zaterdag, januari 28, 2012

welvaart creëren


Welvaart creëren, we horen het te pas en vooral te onpas deze dagen.
In de schaduw van de beslissingen van onze echte EU-leiders (lees: Duitsland en Frankrijk) horen we heel wat politici, veelal in nette maatpakken en afkomstig uit de juiste families, roepen om niet te staken, niet te protesteren en vooral door te werken om "welvaart te creëren".  Een mooi vooruitzicht, zeker wanneer men tegelijk de vakbonden (en hun leden) meteen afschildert als een zootje bierdrinkende losers die niets weten, niets kennen en vooral een verlengd weekend willen.

Welnu, beste neo-facistoïde omhooggeschoten fils-à-papa's: welvaart is een eindresultaat van een heleboel factoren.
Men creëert geen welvaart als was het een boetseerwerkje of een wollen trui.
Welvaart is wat men in sommige delen van de wereld niet heeft, en in andere wel, waar kindjes op de grond liggen te sterven van de honger, daar is geen welvaart. Waar vakbondsmensen, unizo-marketing dudes en halfbakken politici samen op TV komen vertellen waarvoor hun eisen staan, daar is wèl welvaart.
Deze mensen hebben allemaal genoeg te eten, een dak boven het hoofd en mogen nog vertellen waarvoor hun eisen en organisaties staan.

Blijkbaar is onze visie op 'welvaart' door de loop van de afgelopen 2-3 jaar (zo sinds de bankencrisis) veranderd.
Men bedoelt eigenlijk 'de winstmarges van de grote bedrijven'.  Welvaart betekent voor mensen alsVincent Van Quickenborne vooral dat de kliek rondom zijn partij en hun pseudo-adel voort kunnen verdienen op kap van hard werkende mensen (bewijze hiervan hun blind achternalopen van het Duitse systeem waarbij mensen enkel nog kunnen rondkomen wanneer ze twee-drie jobs doen).

Waar ik er meteen bijvermeld dat hard werkende mensen in dit land ook zeer relatief is.  Wees eerlijk, hoeveel ECHT hard werkende mensen kent u?  Ik heb het niet over bediendes die een excell-sheet aan't updaten zijn en om 16u30 naar huis gaan in hun firmawagen, ik heb het niet over de manager die met een stift op een wit bord zijn 'estimates' uitlegt terwijl hij nespresso koffie drinkt en ik heb het al helemààl niet over onze vrienden in de banksector, waar 20% van het personeel al het werk mag doen en de rest nauwelijks op kantoor opduikt of enig echt werk verricht.
Ik heb het over mensen die in ploegen shiften draaien tussen chemische dampen, om mijnheer Leysen en Bekaert rijker te maken, ik heb het over verpleging, zelfstandigen (ja, ze mogen misschien denken dat ze niet bij 'het werkvolk' horen, maar gerekend in uurloon mag je ze er gerust bij rekenen (niet elke zelfstandige ligt in een warm land z'n zwart geld te tellen)).

Het mag dan wel bon-ton zijn om op socialistische vakbondsmensen te bashen (akkoord ze zijn een soort fosiel geworden waar men vooral de indruk bij krijgt dat ze nog in de jaren 80 steken), ik vind het verwerpelijk dat de oorzaak van de crisis (het gokken van enkele bankiers in een compleet corrupt scheefgezakt kapitalisme) wordt verdoezeld door een zondebok te vinden.
De vreemdelingen, de profiteurs (Vlamingen zijn daar ook bij), de socialisten, de vakbonden, de ouderen, de jongeren, de ocmw'ers.... allemaal hebben ze om de beurt wel de schuld gekregen in de media en van de politici die zich zo graag laten opvallen in spelprogramma's.

Welvaar is zo'n beetje wat het 'milieu' in de jaren 80 was. Je kon toen geen poot verzetten zonder dat iemand het had over de schade die deze stap zou teweegbrengen tegen het milieu.
Deze "welvaart" is blijkbaar een drogreden geworden om om het even wat van mensen te eisen:
De index? Niet meer nodig mijnheer ...  want het staat de welvaart in de weg hé.
CA0's? Waarom nog? Welvaart mijnheer, dat gaat ten koste van de welvaart.
Stakingsrecht? Ach waarom; de machines moeten àltijd maar door draaien (mensen zijn wegwerpmateriaal volgens deze 'welvaartsmensen' en moeten vooral niet beginnen nadenken over dingen als politiek, belastingen en hun pensioen, want dan daalt "onze" welvaa  eh... winst).

Wat voor welvaart "creëer" je als 1% van de bevolking er aan verdient en de rest nauwelijks rond komt of z'n koopkracht enkel maar ziet dalen?

Welke welvaart is er nog over wanneer een land slechter onderwijs, verkeer en financiële slagkracht heeft? Het antwoord is simpel: de welvaart van de rijken (en dan bedoel ik de echt rijken, niet de middenstander die eens een goed jaar heeft gehad).

Deze soort fake-welvaart is vluchtig, niet nuttig voor de algehele gang van de samenleving, is niet meer dan een slagzin zonder veel inhoud, aangezien men het radarwerk vooral wil laten doordraaien.
Ik hoop dat de mensen die ECHT met hun handen moeten werken vroeg of laat niet meer willen meedraaien in dit radarwerk. Dat ze de zware taken overlaten aan de rijkeluiszoontjes en hun nazaten, want die zijn toch zo voor welvaart hé?
Welnu, laat hen dan maar "welvaart creëren" door het vuilnis op te halen, het leeggoed van de supermarkt te ordenen, de lopende banden te bedienen en de dementen andere luiers aan te doen. Welvaart creëer je niet, welvaart verdien je, door samen te bouwen, te werken en elkaar iets te gunnen.  Dat doe je niet door je mensen 30 jaar lang voor te liegen, peanuts te betalen en met de winst op de beurs tegen elkaar op te gokken en dan de schuld in de schoenen te schuiven van diegenen die nog durven protesteren of hun stem verheffen. Dat doe je al helemaal niet door politici aan de macht te helpen die openlijk beweren dat sociale zekerheid voor 'losers' is.

De politici (Vincent Van Quickenborne op kop) die u iets anders trachten wijs te maken zijn duidelijk van mening dat je sociale zekerheid kan vervangen door Europese wetten, gemaakt door kreeft en kaviaar etende vertegenwoordigers van het grootkapitaal.  Het soort volk dat in een rechtschapen staat achter prikkeldraad (van Bekaert:) zou moeten gedwongen worden tot dwangarbeid tot ze er bij neervallen,... da's tenminste eerlijker dan het te proberen verkopen dan 'welvaart creëren'.
Ze hebben zelf de guts niet om openlijk te zeggen dat ze facsisten zijn, in een neo-liberaal jasje, die zich beter wanen, een andere klasse,... als ze dat echt denken, durft er al vast geen enkele voor uit te komen.
Welvaart is er pas wanneer ook de mensen die hem effectief met hun eigen handen hebben helpen verwezenlijken, van mee mogen profiteren, en daar wringt het schoentje wel tegenwoordig.

PS: Vincent Van Quickenborne is de grootste scheet in een fles die ons land ooit gekend heeft, de geschiedenis zal dat ook probleemloos uitwijzen... zijn administratieve vereenvoudiging was een farçe (3 websites laten bouwen en verder een hoop gelul), en zijn pensieonbeleid is totaal achterhaald en zal in de praktijk nooit kunnen uitgevoerd worden wegens onhoudbaar op een reële arbeidsmarkt.

vrijdag, januari 13, 2012

gratis op de lijn


Soms ben je als 'brave hendrik' de klos.  Zo voel ik me zelf al jaren een komplete idioot wanneer ik op de tram betaal en vervolgens al die mensen zie opstappen die gewoon gaan zitten (net voor m'n neus) alsof er niets aan de hand is.  Ik hoop dan stiekem dat ik bij een controle dan fier mijn kaartje kan laten zien en ze zo'n zwartrijder pakken en beboeten (als ze hun abonnement niet laten zien aan de controleur tenminste).

Al kan je daar in een stad als Antwerpen lang op hopen, want in de voorbije vier jaar heb ik zelfs nog nooit een controle gezièn, laat staan er een zelf meegemaakt.
De pakkans is danook enorm laag.
Maar toch... van die brave belgjes als ikzelf blijven correct betalen, terwijl er een heleboel types niks betalen (ocmw'ers, bejaarden, zwartrijders,...). En het is hen gegund trouwens. Wanneer een systeem te laks is om controle in te bouwen, mag voor mijn part iedereen gratis op de bus.

Nu heeft De Lijn voor de brave burger zoals u en ik daar echter iets moois op gevonden.
Je kan gewoon gratis rijden, tegelijk zònder groot risico te lopen op een boete.

Ik heb deze truuk geleerd van een mede-reiziger die heel erg alert naast me zat naar buiten te kijken.

Het gaat zo:
De Lijn heeft namelijk het prachtige sms-ticketje uitgevonden. De reiziger in kwestie deed het als volgt:

- Je neemt net voor het opstappen je gsm en maakt een SMS bericht aan naar 4884 met daarin de tekst DL maar je stuurt de SMS nog niet, je maakt enkel het bericht aan!
- Je stapt op de tram of bus die je wilt nemen (je doet intussen zoals iedereen, lekker doen alsof je een abonnement hebt).
- Je neemt (net voor de neus van de mensen die hun ticketje nog laten ontwaarden op de oude manier) een zitplekje in met zicht op de rijrichting van het voertuig (desnoods een staanplek naar de juiste richting).
- Je houdt de vinger op de 'send' knop van je gsm,... want zodra je iets zit dat op controle lijkt, verzend je je SMS. Vergeet niet je gsm op 'silent' te zetten, anders weet iedereen rondom je dat je net een SMS hebt ontvangen met de bevestiging van het ticket.
- Moest er toch controle komen, heb je dus effectief een legaal vervoersbewijs, en je kan altijd zeggen dat je 'net bent opgestapt' (of begin gewoon in een of andere vreemde taal te brabbelen).
Indien andere reizigers hierover een opmerking zouden maken zeg je hen gewoon dat het niet waar is ( de controleurs moeten enkel checken of je al dan niet een geldig ticket hebt, ... er staat nergens dat je dit lang genoeg op voorhand hebt moeten activeren.)

Op deze manier reed mijn medereiziger al enige maanden gratis.  Geen controle, geen last, en een boel uitgespaard geld.
Ik voelde me kompleet dom met mijn kaartje van 2 euro in handen. Deze man betaalde in't slechtste geval één keer per maand eens een sms ticket wanneer hij dacht dat er controle kwam!

De berekening is snel gemaakt: pakkans is ongeveer één keer per jaar controle (in het slechtste geval)
met daarbij ook nog eens de verminderde kans wanneer je correct hebt betaald via sms (op tijd).
Op deze manier moet je wel heel veel pech hebben om dan toch nog tegen een boete aan te lopen, die je uiteraard met de glimlach betaald... want reken zelf maar uit, 2 jaar abonnement à ratio van 230 euro per jaar, of een eenmalige boeten van om en bij de 60 euro plus een paar keer per sms een ticket van 1,45 euro betaald te hebben bij 'valse alarmen' (wanneer er bijvoorbeeld een paar postbodes in de verte aan een halte staan te wachten samen met een stadswacht ofzo:).

De Lijn heeft je zèlf de middelen aangereikt om legaal zwart te rijden, waarom ze niet gebruiken?

