Het is al enkele maanden geleden dat ik hier mijn gal spuwde. De reden is eenvoudig; ik had geen tijd aangezien ik met een educatief project bezig was. Iets waar achteraf gezien niet veel mee aan te vangen was, maar goed dat is nu eenmaal de prijs die je betaalt wanneer ja de Vlaamse overheid gelooft. Temeer omdat men daar trots schijnt te zijn op het geld opsouperen zonder dat het nodig is, met als doel geen subsidies te laten opmorsen door was zij zelf "de andere kant" noemen (less: Wallonië).
Dat en vele andere zaken hebben me er van weerhouden om nog enige posts hier te schrijven. Er vallen ook steeds dezelfde dingen me op dus waarom erover doozeuren dacht ik zo.
We zien allemaal dat er centimetersdiepe putten in de wegen zitten, treinen slaperig worden bestuurd door gestresseerde mensen en politiediensten liever gordels controlleren bij huismoeders die een brood gaan halen dan even te checken wie er onder een bepaalde gsm-mast woont waar net het signaal verdween van een verdwenen meisje.
We leven in een land waar er niet bestuurd wordt maar rondgedobberd op een trage stroom van de "meeste mensen". Men doet maar wat. Hier kan je als omhooggevallen Vincent Q doen alsof je the Twitteren hebt uitgevonden, zelfs trots komen vertellen dat je een pionier bent op dat gebied, hoewel hij het ding maar een maand geleden is beginnen gebruiken. (Twitter bestaat reeds sinds 2006, en vele mensen die ik ken gebruiken het al lang voor Vincent Q. zij iphone of andere prullaria had gekocht met ons belastingsgeld).
In ieder geval heb ik mijn buik vol van het soort democratie, zogenaamd onpartijdige berichtgeving en gezeur. Je zien dan mensen in de straat om ter degoutante parkeren, voor de TV zitten staren naar kookprogramma's of domme 'intellectuele' spelletjes en vooral zich niet organiseren. Hoewel dat zeer zeer dringend nodig is.
Maar ja, waar zou je voor strijden in een land waar er meer bankkantoren om al dat spaargeld te laten optellen dan dat er goede bakkers zijn? In een land waar men zit te wenen op televisie omdat hun kind niet (zoals geplanned) in dezelfde school mag schol lopen dan waar de moeder les geeft (ah wat jammer toch, dat de hoofdreden om lerares te worden nu opeens teniet gedaan werd).
Een land waar je steeds meer mag betalen voor minder, waar men het geld niet meer gebruikt voor het land te laten besturen, maar waar men geld weggeeft aan allerlei mensen die men gewoon met materiaal en mensen ook zou kunnen helpen.
Jammer genoeg is er geen enkele partij of beweging die radicaal, geurloos en correct genoeg is om dit soort gedoe weg te vegen. Je kan hier alleen stemmen op slappe vodden of mensen met boter op hun hoofd die al dan niet met allerlei vlaggen staan te zwaaien.
Ondertussen zet de splitsing zich voort. Meer en meer internationale bedrijven laten hun Nederlandse en Franse hoofdkwartieren elks een stuk van België beheren, zodat ze de Belgische kunnen sluiten en de facto ons land verdelen tussen twee andere landen.
We zijn niet meer dan een provincie geworden van ons buurlanden op economisch vlak, ... en de rest stelt niet veel meer voor. Tenzij u het belangrijk vind of we nu al dan niet zelf mogen kiezen welke kleur de palen van onze verkeerslichten krijgen.
Ik heb koffie nodig en een nieuwe adem. Misschien ga ik wel gewoon over computerspelletjes schrijven. Lekker safe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten