't Is weer zover... ik mag weer een soort van one-man war voeren op't werk. Tegen mensen die argumenten gebruiken die ze niet eens zelf geloven. De same shit dan voor de vakantie, maar dan erger, sneller en MEER.
De conversaties die ik vandaag had slaan echt alles. Met als commentaar op het feit dat ik een bepaalde taak niet meer wens te doen het stom-kijkende hoofdje dat zegt "Maar da's toch altijd... dat je dat gewoon moet doen" Ik: "Ja, maar 't is altijd ik, nooit eens jij, nooit eens een TEAM zoals we zo graag worden genoemd... ik ben het kotsbeu".
"Ik bergijp je niet. We hebben toch een nieuw logging systeem toegevoegd om het makkelijker te maken,waarom ben jij nooit op zoiets gekomen dan zelf? Zodat je deze taak makkelijker kan doen. Ik vind je houding negatief"
Ik: "What? Makkelijker? ten eerste heb ik al kei veel voorstellen gedaan, allemaal genegeerd geworden, ten tweede wordt een taak niet MAKKELIJKER door ze extra te loggen... en ten derde ben jij niet de persoon die elke keer de shit mag oplossen... 't is ermee gedaan zoek een andere pipo voor die taak... ik heb jullie genoeg gezegd wat ik er van dacht, en nu het te laat is en ik de blok er op gooi ben IK de negatieve? Wel dan weet ik dat ik op de goeie weg ben... negativisme puh! " (zet walk man op)
dus 't is weer gezellig...
Vandaag heb ik een geflipte Cd beluisterd... "Toxi Coma" is de groep en het album is te downloaden op psychophreak.
Ik vecht terug, tegen beter weten in. En ik ben weer alleen ... gewoon zonder echte steun. En ik ben het gewoon. People have no spine, no brains or no money. So guess where you are now.
Whatever nevermind
buh-bye-eeeee
Geen opmerkingen:
Een reactie posten