PS:  Ik vind dat openbaar vervoer ofwel voor iedereen betalend moet zijn (oudjes, minderbedeelden evenzeer dan de chique madammekes die op het spitsuur met een doos van de bakker op de tram stappen), ofwel voor niemand.
Het kan niet zijn dat bepaalde categoriën mensen gratis mogen rijden en andere niet voor een dienst die eigenlijk echt 'openbaar' zou moeten zijn.


http://www.delijn.be/en/verkooppunten/sms_ticketing_copy.htm#6

maandag, januari 09, 2012

Hoe durven ze? review boek Peter Mertens


Review van het Boek: "Hoe durven ze?" door:  Peter Mertens
343 blz.  /  ISBN: 9789491297137          /  uitgeverij: www.epo.be
links:  http://www.epo.be/boekenportaal/boekinfo_boek.php?isbn=9789491297137

-

De tijd dat ik zomaar voor de lol politiek of actualiteitslectuur las ligt al enige jaren achter mij (ik wordt er meestal woedend of depressief van), maar via-via kreeg ik het boek van Peter Mertens in handen, wat me gezien de titel toch prikkelde om zijn kant van het eurocrisis-verhaal te horen.  
Mijnheer Mertens (voor de niet-ingewijden: de voorzitter van de PvdA België en meestal niet gekend bij het brede publiek aangezien hij niet vaak in de media opduikt -en al helemaal niet ginnegapt met pappenheimersmopjes of achterop een moto plaatsneemt tijdens een wielerwedstrijd enkele dagen voor de verkiezingen) gaat in dit boek dieper in op de oorzaken en gevolgen van de financiële crisis en schijnt ook meteen een licht op enkele uitwegen.  
Da’s trouwens een van de hoofdtaken van een politicus vind ik, informeren over en duiding brengen bij het beleid dat men wil voeren (daarom niet per sé in boekvorm), in tegenstelling tot diegenen die op een rode knop drukken om dan om-ter-eerst de oplossingen te geven voor een schunnig anagram in een tv-spelletje.


Ik ga het boek en de inhoud ervan niet meteen samenvatten (dat zou me te ver leiden), maar wat me vooral opvalt is de verbetenheid, het fanatisme waarmee het geschreven is (iets wat je zelden tegenkomt in de huidige actualiteitsboeken die door ongeïnteresseerde ghostwriters worden bij elkaar gepend en meestal vooral omwille van de titel, hoes of BV moeten verkopen).  
Het cijfermateriaal is vrij waterdicht, de conclusies en interpretaties zijn duidelijk neergezet, geen halfbakken conclusies waar je achteraf nog alle kanten mee uit kan.


Dat laatste is ook meteen een minpunt eigenlijk, aangezien hij niet veel ruimte laat voor nuance of debat.  Hij zegt nochtans zelf om een debat te willen aangaan (de frustratie van jarenlang niet te worden uitgenodigd voor talkshows en verkiezingsuitzendingen spuit er via alle lichaamsholtes uit bij mensen van de pvda zo blijkt), hoewel hij dan opsommingen maakt die geen weerwoord bevatten.

Dat laatste is zeer jammer... vaak hoop je op een weerwoord, een extra quote of repliek maar is er geen in het boek opgenomen (hoewel er waarschijnlijk wel antwoorden moeten zijn gekomen).
Hij quote dan iemand die een bepaalde stelling inneemt in de media, schrijft zijn eigen  antwoord daar onder, waarna het 'debat' stopt.  
Waarschijnlijk had het nuttiger geweest enkele tegenstanders uit te nodigen (of in de val te lokken door het zelf zo geprezen publiek debat) om vervolgens hun antwoorden ook mee te geven NADAT Peter Mertens had geantwoord.   Enig weerwerk ontbreekt dus, wat dit boek een pamflet maakt, iets waar het ook bij zal stoppen vrees ik, want wanneer je pamfletten schrijft hebben mensen tegenwoordig al gauw iets van ‘oei, zeurkous’.  Het klik-and-play entertainment is dan nooit ver af om voor de nodige afleiding te zorgen. 
Nochtans zijn het deze mensen die potentiële leden van pvda zouden kunnen zijn... de brave ‘domme’ consumenten, het kijkvee, de werkpaardjes van deze wereld. Vooral omdat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten wat betreft de 1% die de 99% laat uitmelken of tegen elkaar op zet. Dit boek faalt op dat punt alvast, maar ik hoop er op dat het alsnog tot een stevig debat komt nadat genoeg mensen het hebben gelezen.Soms is dat weerwerk nodig, op andere momenten dan weer niet (ik herinner me hier een quote van Siegfried Brakke, die op zichzelf al boekdelen sprak 'Het is in het belang van de armen, dat er rijken zijn'.)   Op zulke momenten is Peter Mertens als observator op z'n best.
Andere momenten gaat hij wat mij betreft de mist in, de cijfers en beweringen van Alexander De Croo in twijfel trekken zonder enig weerwerk of dubbel-check (of bronvermeling van de gebrachte 'correcte' cijfers) is totaal not-done vind ik.  
Wanneer je beweert dat de armoede in Duitsland dànkzij de maatregelen van hun huidig regeringsbeleid is toegenomen, zie ik graag echte bronnen (en meer dan één). Dat maakt je punt ècht sterk! (Even noteren dat ik deze stelling wel onderschrijf, maar dan nog zie ik graag even cijfers! - en ja, ik ben zelf op zoek gegaan online naar materiaal hierover en het klopt wel denk ik). Nochtans zou dit zijn punt veel sterker maken.
Maar niets hiervan; geen antwoord van de OpenVLD te bespeuren, geen dubbelcheck cijfers, geen zelf-na-te kijken bronnen... op die manier zou iemand in een boek evenzeer kunnen beweren dat PvdA-leden al minstens tien jaar van uitkeringen leven, snoepreisjes maken met lidgeld, lang ongewassen haar hebben en als bewijsvoering een quote uit een boek van iemand van LDD aanhalen.  Whatever, nevermind.

Waar ik Mertens enorm voor apprecieer is de analyses waar je niet te buiten kan. Rond pagina 227 over de nieuwe arbeidersklasse en hoe die wordt afgeschilderd op tv en door de hogere 'kasten' klassen. Of nog beter, zijn enorm tekenende vraag aan een aula vol studenten op p. 247, waar ik meteen zoiets had van "zo waar". Ik ga het hier niet verklappen, daarvoor moet u het boek lezen. Dit is Peter Mertens op z'n best, analyseren, spiegelen en vooral haarscherp tonen waar er iets grondig fout zit (met name het deel over de arbeidersklasse is een revelatie wat mij betreft, eveneens zijn analyse van enkele vlaamse politici over Dalrymple, Thatcher en Burke is zeer raak in mijn ogen: het is hernoemd fascisme, gecombineerd met onwetenschappelijke onderzoeken, foute wiskunde en elitarisme uit de negentiende eeuw)

Vele van Mertens' inzichten over de werking van europa en de haute-finance stonden wel al te lezen in boeken van allelei politici, niet in het minst door de heer Jean-Pierre Van Rossem's boeken rond 1991 zelfs. Sommige stukken van Peter Mertens boek lijkten trouwens extreem erg op een onderdeel uit Van Rossem's Libertijnse breekpunten.
Of hoe nog maar eens aangetoond wordt dat we deze crap al een dikke 20 jaar gewoon laten begaan. Het is alleszins goed dat iemand deze inhoud nog eens opfrist en moderniseert naar de huidige situatie.

Begrijp me niet verkeerd: hoewel hij extreem-links denkt (geen geheim) en alles nogal erg vanuit één standpunt bekijkt en WIL laten kloppen, maakt hij wel enkel
zeer rake punten.
Zulke boeken moet je steeds distilleren vind ik, neem er echt uit wat belangrijk, onweerlegbaar en waar is, en vorm je eigen conclusies. Ongeacht of een boek door een professor economie, een rechts-populistisch politicus, linkse kleine partijvoorzitter of een bedrijfsleider wordt geschreven, je kan er steeds uithalen wat belangrijk voor je is om de maatschappij beter te begrijpen.

Het beste twee punten die ik heb onthouden uit dit boek is dat zowat elke politieke partij van dit land in dezelfde vijver zit te vissen terwijl ze naar een Vlaanderen voor de rijken  evolueren naar Duits model.  Iets dat je ook steeds terug hoort komen in toespraken van onze meest invloedrijke politici.  Een onrustwekkende evolutie zo blijkt,... en ik ben blij dat er mensen als Peter Mertens zijn die dit even helder opsommen en duiden. Vooral de voortdurende mediamanipulatie (net nog deze ochtend in de standaard gelezen dat de werkloosheid in Duitsland fors is gedaald... dat daar een enorm toegenomen armoede bij is gekomen wordt er uit weggelaten uiteraard). Men moet de ogen hier voor openen bij bepaalde mensen (ook bij mij, eerlijk gezegd, vele van de Vlaams-neo-liberale rethoriek is ook in mijn eigen omgeving en eigen denken binnengeslopen intussen... waar ik me zelfs voor schaam nu.)
Het tweede punt dat ik onthoud is dat de superrijken steeds rijker worden op de kap van steeds armer wordende wèrkende mensen (in Duitsland zelfs aan 'Hertzer'-lonen van één euro per uur). Ik ken zelf enkele Duitse vrienden, die me deze cijfers en toestanden konden bevestigen (eentje van hen is van armoede naar Indië verhuisd om te ontsnappen aan de Duitse dienst voor arbeidsinspectie, omdat haar werk en verdiensten gewoon ontoereikend werden om menselijk te leven. De dwangerbeid is bij onze oosterburen nooit echt ver af (geweest).
Jammer dat hij her en der toch weer die aloude extreem linkse reflex vertoont om op het paranoïde af zijn kleine (zeer kleine) stam te willen voorvechten in het politieke debat; de dag dat de pvda (of eender welke kleine partij) iemand heeft met charisma en voeling met het publiek zouden ze meteen uit dit verdomhoekje geraken, mijnheer Mertens is zulke personality jammer genoeg niet. Daarvoor is hij mijns inziens te zeer een observator en geen showbeest (hoeft ook in principe niet, maar daar denkt de media van vandaag ander over... wanneer je niet met balletjes kan jongleren op tv, is het afgelopen me je inhoud te verduidelijken).

Her en der is het boek zelfs een gewone opsomming van mensen die allemaal zeer veel geld hebben verdiend, dat verhaal kennen we echt al wel. In deze wereld en maatschappij is het nu eenmaal zo dat er een aantal ondernemers en rijke adel zeer veel geld hebben en blijven verdienen. Vandaar dat we niet in een communisme leven maar in een democratie-vrije markt combinatie: face it, er bestaan zeer rijke mensen.
Hoe die aan hun geld komen is uiteraard niet altijd even proper. Hier 100 bladzijden over jammeren had echt niet gehoeven voor mijn part. Het verband uitleggen tussen deze families hun geld en het loon van hun werknemers is echter wel verhelderend uitgelegd in dit boek, waarvoor dank.
Het fanatisme en de woede verblind Peter Mertens vaak heb ik de indruk, waardoor hij even stuurloos voorwaards gaat, recht de vangrail in.

Dit is meteen mijn zwaarste kritiek op het boek. Een concreet voorbeeld van het soort eenzijdige paranoïde retoriek is terug te vinden op pagina 221 en 222 waar hij zonder omzien stelt dat de voorlopers van de N-VA nooit een pink hebben uitgestoken om de sociale zekerheid tot stand te brengen; hetgeen historisch fout is.  

Uiteraard zijn de n-va en consoorten niet meteen die sociale ridders die mijnheer Mertens zo graag zou zien strijden om de sociale vangnetten te behouden (tot daar volg ik hem). Echter kort door de bocht beweren dat de deze partij èn diens voorlopers nooit (let vooral op dit woordje) een pink hebben uitgestoken is op het randje van geschiedsvervalsing. Peter Mertens zou als socioloog misschien even met zijn collega's historici overleggen, want voorheen de jaren '30 was er niet eens zoiets als 'links' of 'rechts' onder de Vlaamse beweging en waren er onder de Vlaamse beweging evenzeer mensen die nu in de pvda zouden kunnen hebben thuisgehoord, evenzeer dan dat er mensen waren die meer bij het VB hoorden moesten ze in deze tijd leven.
Bij de links nationalisten waren er weldegenlijk mensen die een strijd leverden om de huidige sociale zekerheid vorm te geven, indien Mertens aan dit feit voorbijgaat om te bewijzen dat Bart De Wever uw sociale zekerheid wil afbreken, is hij mijns inziens de zoveelste rode rakker die om het even wat vertelt om zijn gelijk te halen onder een kleine groep medestanders die niet eens meer overtuigd hoeven te worden.
Peter Mertens beweert hier ook in één adem, op een zeer demagogische manier zelfs, dat de n-va de sociale zekerheid wil afbouwen, iets dat ik niet terugvind in hun programma, noch kan afleiden uit andere schijfsels. Hier verliest Mertens enorm veel van zijn geloofwaardigheid, wat heel jammer is want hij maakt in de eerste helft van het boek zo'n belangerijke punten.
Ik ben me er wel van bewust dat de n-va misschien wel achter het Duitse model aanholt zoals Mertens hier schrijft, maar Bart De Wever meteen afschilderen als de doodgraver van de sociale zekerheid (hij krijgt nog net geen Charlie Chaplin snorretje opgeleefd) lijkt met toch al te ver te gaan. Maar ja, iedereen die deze stelling niet meteen onderschrijft zal volgens Mertens wel in het kamp thuishoren waar de OpenVLD, het Vlaams Belang en de board of directors van alle multinationals thuishoren nietwaar? Nuja, wanneer hij hiermee een debat wil losweken is dat wel aardig gelukt denk ik (ik schrijf er hier in mijn blog tenslotte ook over hetgeen anders niet zou gebeuren),... laat ons hopen dat hier reactie op komt... onderbouwde reactie.
Het mooie aan die boek is tevens dat het zo veel 'routine' meningen ontmaskert dat het meteen beangstigend wordt. De wereld door de bril van een pvda-voorzitter bekijken is ook vermoeiender dan meestappen in het mensen-tegen-elkaar (Europa-voor-de-vrienden) gedoe. Ik denk dat de pvda hier een sterke analytische schrijver aan het werk heeft gezet, die ik graag de paar fouten vergeef die hij mijns inziens maakt, omdat het zo verdomd nodig is en zo juist is,... we worden uitgemolken, uitgeknepen en beledigd door een stel rijke families en industriëlen en dat daar niemand echt tegen in het verweer is gekomen is meestal te wijten aan de rechtse reflex die ons overal wordt ingefluisterd.


conclusie:

Dit boek is een aanrader voor iedereen die ook eens een andere kijk op de crisis wil leren kennen, naast de alom vertegenwoordigde neo-liberaal-rechtse retoriek en het polariserende debat. Hou wel in het achterhoofd dat Mertens iemand is die desnoods enkele historische waarheden 'anders' brengt om zijn punt te maken.

Indien dit boek je niet woedend maakt of op z’n minst doet nadenken over wat er gebeurd met onze welvaart en sociaal vangnet, dan moet je vooral de ogen blijven sluiten en verder werken zonder vragen te stellen, koop een kookboek in dat geval en voel jezelf beter omdat je nu de perfecte zoetwatergarnalen in rode currysaus kan maken.


Mijn eindconclusie is dan ook: lees bedachtzaam, maar het is verhelderend en nodig!




m

zondag, januari 01, 2012

De kracht van de verandering ?

Allé, eerste nieuwsbericht dat ik in 2012 onder ogen krijg gaat over de partij N-VA en hoe die zich in deze gemeenteraadsverkiezingen willen opwerpen als 'de verandering' *zucht*.

