Men maakt mensen toch al te graag bang op de tv en radio, zo zou er vandaag een 'flink pak' sneeuw liggen en zouden we 'subpolaire' luchtstromen krijgen. Uiteraard was er weer niets te zien. De enige keer dat ik de verhoopte 'sneeuwpret' kon beleven was toen ik met m'n autootje een bocht nogal scherp nam op de PB-laan en daarbij tegen de borduur van de middenberm terecht kwam. Zonder erg uiteraard, en er was geen kat te zien in heinde of wegen, dus alleen maar glij-pret. Jammer toch, dat men steeds vanalles belooft op weergebied, maar meestal er naast zit. Ik herinner me nog weermannen die met wanten en extra truien aan demonstreerden in een bos 'hoe noordelijk koud' het wel ging worden de volgende dag. En het was zonnig, rond de 4°C.
Vandaag heb ik een raar gevoel. Het gevoel van controle. Er is iets met me aan de hand en het is niet zo heel slecht. M'n moeder is toch echt wel een schat van een mens. Ze stond deze morrgend vroeg op, ook om de sneeuw te zien (daar is ze net zoals ik nogal weg van) en ze heeft in een keer de ramen van m'n wagen sneeuw-vrij gemaakt. toen ik buiten kwam lachte ze.
Dat maakt een dag goed. No matter dat er dan hier een paar Untermenschen me het leven proberen zuur te maken op't werk. Ze kunnen me wat. Vanavond schrijf ik die opdracht af en morgen geef ik heel het boeltje af, en dan woensdag ga ik naar de dokter eindelijk.
Ik heb de meest straffe koffie ooit gemaakt en in een thermos meegenomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten