Ik voel me ziek. Het werd al vanmorrgend duidelijk, toen ik met barstende hoofdpijn werd gewekt door 2 luidruchtig copulerende mussen op m'n terras. Die beesten tjilpen al om 5u 's ochtends om een of andere reden (they shoot horses don't they.)
Ik heb geen zin in lange zinnen vandaag. En al zeker niet in koffie, ja ik voel me ziek, en benauwd. De komende dagen steek ik waarschijnlijk in m'n bed, met een schorre keel en geen fut. En misschien hoef ik dan niet te gaan werken, of suffen achter een bureau. De haardroger-lucht die onze droge warme rotsfeer creëerd op het werk.
M'n collega's zijn imuun. De vormeloze, overtollerante, ruggegraatloze vakantiedag-opspaar blubbers zeggen me dan dingen als; "Ik voel niks hoor, de lucht is toch ok?".
Terwijl ze wel allemaal die droge hoest hebben, zo'n typische droge hoestjes voor verwijfde kantoorklerkjes die niet merken dat hun luchtwegen worden weggeteerd waar ze bijstaan door een aircondittioningssysteem dat vooral, net als de producten, niet al te veel mocht kosten, vooral niet aan onderhoud.
Alles moet goedkoper, alles moet minder kwalitatief, zelfs de menssen die hier werken zijn gedoemd om daaraan te lijden. En ze doen het met plezier. Irritante geluiden blokken ze uit, droge lucht merken ze niet, alle nadelen negeren ze met plezier. Hetzelfde soort mensen dat dan niet kan verdragen dat hun buurman een mooiere voortuin heeft dan zij. Ik ben hier weg. Ik ga thuis wel zitten, ik ga dan wat gamen. blah
Geen opmerkingen:
Een reactie posten