zaterdag, oktober 31, 2009

Bart De Wever - de clownsneus ontbreekt nog

Vorige verkiezingsperiode kon je geen TV programma bekijken, geen pensenkermis bezoeken of geen uitstap naar de Hoge Venen maken zonder op Bart De Wever te botsen.
De man deed daarmee nog net iets fanatieker zijn plicht voor zijn partij dan Kris Peeters, deze laatste ging zelfs halsbrekende toeren achteraan op een motor uithalen tijdens een druk bekeken wielerkoers om toch maar enkele seconden zendtijd om te zetten in een paar duizend argeloze stemmen.

Bart De Wever was echter sluwer, hij dook op in het soort programma's waar de net zicheelf iets beter achtende mensen naar keken, de kijkers die wel nog TV gapen als een hoop zombies, maar toch nog enige hersencellen over hebben om een zogenaamd gefundeerde mening te vormen over dingen waar ze niks van afweten.
Funderingen die meestal bestaan uit artikels uit de 'den humo', infotainment programma's op televisie en hetgeen ze zoal opvangen tijdens buurtfeesten in rijke randgemeentes rondom Antwerpen.

Hoe het ook zij, er zijn veel mensen van de zogenaamd betere (maar Vlaamsche) klasse overgestapt van Vlaams Belang stemmer naar de Bart De Wever stemmers. Niet dat ze de N-VA zo tof vinden, maar gewoon omdat El Barto Fantastico nogal vaak citaten bracht op de TV en zulks schept blijkbaar een band met mensen die ooit eens een boek gelezen hebben (of zelfs twee, maar dan laten ze meteen ook een smug sikje groeien). Bij momenten ontbrak het Bart enkel nog aan een rode clownsneus.

Toen kwamen de verkiezingen, die hij uiteraard won met een gigantisch aantal stemmen, en daarna... niets meer.

Waar Bart De Wever daarvoor niet weg te slaan was van het scherm, is het nu vrij stilletjes rond deze Vlaamsche versie van Benny Hill. Meer nog, hij heeft ook blijkbaar politiek niets meer te vertellen buiten de obligatoire reacties na een parlementair debat. Iets waar hij steevast zijn kiespubliek vergeet te bedanken met een toffe one-liner of een grapje. Wat is er mis Bart? Geen citaten meer uit het citatenboek? Geen mooie anekdotes over Griekse sagen? Geen symbolische grapjes meer of doordachte intellectuele bokkensprongen?
Inderdaad, de 'fun' is er blijkbaar af eens de verkiezingen voorbij zijn, dan is het meteen terug ernst. Iets dat bij de N-VA erop neerkomt dat je één keer per jaar met je smoel op TV komt en dan zo vaak mogelijk het woord Vlaams laat vallen bij gebrek aan inhoud.

Wat dat betreft denk ik dat het Vlaams Belang vroeg of laat de positie als rebel terug zal innemen. Want hoe mooi de praatjes, de mediatruuks van Bart De Wever ook zijn, wat er daaronder schuil gaat is een politieke partij die de uitverkoop van ons land blijft volgen, maar niets doet. Een partij die wel met Vlaamse vlaggen zwaait maar ondertussen beseft dat Vlaanderen leeggeroofd is, waar de sociale zekerheid, het onderwijs en de ambtenarij zienderogen ons land kaalvreten om er langst het achterwerk pure stront voor in de plaats te geven.
Een algehele kwaliteitsdaling van dit land kan nu eenmaal niet opgesmukt worden met een beetje 'den toffe' te komen uithangen in een spelprogramma,... maar dat doe je door met een bulldozer over alles wat fout is te rijden en daarna de durf te hebben het weer op te bouwen.
Een land laten floreren doe je door iets te doen, iets te durven, maar daar zijn we bij de N-VA duidelijk bij het verkeerde adress voor aanbeland. Jammer van al die kijkvee-stemmers. Misschien dat hij volgende verkiezingen kan meedoen als extra figuurtje bij een kabouter P lop film, nu ze daar Jean-Marie al hebben gehad is het pad geëffend voor politici met lage morele waarden en een neiging tot zelfbewondering. Kabouter Vloms is geboren.

dinsdag, oktober 27, 2009

Bejaarden in het verkeer

De voorbije twee weken kon je er moeilijk naast kijken, het ene incident na het andere kwam in het nieuws waarbij telkens bejaarde automobilisten een ongeval veroorzaakten.

Ik geef er hier twee voorbeelden:
Bejaard koppel rijdt spook op de E313 en knalt tegen een gezinswagen. Enkele dagen later, een bejaarde verwisselt rem-, en gaspedaal en plet een vrouw tegen een andere wagen.

Waar de verplaatsingen van bejaarden (die vaak hun rijbewijs zonder enige vorm van tests destijds hebben kado gekregen!!!) zich in de zomerperiode meestal verplaatsen 'om een toereke te doen' is het in de winterperiode erger gesteld met hun gedrag in het verkeer.
Bejaarden maken in de wintermaanden veel verplaatsingen met de wagen omdat het slecht weer is (te koud, te nat) en men dan maar naar de bakker of op familiebezoek gaat met de auto.

Het is bijna schrijnend aan het worden, de bejaarden in het verkeer zijn meer en meer een regelrechte ramp. Vooral de generatie die nu tegen de zestig aanloopt of daar net gepasseerd is heeft een mentaliteitsprobleem: ze willen kost wat kost blijven rijden, hebben een soort van 'ik ben oud' principe, waardoor ze misbruik maken van hun leeftijd om gewoon hun zin te doen op de baan, ze reageren nauwelijks en deinzen er zelfs niet voor terug agressief te worden wanneer je hen terechtwijst 'als snotaap'.
Is het zo erg om je auto aan de kant te laten wanneer je het niet meer kan? Is het zo veel "leuker" om voor oude zak te worden uitgescholden omdat je op een baan waar je 90km/u mag rijden tegen 35 op het linker rijvak bent aan het strompelen om een paar honder meter verder te kunnen afslaan naar je favoriete supermarkt?

Welnu heren en dames op leeftijd: vele jongeren die pas hun rijbewijs hebben rijden pakken beter dan jullie. Soms een beetje sportief en wat te snel, maar al bij al rijden ze veel beter dan hun oma's en opa's. Ze zijn niet alleen opgeleid, hebben niet alleen voldaan aan zeer strenge criteria (door politci opgelegd die meestal door de grote delen senioren werden verkozen) deze jongeren hebben ook een beter gehoor, zicht en reactievermogen.

Deze mensen hebben, in tegenstelling tot de bejaarden van vandaag, WEL een theoretische test moeten afleggen waar ze de huidige verkeersregels moesten kennen. Wat niet kan gezegd worden van de bejaarde dame die ik deze week tegenkwam en dacht dat ze tijdens het oprijden van een rond punt voorrang had omdat ze van rechts kwam, de verkeersborden en haaientanden had ze niet echt gezien.
Bejaarden (en eigenlijk alle weggebruikers) zouden om de vijf à tien jaar zeker al voor het theorie gedeelte een test moeten afleggen. Dit verhoogt de kennis en de veiligheid van iedereen.

Het is hallucinant dat deze mensen op onze wegen zijn toegelaten,... ze hebben NUL parate kennis over de verkeersregels, rijden vaak met compleet niet onderhouden auto's (aangezien ze toch nooit ver rijden denken ze dat controle niet voor hen is), en ze zijn meestal ofwel veeeeel te traag aan het rijden of veel te snel.

Dat onze politici hier totaal geen punt van maken is een schande. Zijn ze misschien bang 'hun' kiespubliek af te schrikken met hoognodige maatregelen tegen dit zootje ongeregeld?

Mijn voorstellen:
- Hou een zes maanden durende 'crackdown' op bejaarden in het verkeer. Dit betekend: aan de kant zetten van iedereen met een vijf-digit nummerplaat of wie ouder is dan 50, waarna men een test uitvoert op alcohol in het bloed, theoretische kennis van de wegcode, gezichtsvermogen, reactievermogen. Gevolgd door een nazicht van de verzekeringspapieren, rijbewijs en de technische staat van de auto met bijhorende documenten.
- Hierna een algemene test invoeren om de tien jaar voor iedereen en om de vijf jaar voor vijftig-plussers, inclusief theorie en praktijk zoals de nieuwe chauffeurs ze ook moeten afleggen.
- Ontraden van overbodige verplaatsingen door controle uit te voeren op plekken waar veel bejaarden komen; een ontradend effect creëren waarbij ze richting openbaar vervoer worden gestuurd.

Ik durf zelfs beweren dat we allemaal minder lang in de file zullen staan wanneer deze maatregelen waarheis zouden worden, dan hebben we zelfs geen Oosterweelverbinding nodig denk ik :)

zondag, oktober 18, 2009

Democratie sloopt

Vandaag stemde 59% van de opgedaagde Antwerpenaren 'Nee' op de intussen welbekende vraag over het BAM tracé, met de Lange wapper brug.
De uitslag was nog maar een minuut bekend of de winnaars in het Nee-kamp verklaarden al dat democratie had gewonnen.

Als er iets in heel dit verhaal heeft gewonnen is het de macht van de media, zeker niet democratie. In een goed draaiende correcte democratie kan het niet zijn dat en groot infrastructuurwerk wordt geblokkeerd door een handjevol rijke Hollanders (die toevallig net onder de brug een dikke loft hadden gekocht om uitzicht te hebben op een met ons belastinggeld aangelegde zeilhaven) , nep-groene drukkingsgroepen die met de kindjes in't weekend handtekeningen gaan verzamelen uit bezigheidstherapie, jeugdbewegingen en allerlei mensen die met hun auto nooit verder komen dan de bakker achter de hoek.
Het kan niet zijn dat een ruig allegaartje bangmakers zo veel lawaai en angst kan veroorzaken dat een infrastructuur werk dat dringend nodig is wordt tegengehouden. Meer nog, het is een democratie onwaardig dat puur door de macht van nummers men iets kan tegenhouden waar een meerderheid van de mensen voordeel bij zou hebben.
Want alle nadelen ten spijt, de sluiting van de Antwerpse ring is levensnoodzakelijk voor onze economie, leefbaarheid en verkeerssituatie. In de vorm van een brug, of iets anders.

Dit hele verhaal betekent dus dat er gigantisch veel geld aan zendtijd, reclamefolders en onderzoek over een tijdspanne van tien jaar weggegooid werd.
Bijgevolg kan me vanaf nu dus nooit nog grote werken laten uitvoeren in of rondom een dichtbevolkt gebied, want er zal altijd wel een actiegroep in zulke woongebieden 50.000 handtekeningen bij elkaar krijgen om vervolgens met enorm veel lawaai en marketing de mensen zo bang te maken dat ze nee komen stemmen. Vermits er in zulke gebieden een 'makkelijke meerderheid' te vinden is zijn de plannen snel gedwarsboomd op deze manier, zeker wanneer er nog wat verwarring, desinformatie en bangmakerij bij komt kijken.

Dit zijn praktijken die de eerste Nationaal-Socialisten toepasten: een kleine zeer hard schreeuwende minderheid die de wet laat opleggen aan alle anderen door middel van propaganda, met als effect dat het lijkt alsof iedereen hùn mening deelt.

Ik ben blij dat er destijds bij de werken aan de dijken, de sluizen, de Kennedytunnel en de Waaslandtunnel geen nep-groene actiegroepen waren en volksraadplegingen, anders hadden we nu een Antwerpen gehad waar we virtueel op een eiland leefden en volledig afhingen van de haven van Rotterdam qua economie.
Gelukkig waren er toen echte politici aan de macht die de werken lieten uitvoeren zonder te luisteren naar bemoeienissen van mensen voor wie hun voortuin de wereld is.

De nee-stemmers kunnen tevreden zijn, hoewel ze met hun fiets nooit vier uur in de file zullen staan op de E-17, hoewel ze sowieso fijn stof zullen inademen in een economie waar stilstaan de norm wordt.
De minderheid regeert, samen met de media en de "groene" mensen die met hun terreinwagen naar de volksraadpleging reden.

Democratie heeft verloren hier, in al zijn vormen.
Ik wil er ook even bij opmerken dat twee van de drie, door de VRT-redactie geïnterviewde vertegenwoordigers van de actiegroepen, Nederlanders waren. Mensen die hier dus per definitie niets te zoeken hebben (buiten zwart geld omzetten in vastgoed) en zeker geen beslissingsrecht mogen krijgen over infrastructuurwerken.
De overwinning wordt door hen gevierd, met het nodige bier en gejuich, maar morgen zitten we met een identieke situatie dan een jaar geleden, voor deze heisa begon. Namelijk lange files, een ring die de stad niet omcirkeld, een wegennet waarbij één ongeval op de verkeerde plek een hele stad lamlegt en een hoop geld dat verloren gaat aan studies voor werken die nooit waarheid zullen worden.
Bedankt aan het nee-kamp om met een kleine 80.000 mensen een streek van om en bij het miljoen mensen niet de nodige ontsluiting te geven van de ring. Bedankt om de energie op te brengen om te 'vechten' voor iets dat jullie achtertuin zou kunnen herschapen. Vreemd toch dat dit soort mondige burgers in andere dossiers altijd stil blijven, geen actiegroepen oprichten en zelfs nauwelijks hun stem durven verheffen uit schrik om als onverdraagzaam te worden versleten.
Wanneer het echter gaat over de waarde van hun huisjes zijn ze inzake organisatietalent opeens op en top in orde. Nuja, we zullen kijken wat hun o-zo belangrijke huisjes en 'levenskwaliteit' nog waard is wanneer ze in een verzadigd economisch moerras zitten. Loontje komt vroeg of laat toch om z'n boontje.

Dus terug van nul beginnen? Ik denk het niet, vergeet niet dat dit mooie show-referendum NIET bindend is.
Mensen als Marc Van Peel (een van de zeldzame CD&V'ers die de naam politieker waard is volgens mij) laten zich nu eenmaal niet zo makkelijk aan de kant zetten door een kleine actiegroep die een enorme minderheid vertegenwoordigd (fietsers, mensen die niet vaak buiten komen, broekschijters en mensen die de stad willen behouden in haar provinciale vorm).

Laat ons dus niet dralen en EISEN (met dezelfde grauwe propaganda-technieken van het nee-kamp) dat men de ring sluit.
Waar zijn de politici die dit willen oplossen nu? Onze verkozenen van het volk mogen opstaan en hun job doen: sluit de ring!

zaterdag, oktober 10, 2009

Bart Peeters maakt takkenmuziek

Vandaag zat ik in een wachtzaal waar men de ongelukkige keuze had gemaakt om een live-opname van Bart Peeters door de boxen te laten schallen.

Normaal stoor ik me sowieso al aan de kwelerige rotmuziek die men overal draait op de achtergrond. In winkels, cafés en sportgelegenheden doet men moet blijkbaar zijn best om per sé een soort van hoge-tonen krijsende muziek spelen om de mensen te entertainen (de muzak die ze hier en daar opzetten is stukken beter op dat punt omdat het minder stoort en offensief je oren penetreert).
Na de kattenjank-R&B, de Nathalia-kust-mijn-kloten-kitch ,de vervormde-stemmekes-"rap" en de onhebbelijke opgepompte melodietjes van winnaars van zogenaamde talentenjachten is men nu blijkbaar een nieuwe bron van ellende aan het aanboren; de Vlaamsche gezelligen zangers en zangeressen.

Bart Peeters is op dat punt een symbool voor mijn part, een icoon van de zogenaamde 'muzikale duizendpoten' die dit land rijk zijn.
Welnu, ik vind'm een ongeloofelijk non-talent, iemand die met zijn ijle over-acting stem en dito schijtgitaargeplingel me tot pure agressie kan doen bewegen.

Niet dat ik andere muziekgenres dan de mijne niet apprecieer; ik kan bijvoorbeeld een heleboel artiesten niet uitstaan puur omdat ze mijn genre niet spelen, maar ik erken wel hun kunnen. Zo is er een band als Radiohead, die muzikaal mooi in elkaar steekt, ook al kan ik ze geen vijf minuten bezig horen.
Met Bart Peeters gaat het voor mijn part niet meer over muzikale voorkeur, het is gewoon bagger, crap, bullshit, ellende, talentloze blubber.

De opname die ik noodgedwongen moest aanhoren was de heer Bart Peeters met zijn welbekende hogere tonen die totaal onsamenhangende teksten begon te fluisteren in een micro, begeleid door een gitaar die zo te horen willekeurig werd aangetikt door zijn voeten.

Zijn gave om te zingen beperkte zich in deze opname tot dezelfde soort brabbeltaal die ik uitkraam wanneer ik aan weerszijden van mijn gebit verdoofd ben en in de tandartsstoel een boor in mijn mond krijg geduwd.

Hij gaat dan af en toe zogenaamd om een 'gevoelige snaar' te raken bij zijn doelpubliek bestaande uit jeughuisvolk dat de 30 is gepasseerd maar gratis tickets had gewonnen, in de hogere tonen zingen, wat totaal onnodig wanneer men over markten en mandarijnen is aan het brallen trouwens.
Het klinkt dan alsof hij eventjes de laatste lettergreep van een woord langgerekt uitademt terwijl hij een gloeiende naald in zijn testikels krijgt geduwd. Dat laatste herhaalt hij dan telkens er een nep-gevoelig moment in zijn "liedjes" voorkomt. Dit is niet zingen, dit is zeer traag onsamenhangend proberen te rappen in het Vlaams terwijl je tracht te acteren dat je een zanger bent.

In ieder geval bleef de opname duren, ik dacht dat ik er na één nummer van deze zingende opgeblazen zoetwaterkwal vanaf zou zijn, maar zo te horen hadden de muziekgoden erover beslist de HELE CD van dat optreden er door te jagen.
Ik kreeg dus een uur lang te horen wat er zich had afgespeeld in een ongetwijfeld overvolle zaal vol met kleinburgerlijke parochie-mensen, inwoners van Boechout, kunstverzamelaars uit Hove, specialisten in binnenhuisarchitectuur en lezers van het weekblad Humo. Allemaal mensen die zich in arm Vlaanderenland moeten voordoen als kunstkenners en muzikale hielenlikkers, dezelfde mensen die tegen een brug zijn terwijl ze hun dorpje nooit verlaten tenzij voor een benefietconcert waar ze rijst inzamelen voor een Afrikaans land. Waarschijnlijk hadden deze mensen hun kinderen bij onder het mom van muzikale opvoeding en culturele vorming. Kinjes die naar goede gewoonte in zulke gemeenten allemaal Jonas, Hilde of Koenraad heten en van hun ouders lessen gitaar en piano cadeau krijgen om daarna gedumpt te worden bij een jeugdbeweging om er vanaf te zijn dat weekend.

Ik stelde me die zaal voor, vol met Bart Peeters-fans. Een zaal waar je op de parking meer terreinwagens en radio2-stickers zou vinden dan eender waar in het universum.

Het geheel klonk als een zatte scoutsleider die op een druilerige zomeravond uit puur liefdesverdriet en met een halve fles vodka in zijn systeem op een gitaar stond te tokkelen terwijl hij zomaar wat uitspuwde.
De melodie, refrein of enig muzikaal geheel ontbrak ook (wat in dit fake 'kleinkunst' genre wel hoort). Wat er overbleef was een soort achtergrondgezever met af en toe een 'pling' of een 'plong' ertussen, ik kan zelfs her en der een tweede instrument horen, of het kon de airco zijn van de wachtzaal die opsprong. Ik had zo'n spijt dat ik mijn mp3-speler met breakbeats, slayer en industrial thuis was vergeten. Ik begont te mijmeren, terwijl Bart gewoon bleef doorkakken over mandarijnen, wandelen, weiden, koeien en andere zaken die je ook al in datzelfde scouts-leven zou plaatsen.

Dat Bart Peeters van vele markten thuis is, betwijfel ik ook. Hij is inderdaad veel op TV te zien, veel op de radio te horen (ten tijde van het Leugenpaleis zelfs met beluisterbaar succes), maar ik betwijfel of hij de titel van duizendpoot verdient.
Je kan al veel doen uiteraard, van alles een beetje dit en een beetje dat, maar uiteindelijk brengt hij wel complete CRAP CD's uit waarvan je binnen de twee minuten compleet van door het lint gaat.

Zo zie je maar, in Vlaanderen is het genoeg om vaak met je smoelwerk op Televisie te komen om volle zalen te lokken of om 'unplugged' Cd's uit te brengen waar je met een triangel, een slecht gestemde gitaar en een paar zatte teksten een uur volbraakt met dat typische ijle stemmetje dat de gevoeligheid die zo erg ontbreekt in de teksten toch moet weerspiegelen om de meest krampachtige manier. Want ook kleinkunst is oorlog om cijfers en commerce, of wat dacht u.

Ik kan dat eerlijk gezegd ook. Ik daag elke producer uit om me te voorzien van de volgende items: een fles Moskov Skaja, een gitaar, een micro, een triangel, een voorschot van 8000 euro op de verkoop, een blad papier en een pen. Vervolgens zal ik als tegenprestatie een CD opnemen die minstens even kwaliteitsvol is dan hetgeen deze uitvinder van de 'hamerkeee en zaaaaagskeeh'-grap er van bakte.
Meer nog, ik denk dat ik zelfs meer samenhangende teksten schrijf, die even hard uit de maat swingen en totaal niet kloppen met de minimale melodie dan wat Bart 'euh' Peeters hier brengt.

Moesten de Amerikanen nog CD's zoeken om terreurverdachten mee te folteren tijdens de ondervragingen dan komt het hele oeuvre van de heer Peeters zeker in aanmerking.

Ik doe hierbij dan ook een oproep aan alle mensen die de muziek verzorgen in kantines, café's en wachtzalen: haal deze muzikale Quasimodo uit jullie lijsten. Het is het echt niet waard.

PS: Note to self: neem ALTIJD je MP3 speler mee wanneer je buiten komt!

maandag, oktober 05, 2009

Lange Wapper, waarom ik ja stem

Vandaag kreeg ik mijn uitnodging in de bus voor her referendum over 'de brug'.
De vraagstelling is ondertussen wel bekend.
Mijn stemming zal, tegen alle nee-stemmer in mijn omgeving in, Ja zijn.

Laat me even argumenteren.
Ik was in't begin tegen deze brug, tegen een tunnel en tegen eender welke andere grote graafwerken die hier moeten plaatsvinden. Ik leef in een gebied dat zwaar zal komen te lijden onder deze brug en de werkzaamheden. De laatste jaren hebben we trouwens ons deel van wegenwerken wel zwaar gehad, ik herinner me nog dat zelfs de bussen van de lijn er 2 uur over deden om van bij mij thuis tot aan het werk te geraken door maar liefst 5 wegenwerken onderweg.

De reden dat ik ja stem is dat ik een aanhanger ben van vooruitgang. Vooruitgang, gezien vanop een afstand, the big picture, om het zo te zeggen.
Ik heb (in tegenstelling tot veel randgemeente-mensen die nu een nee-stem poster aan de raam hebben hangen maar nog nooit in een file hebben gestaan in hun leven) mijn deel fileleed al wel gehad. De kansen op een bereikbare job worden aanzienlijk groter wanneer je er geen 1,5 uur over zou doen om naar de andere kan van de Schelde te geraken maar bv maar een half uur. Het wordt leefbaarder qua levenkwalieteit op deze manier.
Ik ben, los van alle BAM plannen, totaal PRO het sluiten van de Antwerpse ring.
Het gaat niet op dat we ons profileren als een wereldstad, een wereldhaven, maar dan er niet eens in slagen een ring ROND te maken.
Dit is alvast een punt waar ik niet van af stap. Wanneer je vier uur en half in de auto zit op een dag omdat er één ongeval is gebeurd op die 'halve ring' dan is er zwaar iets mis. Een stad moet zoiets oplossen, ook al betekend dat we hier in mijn omgeving jaren tussen de zandhopen en wegomleidignen gaan zitten.

Als we dan toch PRO het sluiten van de rind zijn, dan zie ik maar één oplossing, namelijk het snel beslissen tot een haalbaar plan.
Ik ben pro het BAM traject (niet dat het zo'n toffe jongens zijn, ik zie ook wel dat het bende gladde palingen zijn) ook omdat het ons sowieso veel geld kosten.
Er zal ook zeker en vast geld aan de vingers blijven plakken, of het nu een tunnel, brug of niets wordt. Want zelfs in dat laatste geval zal er wel een schadeclaim volgen of één of andere dispuut.

Hoofdredenen zijn dus:
1) De ring moet gesloten worden
2) Het gaat sowieso veel geld kosten (dus heb ik er liever iets voor in de plaats waar we echt iets aan hebben, waar we over kunnen rijden en misschien aan betere bereikbare jobs kunnen geraken)
3) Het milieu is al om zeep in Antwerpen, face it, we leven in een stinkstad waar te veel mensen wonen en waar het barst van de vervuilende industrie. Een brug met 'fijn stof' meer of minder zal echt de zaak niet maken.
4) Op lange termijn zal dit voor Antwerpen een goede zaak zijn, een bereikbare stad waar de mensen niet continu in de file zullen staan (al zal dit probleem natuurlijk niet volledig verdwijnen).

Ik ben me er terdege van bewust dat er ook zware nadelen zullen zijn:
Een niet te ontkennen milieu-effect. Een effect op bepaalde wijken die zullen verdwijnen (ook het Noordkasteel dat als werf zal dienstdoen).
Het verdwijnen van bepaalde af- en opritten.

Maar kijk naar het eindresultaat, binnen enkele jaren al zullen we als Antwerpenaren in een stad leven waar je eindelijk kan ROND rijden zonder die stomme halve cirkel door te moeten elke keer. Je kan eindelijk Gent bereiken zonder al te veel problemen, de Kennedytunnel wordt vrachtwagenvrij... enz enz.

Wat me vooral stoort aan veel NEE stemmers is de totale gemakzucht waarmee ze tegen stemmen. Ze informeren zich nauwelijks, zijn opeens nep-bezorgd om het milieu (terwijl ze wel met een dikke 4x4 rijden vaak!) en hebben een visie die enkel erop neerkomt dat ze geen wegenwerken in hun buurt willen.
Dit zijn dezelfde mensen die vrezen dat vooruitgang (want grote infrastructuurwerken zijn vooruitgang) hen op korte termijn even gaat hinderen.

Ik vind onze politici trouwens een bende slappe vodden, omdat ze de mening van de mensen vragen, in plaats van zelf de verantwoordelijkheid te nemen en te beslissen.

We zullen zien op 18 oktober of we bekrompen klein blijven of durven ontwikkelen als stad, ten koste van enkele kortstondige nadelen. Ik vrees alleen dat de mensen die nooit verder buiten komen dan de hondenweide achter de hoek gaan mee beslissen over het lot van mensen die elke dag 2 tot 3 uur in de file staan.
Maar dat is ook democratie natuurlijk, de traagste domste mensen beslissen omdat ze met meer zijn, en daar hebben we onze huidige politici in Antwerpen voor te danken.

Zij zijn het die te slap waren om te beslissen. De verantwoordelijkheid ligt dus zeker en vast bij hen, wat ook de uitslag moge zijn.