bejaarden en beleefdheid

Laatst wilde mijn vriendin en ik even met de tram naar het centrum van de stad.  We hadden eigenlijk even niets om handen en wilden gewoon eens wat kuieren.

De tram bleek die dag echter totaal ingepalmd door bejaarden van rond de zestig jaar.
Mensen dus, die over het algemeen genomen goed te been zijn, niet tot de 'oudjes' behoren die we traditioneel voorstellen als zittende in een schommelstoel terwijl ze naar 'thuis' gapen.

Nee, het gaat hier om mensen die met vaak zure gezichten en al even verzuurde praat gràtis op de tram plaatsnemen om vervolgens zo vaak mogelijk 'ziede wel' of 'nogaliet hé' te zeggen, elkaar steunden in de vergallende pseudo-maatschappijkritiek en gezever die ze graag verspreiden ter bevestiging van elkaars illusies.

Ik mag alvast de lezer verklappen dat ik op (de meerderheid van) deze generatie kots, niet omwille van hun leeftijd, maar omdat ze vaak op alles en iedereen zitten afgeven, alsof ze zelf het toonbeeld van beleefdheid en etiquette zijn.  Hetgeen pertinent onwaar is.  Deze baby-boom generatie en de 'ik heb alles met eigen handen opgebouwd' generatie, is meestal te lui, onbeleefd, dom, kortzichtig, inhalig en vooral enorm degoutant in hun egocentrische gedragingen.  Wat meteen ook hun stemgedrag kleurt uiteraard... maar daar ga ik het niet eens over hebben.  Voor mijn part stikken ze in de schijtpolitici die ze zelf aan de macht hebben geholpen.

De tram zat zoals gezegd vol met dit soort 'zuurtjes', waardoor mijn 8 maanden zwangere vriendin lekker mocht bijven rechtstaan in de tram (blijkbaar staan enkel jonge allochtonen nog recht voor zwangere vrouwen). Uiteraard moeten de gratisrijders van deze wereld, deze vergrijsde profiteurs met hun zuignapmonden en vlaamsblok-gelul wèl kunnen zitten op de tram. Daar hebben ze zogenaamd recht op omdat ze "oud" zijn (en op onze kosten rijden).

We moesten gelukkig niet al te ver, dus enkele haltes verder begaven we ons naar de uitgang.  De tram kwam tot stilstand en ik zag meteen dat ook op het perron het vol zuurtjes stond.
Deze mensen die er anders zo tuk op zijn om skatende pubers terecht te wijzen dat ze niet mogen skaten op het trottoir of zo van die dingen, zijn dan wel niet te beroerd om samen te troepen net voor de deuren van de tram, om vervolgens binnen te stormen, mensen te porren of te duwen.

Normaal voorziet de beleefdheid (of de minimale ommegangsvorm) dat je eerst de passagiers laat UITstappen, tot wanneer je mag instappen.  Dat zijn ook regels die in de bussen en trams ophangen her en der, naast het verbod op eten en drinken.
Niet zo in België anno 2012, daar gaan de oudjes (en ander schorem) met de ellebogen eerst naar binnen, duwen de zwangere vrouw opzij die hen zou kunnen verhinderen om hun gratis zitje eerst te bereiken.

Op zulke momenten heb ik zin om het zogenaamde "zinloos geweld" boven te halen.  Want dat is waar het dat meestal op uitdraait jammer genoeg.  Wanneer je zulk oudje een schop zou geven (wat ze dubbel en dik verdienen naar mijn mening) dan kom je in de krant onder de titel: "Doorgedraaide passagier valt weerloos oudje aan te Antwerpen".

Dus ik hield me in, om vervolgens enkel verbaal tegen het mens dat ons trachtte opzij te duwen van weerwerk te voorzien.
"Eh, excuseer, maar mogen de mensen nog eerst afstappen ja?"
Waarom het zuurtje verontwaardigd keek (da's meestal stap 1: verontwààrdiging: want iemand uit het lagere volk wil haar terecht wijzen op iets,... wat uiteraard per definitie niet kan in hun wereld), haar stok naar voren porde en een zucht-geluid maakte ... ze wilde dan toch de tram èèrst op.
Ik gaf haar dan toch maar een duw (ik moest me echt inhouden om dit randgemeentekakmens niet met haar eigen stok in haar verschrompelde smoel te slaan).
Na de por die ik haar gaf ging ze uiteraard meteen de "ocharme" kaart spelen door naar andere oudjes te roepen.
Da's dan stap twee wat deze zuurtjes altijd doen: steun zoeken in hun omgeving omdat ze zelf o-zo weerloos zijn.
En ja hoor, iemand die wat verder op het perron stond en niet eens had gezien wat er aan de hand was, noch de aanleiding wist, kwam ook al aangewaggeld met enkele scheldwoorden.  Uiteraard was ook dit een oudje dat zich niet kon inhouden om éérst te beginnen schelden en dan uit te zoeken wat er aan de hand was.
Ik liep langst het eerste zuurtje verder het perron af, en omdat ze nog steeds de tram niet was op geraakt duwde ik hierbij een tweede keer tegen haar stok (die ze waarschijnlijk enkel nodig had om haar rol als overbodige bejaarde waar te maken; die krijg je er bij waarschijnlijk wanneer je je uniform van 'oudje' gaat kopen).
Ik liep  verder door, er zeker van zijnde dat het mens in kwestie geen zitplaats meer had bemachtigd op de tram en nu tegen de rest van de tram zou staan zeiken over 'wat er allemaal niet gebeurd in deze wereld'. Ik kan enkel maar hopen dat ze ooit eens ècht krapuul tegen komt op de tram,...

Is het zo fucking moeilijk om gewoon de minimale discipline op te brengen om mensen eerst te laten afstappen van de tram of bus?  Is het zo moeilijk om gewoon beleefd elks een beetje op zij te gaan wanneer je iemand kruist op een voetpad? Is het voor mensen van deze generatie zo moeilijk om te begrijpen dat ze zelf deze 'rotmaatschappij' hebben gebouwd en gekneed?  Ze zijn zelf zo egoïstisch en rot geweest dat ze nu maar moeten leren leven met het feit dat je soms geen zitplaats hebt op de tram, dat er mensen rondlopen die geen Nederlands verstaan, dat er jongeren zijn die hen nul respect tonen en dat er ook mensen zijn die minimale beleefdheid eisen, ook van oudjes, ook van allochtonen en ook van andere mensen om hen heen.
Ik vraag zelfs geen beleefdheid en ettiquette hoor, ik vraag MINIMALE beleefdheid. Meer niet.  Gewoon kunnen aanschuiven, je beurt afwachten of een stap opzij gaan voor elkaar.  Maar blijkbaar is de generatie die nu rond de 60 is zo'n bende egoïstische domoren dat ze waarschijnlijk tot ze in hun kist liggen zullen blijven denken dat ZIJ de maatschappij recht houden en zwangere vrouwen mogen opzij duwen om "hun recht" op te eisen op een zitje.

Volgende keer denk ik dat ik zulke mensen recht in het gezicht spuug.  Misschien weten ze dan meteen hun plek in 'de nieuwe maatschappij' die ze zelf hebben opgebouwd. De fuckers.

PS: Ik besef dat er ook in de generatie zestigers open-minded mensen zitten, schatten van mensen waarschijnlijk, die zich hopelijk schamen voor het gedrag van sommige van hun leeftijdsgenoten.