Laat deze mensen met rust

Ze bestaan dus nog. De stammen die diep in het Amazonewoud, tussen Peru en Brazillië verscholen zitten tussen de bomen. Beschermd door hun manier van leven en een ondoordringbaar oerwoud zijn ze vrij gebleven van belastingsdruk, koopkracht, iPod-junkies en Internet. Ze hoeven niet in de supermarkt aan te schuiven tussen stinkende mensen om met een paar uitgeknipte bonnetjes hun wekelijkse dosis suikers, vetten en chemische rommel te betalen. Ze hoeven niet bij een of andere minachtend kijkende bankbediende om een lening te smeken in een pak dat ze in de C&A hebben gekocht.

Deze mensen zijn vrij, ze jagen, leven en eten in een oerwoud zonder dat ze zich bewust zijn van wat zich daarbuiten afpeeld. Ze zijn nooit verwend geweest met allerlei overbodige electronische apparaten, en moeten nooit in idiote alliminum karretjes staan wachten in een file om op een kantoor te gaan zitten hun leven verdoen.
Deze mensen kunnen gewoon leven zoals het oorspronkelijk was.

Niet dat ik het zelf een dag zou uithouden in een oerwoud uiteraard, ik krijg al de kriebels na een dagje Ardennen. Ik ben danook een stadsmens die nooit anders heeft gekend en niet meer aangepast is aan het oerwoudleven. Daarom dat ik zo'n bewondering heb voor deze mensen. Ze vielen instinctief het vliegtuig aan dat over hun gebied vloog. Met pijlen en speren wilden ze de boze grote metalen vogel verjagen.
Ze leven echt in een oerwoud, en niet zoals stomme hippies die met een rugzak naar verre oorden trekken om te onthaasten of lekker anti-kapitalistisch te doen (terwijl ze in Marokko gekochte wiet blowen, Levi's jeans dragen en met Ryanair vliegen).
Nee deze mensen zijn ECHT; deze mensen zijn niet kapitalistisch, ze leven tesamen in hutten en leven van wat ze vinden.
Ik smeek iedereen: laat deze mensen met rust.
Stuur ze geen flessen whisky, missionarissen of jeansbroeken. Bescherm hun gebied en laat ze leven zoals ze waarschijnlijk al 10000 jaar leven. Want dit is pas vooruitgang: diversiteit onaangetast laten bestaan op een planeet. Waarbij het onze verantwoordelijkheid is in de 'ontwikkelede' delen van de wereld om deze mensen te laten leven zoals ze willen, waar ze recht op hebben.

Maar waarschijnlijk zal ook hier het virus van het "andere culturen leren kennen" toeslaan. Met het bekende gevolg: een gekende cultuur is een dode cultuur.
De dag dat er een vliegtuig met Nederlandse toeristen neerstrijkt om deze mensen 'in hun natuurlijke omgeving' te gaan bekijken (en daarna een bakkie friet te eten) is niet ver af.

Steun : http://www.survival-international.org/