België, een kunstmatige staat met kunstmatige regels, is nog maar eens in crisis. Er is al veel over geschreven en gezegd, maar het blijft een feit dat ik van dit land hou. Deze constructie met zijn holle kreten en lege oplossingen speelt het toch maar mooi klaar om 3 taalgemeenschappen vredevol samen te laten leven in een zeer welvarende staat.
Alle vlaggezwaaiende navelstaarderige Vlaamsgezinden te spijt, de staat blijft tot op vandaag een constructie die hen in het gareel laat lopen. Hetzelfde geldt voor de Franstaligen, die nog steeds voor hun identiteit vechten binnen het Belgisch verhaal.
Langst beide kanten van de taalgrens is de media als ware kwajongens de publieke opinie in één richting aan het stuwen. De richting van het egoïsme, de richting van meer macht geven aan politici die hun industriële vrienden en belangengroepen koste wat het kost waar voor hun geld willen geven.
Ik heb eerlijk gezegd al lang geen mening meer over de onafhankelijkheid van Vlaanderen. Onze regio is al jaren geleden uitverkocht, leeggeroofd en opgeofferd aan buitenlandse investeerders. Gek toch, dat je toen geen Vlaamsgezinden zag protesteren of woelige protestacties houden à la Leuven Vlaams. Je zag met lede ogen toe hoe één voor een onze steden toeristische pretparken werden voor buitenlanders (vooral Nederlanders), hoe onze eigendommen als kabelnetwerken, het electriciteitsnet, waar onze voorouders voor hadden betaald allemaal in handen kwamen van Amerikanen en grote investeerders.
De politici regeren over een België dat niet meer is dan een lege doos met een slechte nationale hymne die niemand kent en niemand wat kan schelen. Een schip met een vlag waar overal mee gelachen wordt. Deze zelfde politici en hun mediavrienden zijn wel dezelfde mensen die geen kik hebben gegeven toen Europa onze levensmiddelen prijzen liet stijgen, de Euro invoerde ten koste van de koopkracht en vooral de deuren wagenwijd openzette voor de algehele vervlakking.
Vervlakking op gebied van cultuur, levensstandaard en vooral eigenheid.
Dat laatste mag je (dank u media) niet meer hardop zeggen zonder voor allerlei slechts te worden versleten. Toch is het zo, dat wanneer ik in mijn eigen stad rondwandel ik enkele mensen tegenkom van buiten mijn land. Die mijn taal niet spreken, en vooral lekker goedkoop onze straten bevolken op zoek naar "typische Antwerpse" dingen.
Dat ze ondertussen onze typische dingen al lang doodgenepen hebben door massaal naar hier te trekken is hen kompleet ontgaan.... het 'the beach'-effect. Een mooi eiland blijft geen mooi eiland als iedereen er van weet en naar mag komen kijken uiteraard.
Komt daar nog bij dat de huidige Belgische crisis geen winnaars kan hebben... de ellende is zo diep dat ook de oudgedienden als Willy Claes en Wilfried Martens er ook maar bij zitten voor spek en bonen (niet per sé in die volgorde). Het zielige is dat deze generatie net de oorzaak is van dit lakse gedoe. De verrotting ligt veel dieper: van Europa (het gebied, niet de unie) een soort Verenigde Staten willen maken is een mislukking. Een miskleun, ontsproten uit de hoofden van dolgedraaide staatslieden die opeens meer macht roken in de jaren 70-80.
Wat ze hebben gezaaid (richtinloze expansiedrang, blinde opvolging van een lege Europese versie van de American dream, meerderheidsprincipes die enkel de bedrijven moesten blijven dienen...). Wat ze nu oogsten is een een heleboel landen, niet alleen België, die het welisswaar goed doen in statistieken en allerlei cijfermateriaak, maar waar er wat broeit. Waar er onrust is omdat heel veel mensen vastzitten in slechte huisvesting, stinkende steden, uitzichtloze jobs...
Deze landen doen het goed, deze landen zijn lid van een steeds groter wordende Europese unie waar er geen plek meer is voor iets anders dan het ik-eerst principe.
We zijn danook in sneltempo een media-spektakel-georiënteerd gebied aan't worden dat een surrogaat USA moet voorstellen. En ik denk niet dat een land zo fragiel als België dat kan overleven; want wij zijn in wezen zo niet.... efficiëntie en hebzucht liggen zeer dicht bij elkaar zo lijkt het. Daarom ook dat veel mensen zich voor de kar laten spannen van de onafhankelijkheid. Want dan komt er meer geld in ons laatje terecht zo denken ze, dan is er meer ruimte voor goed bestuur en van die dingen.
Volgens mij komt daar niets van in huis. Gelooft er iemand echt dat ze meer gaan verdienen, meer koopkracht zullen hebben en een beter economisch vooruitzicht wanneer we België splitsen? Buiten het handjevol politici en hun industriële vrienden waar ze mee op restaurant gaan zal er niemand beter van worden. Wel hierom: wanneer men weet dat je meer overhoudt per maand als gewonde werknemer, zal men er wel iets op vinden om nieuwe belastingen te heffen of de berekeningen anders te maken. Want geloof maar niet dat je ooit in het paredijs zult leven... in een onafhankelijk Vlaanderen zal er ook iemand de rol van de 'profiterende Waal' spelen... alleen zullen dat dat Vlamingen zijn die om een of andere reden weer voordeeltjes krijgen. Het zogenaamde extra geld (dat ik nog altijd wil zien, maar kom, laat ons er even van uit gaan dat het er dan is) zal zeker niet in de zakken terechtkomen van u en ik die elke dag moet gaan werken. Eerder in de handen van mensen die in maatpak rondlopen, veel poen hebben verdiende door allerlei wetgevingen te omzeilen en met hun favoriete politieker op de foto mogen. Diezelfde mensen kopen dan met dat geld wel een dure wagen of een grote woning (liefst nèt niet in een natuurgebied).
Ik ben benieuwd naar hoe deze soap afloopt, want er zijn zeker geen winnaars te bespeuren ... al lang niet meer in dit land.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten