donderdag, juni 25, 2009

De shool en de hoofddoek


Met toenemende verbazing volg ik het hele debat over het hoofddoekenverbod in het Atheneum van Antwerpen.
Ik dacht dat de discussie over dit vrij banale onderwerp bijna voorbij was, dat we er zelfs enkel nog van zouden horen in de weken voor een verkiezing uit de mond van één of andere Vlaams B'er. Maar niets is minder waar, heel dit non-issue is weer terug van weg geweest. Waarschijnlijk was me de sterretjes van Kimberley beu, of wilde men de zomermaanden al vast opwarmen met een oude koe uit de gracht te halen.

Ik verbaas me vooral over het feit dat men "goed onderwijs" (familie van het goed bestuur) wil bereiken door het verbod op een bepaald kledingsstuk.
Ik ruik prestige-directies.

Je hebt zo van die hekele maatschappelijke punten waar er alleen maar verliezers zijn... en het debat over de hoofddoeken is er zeker één van.
Zoals ik in een eerdere post schreef, is zo'n stuk textiel me verre van een doorn in het oog. Ik vind het zelfs mooi, modieus en vooral vrouwelijk (iets wat niet kan gezegd worden van de schabauwelijk lelijke 13-in-een-dozijn mode waarmee onze vlààmse jeugd vaak te zien is, inclusief dikke konten, blote navels en lelijke tattoos).

Ook al vind ik zo'n hoofddoek persoonlijk geen probleem, er zijn veel mensen die er een symbool van onderdrukking in zien. Nu ja,... ik zie in andere dingen veel grotere symbolen hiervoor: dat de helft van ons land in Franse handen is qua zakenwereld is er in mijn ogen ècht eentje.

Het Atheneum doet namelijk nu wat andere scholen voor hen deden: trachten het laatste beetje vorming, respect en aanzien van hun school te behouden. Of toch, dat denken ze. Waarschijnlijk is er op één of ander oudercommitée of lerarenraad een oude tante opgestaan die 'de tijd van toen' terug wilde. De tijd dat het Atheneum aanzien had, vooral veel witte kindjes in kinky pakjes onderwees en niet als dumpplaats voor soon-to-be 'Moslimammas' te zijn. (Moslimamma = Een jonge allochtone vrouw die de islam volgt en veel kindjes wil thuis opvoeden)

Zulke oude tante's vinden we ook terug op alle andere scholen, alleen worden ze meestal genegeerd of met een administratieve taak opgezadeld waarna ze oprotten en hun bek houden. Niet zo bij het Atheneum. De directie zelf is er pal achter gaan staan achter dat voorstel, en men heeft meteen een soort van 'level' ingevoerd waar iedereen aan moet voldoen. De uitvoering is echter, zoals gewoonlijk in het onderwijs, naar de amateuristische kant.

Dat ze hun blazoen willen oppoetsen door belachelijke regels op te stellen is voor discussie vatbaar, maar in principe doen ze niets anders dan een gerenommeerd Jezuïetencollege deed enkele maanden geleden door hun leerlingen te verbieden nog zwarte "emo-kledij" te dragen. Het principe was ook daar hetzelfde, men hunkert naar het niveau van vroeger.
Dat een school moet mee evolueren met de tijd en de kinderen is hen compleet vreemd blijkbaar. Dat een school in de allereerste plaats moet onderricht geven, is blijkbaar ook bijkomstig nu men meer bezig is met iemands voorkomen, kleding en vrijetijdsbesteding binnen te dringen.

Deze directies (die blijkbaar niet echt feeling hebben met de tijdsgeest en leefwereld van hun al leerlingen) willen krampachtig een soort 'standing' nastreven net als managers hun departement er bij elk project het best willen laten uitkomen in een bedrijf.
Ze zijn dan ook bezig met cijfers, subsidies en grafieken over de demografische samenstelling van hun 'product' en niet zozeer met de toekomst van de leerlingen. Die laatste eigenschap heeft men in het onderwijs vaarwel gezegd samen met de invoering van het eenheidstype in de jaren '80 denk ik.

Wat er ook van zij, men slaagt niet in het opzet.
De regels die men oplegt (en ik heb het hier even specifiek over het Atheneum) zijn van die aard dat ze alleen maar negatieve gevolgen kunnen hebben voor de leerlingen.

Men is blijkbaar vergeten dat niveau in het onderwijs enkel door middel van onderricht kan bereikt worden. Dat doe je niet door regels in te voeren die kant nog wal raken.
He dragen van een hoofddoek op zich impliceert niet dat je beter of slechter je werk doet dan een ander. Het is ook geen garantie op werk, of werkloosheid. Het is een kledingsstuk, meer niet. Net zoals een t-shirt van een metalgroep een kledingsstuk is, net zoals een idiote stropdas blijkbaar HET kenmerk is van een intelligent manager (hahahahahaha).

Maar goed, scholen zijn niet altijd de beste graadmeter voor maatschappelijke veranderingen. Ze lopen minstens tien jaar achter op zowat alles.
Laten we dus deze directies zijn wie ze zijn, en er verder niet al te veel woorden aan vuilmaken. Waarschijnlijk ambieert er ergens zo'n directrice een politieke carrière op deze manier, we weet?

Wat ik pas echt erg vind aan heel dit debat is de manier waarop de leerlingen zich verdedigen, of liever:proberen te verdedigen.
Ze staan dan voor de camera op TV een hele uitleg te geven (met hoofddoek uiteraard), maar slagen er niet in om ook maar één deftige Nederlandse zin te vormen. Ofwel is het onverstaanbaar, ofwel zit er geen werkwoord in de zin, ofwel hebben ze moeite om het onderwerp en het lijdend voorwerp uit elkaar te houden, het is altijd wat.

Daar sta je dan als directie. Je staat bij een paar allochtone vrouwen die allemaal een hoofddoek willen blijven dragen, bij jouw school liepen tijdens de laatste vijf jaar en nog altijd op hun zeventiende geen korte simpele uitleg kunnen doen.
Over discriminatie en onderdrukking gesproken: met zulke opleiding ben je natuurlijk een prooi voor allerlij onderdrukking en uitbuiting!

Hun argumenten op een rijtje zetten over een bepaald onderwerp staat blijkbaar niet in de eindtermen. Laat staan dat ze op een redelijke manier in debat kunnen gaan. Meer dan de woorden "Dash toch bu-shit" kwam er niet echt uit.

Ik had liever gezien dat een allochtone dame de directrice ter plekke voor de camera ontiegelijk belachelijk had gemaakt door de domheid van deze nieuwe regels aan te pakken, door de manier van lesgeven en het creëren van zwarte scholen aan te pakken, door de schijnheilige drang naar prestige en eigenbelang in de verf te zetten voor het oog van gapend Vlaanderen, maar daar kwam niets van in huis. Het bleef bij "Ik kantani begrijphee, min zoes is ook sondr oofttoek aan werk geraagt'.
Met zulke argumenten win je natuurlijk enkel meer stemmen bij voor de voorstanders van een verbod.

Wat meteen bewijst dat er iets zwaar schort aan de manier waarop het onderwijs zichzelf probeert relevant te houden met regels die niet van deze tijd zijn en leerkrachten die lesplannen moeten uitvoeren die niet kloppen.
Een onderwijs waar er op het einde van de middelbare school blijkbaar niemand voor een camera een deftige zin kan uitspreken zonder Arabische tongval, nauwelijks technische kennis heeft en in een soort brabbel-sms-taaltje communiceert zonder enige articulatie.

In heel dit debat zijn er vooral verliezers. Vlaanderen in actie zeg maar :)

Geen opmerkingen: