Ik ben moe. Mentaal is het al een zware week geweest. Momenteel aan het in scènes gieten van een verhaal dat ik ooit eens geschreven heb; en verder alle kortverhalen, en korte schrijfsels allerhande aan't verzamelen om samen met B. uit te zoeken wat we nodig hebben om tot onze creatie te komen. We hebben dan toch maar plannen beginnen maken om samen te werken aan eits concreets. Iets in het Engels, een boekje dat we op een vrij originele manier gaan slijten... maar daarover meer later als het allemaal afgewerkt is uiteraard.
Ik snap nu waarom zoveel schrijvers en andere mensen die die richting uitgaan in het onderwijs staan. Ze kunnen dan naar hartelust schipperen naargelang ze dingen willen afwerken over verlof zonder wedde willen nemen. Je krijgt er natuurlijk wel krijtvingers van en een floeren-broek fetish.
Ik vind het scènes en scenario's uitschrijven eigenlijk wel veel plezanter dan verwacht. Waarschijnlijk omdat je daar toch een zekere vlotheid van schrijven in kan laten leven zonder tegen al te veel taalpuristen aan te botsen. Maar ok, alles heeft zo z'n nadelen, bijvoorbeeld het feit dat het enorm tijdrovend is. Maandag moet het allemaal af zijn en het moèt goed worden eigenlijk... ik wil dit echt doen slagen. Jammer dat ik niet nu, maar binnen 2-3 weken pas verlof heb. Aangezien de skivakantie waarschijnlijk niet gaat doorgaan voor mij zal ik me maar bezig houden met iets nuttigers. Ik had echt geen zin om tussen een hoop kwelende Franse kinderen te gaan zitten in de sneeuw dabben, de periode tijdens de Krokusvakantie blijft zo'n beetje het Molokaï van de verlofperiode's eigenlijk. Anyway, ... ik verzin wel iets. Ik ben blij dat ik haar weer terug hoorde, en soms zegt 1 zin genoeg om duidelijk te maken dat je er niet bij hoort, of net wel. Ze is daar goed in. Het is goed zo. Niet te veel en niet te weinig zeggen, want mensen praten veel te veel. In meetings confcalls en op straat. De inhoud is meestal te herleiden tot 'ik heb drie punten en jij twee" 'nee, ik heb er vier, jij maar twee'. En zo kan je uren vullen, zonder dat er wie dan ook wat bij wint of aan heeft. Op't einde stink je naar elkaars hond of krijg je hoofdpijn. Ik eet te veel chocolade en drink te weinig water. Da's niet erg. Iedereen rond me neemt pillen en ik niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten