maandag, november 16, 2009

Rekeningrijden in Betalië


Verklaar me eens waarom in België het milieubeleid altijd gelijk neer komt op: meer betalen?
Waarom is het zo, dat in dit land telkens er een goed (of minder goed) idee wordt vooruit geschoven om de boel groener te maken, je eindigt met een extra rekening in je brievenbus?

Voorbeelden in overvloed; men wil de mensen groene stroom leveren? Extra betalen.
Men wil de mensen milieubewust laten winkelen met zo min mogelijk plastic afval? --> betalen!
Men wil bepaalde producten met te veel verpakking afraden, en dat resulteert dan in meer betalen voor àlle producten. Het gaat echter verder, men kan blijkbaar niets anders verzinnen dan extra rekeningen, taksen en verborgen heffingen.

Deze staat wil de mensen graag bepaalde gedragingen aankweken, de trainde Belgen die als aapjes een kunstje opvoeren om beloond te worden met een pak slaag. Men doet liefst iets dat ogenschijnlijk groen lijkt, maar uiteindelijk geen fuck uitmaakt.
(Zoals vorig weekend; waar de Vdab bomen ging planten om het mileu te redden en te compenseren voor al het papier dat ze verbruiken. Op zich een mooi idee, ware het niet dat elke producent van printpapier ZELF extra bomen plant voor elke hoeveelheid papier. Meer nog, het printen maakt alleen maar meer geld vrij voor deze bedrijven om extra plantages aan te leggen. In tegenstelling rijden wel al die ambtenaartjes van de vdab met hun mooie blinkende auto's naar de plek van het bomen planten, om daarna waarschijnlijk een industriëel gebrouwen pint te drinken. Nieuw-groenen dus,... mensen die denken dat het sorteren van een theezakje iets helpt terwijl ze een vijfde gsm bestellen omdat er een nieuw technologisch snufje in zit).

Deze ambtenaren zijn een mooi voorbeeld van het soort volk en intelligentsia die onze staat bevolken, en neen ik heb er geen hoge pet van op.

Regimes die het niet zo nauw nemen met de mensenrechten of democratie hebben tenminste nog de guts om de loop van een FN-geweer in je rug te porren wanneer je niet meteen doet wat ze van je verlangen. Ze veranderen je gedrag op een eerlijke rauwe manier om hun doel te bereiken zonder al te veel vertragingen en tegenstand.

In België is men hier te laf voor, men wil blijkbaar een regime onderhouden waarbij er een soort vormloze, gezichtloze leiding heerst die ons kneedt, ons langzaam dwingt om 'groen' te leven en vooral willoos om het even wat te betalen dat ze je voorschotelen.
Groen is in dit geval met een korrel zout te nemen, wanneer je ziet dat deze staat zelf bergen energie verbrast, hopen geld wegsmijt dat beter zou kunnen aangewend worden en allesbehalve milieuvriendelijke maatregelen neemt.

Bewijs hiervan is hun compleet achterlijke houding tegenover thuiswerken en alles wat met telecommunicatie te maken heeft.
In dat opzicht is België zelfs op het niveau afgezakt van Derdewereldlanden (maar dan zonder de vliegjes op onze ogen), landen waar we de naam niet eens van kunnen uitspreken omdat ons onderwijs te kort schiet.

De hoofdzaak is dat men files, afvalbergen en verspilling wil vermijden maar intussen alles en nog wat verzint om mensen meer te laten betalen zonder daar een deftig en doordacht beleid achter te steken.
Akkoord, heel soms moet je de vervuiler laten betalen, naast een hoop andere maatregelen. Je kan de vervuiler ook verwijderen, straffen, dwingen alles schoon te maken of desnoods gewoon stoppen met als inwoner van dit land te aanzien. Je kan ze zelfs in een soort 'hervormingsprogramma' stoppen om er zeker van te zijn dat ze de boodschap serieus nemen, iets dat bijvoorbeeld vele terreinwagenbestuurders deugd zou doen.
Men verkiest echter om letterlijk en figuurlijk de prijs op te drijven, terwijl de echter verkwisters en de staat zelf meestal buiten schot blijven.

Het meest recente voorbeeld is het rekeningrijden of de kilometerheffing.
Oorspronkelijk was dit een maatregel om vooral vrachtwagens die ons land als transitland (en openbaar toilet) gebruiken laten mee te betalen voor de schade aan de wegeninfrastructuur, iets waar elke Belg NU al voor mee betaalt.

Het lijkt dan ook normaal om de vrachtwagens en buitenlandse auto's te laten mee betalen voor het privilege om over onze bultige, deels verlichtte wegen, te rotsen en botsen. Zelfs zonder het milieu-tintje heeft dit plan iets logisch.

Het geurtje aan heel dit plan wordt echter vrij zuur wanneer je hoort dat men de mosterd alweer in Nederland is gaan halen, waar men een graduele heffing inlast (en waar taxatie helemaal anders in elkaar steekt dan hier).
Deze heffing zal over de komende tien jaar steeds meer en meer gaan kosten, naarmate de vervuiling toeneemt. België heeft deze maatregel nu overgenomen, maar op z'n Belgisch; wat betekend dat de bestaande taksen grotendeels blijven bestaan en er een heffing komt voor de spits en stedelijke gebieden OOK voor gewone automobilisten, niet alleen vrachtwagens.

Hier wringt het schoentje dus zwaar. Niet alleen zijn het net deze 'betaalslaven' die elke dat op de E40, E19 en E17's van deze wereld terug te vinden zijn terwijl ze twee tot vier uur bumper aan bumper staan tijd te verdoen (en geld op te branden), het zijn ook de mensen die door het tempo van deze wereld gedwongen worden om volgens een kantooruren-stramien te leven. U weet wel; 7u doorrijden en om 18u terug naar huis, zaterdag snel naar de supermarkt en zondag de auto wassen en bij de grootouders bloemkool met worst gaan eten en naar schijtprogramma's zien op TV.

Deze mensen zijn net de mensen die dit systeem al kostbeu worden (of hersendood zijn). Dezelfde mensen die in een land leven waar àlles duurder is dan in de rest van Europa door deze zelfde vorm van over-taxatie. Men betaalt hier het meest voor melk, brood, Mc Donald's, nieuwe auto's, ikea-meubelen, afvalzakken, Coca-cola en nu dus ook voor een kilometer te MOGEN filerijden.

Want dat is het ergste... zal de file verdwijnen door deze maatregel? Zal er meer economische groei mogelijk zijn of een betere groene wereld onstaan omdat men 200 tot 5000 euro meer vraagt per jaar aan een vrachtwagen of bestuurder van een personenwagen?
Ik denk het niet.

Wanneer je ècht het milieu wil helpen moet je niet in het wilde weg alles taxeren, maar in tegendeel belonen wie iets heel goed doet en de rest genadeloos afstraffen.
Wie echt Groen is moet het probleem bij de bron aanpakken en de overbevolking en over-vrije levensstijl aanpakken. Niet iedereen kan doen waar men zin zin heeft, zeker niet met 7 miljard mensen op een planeet met beperkte middelen.

Laat er maar eens een lekkere grove borstel gaan over de mensen die tegen 50km/u op het linker rijvak schommelen omdat ze te oud zijn om te rijden. Laat maar eens wat meer controle gebeuren op het bezit van een geldig rijbewijs (liefst een Belgisch want in dat Europees rijbewijs heb ik geen hol vertrouwen als je ziet wat voor nitwits er rondrijden). Eigenlijk kan je meteen iedereen aanpakken die niet kan verantwoorden waarom ze een verplaatsing maken.

Dit is een land dat klaagt over files, maar nooit deftig heeft geïnvesteerd in technologie zoals slimme lichten (zoals in Leeuwarden) of telecommunicatie die het toelaat om van thuis uit te werken voor de jobs waar het mogelijk voor is.
Dit is een land dat per sé groen wil zijn maar waar het milieubeleid zich beperkt tot het in de bus duwen van een rekening op glanspapier.
Dit is een land waar de politici geen beslissingen durven nemen en de grootste gemene deler zoeken in onnuttige referenda en volksraadplegingen, liefst in streken waar de mensen niet eens tot tien kunnen tellen en elke dag spaghetti eten en waar hun hond en de TV de enige objecten zijn die hen enige vreugde schenken.
Dit is een land waar je voor alles de helft meer betaald dan bij de ons omringende landen, meestal omdat ze ons bezitten of iemand kennen die ons kan leegplukken.

Met dat rekeningrijden komt het dus tot een droevige apotheose van het soort uitverkoop-politiek dat begin jaren-90 is begonnen en waar maar geen einde aan lijkt te komen.

Een Belg zou eerst een muntje van twee euro in een gleuf steken om bij de bakker binnen te mogen stappen, om vervolgens een brood te kopen tegen vier keer de prijs van in't buitenland, om vervolgens ook nog een extra taks te betalen bovenop de BTW, waarbij hij per smeerbaar sneetje een extra heffing betaald. Een Belg wandelt dan trots buiten, terwijl hij vies kijkt naar de klanten die na hem komen, want hij kan het betalen en daar draait het om: prestige, laksheid en statusnijd.

Tot straks in een of andere file. Ik betaal er toch zekers!? :)

Geen opmerkingen: