zondag, mei 13, 2012

de nutteloze postpunten van bpost

De Post werd bpost, en zo moest dit logge, vaak vergruisde ex-staatsbedrijf, de toekomstige open postmarkt tegemoed kunnen gaan met opgeheven hoofd. De geo-routes moesten de postbodes efficiënter inzetten, postkantoren werden gesloten en moesten plaatsmaken voor de makkelijkere postpunten in supermarkten.
Kortom, efficientie, kostenbesparend werken en voora klantgerichtheid waren troef.  De marketingmachine van bpost werkte op volle kracht (niet dat dat indruk maakt) om de mensen te doen geloven dat dit met staatsgeld bestuurde bedrijf de toekomst aan kon.

We zijn intussen 2012, en ik kan met zekerheid zeggen dat ik wàcht op concurrentie voor bpost.  Het maakt me geen bal uit of deze vanuit Nederland, Duitsland of voor mijn part Albanië komt, maar zowat àlles is beter dan de zooi die we als 'service' terugkrijgen van dit inefficiënt bedrijf.

Ik focus hier even op de postpunten op zich (een volledige analyse maken van waar het allemaal fout loopt zou me te ver leiden, en meteen een heus boek opleveren denk ik). 

Het postpunt als idee is in theorie een goede zaak voor de consument.  De theorie is dat er meer verdeelpunten zijn (supermarkten, shopping centers...) en dat je naast de paar overgebleven postkantoren bij zo'n postpunt terecht kan.  De praktijk laat hier echter een heel ander beeld zien.  In vele streken heb je simpelweg geen postkantoor meer, en als er al eentje is, is het met z'n benepen openingsuren ONbereikbaar voor werkende mensen.  De uren dat ze wèl open zijn staat het er rijen dik aan te schuiven, meestal met oudjes die op de lotto komen spelen of zich afvragen of ze hier een electrabel factuur kunnen komen betalen.

De postpunten zijn niet veel beter, ze hebben weliswaar dezelfde openingstijden dan de supermarkten waarin ze meestal gevestigd zijn, maar in de praktijk zie je dat hier zo erg op personeelskosten is bespaard dat je er in de praktijk niet terecht kan. Ze verkopen geen enveloppes (deze zijn meestal net uitverkocht) geen pakjes, geen dozen en hier en daar durf je zelfs al lang niet mee achter een postzegel vragen.
Gisteren hoorde ik nog van een mevrouw die op zo'n postpunt werkt dat er eigenlijk maar één dienst echt werk; namelijk versturen van brieven.  Nou ja, dat kan ik met eender welke brievenbus òòk hoor!!!  Met het bijkomende voordeel dat een brievenbus altijd open is!  Het is toch waanzin om het equivalent van een brievenbus te openen in een supermarkt, maar daar dan personeel naast te zetten die geen andere taken hebben dan mensen wandelen sturen met 'nee, dat verkopen/doen we hier niet, daarvoor moet u op een echt postkantoor zijn.'

Een postkantoor of postpunt zou het kloppende hart van een gemeenschap moeten zijn! Een plek waar men niet op de lotto komt spelen, maar waar men een online aangekocht pakje komt ophalen. Een plaats waar men geen babbeltje komt slaan over de voorhande zijnde spaarrekeningen, maar waar men een verzending komt regelen.
Mensen willen een kaart, brief, pakket of wat dan ook van plek A naar plek B krijgen... HELP de mensen met een service die hier voor dient! De post is een service die dit zou moeten regelen en de mensen hier wegwijs in moet maken (met een electronisch loket waar je ook certipost kan doen, waar je zelfs dititaal kan dingen laten verzenden met je eID) maar nee... men kiest er voor om de mensen nul komma nul service te geven en men heeft daarbij nog de pretentie om het een dienst te noemen!

Echt nuttige postkantoren of postpunten (hernoem het zo veel je wilt, jullie service blijft slecht!) zijn in de eerste plaats open. Openingsuren van 9 tot 11 en 2 tot 4 zijn niet van deze tijd (geen wonder dat er enkel bejaarden hun lotto-formulier komen invullen!).  Bovendien kan je veel meer doen dan voor bank spelen, maar zorg er voor dat vooral het zenden en ontvangen cruciaal is. 
Waarom kan ik op een zaterdag om 17u. nergens een pakje verzenden?
Waarom kan ik geen uitleg krijgen over certipost of meteen een ID aanmaken hiervoor?
Waarom kan de postbode geen verzending meenemen wanneer hij toch voor m'n neus staat?
Waarom kan ik geen verzending ophalen in een voor mij bestemd vakje in een lokaal postpunt om bijvoorbeeld 6u 's ochtends?
Waarom verkoopt een postpunt geen post-doosje?

De post schiet overal te kort wanneer het aankomt op dienstverlening. 
Laat ons hopen dat er snel echte concurrentie komt, zodat we deze bende ineffciëntie kunnen afstraffen... alleen jammer van al dat vele beslatingsgeld dat in dit bedrijf is gestopt.  Het eindresultaat is een onvriendelijke, slechte service biedende firma met ontoereikende openingsuren en tarieven die nergens op slaan, waar personeel te kort is en waar de postpunten veredelde brievenbussen zijn geworden!

donderdag, mei 10, 2012

9000 IT'ers te kort? Hier is waarom:

De voorbije weken kwamen zowel VDAB als verschillende andere organisaties en scholen op de proppen met een tekort (alweer) op de arbeidsmarkt.  Deze keer ging het (ook alweer) om IT'ers.  Volgens de cijfers, vooral afkomstig van Agoria (bron: zdnet) zouden er zelfs 9300 te kort zijn.

Een tekort aan IT'ers is niet meteen iets waar je als IT'er iets van merkt.  Integendeel, wanneer je op zoek gaat naar een geschikte (let op dit woord) IT functie, wordt je meestal bedankt voor de moeite, meer zelfs, in sommige streken zijn er blijkbaar nul komma nul IT jobs te vinden, laat staan geschikte. (De echt goede IT jobs worden meestal 'genetwerkt' onder vrienden en familie van de bazen is trouwens mijn indruk).

Hoe komt men dan aan dit bijna structureel genoemde te kort?
Heel eenvoudig: men vraagt bij de werkgevers in het rond naar 'hoeveel IT mensen kunnen jullie gebruiken? En hoeveel hebben jullie er in dienst?" ... Daarna is de optelsom snel gemaakt, plus een mooie press-release en we hebben een verhaaltje.  De job van IT'er is veel van z'n cool verloren de afgelopen decennia denk ik, ... en vandaar dat er hier en daar ook een ècht tekort zal zijn (vooral bij development jobs).

Men gaat echter niet na HOE het komt dat alle bestaande bedrijven die in de IT sector werkzaam zijn, er toch nooit in geslaagd zijn dit tekort weg te werken.  Toch vreemd niet? Dat er zo veel bedrijven (consultancy-firma's, software bedrijven, gespecialiseerde selectieburo's,..) in die sector aanwezig zijn en dat er toch een tekort blijft bestaan.

Om te beginnen zijn de meeste van deze bedrijven volledig op prestige gericht.  Naar mijn mening heeft het nul komma nul zin om je hoofdkantoor in Brussel te plaatsten, zogenaamd dicht bij de klanten, om dan vervolgens nergens in omstreken volk te vinden.  Men gaat daarop recruteren overal te lande, maar daar kom je natuurlijk voor het struikelblok te staan dat niet elke geschikte kandidaat zich geroepen voelt om te pendelen naar Oelewapperewei, waar IT bedrijf XYZ gevestigd is.

De plek van tewerkstelling wordt MASSAAL verkeerd voorgesteld in deze sector. Ik ben zelf als werkzoekende vaak genoeg voor een job in 'Antwerpen' komen opdagen, waar men dan ijskoud vroeg ik ik niet in West-Vlaanderen of Waterloo wilde komen werken. Uiteraard "liefst met eigen wagen".
Er zijn met andere woorden een heleboel zogenaamde IT-bedrijfjes die gewoon geen geld hebben, hun klanten nauwelijks kennen en hun kandidaten als stront behandelen.

Een tweede punt is investeren.  De Belgische ondernemer (ik scheer ze even allemaal over dezelfde kam, wat in de IT sector trouwens zonder enige schroom kan gedaan worden me dunkt) is niet de kampioen in investeren in de werknemer. Integendeel, werknemers in de IT sector zijn per definitie zogenaamde jobhoppers, dus moeten geen opleiding of deftig materiaal krijgen.
Ik heb nog nooit (en echt nog nooit) meegemaakt dat ik EN opleiding kreeg (of terugbeteeld kreeg) EN ook deftig, recent materiaal kreeg.  De recentste laptop die men me ooit gaf, puur om m'n werk te kunnen uitvoeren was altijd al minstens vier jaar oud, een afdankertje van een sales-boy meestal.  De enige uitzondering was bij een bedrijf waar ik wel een recente laptop kreeg, maar deze daarna nooit werd vervangen (6 jaar aan een stuk), wat voor mij alvast niet meetelt.

Over hoe IT'ers door de bewuste bedrijven als mens worden behandeld ga ik het niet eens hebben, maar dat op zich, is al een enorme reden waarom er steeds minder mensen bereid zijn om hier voor te kiezen.  IT is geen carrière, maar een kwelling, waarbij de grootste monden en het grootste geld het voor't zeggen hebben - en niet altijd de meest technisch begaafden. Er bestaan zelfs firma's die puur drijven op het luchtbellen blazen van het management, maar waar nauwelijks uitvoerende mensen aan het werk zijn.

In deze half verrotte sector, zijn er bedrijven die zogenaamd gespecialiseerd zijn in het zoeken naar geschikte jobs en kandidaten.  Meestal zijn dit veredelde interimkantoren, waar men 'nen IT'er' beschouwd als een exacte term.  Wanneer je je als kandidaat in dit soort door tuttebel achtige mensen bevolkte kantoren inschrijft, krijg je als programmeur meestal netwerk-jobs voorgeschoteld, of vraagt men of .net ook iets is voor iemand die 'iets op het internet deed'.  Men kent meestal de klant niet goed genoeg, laat staan de functie, wat maakt dat heel wat geschikte kandidaten naar interviews worden gestuurd die niet passen.

Deze sector zit in mijn ogen voor het grootste deel vol buzzword gebruikende maatpakken, luchtblazers en mensen die normaal een juristenopleiding hadden moeten vervolmaken, maar door een speling van het lot (en veel cafébezoeken) in een interimkantoor zitten te acteren alsof ze weten waarmee ze bezig zijn.
Deze mensen hebben meestal geen flauw idee waar je goed of slecht in bent, en sturen je zo'n beetje rond tot ze van je af zijn. Eens je oprechte feedback geeft, mag deze vooral niet te negatief klinken, of je licht er uit... ook al wijs je er iemand op dat haar personeel elkaar aan het uitschelden was.  Men moet positief blijven en "pwroffesunnal".  Meestal is men niet eens de Engelse taal genoeg machtig om de vele technische termen correct uit te spreken.

De bedrijven die het wèl doen zoals het hoort hebben daardoor keuze te over.  Deze mensen leggen de lat dan weer zo onnoemelijk hoog, dat men enkel de witte raven er uit pikt voor de meestal grote klanten.
De rest... is de overschot.  Dit zijn de IT'ers die het moeten stellen met de vdab databank of een lucky shot bij een of ander consultancy bedrijfje.  Dit zijn ook de IT'ers die gerust het gat van 9300 zogenaamde tekort zijnde IT'ers zouden kunnen opvullen, maar er niet geraken.
De jobs zijn meestal te ver weg, te slecht uitgelegd, onjuist omschreven, onderbetaald, of vinden plaats bij bedrijven die geen investeringen willen doen in hun mensen.

Als IT'er heb je dus maar twee keuzes: bij die witte raven horen, of trachten uit deze zooi weg te geraken.

Wat Agora ook mag beweren, er is geen ècht tekort aan IT mensen, er is wel een schromelijk tekort aan een IT-branche die naam waardig in ons land.



maandag, mei 07, 2012

Antwerpen op zondag

Zondag's door de binnenstad wandelen, ik had het al een tijdje niet meer gedaan.  Niet alleen was het er geen weer voor, maar ik begon uitgekeken te geraken op het centrum.
Ik begon mijn toch aan de Oudaan, waarna ik richting Groenplaats wandelde via de Korte Gasthuisstraat.
Deze straat is op zondag doods, wat verbazend is eigenlijk, gezien hier nog een boel winkels zijn die wel de moeite zijn.  Deze buurt is nog niet aangetast door de verloedering of overdreven toerisme.  Het is er ietwat élitair, maar dat is het goed recht vel elke winkelier vind ik (beter dan je hele straat vol te plaatsen met rommel en pitazaken).
De topper in deze straat is de viswinkel Van Bladel, waar je topkwaliteit vindt die je haast nergens kan kopen (en waar je ook diep in de buidel moet tasten).

Ik ging de schoenmarkt af en zag daar tot mijn verbazing een Albert Heijn supermarkt in de stijgers staan. Er was een tijd waarin ik dit een verraad zou hebben gevonden, maar tegenwoordig ben ik blij dat er eindelijk echte concurrentie komt voor de belgische prijs-afspraak supermarkten.
De supermarkt ligt daar trouwens ideaal om de Carrefour en Delhaize die op een boogscheut liggen, de duvel aan te doen.  Alle chance aan de Appie, ...

Op de Groenplaats was er een soort Thaise markt bezig.  Het zag er zwart van het volk, zo veel volk tussen op elkaar geduwde kraampjes nodigt niet echt uit om er vrolijk tussen te gaan wandelen.  Een Nederlander botste tegen me aan, hij was een chipolata-worst aan het eten die net van een barbecue gril kwam.
Zoals we allemaal weten, is gegrilde Chipolate een Thaise specialiteit.  Wat een onzin.  Ge Groenplaats is meer en meer een evenementenhal aan't worden, een soort plek waar om het even welke platvloerse organisatie of commerciële opgepompte rommel de boel kan komen overnemen en de stad inpalmen.  Vanaf Mei tot ongeveer December is de Groenplaats eerder een recreatie-centrum dan een plein.

Ik draaide de Oude Koornmarkt op, de vroegere 'pitastraat'. Deze straat hebben de ondernemer van allerlei aanbestedingen hervormd tot een veelal autoloze straat.  De kleine trottoir van voorheen is nu veel breder, waardoor ook de horecazaken een deftig terras kunnen buitenzetten.  Ook hier botste ik tegen toeristen aan, verder was er niet veel te zien, niets nieuws, niets interessants.  Buiten het feit dat de beroemde Frituur n°1 dicht is.  Ik zag een hollandse toeriste er naar wijzen en zeggen dat dat 'Jammer' was.  Wel, eigenlijk niet, frituur number 1 mag dan wel een icoon zijn geweest sinds jaar en dag, maar goede friet bakken hebben ze daar naar mijn smaak, nooit gedaan.  Kwam daar nog bij dat je meestel voor rotte vis werd uitgescholden door de uitbaters wanneer je er al dan niet in beschonken toestand een pakje friet kwam bestellen.  Deze frituur is dicht, en ik kan alleen maar hopen dat er iets in de plaats komt dat niet te maken heeft met slechte frieten, nep-chocolade of andere toeristenprullaria.

Daarna ging mijn tocht richting Hoogstraat.  Hier was de boel wel open... het was haast triest om zien hoe alle winkels van voorheen ofwel vervangen waren door (alweer) toersitenprullen, ofwel met hun prijzen 2 à 3 keer de hoogte in waren gegaan.

De markt op de Sint Jansvliet was al even vergeven van toeristen, ... ik hoorde een oudere Nederlander tegen zijn vrouw zeggen: "Je kan hier dus gewoon hetgeen we uit Egypte meenamen verkopen voor feeehl meejr".

De Oever, Muntstaat en Nationalestraat doorwandelen liet me alleen maar de indruk achter dat, op wat toeristische ijs-crème en prullenwinkels na, Antwerpen op zondag een lege doos is.
Wat toeristen hier komen doen, is me dan ook een raadsel.