Als ze nu eens een programma hadden dat verder ging dan "We gaan wat ze in Duitsland doen, hier ook doen", zou het misschien geloofwaardig klinken.
Dit jaar wordt er vooral een waar de politiek een definitieve (negatieve) richtin zou kunnen inslaan.  Niet dat ik tegen verandering ben, integendeel, er is allerlei verandering nodig om een vastgeroest staatsapparaat, een corrupte EU-omgeving en een alsmaar armer wordende bevolking met steeds lagere levenskwaliteit om te buigen naar iets beters. 
Het is echter in mijn opinie zeer twijfelachtig of de N-VA daar het antwoord op is.  Wanneer ik de folders en websites lees die door deze (veelal ex-VB'ers en CD&V'ers) wordt volgekliederd, dan zie ik steeds dezelfde thema's terugkomen: geld wegschenken aan de middenklasse, de rijken (bedrijven) en verder allerlei voorstellen doen die het Vlaanderen voor de Rijken-sydroom verder bewerkstelligen.

Bart de Wever mag dan wel op handen gedragen worden (sterke handen hopelijk), maar de rest van de partij lijkt me een zootje ongeregelde vlaggenzwaaiers met maar één doel; macht. 
Het kan toch niet zijn dat we het Duitse model willen kopiëren? Waar meer en meer mensen onder de armoedegrens duiken, waar meer mensen tegen hongerlonen moeten werken om steeds in aantal toenemende miljonairs te laten gedijen?

Wat me ook opvalt is de enorme steun die deze partij krijgt van ambtenaren, profiteurs en halfbakken rechtse rakkers.  De meeste mensen die openlijk zeggen dat ze op NVA stemmen of zullen stemmen, zijn niet meteen de voortrekker in 'verandering'.  Integendeel; ambtenaren blinken uit in het vooral GEEN verandering willen (aangezien dan meestal ook het luilekkerland waarin ca. 1/4de van hen leeft over zou kunnen zijn).  Maar toch steunen ze Bart voluit.  Omdat ze denken dat er meer Vlaams geld gaat zijn, meer Vlaamse bevoegdheden en vooral meer geld.  Nochtans zie ik in hun schamel programma (als je al inhoud vind ergens) niets over een duidelijk plan om ons onderwijssyteem te redden (voor het helemààl om zeep is), de levenskwaliteit van de gewone man te verbeteren (en dat doe je niet door de sociale zekerheid tot een aalmoesdienst te downgraden) en lees ik ook totaal niets over de aanpak van corruptie, fraude in de hogere regionen van de maatschappij. Dit laatste zou pas echt geld opleveren, in tegenstelling tot het heffen van extra belastingen op arbeid bij de kleine man!

Wanneer een politiek systeem wil jacht maken op de kleine profiteurs -akkoord daar zijn er een pak van- dan moet dit zelfde systeem ook werk maken van het jagen op de grote profiteurs -minder in aantal, maar er zijn hogere bedragen mee gemoeid ongetwijfeld- maar daar hoor je vrijwel niets over bij de NVA.  Vlaanderen bestaat voor hen zo te horen enkel uit enkele grote welwillende bedrijven, een stevige middenklasse en dan een heleboel luiaards en profiteurs. 
Men mag dan wel actie hebben gevoerd door een franse vlag te laten wapperen aan het hoofdkantoor van electrabel, maar in feite doet men in het partijprogramma niets anders dan oa. dit bedrijf ten dienste staan door goedkopere soepelere arbeid aan te leveren en vooral de maatschappij verder te laten evolueren naar een systeem naar Duits model. 
De verkiezingsstrijd in Antwerpen beloofd misschien spannend te worden voor de media, maar in feite hebben we de keuze tussen een Patrick Janssens (een nep-socialist die vooral projectontwikkelaars en grote bedrijven te vriend heeft) en Bart de Wever (een slim man die vriendjes wil zijn met het bedrijfsleven, iets te veel machtswellust heeft om goed te zijn, en vooral een partij leidt die van ons land niet veel meer verwacht dan een provincie van Duitsland te worden).

Veel andere keuzes hebben we jammer genoeg niet in Antwerpen, en dat is jammer, want de kracht van de verandering is wel ècht nodig.