vrijdag, april 29, 2005

geen zin

De regen en de mix van weekends en weekdagen volgen mekaar in sneltempo op en ik kan niet goed meer volgen. Alweer ben ik vervloekt zo te zien, want voor de zoveelste keer is iets dat ik online heb besteld niet aangekomen, deze keer omdat de leverancier gewoon het artikel dan toch niet in huis blijkt te hebben (daar hadden ze bij proxis 3 weken voor nodig om daar achter te komen). Ondertussen ligt het spul al tegen een verminderde prijs bij de Carrefour in de rekken... al troost ik me niet de moeite meer om er naartoe te gaan. Het is het me echt niet meer waard om voor elk product dat je wil hebben en niet 'mainstream' is of door 90% van de mensen als gebruiksvoorwerp wordt aanschouwd, een ware strijd te leveren.
Je moet naar een winkel gaan tijdens de kantoor-uren, liefst met baar geld, want hun bankautomaat (als die er al is) zal het wel weer niet doen, of ze zijn net op de dag dat je vakantie had genomen om de kantoor-uren te ontwijken, gesloten. Of ze hebben stocktelling, hun beerput wordt geruimd, hun moeder is gestorven, hun hond heeft een heel gezin doodgebeten, hun magazijn is opgebrand in een freak accident of er is een meteoor op hun kop gevallen,... het is altijd wel iets met kleine winkels. Grote winkels daar kan je dan tegenkomen dat 'alles al weg is' of 'nog moet binnenkomen' of een scheel kijkende, blonde, niet aan ander werk geraakte, ex-pol-en-soc'ster vertelt je dat 'ze't wel voor u kan bestellen'... Of he is te duur, of het is al stuk wanneer je het uitpakt, of onvolledig, of gewoonweg niet wat je dacht dat het was...

Whatever... ik koop niet zo veel, maar ik snap niet hoe mensne uberhaupt nog aan dingen geraken hier. Zelfs in een zogenaamd 'achter' gesteld land als Tjechiƫ kan je met gemak een mp3 player, DVD of trui gaan kopen... hier moet je daarvoor al een hele planning opstellen eigenlijk,... en eerlijk gezegd ik zit gewoon liever in kapotte kleren dan dat ik nog 1 keer tussen de meute losers op een zaterdag in kledingwinkels zit rond te lopen om dan OOK met lege handen terug thuis te komen.

Thuis zat ik gisteren te lezen in Pandora's star. Er kwam echt een hoofdstuk in waar ik toch even stil van werd, die gast kan echt wel wendingen aan z'n verhaal geven waar je staat van te kijken.
Ik heb ook m'n Juni trip beginnen plannen... het zal eerst naar Frankfurt gaan, daarna Berlijn of Praag en van daaruit zie ik wel weer. Al vond ik Praag maar niks (te veel Amerikaanse toeristen en ander gespuis) . Ik zal wel zien... alles is goed als ik weg ben eigenlijk... vooral als ik even geen mensen meer moet zien, lachen en tof doen en doen alsof het me allemaal interesseerd. Want dat doet het niet. Waarom schrijf ik hier nog eigenlijk? Ik weet het niet, het is bijna 8uur en ik zit op m'n werk als een idioot naar m'n scherm te kijken. En ik schrijf meer en meer op het werk (dingen die ik niet online zet) en ik laat me in feite gaan. Deze middag naar de Quick met 2 collega's die onder de noemer 'gamergeeks' vallen... ze gaan me uitleggen in welke level ze zitten in World of Warcraft. M'n Giant menu zal smaken na een week hard dieten.

Geen opmerkingen: