Februari is voorbij en ik kan daar alleen maar blij om zijn. Het was een drukke maand, met veel nutteloos stressen.
De druk zou nu toch ietsje moeten afnemen, zeker aangezien de mensen rondom me allemaal wel weer min of meer op de been zijn.
De man zonder ruggegraat heeft weer maar eens ja geknikt over een nieuwe taak die ons departement op zich zal moeten nemen, en ik
ben er zo van gedegouteerd geraakt dat ik zelfs niet meer reageer op zoveel onnozelheid.
De mensen doen het zichzelf allemaal aan, ... belangrijk voor mij is dat ik m'n enorme hoeveelheden verlof en over-uren eindelijk kan beginnen opsoeperen, you mothafukaas.
Men spoort me aan World of Warcraft te spelen, het klonk als het equivalent van iemand die je in een donker steegje aanspreekt om speed en coke te kopen... "first one's free". Het vorige zogehete OMMG dat ik speelde was EVE-online, en dat was al verslavend genoeg, geen zin om tegen 20 euro per maand met een virtueel zwaard te staan zwaaien in een nep omgeving... ik doe dat al elke dag genoeg in de echte wereld.
Nog steeds geen fut, ben water aan't drinken om de grote hoeveelheid chemicals die in m'n lijf zitten een beetje te zuiveren, je voelt gewoon dat ge vol vetzakkerij zit ... fritten, hamburgers, pizza, Indonesische crap en andere hollandse junk food kruipen niet in je kleren. Na een week van dat spul voel je je zoals een regular Mc Donald's bezoeker: slap, vet, leeg en ongezond.
Ik heb daarom al enige tijd geen broodjes meer gegeten, en verder vooral me bezig gehouden met het drinken van water (en ja dat smaakt). M'n nieuwe cd's van combichrist en heimaterde zijn onderweg bevestigde de mens van outofline me. Ik ben eens benieuwd, na het missen van het concert, moet ik toch ergens compenseren uiteraard. Consumeren en compenseren, that's life.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten