vrijdag, april 22, 2005

Op de bus zit je knus.

Door ouderdom, metaalmoeheid en verschillende conflicterende rijstijlen geveld, staat m'n wagen nu bij een louche garagist te wachten op een reparatie. Het voelt aan als die keer dat onze vorige paus naar het ziekenhuis werd gebracht, en dat je wist dat die er toch niet meer echt bovenop ging komen. M'n auto heb ik eigenlijk enkel maar nodig om eens naar een occassioneel feestje, fuif of concert te gaan (maar meestal rijd ik met mensen samen die het geluk hebben een bedrijfswagen te hebben, of gaan we met de trein), of om van thuis naar het werk te rijden en omgekeerd. De hoofdreden dat ik voor die verplaatsingen een auto ben beginnen gebruiken is de enorme tijd die het kostte voor het openbaar vervoer om een afstand af te leggen van ± 15 km. Ze deden dit op 2 uur à anderhalf uur, dat was een 2 jaar geleden.

Ik heb in totaal ongeveer 8 jaar met de tram gereden, naar school, of naar 't stad, en alhoewel dit nog net tollereerbaar was in die tijd, kon ik later toen ik ook met de tram en bus ging werken, het echt niet opbrengen om elke dag met ook maar een greintje levenslust op de tram te stappen. Negers die veesten in je gezicht, Polen die je gsm proberen te stelen, zure kuisvrouwen, bekakte bontjas-dragende rotwijven, bescheten upper-class elitaire schoolbitches, natte honden, debielen zonder begeleiding, debielen met begeleiding, halve scholen met luidruchtige kleutertjes op weg naar de Zoo, bejaarden die te luid in iemand z'n nek reutelen op de tram in plaats van naar de dokter te gaan, stinkende 'jongeren' en uiteraard de chauffeurs zelf, waren daar de hoofdreden van. Deze laatste hadden als het ware als kwaliteitslabel "Ik ben gegarandeerd lid van een extreem rechtse partij." als button opgespeld. Het is inderdaad niet echt een pretje. Of toch, zo dacht ik.

Vandaag ben ik dus na 2 jaar nog eens met de tram naar het werk gegaan. De lijn heeft op haar website een soort van routeplanner, waarbij de potentiële tram en busgebruiker kan uitrekenen hoelang ik hij erover zou doen om van A naar B te geraken en welke de beste routes en verbingen waren en nog zo van dat efficiënt gedoe. Aangezien zulke websites meestal ineengestoken zijn door totale nitwits, xml-nerds en mensen die zelf de diensten niet gebruiken, waren men verwachtingen zeer laag gespannen.

Maar neen, de website klopte verbazend genoeg 100% met wat ik echt meemaakte! Ik was inderdaad om 6.35 aan m'n tramhalte (openbaar vervoer is vroeg opstaan of afzien zo leert men algauw!) en ik was inderdaad om 7.29 op het werk. Wat dus een tijdswinst is van een uur tegenover dezelfde verplaatsing pakweg 2 jaar geleden. De bus kon vlotter door, de tram had een paar halte's minder, de chauffeur stopt voor niets of niemand die onderweg wilde opstappen (wat in het verleden tot vertragingen leidde omwille van bejaarden die met kleingeld betaalden en opstapten in't midden van een kruispunt), en vooral waren ze op de aangeduide haltes op tijd aanwezig. Hoe ze't precies gedaan hebben weet ik niet, maaar het OV is toch terug een bespreekbaar alternatief om op het werk te geraken op deze manier. Snel is het nog niet, maar het is al wel menselijker. Zeker nu m'n auto in reparatie is en de benzine zo duur.

Achter op de bus hing een grote sticker met "Liever in de bus dan erachter". Ik kan ze geen ongelijk geven. Ik heb op dezelfde plek op de Singel al vaak achter die bus 32 gehangen, en het is niet echt plezant te noemen.

Gelukkig had ik wel m'n zen-micro bij, want de chauffeur was Deckers & Ornelis op de radio aan't beluisteren op zo'n manier dat heel de bus kon meegenieten van deze 2 assholes hun ochtengezeik en nep-vrolijke opmerkingen en perfecte articulatie. I hate these fucks. Maar da's voor een andere blog :)

Geen opmerkingen: