De crisis in België blijft maar duren.
De voorbije dagen heeft de formateur Yves 'goed bestuur' Leterme de hete aardappel doorgeschoven naar zijn Franstalige collega's. Een oude truuk uiteraard om de schuld in iemand anders' schoenen te schuiven: je stelt een bijna onmogenlijk ultimatum met vragen waar je als serieus politicus alleen maar 'nee' kan op antwoorden. Wie wil er ook aan Franstalig (of zelfs Vlaamse) kant Yves 'wie gelooft Verhofstadt nog' Leterme carte blanche geven voor een conferentie over een staatshervorming, hervorming van sociale zekerheid enzo? Ik kan alleen maar begrip opbrengen voor de Waalse politici, die ondanks hun iets te strakke houding, toch de mensen die hen als vertegenwoordiger hebben gekozen weldegenlijk correct vertegenwoordigen. Ze verdedigen hun belangen, en dat is ook hun goed recht.
Hetzelfde kan niet altijd gezegd worden van andere politici aan Vlaamse zijde, die steevast lijken de verdediging op zich te nemen van alles dat naar 'hun' kliek ruikt.
Los van heel deze formatie-mallemolen, is het duidelijk dat de mensen die zo massaal op Yves 'Vlaamsche pint' Leterme hebben gestemd zich hebben laten inpakken door marketinggebrabbel, one-liners en massale campagnes om de CD&V terug als machtspartij naar voor te brengen. Ze hebben zich denk ik, deze keer zwaar mispakt aan de capaciteiten van hun manschappen. Zoals Verhofstadt al zei: 'het is mij of de chaos'. En chaos hebben we gekregen uiteraard (men verdient het bestuur waar men voor stemt denk ik altijd).
Is het nu echt nodig om voor een paar duizend mensen die hun gementelijke brieven in het Frans of het Nederlans willen krijgen een heel land te blokkeren? Is het echt nodig om hier zo'n erg punt van te maken? Heel simpel gezien betalen we hier allemaal enorm veel belastingen, krijgen we een oudebollid justitie-systeem, slecht onderhouden wegen, groots opgezette onnuttige projecten, achterlijk cultuur beleid en de slechtste telcommunicatie-regelgeving van heel Europa voor in de plaats. Meer nog, we zijn bedolven onder steeds groter wordenden druk van de ons omringende landen (vooral Nederland) die ons op economisch gebied meer en meer kaas van het brood eten (om maar te zwijgen over de Nederlanders die hier de huizenmarkt vernielen met hun hogere lonen en fiscale voordelen t.o.v. hun eigen land).
We hebben elke dag meer en meer tijd nodig om van ons werk naar huis te geraken, oftewel door gebrekkig openbaar vervoer of lange files. Onze koopkracht daalt daarbij ook nog eens waar we er zelf bij staan, de centjes die gespaard zijn verdwijnen (wannneer we op de bank-statistieken afgaan) voor de meeste Belgen als sneeuw voor de zon.
En waar gaat de crisis over? Over de splitsing van een kieskring waar eigenlijk alleen maar de rijkere, betere burgers van dit land wonen, waar men liefst Frans spreekt bij de bakker om indruk te maken op elkaar. Waar men eigenlijk in een paradijs leeft ten opzichte van de rest van het land en de wereld. En waar er vooral: GEEN problemen zijn. Problemen noem ik: geen ziekenhuizen hebben, geen stromend water, geen electriciteit, geen voedsel het soort problemen waar sommige delen van Azië en Afrika mee te kampen hebben! Niet dat je achter het loket van je gemeente, bij de aanvraag van he 2de nummerplaat voor een terreinwagen iemand tegenonver je krijgt die te lange middagpauzes neemt en geen Nederlands kent.
Sorry maar deze mensen verdienen geen crisis, verdienen geen gezever, zeker niet van dir kaliber. Geef iedereen gewoon de brieven van de gemeente in de taal die ze wensen. Voor mijn part Duits en Engels er nog bij.
Wanneer het verkiezingen zijn in zulk gebied mag men voor mijn part in HEEL het land in 1 grote kieskring stemmen op wie men maar wil. Op die manier hebben alle politici dezelfde kans om een paar miljoen stemmen te halen en zijn we meteen van die regionale stemmenkampioenen af.
Wat me vooral mateloos begint te storen aan heel dit 'circus Belge' is het te pas en te onpas bovenhalen van oude vandagen als Wilfried Martens en Eyskens.
Die mensen komen om de haverklap in allerlei nieuws-uitzendingen hun mening geven over de situatie, dit terwijl ze ZELF mee verantwoordelijk zijn voor onze belabberde positie in Europa, de verveelvoudiging van onze staatsschuld en vooral het laten verloederen van ons onderwijssysteem onder hun regeringen. Het zijn net deze staatgevaarlijke mensen die men aan het woord laat, alsof ze een soort autoriteit uitstralen, alsof ze iets te zeggen hebben buiten het ophemelen van 'hun' eigen gecreëerde reïncarnatie: Leterme.
Ik moet de man niet. Hij is me te Vlaams, te fake en vooral niet capabel om dit land te leiden. De vraag is: wie wel?
Misschien toch maar eens nadenken volgende keer voor je na enkele TV-debatten de oude premier wegstemt zonder er een goede reden voor te hebben gehad. Ik ben geen fan van Verhofstadt, maar zijn verdiensten liggen er wel: het sneller en kleiner maken van de regeringspostjes (beslissingen werden sinds hij aan de macht kwam sneller en beter gemaakt met een kleinere ploeg ministers). Aandacht voor economsche aspecten waar daarvoor niks over gezegd werd, en vooral het al dan niet terecht positivisme over onze mogenlijkheden op technisch en economisch gebied. Ik ga de man niet ophemelen, want er waren ook wel minpunten, maar de man die hem tijdens de verkiezingscampagne als 'ongeloofwaardig' afschilderde voor welke camera er ook maar voor zijn neus sprong, doet het zelf inzake geloofwaardigheid echt niet beter.
Integendeel, ik denk dat de geloofwaardigheid van Yves Leterme best kan vergeleken worden met die van Muhammed Saeed al-Sahaf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten