playing

Ik ben dit weekend uit m'n kot gesleurd en heb mezelf in een vreemde stad begeven. En het was plezant om nog eens andere mensne te leren kennen.
Zaterdag reageerde niemand echt op iets, en ik heb 2 nieuwe cocktails uitgeprobeerd met E. en dan nog een beetje gelezen. Volgende week zou actiever moeten zijn.
Op zaterdag gaan winkelen is echt erg, ik heb het nogmaals geprobeerd, maar langer dan een kwartier hou ik het niet uit tussen de horde shopping-zombies... ik ga maandag m'n spullen wel halen... 't is een gewoonte aan't worden van me ondertussen: verlof nemen om te kunnen winkelen.

M'n brief aan m'n baas ligt klaar. dinsdag krijgt hij 'm onder z'n neus geduwd... vragend om een officiëel en schriftelijk antwoord (anders krijg je toch leugens en verhaaltjes om iemand met een kluitje het riet in te sturen)... het kan best zijn dat hij door het gedwongen worden van een beslissing te nemen zo van de kaart is dat hij me ineens als een persona-non-grata beschouwd... en da's net waar ik nu naartoe wil. Ze hebben buiten mij niemand meer die zo gek is om op papier onmogenlijke taken uit te voeren... dat ze't oplossen, ik ben gecyndiceerd en I don't give a rat's ass anymore dus ze kunnen me wat...
Ik sta nog liever aan de dop of ocmw dan nog langer een netslave te zijn.

Raar toch dat om een of andere reden de oude bende niet meer met me belt of afspreekt. Eentje zit kompleet zonder geld en schaamt zich daarvoor, een andere leer auto rijden (de gek) en is nu enkel daar mee bezig, en nog een andere is aan't verbouwen in z'n kot. Mooie bende... ik zit gewoon thuis te schrijven, wat eigenlijk zinloos is momenteel. Ik vraag me soms af waarom en voor wie ik schrijf als in deze tijd minder en minder mensen lezen en willen lezen. En dan bedoel ik echt lezen, niet een artikelje meepikken hier, een stukje mail daar en nog een brokje info op een website. Alles is fragmentarisch tegenwoordig. Waarom nog volle stukken maken... enfin... whatever. Het boek dat ik aan't lezen ben gaat trager nu... het verhaal is aan't evolueren in een klassiekere richting zo lijkt het. Al weet je gewoon dat de schrijver het er voor doet.