindresultaat van een heleboel factoren, geen optelsom van een aantal maatregelen die gesubsidieerd werden door de stad. Sommige buurten zullen dus vrolijk zijn, andere onverdraagzaam, crimineel of zelfs ronduit gevaarlijk.  Dat is een beetje te veranderen en te sturen door middel van de nodige maatregelen, akkoord, maar meestal kan je niet meer doen dan notie nemen van het eindresultaat en er enkele details aan veranderen om het in de juiste richting te proberen sturen.
Het betalen van een feestje voor de buurt gaat hier niet veel aan veranderen, in tegendeel, ik heb mijn buurt door deze feestejes beter leren kennen dan ik wilde.  Vroeger woonde ik in een vrij asociale buurt, waar de mensen niet eens hun buurman kenden, en dat ook niet erg vonden.  Maar 'men' vindt blijkbaar dat dit niet langer kan; iedereen moet maar samen zitten zuipen, barbeque'en en vooral veel leuteren over hoe geweldig hun buurt is tegen elkaar. Welnu: ik leef in een buurt omdat ik er graag leef zoals ze is. De meeste buurten (buiten de ronduit criminele) hebben de stad totaal niet nodig om het gezellig te maken. Stop dan ook gewoon met deze mensen geld te geven,... ze gaan er gewoon sosissen mee kopen op op de gril te gooien (terwijl hun 2 terreinwagens voor de deur staan).  Stop dat geld liever in het verbeteren van de omstandigheden voor daklozenopvang, om maar iets te noemen. Niet aan het 150 euro geven aan een pocherig sujet dat tegen zijn buren wil praten over zijn rijke carrière in een of ander corrupt bedrijf.

Ook even meegeven dat honderd jaar geleden de katholieken door sosissen uit te delen aan de armere arbeiders (die geen vlees konden betalen) stemmen ronselden voor de verkiezingen. In 2012 geven Patrick Janssens en de zijnen hetzelfde weg (in de vorm van subsidies) om de linky-winky's van deze wereld voor hem te winnen voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2012.

In deze periode waarin de staat, en vooral de steden, nogal verlegen zitten om elke euro lijkt het me onlogisch dat men geld weggeeft aan mensen die al alles hebben. 
Het lijkt me nog meer onlogisch dat men dit geld dan laat aanwenden om worstjes en andere rommel te kopen teneinde een leuk (en veelal lawaaierig, van achterklap en pocherigheid doordrengd, feestje te geven).
Het werkt niet alleen negatief op een buurt in, het is ook slecht voor de stadskas, vandaar beste stad; stop met geld geven aan de organisatie van buurtfeesten, deze mensen kunnen dat best zelf organiseren en betalen.  Beperk je misschien hooguit tot achtergestelde buurten waar je er misschien ècht iets nuttigs mee kan doen.

woensdag, december 21, 2011

Open brief aan de staker, unizo en de klik-protesters

Je kan deze dagen geen twitteraar meer volgen, geen facebook profiel meer openklikken of er wordt wel een polemiek opgestart rondom het al-dan-niet staken op donderdag. Wat me vooral opvalt is dat de mensen die aan deze discussie nogal actief meedoen, allemaal in hetzelfde schuitje zitten.  Vrij vreemd, om de man in maatpak te zien afgeven op iemand die een rood hoedje opheeft en meeloopt in een betoging.  Ooit moeten ze allebei met pensioen.  Ooit moeten ze aan hun kinderen uitleggen waarom de maatschappij zo'n rotboeltje is geworden.  Allebei hebben ze hun eigen waarheid waarschijnlijk. Wat me echter boos maakt, is dat er marketingboys het volk manipuleren tot op het punt dat er alleen nog slogans heen en weer worden geroepen.


Even analyseren:
De vakbondsacties die zijn aangekondigd voor donderdag 22 december (en al volop bezig zijn zo te horen op woensdag) deze acties zijn in de eerste plaats bedoeld (nee, niet om een gratis verlengd weekend te hebben) om ongenoegen te uiten over de pensioenhervormingen die op til zijn. Men wil in de eerste plaats laten horen dat er mensen zijn die na hun 60ste echt niet meer verder kunnen (zoals de pleegzorg). De vakbondsmensen ( jaren 80 kapsel, gekleurde sjaal) maken hierover lawaai, en roepen op tot een staking omdat er anders toch geen actiemiddelen meer overschieten waar echt naar geluisterd wordt.

Aan de andere kant van de virtuele worstelring staan de Unizo mensen (meestal met een iphone op zak en een hip kapsel), politici, zelfstandigen en een heel leger online-personalities die hier tegen protesteren door net nièt te staken die dag. Dit laatste wordt zogenaamde kracht bijgezet door middel van op 'I like' te klikken bij de unizo actie (de grote "wij staken niet" actie).

Even ter verduidelijking: deze open brief is gericht aan zowel de stakers als de unizo mensen (en iedereen die ze voor hun virtuele kar hebben weten te spannen).

Ikzelf ben lid van een vakbond, maar niet meer dan dat (face it, mensen als ik zijn enkel lid geworden omdat het vakbondskantoor lekker dichtbij was om je werkloosheidsuitkering in orde te brengen wanneer je net van school kwam), in mijn ogen is zulke organisatie anno 2012 een veelal overbodige marketing doos geworden, die nauwelijks nog met inhoud op de proppen komt, maar waar het vooral gaat over image-building. Ze doen eigenlijk net hetzelfde dan hetgeen test-aankoop doet wanneer er een boel kwaliteitsloze frikandellen te koop worden aangeboden in een supermarkt: men waarschuwd de leden dan voor het gevaar en informeren over de gevolgen en eventueel roepen ze op
om van leverancier of supermarkt te veranderen.

De vakbonden van welke kleur dan ook (ja ook die blauwe) zijn niets meer dan de marketing-kapstok waarachter mensen die lid zijn geworden zich kunnen schuilen, terwijl ze die stakingsdagen met een gekleurde tenue door de straten van Brussel wandelen (veelal tijdens het nuttigen van bier uit blik (colruyt) en lauwe hamburgers (slimme middenstander met een kraampje)).
Ik voel me, ondanks de vele grieven die ik heb tegen de plannen van de regering en de vele ontevredenheden die ik heb omwille van mankementen in de organisatie van onze maatschappij, niet geneigd om mee op te stappen in hun betoging, of mee te staken op die dag. Ik voel me niet echt erbij horen bij dit zootje stakers, hoewel er echt ook mensen moeten tussen zitten die oprecht boos zijn over de plannen van de regering en hun stakingsrecht (jaja, het is er nog beste unizo en voka) aanspreken om aan deze boosheid uiting te geven. Ik wil zelfs nog geloven dat een meerderheid van die stakers ook weten waarom (ik hoop dat nochtans).

En hier kom ik dan tot de kern van deze zaak. Unizo's grootste verwijt aan 'de stakers' is dat ze de economie gijzelen, stokken in de wielen steken. Ze vinden staken geen oplossing. (Niemand bij de vakbonden beweert dat dit een oplossing is trouwens, maar ok, mediamanipulatie is nu eenmaal het hoogste stijdmiddel tegenwoordig).
Maar mijn vraag is nu: stel dat de stakers van donderdag allemaal braaf aan het werk gaan, hun mond houden, en een petitie of internet pagina opstarten (naar voorbeeld van unizo). Zou er dan iemand nog enige aandacht aan hun grieven besteden? Kans is enorm dat dit niet het geval zal zijn. Van zodra je geen polarisatie veroorzaakt wordt je immers volledig genegeerd in de media, en dan wordt je menig niet eens gehoord, laat staan dat er iets zou veranderen.

Luisteren mensen pas wanneer hun tram of trein 's ochtends niet vertrekt? Of luisteren ze naar een banner, sticker of facebook actie?

Unizo spiegelt de mensen voor dat ze kunnen protesteren door op een linkje te klikken op de computer. Vele mensen, waaronder mijn collega's hadden zich hierop al ingeschreven, ingeklikt nog voor ze goed en wel wisten waarover het ging (blijkbaar is de weerzin voor vakbondsmensen die het openbaar vervoer platleggen groter dan de drang naar echte informatie).
HEt argument dat de stakers meestal niet eens weten waarom ze staken gaat misschien wel op, maar hetzelgde geldt voor die plusminus 60000 mensen die zomaar op de unizo actie klikken en daarbij vermelden dat ze niet gaan staken.
Waarom?

Het is eigenlijk wraakroepend dat de generatie waar ik toe behoor drie keer mag betalen voor de pensioenen (één keer voor diegenen die nu op pensioen zijn, één keer om onze eigen pensioenen op te bouwen, en dan nog een derde keer om privé iets op te bouwen omdat we allemaal weten dat de eerste twee geen echte vetpot gaat zijn).

Deze zelfde generatie is blijkbaar niet te beroerd om stakers (mensen die, hoe fout ook de perceptie er van is geworden, toch nog ièts doen om te protesteren) te verketteren, terwijl ze thuis, naast de welig versierde kerstboom zitten met hun Apple-laptopje en dan een klikje geven op de button om 'hun protest te uiten'.

Besef heel goed dat een tramchauffeur niet opstaat 's ochtends en dan denkt 'goh, ik zou willen dat de economie plat gaat, ik ga mee staken om iedereen te pesten'.
Evenzeer dat er geen enkele kleine zelfstandige zich boven de economische realiteit kan stellen (in Engeland staat ongeveer één op vier winkels leeg momenteel, deze regering is al twee jaar aan't besparen,... wij komen ook aan de beurt.  Alleen zal de klap hier harder te voelen zijn aangezien dat ons land nooit structureel heeft bezuinigd - ambtenaren in aantal laten dalen en in effectiviteit laten toenemen, mits een beter loon te geven bijvoorbeeld.  Het kan niet zijn dat een ambtenarenstatuut stilaan een verdoken vorm van werkloosheid wordt.  Op vele plekken is het zo dat 1 ambtenaar het werk van 4 doet, terwijl er 3 hun krant lezen bij wijze van spreke.  Geef die ene dan een gemotiveerde collega en 30% loon bij voor mijn part.
Ik denk dat de mensen van de lijn, nmbs, ambtenarij oprecht boos zijn, bezorgd zijn, en alle recht hebben om te staken (of op een andere manier te protesteren). Maar de staat heeft ook de plicht om alles zo goed het kan te proberen oplossen (hopelijk iets meer doordacht dan de pensioenhervorming).

Wij hebben als consument ook rechten, ook plichten en ook een recht om aan zogenaamde consumer-power te doen. WIJ kunnen kiezen om al dan niet een bedrijf als bpost te steunen of niet (als er ooit eens echte concurrentie komt). Wij hebben de mogenlijkheid om op mensen te stemmen die misschien andere visies hebben, of de maatschappij anders willen organiseren. Maar dan blijkt men steeds weer voor de 'veilige' oplossing te kiezen.

Men consumeert intussen lustig verder, men staakt vooral niet, terwijl de grote bedrijven geen hol belasting betalen en de mensen die werken steeds minder overhouden op't einde van de maand (als er al iets over is).
Ik ben zelf eerder bezorgd over de overbevolking, de totale wanhopige rotternij die Europa dreigt te worden, het gebrek aan enige stabiele job, de complete onbetaalbaarheid van het overheidsapparaat, om maar te zwijgen over de rampzalige gevolgen voor onze levenskwaliteit door de klungelachtige manier dat ons wegennet is georganiseerd. ... Ik kan nog vijftig dingen opnoemen waar ik me zorgen over maak. Maar jammer genoeg is er GEEN vakbond die hier aan doet.
GEEN unizo die hier iets aan doet, evenmin een GEEN politieke partij die hier echt iets aan wil doen (al zijn er twee die af en toe een dissident heerschap de mond moeten snoeren, maar ook daar houdt het dan al snel op).

Men denkt niet lang genoeg vooruit. Men denkt op korte termijn, klein en bekrompen... Hoewel stilaan duidelijk wordt dat de democratie en vrije markt een giftige cocktail opleveren. Toch blijft ons land qua politiek voor mensen kiezen die een pasklare oplossing schijnen te leveren met enkele one-shot maatregelen. Vaak slecht berekend en slecht uitgevoerd, met als gevolg een kompleet kluwen van knoeierij.
Maar niet getreurd, de klik-protester zal wel betalen.
Waarschijnlijk betaalt hij nog wel bij op die transactie van zijn aandelen, of die bedrijfswagen, of... hij betaald tòch.

En wanneer de unizo topman gaat golfen met een van de vakbonds-bonzen, lachen ze samen over hoe snel zo'n nieuwe luxe-sportwagen rijdt. Over hoe verfijnd de kreeft was klaargemaakt, en hoe dom de mensen wel niet zijn om stakingsrecht in een mum van tijd te zien omgezet worden in een klikje op een 'I like'-button.

Nog veel klikplezier gewenst aan de niet-stakers.

Denk hieraan wanneer je 64 bent en je te horen krijgt dat je pensioen toch nèt niet genoeg is om in je huisje de verwarming te kunnen aansteken. Denk er ook aan wanneer je een even nutteloze klik geeft met je stempotlood op de ongetwijfeld in televisiespelletjes uitblinkende zakkenwasser die je een betere toekomst belooft, want alles is gelogen. Moesten die 60000 of meer unizo klik-protesters allemaal een steen gooien naar een overheidsinstatie en volgende keer niet op de gemakzucht zelve stemmen, zouden we ook al ver komen denk ik.

related links:
http://www.degevolgen.be   (de gevolgen van de besparingsmaatregelen volgens ACV)
http://www.wijstakenniet.be  (de homepage voor het klik-protest van unizo)
http://goo.gl/kcTxN   (pvda studie over de bijdrage van bepaalde bedrijven)
http://goo.gl/FNuSO  (het regeerakkoord)
http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleid=HP3JSVE0  (artikel over mensen die de staking verdedigen)
http://www.miljonairstaks.be (een campagne om de upper-class te dwingen sociaal te worden)
http://populationmatters.org/  (het echte probleem is groter dan staken of niet staken)



M.


maandag, oktober 10, 2011

Dexia - Toxia en Betalië

Vanmorregend hoorde ik op de radio dat Dexia (een soort semi-communistische staatsbank die als privé instelling doorging in Frankrijk en België) dan toch wordt genationaliseerd.
Een financiële 'bail-out'  die de belastingbetalers (en kiesvee) laat opdraaien voor de goktent de hun verkozen politici van deze bank(en) hebben gemaakt.
Corruptie, slechte beslissingen en pure domheid zijn uiteindelijk de ondergang geweest van deze bank.

Ik kom na een lekkere lange file aan op het werk, alwaar ik een op de computer een beetje bij probeer te leren op een online cursus, omdat er niet veel werk is voor de rest.

Welkom in België anno 2011.

Een land waar de illusie van de welvaart stilaan in ons gezicht is aan't ontploffen.
In mijn opinie was Ijsland nog het slimste: hun banken die failliet waren ook ècht failliet laten gaan, en opnieuw beginnen met een schone lei. In tegenstelling tot ons land, waar men na Boelwerf, Sabena, KS, Fortis, Dexia, en nu Dexia (tweede keer) blijft geld toestoppen aan wanbeheer of verlieslatende zaken.
De consequentie van een kapitalistisch systeem is, dat er af en toe zaken sneuvelen die niet opbrengen. Maar blijkbaar kan men daar niet mee leven en schuift men liever schulden door naar de kinderen,...

Da's de echte legacy van Jean-Luc Dehaene... schulden.

donderdag, augustus 04, 2011

Augustus,

Vandaag gingen de beurzen in Europa en in de US diep in het rood.  Op de aandelen van WWE en Kraft foods na, ging zowat alles met ongeveer 4% naar omlaag.  Een cijfer dat ons halfweg brengt naar pre-2009 crisis cijfers.
Symbolisch bijna, we zijn dezelfde dag ook te weten gekomen dat de Dexia bank een 4 miljard verlies boekte, ook symbolisch, aangezien aan het hoofd van deze bank iemand staat die al deze troep onrechtstreeks heeft veroorzaakt: Jean-Luc Dehaene. Deze man heeft eigenhandig ons land op ondemocratische manier in de EU geloodsd, ons opgezadeld met een onbegonnen systeem van sociaal-democratisch beleid dat enkel gebaseerd is op het geld weggeven.
Ik ben geen neo-lieberaal, maar het staat alvast als een paal boven water dat de beurzen en onze economie zwaar neer zullen blijven gana zolang de EU ons blijft 'regeren'.

De europese eenmaking, de vrije markt in Europa, is niets meer gebleken dan een dure grap, waar een halfrond vol bejaarde nette pakken hun kroost en rijke families beschermen met wetten die niet nageleefd worden, tenzij voor degenen uit dezelfde club (wanneer het in hun voordeel is).
In België met DE grote klap nog komen (iets waar we tot nu toe van gespaard zijn gebleven dankzij een enorme hoeveelheid privé spaargeld).
Dat geld is echter bij vele gezinnen op, of al lang omgezet in versleten huizen, gronden of auto's.  Men blijft geld naar banken dragen die daar op zich niets nuttigs mee doen in de economie, buiten speculeren en hopen op betere tijden (intussen op korte termijn winst nemend).

Ikzelf heb nooit geloofd in dit soort Europa, waar men leent en leent en blijft lenen, om uiteindelijk alles bij de paar actieve mensen te moeten blijven halen.  De Fortis-bank redden was een grote vergissing, enklele jaren terug had men deze bank gewoon failliet moeten laten gaan, laat de vrije markt echt spelen OF regulariseer alles alsof het een plan-economie is (1 staatsbank bijvoorbeeld), maar wat men deze tijden doet is belachelijk: een tussenoplossing, waar de staat wel tussenkomt en voorschiet, maar verder alles "vrij" laat.

De gevolgen zullen simpel zijn; men kan geen geld blijven weggeven, men kan geen geld blijven verzinnen, men zal moeten inboeten op ambtenaren, sociale zekerheid en vooral aan staatsstuctuur.
Het probleem is echter zo, dat heel veel mensen intussen met een Vlaamse vlag staan te zwaaien, hun bankier rijk maken en hopen op 1% loonsopslag (zo ergens volgend jaar) om tegelijk 54% belastingen te betalen 21% btw en nog eens 30% van hun energiefactuur... allemaal naar een staat die niets doet aan de fundamentele behoeften van een bevolking. Een staat die bestaat uit 40 rijke families en hun debiele arrogante zonen en dochters.
De vlam er in, zou ik zeggen.  Een zwarte mars op Brussel, waar we niet balonnetjes zwaaien en 'democratisch' onze stem laten horen... deze mensen lachen daar mee.... er is zwaarder geschut nodig om hen uit dit land weg te vegen.

maandag, april 04, 2011

lege rekeningen

Hoe verder we in 2011 vorderen, hoe meer ik merk dat je gewoon niet meer kan rondkomen met een normaal loon.  Niet alleen de prijzen voor telecom, energie en de boodschappen (eten en drinken) blijven stijgen, telkens je wat-dan-ook leuks wil doen of kopen is het te duur.
We zijn momenteel niet ver verwijderd van het komplete failliet van deze staat volgens mij. Een faillissement dat vooral te maken heeft met het blijven wegschenken van geld aan om het even wie zich aandient als hulpbehoevend, en zonder enig controle-orgaan om de open waterkraan dicht te draaien.

Wanneer de mensen die alleen maar water drinken alle voorrang krijgen op diegenen die het water van de bron naar de mensen moeten dragen, is het einde in zicht.

Ikzelf merk dat ik met een loon dat in euro's net hetzelfde is dan in 2006-2007, niet meer rondkom in 2011. Hoewel ik drastisch bespaar.  Telefoon, TV, sigaretten, drank, uitgaan, nieuw computer-materiaal,... allemaal de deur uit qua uitgaven.  Zelfs een hospitalisatieverzekering en het occasionele sparen is de deur uit gegaan, en nog kom ik niet rond.  Met nul afbetalingen en nul schuld zou ik me gelukkig moeten voelen, maar maand na maand zie ik mijn spaargeld slinken... en telkens opnieuw verbaas ik me over de ongeloofelijke prijzen die men overal vraagt om basisproducten te mogen komen kopen in een winkel waar men dan meestal onvriendelijk is.

Ik heb het meer dan gehad... vandaag nog belde ik met mijn moeder, die voor de familie en vrienden cakes bakt... en opnieuw met de nodige materialen is blijven zitten.  Meestal geven mensen wel een centje om de ingrediënten te betalen... maar ook dat is verleden tijd.  Ze eet haar eigen baksels nu maar zelf op bij gebrek aan beter...
Ikzelf hoor dan op het werk mensen praten over USB devices, bemande grasmaaiers en allerlei accesoires voor hun BMW,... hun vakanties en dure etentjes.  En ik kots er op.  Ik kots op hun verwaandheid, wereldvreemde spilzucht en rotsmoelen.
Was er maar een politieke partij die al deze crap schoon wilde vegen.
Ik weet niet hoe het verder moet, maar ik ben een "working poor" aan het worden... en ik kan er alleen maar op zeggen dat mijn gevoel tegenover deze staat en de mensen die voor de clowns stemmen die nu aan de macht zijn (vlaggenzwaaiers en opportunisten) totaal onder nul is gezakt.
Vote with a bullet!

zondag, maart 06, 2011

open brief aan de belgische politici

Deze brief is gericht aan alle mensen die zichzelf een politieker durven noemen in België, het is een uiting van mijn woede die zich de voorbije weken en maanden in mij heeft opgestapeld.
Laat me beginnen bij het nederlandse ei.  Een symbool.



Op de foto hierboven ziet u een ei.  Dit ei symboliseert wat er volgens mij fout zit in België.
Het ei in kwestie zat in een pak van vijftien stuks, gekocht in een nederlandse supermarkt waar ik niet moest wachten aan de kassa en waar het personeel vriendelijk was, ook al werkte mijn betaalkaart uit België er niet.
Wat dit (scharrel)ei tot een symbool maakt voor mij, is het feit dat het 0,12 euro heeft gekost.
Het gaat me ook niet per sé alleen over de prijs van dit scharrelei, maar ook over de manier dat ik het heb kunnen kopen... de winkel bracht me keuze, vriendelijkheid en vooral een wachttijd aan de kassa van minder dan een minuut.

Daar begint mijn open brief echt vorm te krijgen; want ditzelfde ei in een deftige Belgische supermarkt zit per tien stuks verpakt en kost omgerekend 0,36 euro (da's dus drie maal meer).  Een scharrelei, gelegd door een nederlandse kip kan dus blijkbaar 3 maal minder kosten dan het legsel van een Belgische kip (die hopelijk ook effectief rond mag scharrelen).

We worden belazerd in dit land, niet alleen omwille van hoge personenbelastingen, hoge loonkost, dure woningen, slechte televisieprogramma's, dure telecom, wegkwijnende horeca, verschrompelende budgetten voor onderwijs en kunstmatig hooggehouden voedselprijzen (ik dacht dat men hier tegen plan-economie was?) , maar ook omwille van het kompleet ontbreken van enige politieke durf.
De kern van de zaak blijft dat het drie-maal-duurdere ei blijkbaar tot stand komt door vooral hoge energie-, en loonkosten die de bedrijven moeten betalen (op hun beurt slaan ze dan terug door de consument het gelag te laten betalen en te hopen dat ze het niet merken).  Deze hoge loonkost is dan weer een gevolg van de grote honger voor belastingsgelden, vooral om het legertje ambtenaren en geld-weggeef operaties te bekostigen.

Niemand van alle huidige partijen, zowel links, rechts, midden en extreem-dit-of-dat, heeft blijkbaar de moed en de kracht om dit in vraag te stellen.  Niemand van al deze 'vertegenwoordigers' van het volk, haalt het blijkbaar in zijn/haar hoofd om ten aanval te trekken tegen deze belgische ziekte.
Nochtans is er elke week wel een staking, zijn er ontevreden werknemers en consumenten overal,... de stemmen liggen voor het oprapen: pak het overbodige leger ambtenaren aan!
Dit kan vrij eenvoudig; snij het vet weg, en hou een skeleton-crew over van performante, out-of-the-box denkende ambtenaren (ze zijn makkelijk te herkennen aangezien ze nu op dit ogenblik vaak de enigen zijn die echt werk verrichten op hun dienst).  Geef deze performante mensen meer loon, en snij de rest weg.  Verban deze profiteurs en gooi ze op de werkloosheid, waar ze (op die vaste benoeming na) eigen al zitten.
Geef geen geld meer weg als staat, maar laat het geld werken, opbrengen, rondtollen in je economie!

De Belgische ziekte uit zich meer en meer in kleine dingen. Zo is er in dit land een sfeertje bij de berdijven, waarbij je blijkbaar moet blij zijn om te mogen komen kopen in hun winkel/zaak. Het personeel is vaak onprofessioneel, onderbetaald, onvriendelijk en compleet apathisch.  Terwijl men in landen als Nederland meestel gedienstig is en inziet dat een geholpen klant geld opbrengt en de econie verbetert voor iedereen.
In België merk je meestal het omgekeerde: wanneer je iets wil kopen is het uit stock, kent men het niet, weet men het niet of kan men het misschien wel bestellen: tegen 3 maal de prijs.
In de ons omringende landen ligt het gewoon in de winkel tegen een eerlijke prijs.

Wanneer een zaak aan deze toestand iets tracht te doen (door bijvoorbeeld mensen beter te betalen, meer uren uit te laten werken of de middelen te verbeteren) staan er meteen vlaggenzwaaiende vakbondsmensen klaar om te roepen dat het niet mag (zogenaamd om de werkende mensen te verdedigen, een farce!).

Als burger is het me duidelijk, ik kan en mag niet openlijk protesteren, want dan ben je automatisch een verzuurde extremist.  Daarmee wil ik danook oproepen aan iedereen die dit soort van keuter-economie en kutbestuur beu is om in stilte te protesteren: leg de boel plat, saboteer het.... dit kan heel eenvoudig door zo min mogelijk uit te geven in het binnenland en zoveel mogelijk dingen aan te kopen in het buitenland.
Ga winkelen op online shops in het buitenland, ga je grote inkopen (drank, blik, non-food) in Nederland doen en gun het niet meer aan dit zootje leegzuigers.  Want geloof me, aan die rijkgevulde tafels van aandeelhouders en politici, zitten vaak dezelfde mensen die er voor zorgen dat een ei hier meer dan drie keer duurder is dan in Nederland, aan die tafel zitten de politici die je hun intellect ziet etalleren op televisie of hun populistische moppen steen te vertellen bij een wielerhappening.  Diezelfde mensen stelen je leeg, verkopen je land uit terwijl ze met een Vlaamse of Waalse vlag staan te zwaaien wanneer er camera's in de buurt zijn.  Aan die tafel wil ik als burger nooit zitten, ik zou eerder een paar nederlandse eieren op hun boeventronies smijten, op hun zulte, alledaagse rotsmoelen vol coruptie en venijn.

Weg met deze staat, weg met dit geknoei, tijd om een consumentenrevolte op te starten!

zaterdag, maart 05, 2011

Winkelen in Nederland vanuit Antwerpen

In opvolging van mijn vorige blogpost wil ik toch nog een paar praktische tips kwijt voor Belgen die het ook kotsbeu zijn om meer te betalen aan de kassa in zowat elke supermarkt.
Of je nu een vaste klant bij Lidl, Colruyt of Dehaize bent, je betaalt systematisch een meerprijs.
De mensen van het VRT journaal hebben gisteren hierover een (iets te voorzichtige) reportage gemaakt, waaruit blijkt dat de grondstofprijzen enkel een invloed hebben naar boven toe, op het eindproduct. Maar deze aanpassingen niet naar beneden gebeuren wanneer een grondstof terug daalt in prijs.
De link naar deze reportage is hier te vinden http://www.deredactie.be/permalink/1.975386 (bron: VRT)

Ik winkel nu een dikke twee maand in Nederland (vanuit omstreken Antwerpen) en kan al meteen zeggen dat alles richtng Hulst, Vlissingen en Terneuzen een totale afrader is.  Niet dat de supermarkten daar minder zijn, maar omdat er nogal veel Belgen (lees: mensen uit Sint-Niklaas) rondtjokken.
Deze mensen verpesten de sfeer van het winkelen kompleet, en beletten je op een rustige manier te winkelen.  Dit laatste valt natuurlijk niet te verbazen aangezien mensen uit die streek nogal korte afstand van Hulst wonen en nogal "tuk zijn op goedkope spullen" om het zacht uit te drukken.  Over de supermarkten daar, niets dan goeds trouwens. C1000 slaagt er zelfs in om een goedkoop assortiment te leveren, desondanks de horden belgen die er komen winkeln op zondag "veurdegoeiekoep".

Een volgende streek is alles rond Bergen-op-Zoom, Roosendaal en Breda.
Vrij bereikbaar (wanneer je de dagjesmensen op zaterdag voor bent) en niet al te ver.  De 10 euro benzine die het je kost is het meer dan waard om bij Albert heijn of C1000, jumbo te gaan winkelen.

Deze winkels zijn verzorgder dan de meeste Belgische supermarkten, hebben kortere wachtrijen aan de kassa (nooit langer dan 2 minuten moeten wachten!) en zijn vooral professioneel.
Het personeel kaffert je niet uit wanneer je toevallig in hun weg staat, of een vraag stelt,... kortom een mooie, propere supermarkt waar je als klant het gevoel krijgt als klant behandeld te worden en niet als een stuk vuil dat blij màg zijn om te mogen komen winkelen (het Delhaize-gevoel noem ik dat).

In de twee maanden dat ik in Nederland winkel heb ik in totaal een 30% bespaard.  Vooral fruit, groenten, zuivel, merkproducten zijn aanzienlijk goedkoper.  Maar vooral; beter van kwaliteit.  Nog nooit meegemaakt dat er iets over tijd was, of rot.  Iets wat bij oa. Delhaize dagelijkse kost is.

Een paar voorbeelden van hoe goedkoop het kan zijn:

Een bak Jupiler pils van 24 flesjes.
Delhzaize vandaag: 8.77 €    -   Albert Heijn in Nederland 7.43 €
(Het feit dat Belgisch bier goedkoper aan de man wordt gebracht in Nederland dan in België zegt voldoende denk ik)

4 Flessen Coca-cola van 1,5l :
Delhaize: 1.67 €  Albert Heijn: 1.49 (met teruggaven 0,25 per fles voor statiegeld dus 1,24 €)

Lay's Sensations Chips (thai sweet chilli):
Delhaize: 1.35   Albert Heijn: 1.12


Witte scharreleieren:
Delhaize (10 stuks): 3.63 Euro   C-1000 (15 stuks in verpakking): 1.86 Euro 


In totaal zijn er echter zeer grote verschillen wanneer je naar alle producten in totaal gaat kijken.  Aangezien België verder en verder in de modder wegzakt (stakingen, geen regering, dure levensmiddelen) raad ik iedereen aan om het gewoon op te geven en bij de Noorderburen te gaan shoppen.  Op die manier gaat het allemaal sneller afbouwen hier in ons land en gaan we ook sneller als gewone burger misschien krijgen waar we recht op hebben; namelijk eerlijk geprijzde goederen (of een Albert Heijn om de hoek ipv een ranzige Delhaize waar men rot fruit verkoopt als nieuw en vers).

Enkele adressen voor bereikbare supermarkten:

AH XL -  Limburglaan 2, 5652 AA, Eindhoven

Jumbo - Broekhovenseweg 74, 5021 LG Tilburg, Netherlands

Jumbo - Van Beethovenlaan 7, 4702 KE Roosendaal

Super De Boer + Alber Heijn - De Burcht 20, 4834 Breda, The Netherlands

zaterdag, januari 29, 2011

Delhaize en de rotte groenten & fruit

Vandaag ben ik gaan winkelen in Nederland. Het is misschien klassiek om als Belg je dagelijkse (grote) inkopen te doen bij de noorderburen, maar het is eerder een noodzaak aan't worden dan een leuk dagje uit.
Wat voorheen 'eens een keer lollig leek' is momenteel gewoon een middel om de maand nog enigzins rond te komen.
Het prijsverschil tussen Belgische en Nederlandse supermarkten is dan ook enorm.  Er is nochtans maar een dikke 30 km verschil in afstand, het is niet zo dat de vrachtwagens uit nederlandse distributiecentra opeens een grote bergketen of oceaan over moeten om de goederen naar ons land te krijgen.  Gewoon een autostrade op en je bent er na een half uurtje wel.  Toch lijkt het onoverkomelijk.

Een van de oorzaken van mijn ergernis hierover is vooral de onnoemelijk slechte kwaliteit van Delhaize.  Deze supermarkt heeft zich op zo veel goede plekken gevestigd dat je er haast niet meer omheen kan om er je dagelijkse inkopen (dichtbij) te kunnen doen.
De keerszijde van de medaille is dat ze dus macht hebben, een macht die hen in staat stelt stilaan minder en minder hun naam waar te maken.  Delhaize is traditioneel iets duurder, maar (zo wil toch de gewoonte) iets beter van kwaliteit.
Dit is momenteel echter in verval.  Delhaize verkoopt met de regelmaat van de klok ingevroren groenten en fruit, die zelfs enkele uren na aanschaf volledig verrot blijken te zijn binnenin.
Herhaalde gedocumenteerde klachten hierover hebben geen zin (telefonisch reageert men vrij laconiek, per e-mail heb je zelfs geen reactie).

Met mijn actie om voortaan ALLES in Nederland te gaan halen wil ik vooral duidelijk maken dat je als consument zelfs met het in acht nemen van de verbruikte brandstof toch nog goedkoper af bent dan in Nederland.

De proef op de som deed ik vandaag: ik heb eenzelfde winkelkar volgeladen bij delhaize direct dan hetgeen ik kocht bij een Nederlandse supermarkt (Albert Heijn).  AH is dan nog een van de duurdere supermarkten in Nederland, en toch slaagt men er in om ruim 34% onder de prijs van Delhaize te gaan.  Op een boodschappenlijst van ruim 40 producten was er niet één duurder dan in België.  Het prijsverschil op dranken, kaas, brood en specerijen was zelfs tot 60% lager!

Ik roep dan ook op om masaal naar Nederland te gaan winkelen, en vooral de Delhaize met hun rot fruit en rotte groenten te laten barsten. Ja, ik weet wel dat je als consument nu eenmaal de 'keuze' hebt om al dan niet bij Delhaize te winkelen, maar stel uzelf eens de vraag of we in België nog wel echt een alternatief hebben?  Hebben we niet genoeg supermarkten met zogenaamd lage prijzen (nog altijd duurder dan in Nederland trouwens) en lage kwalteit? Was Delhaize niet de enige supermarkt waar het echt beter wàs?  Nu dus niet meer... kwaliteit is vervangen door een hoop troep tegen schandalige prijzen.  En dan heb ik het nog niet over de ellelange wachrijen aan de kassa's (veroorzaakt door onze belgische loonkost).

Bijgevoegd de open brief die ik schreef aan Delhaize,... tot op heden is hier nog geen reactie op gekomen van Delhaize uit, maar misschien zijn er nog mensen die Delhaize kotsbeu zijn, die de dure rotternij beu zijn, en die brieven willen schrijven naar hun hoofdkantoor.

Het adres voor al jullie klachten kan je hier vinden: http://www.delhaize.be/service/contactus/_nl/Contactus.aspx

Hier mijn open brief: http://goo.gl/GI355

zondag, januari 09, 2011

Luc Versteylen en de diepste draai

"Jezuïten zijn sluw, leep en vooral niet te vertrouwen".
Dat is zo'n beetje de visie die ik heb overgehouden aan enkele jaren te lang op een Jezuïetencollege school te lopen. Hun opvoedkundige methodes kwamen er toen vooral op neer om mensen tegen elkaar op te zetten en de metaal sterkste en meest manipulatieve er uit te vissen en op te leiden voor hun eigen doel.
Ik kan als ex-leerling niet verbaasd zijn over de recente klachten tegen Luc Versteylen en zijn bezinningscentrum (alias: het orgiekot) in Viersel.

Wanneer je met 12 tot 15 jarigen in een opblaasbaar zwembad plaatsneemt, in variaties van Adamskostuum, mag je er ook niet echt van versteld staan dat er jaren later opeens vragen worden gesteld bij je opvoedmethodes. Wanneer je mensen aanzet tot het verkennen van elkaars lichaam, kan je er ook van op aan dat er vroeg of laat iemand het niet echt prettig vond.

Ik heb zelf in de periode waarvan er sprake is (1989-95) schoolgelopen op het college waar Luc Versteylen toen les gaf (of beter gezegd: rondliep, want veel vrat hij er niet uit buiten 'in orde zijn met zijn administratie' en 'er leep uit zien').

Opvallend is wel dat de naam van dit college na het verschijnen van de eerste eerste krantenartikels is verdwenen. Waar De Standaard en De Morgen eerst het Xaverius College te Borgerhout bij naam noemde, was er enkele uren later geen spoor van deze naam meer terug te vinden in al deze artikels.  Nochtans is het niets dan de waarheid dat Luc Versteylen in die periode les gaf aldaar. Dat ruikt naar "potje toedekken of...".  Iets waar dit college nogal goed in is aangezien ze om het even welke vorm van kritiek of vragen meteen in de kiem smoren met klachten en advocaten.
Ze hebben tenslotte een naam hoog te houden via macht, want met echte opvoeding komen ze er mijn inziens nooit (een concentratiekamp van intellectuele manipulatie is een meer nauwkeurige omschrijving van dit college in die periode denk ik).
Een periode waar er 'prestige' viel te behalen met het associëren van de B.P (bekende pater) en hun 'Naam'. Nu er een vuiltje aan de lucht is, rent deze school dan ook al haar vriendjes af om zo snel mogelijk deze link te wissen.  De modus-operandi van een college dat zichzelf als elite beschouwd maar langzaam in haar eigen modder wegzakt.
Dit is dezelfde school die er de ogen voor sloot dat er opeens onbekenden onder schuilnamen mee op sneeuwklassen gingen en handige raad gaven aan twaalfjarigen.
Het ging zo: Opeens dook er een vieze mijnheer op, in der haast voorgesteld aan de leerlingen als iemand die'Pater' ... en dan een 'voornaam' noemde.
Makkelijk toch, een leerkracht noemt zichzelf bij de volledige naam, maar geestelijken hebben blijkbaar schuilnamen nodig, zeker wanneer ze met pubers mee op reis gaan. Dan plotsklaps noemen ze Pater Paul, Jan of Jos, ... als't maar een veelgebruikte naam is waarschijnlijk.  Achteraf natuurlijk niet te identificeren.

Deze "Pater Jan" (iemand die een onfrisse alcoholgeur verspreidde en me ooit een keelpastille aanbood op een lange wandeltoch door de bergen) gaf ons allen de wijze raad om zonder onderbroek te slapen 's nachts, en de deuren mochten in geen geval op slot of helemaal gesloten worden.
Dat eerste om de bloeddoorstroming van de leerlingen goed te laten verlopen (die moest bevorderd worden, ... blijkbaar is dit de core-business van Jezuïeten: mensen hun 'bloeddoorstroming bevorderen'.) En de tweede raad was vooral gericht op de 'veiligheid'. Nog een stokpaardje van deze Pater-orde, zoals u allen weet. Veiligheid is al eeuwen hun meest bekwame skill, vooral wanneer er geld te rapen valt of pleziertjes van allerlei aard.

Blijkbaar heeft men iets te verbergen, of wil men koste wat kost de goede naam van de school (ehem) uit het nieuws houden. De ex-leerlingen van deze school, zeker uit deze periode, weten meestal wel beter.

Versteylen, en zijn verdoezelend, betuttelend, dromerig, woordgebruik, werden toen licht tot zeer zwaar opgedrongen (afhankelijk van hoezeer je leerkracht godsdienst was gebrainwashed).
Tegelijk heeft hij de plaatsvervangende schaamte van een hele generatie op z'n geweten.  Alle groene fietsers ten spijt blijft het mijn inziens een vieze manipulatieve zakkenwasser, die versterkt door enkele mensen in de media waar hij teksten voor schreef,  populairder trachtte te worden. Hij drong zijn visie meer en meer op aan de leerlingen. Hij was mediageniek (althans zo deed hij zich voor, hij kende de truukjes om mensen te manipuleren in een toespraak...) en kon zichzelf vooral laten opvallen door een soort eigen cultus of 'stolp' te creëren, een soort sfeertje waaronder hij kon gedijen en zijn beweging kon laten plaatsnemen in de hoofden van leerlingen.  Ze stonden los van de echte maatschappij zo leek het, een oase van 'anders leven'.
Moest hij geen Jezuïet zijn geworden was hij waarschijnlijk een secteleider geweest. Eentje die je alleen met buldozers en gerichte vuurhaarden uit zijn ranch zou krijgen, samen met een schare hopeloze volgelingen met een middelmatig IQ. De man is echter in een kloosterorde gestapt die naar mijn mening gevaarlijker is dan eender welke secte.
Maar ik dwaal af.

Deze manipulatie was op't eerste zicht onschuldig. We moesten als leerling naar eindeloze sessies luisteren waar hij vanuit de 'polyvalente zaal' ons toesprak (met de nodige theatrale speeches erbij, zelfs hier en daar wat woordgrapjes à la Uytterhoeven).
De man was opeens de held van vele leerkrachten, aangezien hij een levend voorbeeld was van het motto van de Jezuïten, een gezonde geest in een gezond lichaam (om je ziek te lachen... in de periode waarvan sprake hinger er twee zich op bij mijn weten, gezonde geest... my ass).

Nu ja, ... hij verveelde me toen mateloos.  Niet alleen kwam zijn visie recht uit de hippie-tijd, hij verwoordde het op zulke oubollige en nep-vooruitstrevende manier dat het lachwekkend werd.  De mensen in de zaal mochten dan op papiertjes hun wensen en verlangens schrijven, waarna ons werd meegegeven dat hij een bezinningscentrum in Viersel had waar er "meer van dit soort rust" kon gevonden worden. Ik had geen nood aan rust. Ik had vooral nood aan goede muziek, vrienden en een school waar men de leerlingen niet als genummerd vee behandelde.

Ik vond het niet bepaald rustgevend om mijn schooldag te moeten onderbreken om te luisteren naar iemand die er uit ziet als een Engelse elitaire eendenjager terwijl hij ons uitlegde dat er een 'diepste draai' bestaat, een ander woord voor neuken. Daar moet je dan zogenaamd rustig van worden.
Het werd allemaal nogal kinderachtig bevonden door de leerlingen toen had ik de indruk, maar dat deerde deze school niet om jaar na jaar drommen scholieren van 12 tot 15 jaar bij deze engerd in een zaal te dumpen in de hoop dat hij zijn zieltjeswinnerij kon voortzetten. Allemaal omdat ze 'nen bekende pater' op hun loonlijst hadden staan en op die manier hun blazoen konden oppoetsen.

Het feit dat er toen nog andere 'rare' figuren rondliepen in deze school helpt niet echt bij het geloof hechten aan om het even wat een pater je verteld.
Zo was er een andere pater 'Den Broeder' (deze Jezuïet had blijkbaar niet de vindingrijkheid om een schuilnaam te verzinnen) die steeds op de speelplaats stond schoon te maken wanneer er een klas 13-jarigen op de speelplaats lichamelijke opvoeding kreeg (in van die korte uniformbroekjes uiteraard). Deze schaduw-opzoekende wezel was verantwoordelijk voor de EHBO-post op deze school.  Nuja... moet ik daar nog verder veel over zeggen?  Pater, EHBO-post.... ehem.
Wanneer je gewond geraakt op de speelplaats en vervolgens naar de eerste hulp ging, werd er steevast gevraagd om je broek te laten zakken, ook al had je je hoofd gestoten of lag je maag overhoop.
Allemaal rare dingen, allemaal niet fris, zeker niet wanneer er pertinent zeker minstens één zulke pater opeens verdwenen was na enkele geruchten.

Deze school werd jaren geplaagd door geruchten over betastingen, misbruik en rare figuren.
Zelf kan ik zeggen dat ik nooit iets fout heb meegemaakt of zelf gezien, maar de verhalen die via het oudercomité en medeleerlingen de ronde deden waren toch niet mals.  Als er ook maar 1% waar is van al deze verhalen is er daar echt een probleem...

Misshien is er niets aan de hand, misschien is Luc Versteylen een brave man die het allemaal echt goed meent, maar dan vraag ik me af of men er nooit bij stil heeft gestaan dat al dit verdoezelende jaren70-gedoe nooit iemand heeft gelukkiger gemaakt.
Niets van al deze bezinnings- en praatuurtjes met de Broeders van Liefde (jaja) en de Jezuïten heeft ooit iemand echt geholpen.
Pubers hebben nu eenmaal problemen, met zichzelf en met de maatschappij, ze zoeken hun weg, al eeuwenlang.  Daar heeft niemand een bemoeizieke manipulatieve Jeuïet bij nodig, zeker niet Versteylen; die meer zijn ego dan zijn visie voorop stelde op de lange duur.  Ik heb deze man nooit één ding weten doen waar het niet om zijn eigen persoontje draaide.

Hoe jammer het ook moge zijn voor al die goedgelovige "Duupje en Kartoechke- leerkrachten" die Versteylen's toespraken volgden en hem op handen droegen, maar misschien was dit allemaal bedrog. Misschien ben je gemanipuleerd. Ik ben in ieder geval blij dat deze man op't einde van zijn leven toch nog de nodige tegenwind krijgt, de nodige beschuldigingen moet doorstaan en nu alleen staat.  Manipulatoren eindigen meestal zo. Tenzij ze echt goed zijn...

In ieder geval mag ik hopen dat men dit onderzoekt, dat men ook die school eens nader bekijkt, want zoals ik al zei, er waren verhalen die niet pluis waren.

Zelfs voor Versteylen telt dat je natuurlijk eerst bewijzen (of zware vermoedens) moet hebben voor je iemand kan veroordelen. 
Zelfs voor iemand die ik helemaal geen warm hart toedraag kan ik alleen maar hopen dat men fair en correct onderzoek verricht.

Alleen doe je dat niet door namen van een school miraculeus te laten verdwijnen uit persartikels.  Er zitten nu eenmaal enkele ex-leerlingen onder de journalisten.
Wat me nog het meest angst aan jaagt is dat er blijkbaar met één telefoontje op een namiddag artikels in drie kranten kunnen veranderd worden. Dat men blijkbaar zulke macht heeft in die school dat er zomaar pers kan worden omgepraat.  Mogen we niet weten dat Versteylen les gaf op het Xaverius College? Zo ja, waarom mogen we dat niet weten?

......

dinsdag, januari 04, 2011

Wachten op restaurant

Ik erger met minder en minder aan bepaalde dingen zo lijkt het, maar in feite is het gewenning.
Wennen doet een mens nu eenmaal na een tijd, daarom dat we als dierensoort zo lang hebben kunnen overleven.
Je went aan de feestdagen, de familiebezoeken, de propvolle trams, winkels en wenende kinderen.

Maar er zijn ook zaken waar je niet aan went. Een mens is een taai beest wanneer het aankomt op verzet tegen iets dat niet in je natuur ligt.
Waar ik zo nog steeds een bloedhekel aan heb is het wachten in restaurants.

Er zijn zo van die dingen die ik als
kind iets te vaak heb moeten verdragen om gewoon te worden in het latere leven.  Aangezien mijn ouders nogal vaak op restaurant gingen heb ik op die manier een haat ontwikkeld tegen trage bediening, trage koks, langdurige restaurantbezoeken en vooral tegen het blazé soort tijdverlies dat met eten gepaard moet gaan in bepaalde kringen.

Sterrenrestaurants waren voor mij als kind vooral een indeling van het aantal uren dat je kwijt was vooralleer je echt eten op je bord kreeg.  Een ster voor elk uur tijdverlies, ergernis en verveling.
Het lijkt wel alsof die dure chef koks alleen maar eten serveren wanneer je er vreselijk lang hebt op moeten wachten, zodat je om het even wat naar binnen zou spelen met een valse glimlach op je gezicht, intussen denkenden "Yes, eidenlijk eten!", dingen zeggend als: 'Hmm, dat sausje past echt wel bij die gestoomde groentjes niet?'.

Het kan me geen hol schelen of de saus die bij het pasgeschoten gevogelte geserveerd wordt nu van blauwe bosbessen of handgeplukte mirabellekes komt, maar laat dat gevogelte alstublieft een vette bil of vleugel hebben zodat mijn maag tenminste gevuld wordt. Laat het vooruit gaan, laat het smaken, maar doe vooral niet blazé.

Naarmate de jaren vorderde begon ik het uren en uren zitten te 'eten' zo erg te haten dat ik een fervent aanhanger werd van fast-food. Je kan me geen groter plezier doen dan me naar een Burger king mee uit eten te nemen (het gaat er tenminste vooruit, in tegenstelling tot de 'Quick' restaurants, die in tegenstelling tot wat hun naam doet vermoeden er een punt van maken mensen te laten aanschuiven voor hun eten als was het de jaren 30 in Rusland).

Vooral het principe om snel je eten te krijgen vind ik geweldig. Je stapt binnen, bestelt, betaalt, eet, en vertrekt terug. Wanneer je dan uren wil keuvelen met mensen ga je ofwel thuis in je salon zitten of ge je op café.
Wie haalt het ook in z'n hoofd om in een restaurant, waar het meestal bekrompen, lelijk ingericht en saai is, te zitten praten. Terwijl er op de achtergrond schijtmuziek speelt (dezelfde klassieke cd's over and over again) en je de te lange dikke tafellakens tegen je benen aan voelt schurken heel de tijd. En dan die onnoemelijk domme tafelindeling! Zo'n sjieke tafel is dan zogenaamd 'mooi gemaak', maar er staat zoveel brol op dat je niet eens fatsoenlijk een mandje met mini-pistolets kan neerzetten. Iets waar je wel nood aan hebt in zulke restaurants, het duurt gemiddeld vijftien minuten voor men zo'n fucking pistolet komt bijvullen eens het mandje leeg is, en zo ééntje is op in twee happen.
Om nog maar te zwijgen over het krijgen van de rekening. Meestal een taak die totaal over het hoofd wordt gezien door de ongeïnteresseerde obers.

Nog erger wordt het echter wanneer je in een slecht restaurant zit, dat de capsones heeft van een sterrenkeet.
Waar men dus traag is EN slechte kwaliteit levert.  Bij zo'n sterrenrestaurant kan je dan tenminste nog jezelf wijsmaken dat je al die ellende doorstaat omwille van de kwà-li-tèit, maar dat vervalt kompleet wanneer je in een ordinaire Chineees zit te wachten op je kleffe microwave-opgewarmde tomatensoep (die je net zo goed in de Colruyt had kunnen gaan halen).
 
Helemaal degoutant en tijdrovend wordt het wanneer je zelfs de pizzahut drie keer een pizza zou kunnen laten brengen tegen de tijd dat je je voorgerecht krijgt.  Een loempia in een friteuze smijten en serveren kost me thuis 10 minuten, in het resto dat we dit weekend bezochten deed men er ruim een uur over.