nee

Aangezien ik me met gewone politiek ( het soort politiek waar je schertsfiguren zoals Jurgen Verstrepen tegen het naar sterke drank stinkend lijf loopt) niet echt meer bezighoud, heb ik de voorbije weken me vooral toegelegd op het lezen van boeken over geschiedenis.
Er is echter iets dat m'n aandacht toch trok de voorbije week. De nee-stemmen van Frankrijk en Nederland over de EU grondwet. Ik ben in feite blij en niet blij te gelijk hierover. Langst de ene kant is de EU in haar huidige vorm een gemiste kans, ik geloof in een eengemaakt Europa van volkeren, een Europa dat sterk staat als economisch blok, onderling samenwerkt, maar waar elk land z'n eigenheid kan bewaren, zowel slechte en goede eigenschappen. Deze kans hebben ze ergens gemist rond 1992 door radicall voor blinde uitbreiding te kiezen en scheten-in-een-fles als Deheane en Martens de grondleggers te laten spelen van het nieuze Europa. (Ik weet dat men met Deheane hoog oploopt in sommige middens, maar deze vleesgeworden afvalberg van oudbollige politieke spookbeelden is misschien wel de hoofdreden dat we nu nog steeds met een vastgeroest systeem werken, en de regeringen geen respect meer hebben voor het parlement).

Maar blijkbaar deze eigenheid bewaren waar ik het eerder over had, is nu net het zwakke punt.

Onder het mom van economische voorspoed probeerde men de laatste tien jaar een nooit gezien uitbreiding te verantwoorden, een eenheidsmunt door onze strot te rammen zonder enige economische controle, en liet men de culturele leegloop z'n gang gaan, het onderwijs verloederen en de locale politiek zegenvieren in het mennen van het volk.

Ondertussen zijn de jongere generaties (iedereen onder de 30 voor mijn part) enkel een soort van lege omhulsels geworden waar men aan de ene kant reclame giet en bedenkelijke media-creaties, en aan de andere kant consumptiegedrag zonder voorgaande verwacht. Dat hoort ook zo in een economisch model dat de Verenigde Staten als voorbeeld neemt. Het is geen toeval dat dit soort enquetes in de richting wijzen van een toenemende leegheid en focus op kleinburgerlijke zaken.

Ik geloof echter in de Darwinistische toenadering over dit soort gedoe.
Wanneer men mensen, echte mensen in consumenten omtovert, bereikt men meestal ook een zekere domheid bij dezelfde mensen, en dat is misschien een feit dat ons gaat redden. Domme mensen, om ze even onder die noemer te plaatssen, stemmen meestal in grote getalen op de foute mensen, voor de voor de weldenkende mensen foute redenen, ze zijn meer bezig met HUN auto, HUN huisje en HUN gezin dan met een betere maatschappij (je kan ze niet helemaal ongelijk geven, iedereen heeft z'n horizon).
De voordelen van een idioot systeem zoals een meerderheids-stem is dat je altijd genoeg idioten hebt om een meerderheid te bekomen. Idioten kan je ook makkelijk bijkweken, door medicatie, educatie en televisie. In Belgie hebben ze er zelfs een kleine 800 000 mensen wiens stem voor een andere partij dient in de uiteindelijke rekening, zonder dat er een haan naar kraait. Aangezien deze op een partij onder de kiesdrempel kozen. De feiten liggen er: domheid van enkele partijbonzen word nu massaal gevolgd door het rechttoe rechtaan denken van 'de meerderheid'.

Het mooie is, dat gisteren op een mailing list van Mensa, er hoogbegaafden waren die hier smalend over deden. De meeste nee-stemmers waren mensen met een laag opleidingsniveau, zo zegde ze. Dit bewijst (buiten het feit dat Mensa leden zich gedragen als fascisten) dat de meerderheid-beslist democratie zoals we die nu kennen de bovenhand haalt tegenover een weloverwogen keuze van de slimme mensen. En nog blijft men geloven in dit failliete gerontocratisch systeem, oudjes beslissen alles wat er gebeurd in de maatschappij, en laten hun beslissingen bijna blindelings goedkeuren door een meerderheid die automatisch hun kant kiest. Niet zo deze keer, en dat alleen al vind ik prachtig. De politieke zelf-regularisatie is in gang gezet, en dat is wel tof.

Er was geen enkele reden om zo snel en agressief naar het Oosten uit te breiden, buiten de economische soldaat spelen ter verovering van grondgebied voor rekening van de Amerikaanse economische modellen die we zo slaafs volgen, er was geen eneke reden om de budgetten van de grote landen niet aan dezelfde regels te onderwerpen dan de kleintjes, de economische stabiliteit kan je dan al vergeten, om maar te zwijgen over het complete belachelijke invoeren van een nieuwe munt en de handelaars de vrije loop laten nemen met de prijs-aanpassingen. De omrekening van de ene munt naar de andere is geen reden om prijzen te verhogen, laat staan met 200%.

Mensen (en vooral 'de meeste mensen') voelen dit uiteraard. Want die hebben een huis afbetaling (zoals het hoort volgens de tv en opvoeding) en een dikke auto en een hoop materialistische crap. Whatever... het is allemaal mooi inelkaar aan het zakken, en je kan er als tegenstgander van zulk log systeem enkel maar van genieten...

Om hier over op te houden, ik heb vandaag m'n laatste werkdag, vanaf morgen heb ik 3 weken vakantie. En daar ben ik blij om, soms moet je ook kleinburgerlijk zijn in die dingen, net zoals 'de meeste mensen'... en daar moet je naar luisteren, want anders ben je af.

Straks ga ik iets drinken op een terras en ga ik denken aan morgen.