Vandaag kwam Jean-Marie Dedecker opnieuw in het nieuws (een hobby van deze man). Deze keer gaat het over de vermeende gestapo-praktijken die JM toe zou gepast hebben op Karel De Gucht.
Op zich ben ik niet zo'n fan van JM als persoon, de redenen zijn bekend. Toch vind ik het fantastisch dat er eindelijk mensen in de politiek de taak van de onderzoeksjournalisten op zich beginnen nemen. Iets dat dringend nodig is.
Deze journalisten zijn diegenen die in een democratie de taak hebben om met de nodige persvrijheid, onderzoek te doen naar eventuele wantoestanden. Ze hebben danook toegang tot bepaalde dossiers die andere mensen niet hebben in hoofde van hun beroep.
Deze journalisten kunnen dus zoals in de jaren 70-80 (de gloriedagen van de schandaaljournalistiek) af en toe scoren door een groot dossier naar voren te brengen. Ik denk dan aan de onthullingen van de Morgen over politiek gesjoemel, de bende van Nijvel of de Agusta zaak. Ze doen dit jammer genoeg niet meer, of toch zeer zelden (en wanneer ze daar van hun politieke vriendjes de toestemmende knik van krijgen).
Ik begrijp LDD en JM wel, vermits er qua onderzoek dus bitter weinig gebeurt op TV en in de geschreven pers, moet er af en toe toch eens in de spreekwoordelijke stront geroerd worden. Desnoods door het inschakelen van privé detectives of geheime bronnen - op zich is dit GEEN Gestapo-praktijk zoals Karel De Gucht zei. Gestapo praktijken zijn iets heel anders, ... daar heb je lange leren jassen, een houten been en een revolver voor nodig.
Wanner je als minister iets te verbergen hebt, moet je kunnen ontmaskerd worden in het openbaar. Tegenwoordig is die kans echter gering. De journalisten zijn tegenwoordig meer bezig met het schoeisel van wielrenners, belabberde kunstprojecten van kenissen of de avonturen van verlopen zangers te verslaan.
Als ze al eens een onderzoek doen naar iets, is het meestal een ongevaarlijk onderwerp waar verder niemand enig belang bij heeft. Kijk bijvoorbeeld naar de laatste jaargang van het magazine Panarama van de VRT, waar het meestal kommer en kwel is qua harde journalistiek.
De LDD oprichter is echter van een ander kaliber. Ik geloof echt dat hij zulke zaken (die te hard stinken) oprecht wil onderzoeken en blootleggen, het lijkt me iemand die wanneer iemand anders nog maar verdacht ruikt, meteen er op springt. Op zich geen ongezond iets denk ik.
Jean-Marie kwam zich vandaag dan ook ZELF verdedigen in het magazine 'Terzake', je moet het maar durven, iets dat mijn respect voor hem toch deed stijgen.
Hij gaf de journalisten er van langs omdat ze zelf zulke onderzoeken niet deden, hoewel er zware aanwijzingen zijn van 'rare constructies'. Hij slaat hier de nagel op de kop uiteraard, niet hij, maar een journalist had dit moeten blootleggen.
Inderdaad, in dit land, ik zeg het en blijf het zeggen, zijn er nogal wat constructies opgezet om de totale uitverkoop te versnellen en vergemakkelijken. Terwijl iedereen toekijkt en zwijgt (dat zijn pas 'facsisitische praktijken', heren van de openVLD!)
Men verkoopt gebouwen, bedrijven, gronden en zelfs bepaalde delen van onze nutsvoorziening uit aan firma's die dit dan terug verhuren in een of andere vorm aan de bevolking.
Dit gebeurd niet enkel met gerechtsgebouwen, maar evengoed met de kabels die onze voorouders op hun kosten in de grond hebben laten leggen voor de TV distributie (nu voor 55% in handen van buitenlandse investeerders, met Belgische politici in de beheerraad).
Er zijn zelfs plannen om wegen, tunnels en andere verworvenheden uit te besteden.
Het is dan ook logisch dat iemand als Dedecker hier achteraan gaat.
De uitverkoop van ons land wordt gefinancierd door UW belastinggeld, verborgen onder allerlei buitenlandse financiële constructies om daarna terug in onze maag gesplitst te worden onder het mom van 'diensten'.
Eindelijk iemand die hier eens zijn tanden in zet!
Mocht het iemand geweest zijn van een andere partij had ik hier even goed een positieve commentaar op gegeven uiteraard, want zoals gezegd, ik mag de man in kwestie niet echt.
Maar dit overstijgt persoonlijke politieke voorkeuren, men MOET dringend (en liefst met terugwerkende kracht) ons land laten behouden wat het heeft opgebouwd in plaats van het 'lekker mondiaal' uit te verkopen.
Maar helaas, de journalisten zien hier liever een kans in om een politieke partij die ze niet tof vinden te bekladden, dan een kans om hun tanden eens te zetten in de totale Euro corruptie waar we in verzuipen.
Nog wat tips aand LDD: indien jullie toch zo graag onderzoeken doen naar onfrisse praktijken, hier zijn er nog een paar:
- De aanbestedingen van straatmeubilair in Antwerpen
- De te dure onnodige onderzoeken en studies naar de Lange Wapper brug
- De prijsafspraken tussen Belgacom en Telenet
- De heraanleg van de kaaien in Antwerpen (waar er een rondvraag schijnt geweest te zijn die niemand ooit gezien heeft)
- De foldertjes-laten-drukken politiek van Bert Anciaux
- De websites van Van Qickenborne (die nooit op iets trekken maar waarschijnlijk veel geld kosten)
- Onnodige wegenwerken
- Fortis (of is het normaal dat je na een week moet stoppen met onderzoeken?)
- De steun die KBC kreeg terwijl ze die eigenlijk niet nodig hadden
- Het feit dat heel Antwerpen te dunne niet kwalitatieve vuilniszakken koopt die duur zijn geproduceerd
- Het stemmen van een A-12 wet voor kleine industriezones, door Verhofstadt erdoor gedrukt terwijl hij zelf in de beheerraad zit van een pensioenfonds in Nederland die net op deze nieuwe plekken komen investeren.
- Belangenvermenging van zowat alle politici met dubbele jobs in het bedrijfsleven (Dehaene anyone?)
- De berekende nalatigheid van de Post (waar men weet dat het in 2011 toch gedaan is)
- .... en zo kunnen we nog uren doorgaan vrees ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten