Geluk ligt soms in een klein hoekje. Gewoon op een terras zitten met iemand met mooie ogen, of met een mooie kijk op de wereld, of wel de verbeeldingskracht toont die zo ontbreekt overal. Het wandelen met elkaar zonder iets te hoeven bewijzen en te doen, het jezelf zijn in een oceaan van anderen. En ik dronk koffie en het gaat goed.
Ze liet me zien dat je allen van veraf pas belachelijk vind - ik ben weer mezelf. Vooral 's nachts. Vanavond naar de reunie van een aantal feestvarkens van vroeger... ze was een beetje boos omdat ik haar niet had gewaarschuwd voor deze party, ik had er wel aangedacht, maar te laat... en volgende keer mag dat niet gebeuren.
Ik leef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten