Leegte, ... ik voel me soms zo vreselijk leeg en uitgebeend door de routine van elke week, dat er gewoon bij ga liggen. Er zijn niet veel inspirerende mensen in m'n omgeving eigenlijk. En dat heb ik nochtans wel nodig. Ander haal ik het niet in m'n hoofd om bijvoorbeeld naar een tentoonstelling te gaan, of een reis te maken, zelf brood te bakken, of een wandeling te doen in de Ardennen. Ik heb wel ideeën over wat ik zoals zou willen doen, daar gaat het niet over, maar gewoon de actie zelf beginnen is moelijk. Ik ben soms als een slachtoffer van een foutgelopen hypnoseshow, niet helemaal bij zinnen om echt een vinnige actie te ondernemen voor mezelf, ik moet gepushed worden, gemotiveerd, of op z'n minst een kans krijgen hiertoe. En daar ontbreekt het eigenlijk aan in deze omgeving. Ik word niet gemotiveerd door routine, gezaag over boekhoudpakketen, of het zelfbeeld dat iemand van zichzelf wil opdringen aan andere mensen zonder de daad bij het woord te voeren. Meer zelfs, ik probeer me echt op te houden met mensen die een beetje meer energie hebben eigenlijk. Zlefs al betekend dat de oude gekenden de rug toekeren. Het hoofddoel blijft iets verwezenlijken, en eens iets meegemaakt hebben... en hoewel ik op dit punt invergelijking met de grijze muizen op m'n werk niet te klagen hebn is eht toch stijl bergaf aan't gaan sinds een jaar of 2-3.
Maar niet getreurd... de mensen met wie ik nu zoal wegga zijn toch al een stuk anders op dat vlak. Ze verstaan er de kunst in hun leven niet te beperken tot het analyseren van anderen en het in circels draaien van hun eigen theorietjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten