woensdag, november 16, 2005

We will live in prosperity...

Vandaag moest ik voor een project dat ik zijdelings mee 'opvolg' (passieve benaming voor 'doe jij het maar) een conference call bijwonen. De call zelf werd opgezet tussen onze afdeling van Cheaptronic en een Chinees bedrijf dat we hebben ingehuurd om goedkoop aan werkkrachten te geraken. Goedkoop zijn ze blijkbaar wel, anders zouden wij er ook niet mee werken uiteraard, Engels spreken is er echter niet echt bij. Nadenken ook niet trouwens.

Om de manager van dit mooie project niet totaal als een droplul te laten overkomen doe ik alsof ik een en ander met m'n expertise in goede banen wil helpen leiden.
Niets is minder waar, de enige reden dat ik daar zat was omdat men me anders wel een andere onaangename meeting had laten bijwonen, ik kon kiezen tussen powerpoint slides van een dilletant persoon die Hollands-Engels spreekt, of even lachen met de complete neergang van onze manier van werken door middel van onze gele medemensen.

Ik koos voor het laatste teneinde geen zinnen te moeten aanhoren als "Owkee, tan wier koing to make this analaises cum throuh so that wie kèn prievent it from cumming up again".
Ik kan m'n lach zo moeilijk inhouden. Ik zei het overlaatst nog tegen m'n collega toen die vroeg of document XYZ78798 niet al te slecht Engels bevatte. Ik vertelde hem dat alles dat niet begon met "Shall I compare thee to a summer's day?" Niet echt tot de Engelse taal kon behoren, zeker niet als het over technische dingen ging en geschreven was in een gebouw vol mensen met flouren broeken en engineeringdiploma's met de creativiteit van een wijngaardslak.
Maar de jongen in kwestie snapte het niet, en vroeg me een uur later of ik de folder van z'n nieuwe wagen al had gezien. Ik zei hem toen dat het ongetwijfeld een mooie auto moet zijn als hij heel de firma met de folder zit af te dwijlen om naar complimenten te vissen. De prijs alleen als is een voldoende straf denk ik dan.

Maar goed, onze Chinezen zaten dus klaar. Ze wachtten op onze 'conference call', waarbij we 4 pogingen nodig hadden om de juiste Xing Dinges aan de lijn te krijgen. Ik wil niet neerbuigend doen over deze mensen uiteraard. Ze hebben zeker hun verdienste, en helpen hoogstwaarschijnlijk de lokale economie naar ongekende hoogtes. Ik vertond echter geen HOL van wat ze zeiden. Nederlanders kunnen slecht Engels, maar Chinzen zijn nog 10 keer erger.
Zinnen als: "aa wi sen yu iemaui." (I'll send you an e-mail)
"Dhu fail ee not Ok here?" (The file did arrive here without any problems)
"Ok I see, no woblim" (I have no idea what you're talking about but I don't want to admit it so I'll just say there is no problem and do nothing at all when this stupid call is finished you white pig)
Het is niet hun fout uiteindelijk dat hun partijleiding een beetje corrupt was en nu oogluikend de deuren openzet voor kapitalisten van de ergste soort. HEt is niet hun fout dat ze nu opeens Tv's willen kopen en gezinnen graag op verlof gaan, en het is zeker niet hun fout dat ze nog slechter Engels kunnen dan Willy Claes destijds. Ze zijn gewoon in deze situatie een instrument, en ik kan alleen mijn bedrijf maar de schuld geven van hun instrumenten enkel te kiezen op basis van prijs. Lachen is het wel eigenlijk. Ware het niet dat er een bedrijfs-critisch project in deze mensen hun handen ligt. Na 3 jaar deze zever mee te hebben opgevolgd, tips gegeven te hebben en enkel maar patroniserd gelul te hebben gehoord kan ik enkel maar genieten van deze neergang. Ze vroegen of ik niet naar China wilde vliegen, en ik zei hen dat ze misschien best me ginder konden stationneren ineens, zodat ik tenminste tussen de middag geen kleffe auto-verhalen moest aanhoren en slijk-koffie drinken, maar bij nader inzien zit ik liever niet in het buitenland. Stel je voor dat je vliegtuig neerstort en het laatste wat je denkt is "Damn ik zit hier voor m'n werk... voor product X... voor een fucking product X !!!!! aaah"

Geen opmerkingen: