augustus

Eindelijk er weer eens bovenop. Ik voel een soort mentale energie weer door me stromen als een vat red bull dat net pootjes heeft gekregen, of een lijntje coke dat op zichzelf op wintersport is vertrokken. En ik heb al lang niet meer gevoeld hoe het is om los van de vergallende mensen en de zwartkijkers, de afblokkers en de licht in je ogen niet gunnende mensen mezelf te zijn en te bewegen in alle vrijheid.
Het voorbije weekend was opperbest eigenlijk. Uitgaan en in een stuk door nog een workshop meemaken waarbij je jezelf tot enig leven dwingt, waarbij je als het waren weer dat kleine jongetje kan zijn dat op school eens een mooi toneelstukje bedacht en mensen aan het lachen bracht met wat hij verzonnen had. En dat is het soort van voorbije modegril die ik wel wil volgen. Jammer genoeg kan je dat alleen als je je al niet hebt vastgepind op andere zaken... want op maandag is er al de SA waar ik naartoe moet, dus het improvisatie-theater zal nog even moeten wachten... jammer genoeg. Ik begrijp niet waarom ze op een rotdag als maandag zulke dingen organiseren, maar dat is uiteraard nu eenmaal het leven... de rest van de week kan je je gerust doodvervelen RSI krijgen van te counterstriken, of oudjes bezoeken in het bejaardentehuis, maar op maandag is het FEEEEEEEESTEEEEEEH geblazen, dan moet eenieder wat bijleren, fun maken, de rimbo dansen, leren schaken, leren piano spelen, leren wijnproeven, nootigeziene assertiviteit aankweken, buikdanslessen volgen, en hun parkiet zalmroze laten worden door de voeding aan te passen. Maar de rest van de week crepeer je van de doffe ellende. Alhoewel... ik heb ooit eens een recordpoging paasei-bouwen meegemaakt, en dat was op een donderdag... dus het kan wèl.
In ieder geval me kostelijk geamuseerd, zeker omdat ik zeer aangenaam en charmant gezelschap vertoefde, wat altijd een pluspunt is wanneer je een 68-jarige landschapskunstenaar wil uitbeelden die omkomt door verf te inhalleren... de uitkomst blijft hetzelfde... ik ben er dankzij een paar simpele ingrepen weer bovenop. Zelfs op het werk ben ik ver weg van alle ellende zo blijkt. Soms zit het mee, zelfs voor een maand die meestal niet veel inhoud heeft, of waarin je je te pletter zweet zonde reden.
Ik ben stilaan aan't verzuipen in wat ik allemaal nog moet afschrijven, en uitlezen. Eerst en vooral beginnen met de lievelingsboeken van B. Als je iemand wil leren kenne, neem dan haar/zijn 4 meest geliefde boeken, en lees ze uit. En je weet meteen met wie je te maken hebt :)
Bij mij kan je dan voorlopig het volgende lezen:
- 'Pandora's star' + vervolg (Peter F. Hamilton)
- 'American Psycho' (Brett Easton Ellis)
- 'Post office' (Charles Bukowski)
- 'Choke' (Chuck Palahniuk)
(en dan heb ik er uiteraar met pijn in het hart een heleboel niet vermeld)

Deze week heb ik eigenlijk de banden ook terug aangehaald met twee mensen die een beetje waren weggevallen door allerlei omstandigheden. En eigenlijk was het nog maar een schuchter begin (ik vertrouw geen mensen meteen terug nadat ze als de baarlijke duivel zelf zijn afgeschilderd op de fresco's in m'n brein), maar een begin is een begin, en je kan maar beter iets proberen in plaats van alle tijd en moeite die je je hebt getroost te laten verloren gaan met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid. Ik heb ontdekt dat er ziets bestaat als DVD boxen van absolutely fabulous... een serie die ik wel kon smaken, maar waar ik nooit me de moeite troostte echt voor thuis te blijven toen ik nog tv keek. ... maar nu heb ik de box en kan ik naar hartelust op zoek naar de beste afleveringen.