zondag, januari 09, 2011

Luc Versteylen en de diepste draai

"Jezuïten zijn sluw, leep en vooral niet te vertrouwen".
Dat is zo'n beetje de visie die ik heb overgehouden aan enkele jaren te lang op een Jezuïetencollege school te lopen. Hun opvoedkundige methodes kwamen er toen vooral op neer om mensen tegen elkaar op te zetten en de metaal sterkste en meest manipulatieve er uit te vissen en op te leiden voor hun eigen doel.
Ik kan als ex-leerling niet verbaasd zijn over de recente klachten tegen Luc Versteylen en zijn bezinningscentrum (alias: het orgiekot) in Viersel.

Wanneer je met 12 tot 15 jarigen in een opblaasbaar zwembad plaatsneemt, in variaties van Adamskostuum, mag je er ook niet echt van versteld staan dat er jaren later opeens vragen worden gesteld bij je opvoedmethodes. Wanneer je mensen aanzet tot het verkennen van elkaars lichaam, kan je er ook van op aan dat er vroeg of laat iemand het niet echt prettig vond.

Ik heb zelf in de periode waarvan er sprake is (1989-95) schoolgelopen op het college waar Luc Versteylen toen les gaf (of beter gezegd: rondliep, want veel vrat hij er niet uit buiten 'in orde zijn met zijn administratie' en 'er leep uit zien').

Opvallend is wel dat de naam van dit college na het verschijnen van de eerste eerste krantenartikels is verdwenen. Waar De Standaard en De Morgen eerst het Xaverius College te Borgerhout bij naam noemde, was er enkele uren later geen spoor van deze naam meer terug te vinden in al deze artikels.  Nochtans is het niets dan de waarheid dat Luc Versteylen in die periode les gaf aldaar. Dat ruikt naar "potje toedekken of...".  Iets waar dit college nogal goed in is aangezien ze om het even welke vorm van kritiek of vragen meteen in de kiem smoren met klachten en advocaten.
Ze hebben tenslotte een naam hoog te houden via macht, want met echte opvoeding komen ze er mijn inziens nooit (een concentratiekamp van intellectuele manipulatie is een meer nauwkeurige omschrijving van dit college in die periode denk ik).
Een periode waar er 'prestige' viel te behalen met het associëren van de B.P (bekende pater) en hun 'Naam'. Nu er een vuiltje aan de lucht is, rent deze school dan ook al haar vriendjes af om zo snel mogelijk deze link te wissen.  De modus-operandi van een college dat zichzelf als elite beschouwd maar langzaam in haar eigen modder wegzakt.
Dit is dezelfde school die er de ogen voor sloot dat er opeens onbekenden onder schuilnamen mee op sneeuwklassen gingen en handige raad gaven aan twaalfjarigen.
Het ging zo: Opeens dook er een vieze mijnheer op, in der haast voorgesteld aan de leerlingen als iemand die'Pater' ... en dan een 'voornaam' noemde.
Makkelijk toch, een leerkracht noemt zichzelf bij de volledige naam, maar geestelijken hebben blijkbaar schuilnamen nodig, zeker wanneer ze met pubers mee op reis gaan. Dan plotsklaps noemen ze Pater Paul, Jan of Jos, ... als't maar een veelgebruikte naam is waarschijnlijk.  Achteraf natuurlijk niet te identificeren.

Deze "Pater Jan" (iemand die een onfrisse alcoholgeur verspreidde en me ooit een keelpastille aanbood op een lange wandeltoch door de bergen) gaf ons allen de wijze raad om zonder onderbroek te slapen 's nachts, en de deuren mochten in geen geval op slot of helemaal gesloten worden.
Dat eerste om de bloeddoorstroming van de leerlingen goed te laten verlopen (die moest bevorderd worden, ... blijkbaar is dit de core-business van Jezuïeten: mensen hun 'bloeddoorstroming bevorderen'.) En de tweede raad was vooral gericht op de 'veiligheid'. Nog een stokpaardje van deze Pater-orde, zoals u allen weet. Veiligheid is al eeuwen hun meest bekwame skill, vooral wanneer er geld te rapen valt of pleziertjes van allerlei aard.

Blijkbaar heeft men iets te verbergen, of wil men koste wat kost de goede naam van de school (ehem) uit het nieuws houden. De ex-leerlingen van deze school, zeker uit deze periode, weten meestal wel beter.

Versteylen, en zijn verdoezelend, betuttelend, dromerig, woordgebruik, werden toen licht tot zeer zwaar opgedrongen (afhankelijk van hoezeer je leerkracht godsdienst was gebrainwashed).
Tegelijk heeft hij de plaatsvervangende schaamte van een hele generatie op z'n geweten.  Alle groene fietsers ten spijt blijft het mijn inziens een vieze manipulatieve zakkenwasser, die versterkt door enkele mensen in de media waar hij teksten voor schreef,  populairder trachtte te worden. Hij drong zijn visie meer en meer op aan de leerlingen. Hij was mediageniek (althans zo deed hij zich voor, hij kende de truukjes om mensen te manipuleren in een toespraak...) en kon zichzelf vooral laten opvallen door een soort eigen cultus of 'stolp' te creëren, een soort sfeertje waaronder hij kon gedijen en zijn beweging kon laten plaatsnemen in de hoofden van leerlingen.  Ze stonden los van de echte maatschappij zo leek het, een oase van 'anders leven'.
Moest hij geen Jezuïet zijn geworden was hij waarschijnlijk een secteleider geweest. Eentje die je alleen met buldozers en gerichte vuurhaarden uit zijn ranch zou krijgen, samen met een schare hopeloze volgelingen met een middelmatig IQ. De man is echter in een kloosterorde gestapt die naar mijn mening gevaarlijker is dan eender welke secte.
Maar ik dwaal af.

Deze manipulatie was op't eerste zicht onschuldig. We moesten als leerling naar eindeloze sessies luisteren waar hij vanuit de 'polyvalente zaal' ons toesprak (met de nodige theatrale speeches erbij, zelfs hier en daar wat woordgrapjes à la Uytterhoeven).
De man was opeens de held van vele leerkrachten, aangezien hij een levend voorbeeld was van het motto van de Jezuïten, een gezonde geest in een gezond lichaam (om je ziek te lachen... in de periode waarvan sprake hinger er twee zich op bij mijn weten, gezonde geest... my ass).

Nu ja, ... hij verveelde me toen mateloos.  Niet alleen kwam zijn visie recht uit de hippie-tijd, hij verwoordde het op zulke oubollige en nep-vooruitstrevende manier dat het lachwekkend werd.  De mensen in de zaal mochten dan op papiertjes hun wensen en verlangens schrijven, waarna ons werd meegegeven dat hij een bezinningscentrum in Viersel had waar er "meer van dit soort rust" kon gevonden worden. Ik had geen nood aan rust. Ik had vooral nood aan goede muziek, vrienden en een school waar men de leerlingen niet als genummerd vee behandelde.

Ik vond het niet bepaald rustgevend om mijn schooldag te moeten onderbreken om te luisteren naar iemand die er uit ziet als een Engelse elitaire eendenjager terwijl hij ons uitlegde dat er een 'diepste draai' bestaat, een ander woord voor neuken. Daar moet je dan zogenaamd rustig van worden.
Het werd allemaal nogal kinderachtig bevonden door de leerlingen toen had ik de indruk, maar dat deerde deze school niet om jaar na jaar drommen scholieren van 12 tot 15 jaar bij deze engerd in een zaal te dumpen in de hoop dat hij zijn zieltjeswinnerij kon voortzetten. Allemaal omdat ze 'nen bekende pater' op hun loonlijst hadden staan en op die manier hun blazoen konden oppoetsen.

Het feit dat er toen nog andere 'rare' figuren rondliepen in deze school helpt niet echt bij het geloof hechten aan om het even wat een pater je verteld.
Zo was er een andere pater 'Den Broeder' (deze Jezuïet had blijkbaar niet de vindingrijkheid om een schuilnaam te verzinnen) die steeds op de speelplaats stond schoon te maken wanneer er een klas 13-jarigen op de speelplaats lichamelijke opvoeding kreeg (in van die korte uniformbroekjes uiteraard). Deze schaduw-opzoekende wezel was verantwoordelijk voor de EHBO-post op deze school.  Nuja... moet ik daar nog verder veel over zeggen?  Pater, EHBO-post.... ehem.
Wanneer je gewond geraakt op de speelplaats en vervolgens naar de eerste hulp ging, werd er steevast gevraagd om je broek te laten zakken, ook al had je je hoofd gestoten of lag je maag overhoop.
Allemaal rare dingen, allemaal niet fris, zeker niet wanneer er pertinent zeker minstens één zulke pater opeens verdwenen was na enkele geruchten.

Deze school werd jaren geplaagd door geruchten over betastingen, misbruik en rare figuren.
Zelf kan ik zeggen dat ik nooit iets fout heb meegemaakt of zelf gezien, maar de verhalen die via het oudercomité en medeleerlingen de ronde deden waren toch niet mals.  Als er ook maar 1% waar is van al deze verhalen is er daar echt een probleem...

Misshien is er niets aan de hand, misschien is Luc Versteylen een brave man die het allemaal echt goed meent, maar dan vraag ik me af of men er nooit bij stil heeft gestaan dat al dit verdoezelende jaren70-gedoe nooit iemand heeft gelukkiger gemaakt.
Niets van al deze bezinnings- en praatuurtjes met de Broeders van Liefde (jaja) en de Jezuïten heeft ooit iemand echt geholpen.
Pubers hebben nu eenmaal problemen, met zichzelf en met de maatschappij, ze zoeken hun weg, al eeuwenlang.  Daar heeft niemand een bemoeizieke manipulatieve Jeuïet bij nodig, zeker niet Versteylen; die meer zijn ego dan zijn visie voorop stelde op de lange duur.  Ik heb deze man nooit één ding weten doen waar het niet om zijn eigen persoontje draaide.

Hoe jammer het ook moge zijn voor al die goedgelovige "Duupje en Kartoechke- leerkrachten" die Versteylen's toespraken volgden en hem op handen droegen, maar misschien was dit allemaal bedrog. Misschien ben je gemanipuleerd. Ik ben in ieder geval blij dat deze man op't einde van zijn leven toch nog de nodige tegenwind krijgt, de nodige beschuldigingen moet doorstaan en nu alleen staat.  Manipulatoren eindigen meestal zo. Tenzij ze echt goed zijn...

In ieder geval mag ik hopen dat men dit onderzoekt, dat men ook die school eens nader bekijkt, want zoals ik al zei, er waren verhalen die niet pluis waren.

Zelfs voor Versteylen telt dat je natuurlijk eerst bewijzen (of zware vermoedens) moet hebben voor je iemand kan veroordelen. 
Zelfs voor iemand die ik helemaal geen warm hart toedraag kan ik alleen maar hopen dat men fair en correct onderzoek verricht.

Alleen doe je dat niet door namen van een school miraculeus te laten verdwijnen uit persartikels.  Er zitten nu eenmaal enkele ex-leerlingen onder de journalisten.
Wat me nog het meest angst aan jaagt is dat er blijkbaar met één telefoontje op een namiddag artikels in drie kranten kunnen veranderd worden. Dat men blijkbaar zulke macht heeft in die school dat er zomaar pers kan worden omgepraat.  Mogen we niet weten dat Versteylen les gaf op het Xaverius College? Zo ja, waarom mogen we dat niet weten?

......

2 opmerkingen:

Unknown zei

Hallo, 't is inderdaad opmerkelijk dat er nagenoeg niets negatiefs over Versteylen te vinden is. 30 jaar geleden heb ik hem tegengekomen in Viersel en het was zoals je beschreven had. Daarenboven kreeg hij steeds rare driftbuien en gedroeg zich ook nogal verdacht. Als 16-17jarigen moesten we verplicht douchen terwijl hij er opeens ongevraagd tussen stond, de enige met een erectie. Ben blij dat dit onfris sujet wellicht toch rekenschap zal moeten geven. Omdat hij ons als jongere steeds beschimpte en uitschold, ons fysiek hard liet werken zonder waardering, via Van Hoof steeds seksuele toenadering zocht noemden we hem klompenmussolini, pater potter en sater versteylen. Zelf heb ik op facebook een groep aangemaakt 'wij willen Versteylen den bak in' als antwoord op de acolietengroep 'Wij willen versteylen op facebook'. Gelukkig zijn mijn broers en ik er heelhuids uitgekomen. Hopelijk heb je iets aan deze reactie.
Met vriendelijke groeten, Hugo

MW zei

Ik ken Pater Versteylen sinds mijn jeugd. Ik was toen in de jeugdbeweging en vond hem op dat ogenblik een integer man, misschien ten onrechte.
Sinds die tijd heb ik mij steeds meer en meer verzet tegen de houding en de opvattingen van de Katholieke Kerk als instelling inzake celibaat, sexualiteit in 't algemeen, de plaats van de vrouw in de Kerk, enz.
Ik kreeg in die tijd geen gehoor, zelfs tegenwerking, als ik beweerde dat vroeg of laat de natuur zich daar zou op wreken.
Wel, ik heb gelijk gekregen en ik ben niet de enige die deze middeleeuwse opvattingen hebben aangeklaagd.
Toch blijft tot op heden de Kerk, op een koppige en onverantwoorde manier haar standpunten niet te willen wijzigen.
Ik beschouw dit geenszins als leedvermaak, integendeel, maar hoop dat deze instelling eindelijk hun lessen daaruit zullen trekken.
Met alle respect.