oktober

Oktober is een toffe maand eigenlijk. Geen overdreven melige feestdagen, geen lange vakanties en geen opgeklopt koopjes-gedoe à la Valentijn, Kerstmis of Solden en wat nog allemaal. Gewoon een maand waar alles echt op gang komt, en waar er toch plaats is voor de occassionele optredens en feestjes allerhande. Buiten halloween (wat van de commerciële feestdagen toch nog de minst erge is) is er niet veel te verduren...

Begin deze maand was er eerst en vooral MF in Duitsland, waar ik me reuze heb geamuseerd. Alleen al het feit daar rond te lopen maakt me oprecht blij. Vooral omdat elk jaar opnieuw een hele reeks mensen willen meegaan, maar dan om diverse redenen toch weer afhaken. En dan sta ik daar, en kan ik rustig praten en naar muziek luisteren, zonder me zorgen te maken, me te ergeren of met anderen rekeing te houden. Eigenlijk zou ik meer van die dingen meoten vinden, waar dit meerdaags na elkaar kan... echte rust zit'm in het niet moeten rekening houden met anderen en naar hun verhalen en gelul te moeten luisteren.

Begin deze week dan eigenlijk met die ene persoon waar ik wel om geef in een restaurant beland. Niet echt fancy, maar gewoon zoals het hoort: goed met look doordrenkt eten op je bord en wat drankjes erbij. En ik kreeg eindelijk een verhaal te horen, over hoe ik dingen er niet echt makkelijker op maak (in de positieve zin dan wel) door af en toe te schrijven wat me op het hart ligt. En na een tijdje zit je daar dan... gewoon naar elkaar te kijken en gewoon te zijn wie je bent... zonder de 40 lagen aan maskers, fakesmoelen en imago-acts die we allemaal meedragen door de dag.
Wat zo mooi is, is dat er niet echt veel mensen zijn die op een rustige, ongedwongen manier elkaar willen leren kennen. Want dat kost tijd. En dat kan wel eens verloren tijd zijn. En dat bestaat niet volgens mij. Verloren tijd is enkel maar wat je zelf als verloren tijd bestempeld, en mensen die iets als tijdverlies bestempelen zijn meestal zielig.
Het andere uitereste is de rush-rush mentaliteit, waarbij je je zo snel mogenlijk inschrijft op zo veel mogenlijk websites, om daarna in alle haast tussen je werk en andere verplichtingen door de ene 'date' na de andere af te werken. Routine die enkel maar als scenario dient waarbij je evengoed met een winkelkar door een supermarkt kan lopen en de potten krab of witte bonen in tomatensaus inlaad in de hoop goeie fondue te hebben vanavond.
En natuurlijk kan dat allemaal tof zijn, en kan dat allemaal lopen zoals het hoort. Maar da's niet aan mij besteed... ik ben geen rusher, ik ben geen pusher, en ben al zeker geen seriedater. Ik vraag me trouwens af of dat al in de dikke Van Dale staat. Waarschijnlijk wel, ook dat meubel dient zich af en toe eens in een nieuw jasje te steken. Feit is dat ik dus toch nog gevoelens kan hebben binnenin. En dat was nog eens nodig denk ik...
M'n energie is op voor vandaag eigelijk. De koffie ook. En ik ben ziek geworden op de tram, een paar gratis-rijders was er vrolijk in het rond aan het hoesten en ik heb dus nu een weekend vol verkoudheid en keelpijn ... en ik haat dat. 3 dagen terug stond ik nog gezond en wel rond te springen... damned openbaar vervoer. De mensen die er op zitten zijn meestal zelfs te cheapo om naar de dokter te gaan wanneer ze wat mankeren, en gaan dan maar wat andere mensen zitten aansteken... enzovoorts enzovoorts.